รักผมที่หัวใจ ../5

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ตอนที่ 5
+ p2 K+ u+ R' w2 y* A0 {  H2 Vผมเดินออกมาจากห้อง พร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เพราะผมขนทุกอย่่างออกมาจริงๆผมโบกแท็กซี่
6 ?( O$ }/ n, ~9 Uหน้าหอ ไม่ถึงชั่วโมง ผมก็ถึงบ้าน
"อ้าว .." แม่ผมเดินออกมา คงจะสงสัยว่าผมมาทำไม
"ผมอาจจะมาอยู่บ้านสักพักนะแม่"
* M7 F/ X# p  \"จ้ะ มาเหนื่อยๆ มากินน้ำก่อนเถอะเดี๋ยวกระเป๋าให้เจ้านิดมาช่วย"
"ไม่ต้องแม่ เดี๋ยวพัดถือเอง เข้าบ้านกันแม่"
ผมวางกระเป๋าลง และเดินไปนอนที่โซฟาพรางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ทุกอย่างมันรวดเร็วมาก เร็วอย่างไม่ทันคาดคิด
8 t5 L) m* F' l# h' x' R"ติ๊ดๆ" เสียงข้อความดังขึ้น
เป็นข้อความของพีร์
' H; S/ j' D% K$ \* J9 e! ^'กลับมาเหอะพัด กูขาดเมิงไม่ได้ กูต้องการเมิง'
  E  p- L; s+ k* b! m# j7 A" p8 j8 tผมอ่านข้อความเสร็จ ผมก็วางโทรศัพท์เลย ไม่อยากคิดมาก
"อ่ะลูก กินน้ำ"
/ l; G1 v' ?: D$ w# j* s2 e"ขอบคุณมากครับแม่"
แม่เดินมานั่งข้างๆผม
$ f/ I2 Y( T+ Y0 y6 E1 Y"แล้วนึกไงมานอนบ้านละ"
% o6 u1 `3 p: V* R+ t5 K"ก็คิดถึงแม่ไง ;))"
+ D1 i3 P/ B/ H  |& A6 t/ ~* y3 ?5 J+ E+ _"แหมๆ"
5 ?+ M2 B+ f( a: ^: ~  D$ F"แล้วพ่อละแม่"
" N; n6 I+ n- h- D; D; L$ y"ยังไม่กลับจากที่ทำงานเลย"
  g$ l( `, V, Q  @/ F"อ๋อ ตลอดเลย 555 งั้นเดี๋ยวผมขึ้นอาบน้ำก่อนนะครับ"
' m# e$ g+ u. Yตอนแรกก็ว่าจะอาบน้ำ แต่พอถึงห้องจริงๆ ก็เผลอล้มตัวลงนอนบนเตียงเฉยเลยคิดนึกถึงเรื่องของพีร์แล้วก็เสียใจ ที่ไม่น่าปล่อยให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อยู่ๆผมก็เผลอหลับไป จนกระทั่งมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ก็เป็นเสียงโทรศัพท์ของพีร์ผมตัดสินใจที่จะไม่รับสาย เหตุผลนะหรอ คงเป็นเพราะ ยังไม่อยากรับรู้อะไรไปมากกว่านี้
9 B& x0 y/ U; T/ qเช้าวันต่อมา
วันนี้ไปโรงเรียนคนเดียว รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน แต่เดี๋ยวก็คงชินวันนี้ผมมาสายหน่อย เพราะไม่มีคนปลุกเหมือนแต่ก่อน .. ;((
"อ้าว ไม่ได้มาพร้อมกับไอ้พีร์หรอ"แบทถาม
"ป่าว กูไปนอนบ้านมา"
"อ้าวเหรอ ป่านนี้ ไอ้พีร์ยังไม่มาเลย"
- d& [% `" _' ]% d/ r- q! z, S, C"จริงดิ?"
& R! D. e1 o( a"เออดิ สงสัยตื่นสายตามเคย 555"
# s0 u2 R' Z0 k: q& I"เออ คงงั้น  555"ผมเลยต้องแกล้งหัวเราะเพื่อให้ทุกอย่างปกติที่สุด
' }/ n4 p) z5 Mผมตัดสินใจโดดเรียนไปหาพีร์ โดยแอบออกจากโรงเรียนตอนยามเผลอไม่นานผมก็มาอยู่ที่หน้าหอ ผมใจเต้นแรงมาก มีลางสังหรณ์อะไรบางอย่างผมพาร่างของตัวเองอยู่ในลิฟท์ จนกระทั่งถึงชั้น5 ชั้นของผมเอง
ผมเดินมาถึงหน้าห้อง 504 ในขณะที่ผมกำลังจะง้ามือเคาะผมก็ได้ยินเสียง ชายกับหญิงกำลังเล่นกัน
, {3 @' x1 V$ M6 d6 {2 r/ f; [+ o"มาให้จับตัวซะดีๆ"เสียงนี้ผมจำแม่น เสียงของพีร์
"ไม่ให้จับหรอก"
เสียงค่อยๆชัดขึ้นๆ ใจผมก็เต้นแรงขึ้น ในจังหวะนั้นประตูก็เปิดออก
"พัด"พีร์และเมย์อุทานขึ้นพร้อมกัน
"เราเห็นว่าสายแล้ว ยังไม่ไปเรียน เลยเป็นห่วง แต่ถ้าสบายดีก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปก่อนนะ"
ผมเบี่ยงตังเดินออกมา
"เดี๋ยวก่อนพัด"
/ l0 r! a$ L& A8 _3 D# jผมไม่คิดจะหันหลังกลับแน่นอน เพราะน้ำตาของผมไหลออกมาหนักมาผมตัดสินใจไปห้องซ้อมดนตรี
4 N, G" U5 B/ W2 X* C. h$ {เพราะผมไม่มีที่ไปแล้ว.ถ้าให้กลับไปโรงเรียนก็คงไม่ได้ กลับไปบ้านก็คงจะไม่ดี
"ไงไอ้พัด"
"เออพี่ พอดีขี้เกียจเรียน มาลี้ภับหน่อย"
"เออตามสบายเลย" ผมค่อนข้่างซี้กับเจ้าของร้าน
ผมตัดสินใจนั่งเขียนเพลง และพลางนึกถึงเรื่องเก่าๆ
  g5 P4 A6 g( n1 L- ย้อนอดีต -
การขึ้น ม.ปลายเป็นเรื่องที่ตื่นเต้นไม่ใช่น้อย เพราะต้องมาเจอเพื่อนกลุ่มใหม่บรรยากาศใหม่ๆ ผมเดินมานั่งในห้อง ถ้าถามว่าเคยเห็นหน้าไหมก็เคยแต่ก็ไม่รู้จักอยู่ดี ก็มีคนยิ้มให้บ้าง ที่นั่งเป็นที่นั่งคู่กันส่วนใหญ่ก็มีคู่กันหมด ผมเห็นที่ว่างที่หนึ่งจึงรีบไปนั่งซึ่งข้างๆก็มีพีร์นั่งอยู่ ผมรู้จักพีร์ แต่พีร์ไม่รู้จักผมหรอกเพราะพีร์เป็นที่โด่งในโรงเรียน ใครๆก็รู้จัก
0 ~, `: _$ L" a% `3 E& D"กูพีร์ เมิงชื่อไรวะ" ทันทีที่ผมนั่งพีร์ก็ทักอย่างเป็นกันเอง
"พัด"
: E2 M" |6 `4 Q! `"เคๆ"
1 u2 I& ?& T% ?# ]8 G# M"เมิงเล็งสาวไว้บ้างยังวะ"อยู่ๆพีร์ก็ทักเรื่องนี่เฉยผมก็ไม่กล้าตอบ แต่จริงๆเล็งไว้คนนึง
"แหน่ะ ไม่ตอบ มีอะดิ55"
* u4 r: ]! d: o  u/ z4 d"ก็มีนะ"
/ B: E( O) }; j$ P! n4 b"ใครวะ?"
* m' O8 e! y9 \0 I% f& J"เอ่ออ .."
& l) g9 ~2 J3 C1 z+ c) H7 ]"บอกมาเหอะน่า "
"อะเอ่อ .."
' Y. }" R9 E* @"ไว้ใจกูดิ กูสัญญา กูจะเป็นเพื่อนที่ดีกับเมิงจะไม่เอาเรื่องของเมิงไปบอกใคร"โหยไอ้พีร์ เว่อร์จริง
  L0 Q3 L1 A5 V% a6 O( H) `# e"เออ กูชอบหญิง"
, F! O0 b. _  \" X% ?' E+ b1 }"อ๋อ"
) l5 x& z0 Z8 m4 K/ |"แล้วเมิงอะ?"ผมเลยย้อนถามกลับ
"กูก็ชอบหญิง"
, j* L) a2 b+ ~9 ?; a/ ~"อ้าว งี้ก็ ..." ผมอึ้งเลย
"เห้ย อย่าคิดมาก จริงๆกูมีแฟนแล้ว แต่กูก็รู้สึกดีกับหญิงถ้าเมิงจีบ กูเชียร์เลย"
, n1 C3 v1 Q5 W3 Q& b& H"อ้าวแล้วแฟนเมิง ใครวะ?"
"เมย์.."
"ห้อง 4ปะ?"
8 X* ~# S; b  x9 |8 l" \  W5 f"อืมใช่"
ผ่านไปได้สองเดือน ผมกังพีร์ก็สนิทขึ้นเรื่อยๆ
"กูว่าจะหาหอใกล้โรงเรียนอยู่วะ"ผมพูดขึ้น
"เออดี กูไปอยู่ด้วยดิ"
4 E2 X+ Z$ Y. A4 P' c/ y"เออมาดิ กูหาเพื่อนหาร 555"
" l1 ~. x3 C9 l5 t! Z+ K% ^% @" iอาทิตย์ต่อมาเราก็หาหอได้และย้่ายเข้าผมและพีร์ต่างคนก็ต่างจัดห้องให้ถูกใจ และขนเสื้อผ้ามาเก็บในตู้
เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น เป็นหญิงโทรมา
1 e, h+ h" v0 O* N"เยดเข้ เพื่อนกู"
7 d9 u# g, @) H"อย่าแซว  555 เดี๋ยวกูมา"
4 y8 B$ i6 s) [& v4 G; Y' U3 M7 bผมก็คุยกับหญิงได้สักพัก ผมก็เลยขอวางสายกลับมาจัดห้องต่อ
"ไงละ?"พีร์แซว
6 f3 I  [! y6 ["ไรละ จัดห้องต่อ"
# {1 `6 s5 b+ f7 R. rผ่านไปอีก 1 เดือน ผมจำได้ว่า วันนั้นเป็นวันเสาร์ พีร์ไปเที่ยวกับเมย์ วันนั้นผมใช้ชีวิตในห้องนอนคนเดียวเลยตอนแรกก็คิดว่า พีร์จะกลับมาเย็น แต่นี่เพิ่งจะเที่ยง พีร์กลับมาแล้ว
* ^* y* j9 b" A5 m"ไมกลับมาเร็วจังวะ?"
"..." พีร์ก้มหน้าไม่ตอบ
0 y0 W* d. d7 P"มีอะไรป่าววะ" ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ
"..."
"บอกกู เกิดอะไรขีี้น?" พีร์คว้าตัวผมไปกอด
: Y2 p! z3 Q- n"เมย์บอกเลิกกู ฮือๆ"พีร์พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ไม่เป็นไรนะเว้ย ยังไงเมิงก็มีกู"
# F. b  n# w9 f4 u- M3 J( r3 Q"ขอบใจนะเว้ยพัด เมิงดีกับกูมาก"
. v# N, u1 C1 b2 a9 L( [9 J' B"เมิงไปนั่งก่อนๆ"
"เดี๋ยวไปเที่ยวกะกู เอาปะ? เดี๋ยวกูพาไป"
"เมิงจะพากูไปไหน"
' v) v8 v6 T* U5 a6 T5 l: K7 |- R"เออน่า"
: b: A4 ~6 c  _& G. M4 Qและในที่สัด ผมก็พาพีร์มาที่วัดใกล้ๆหอ
8 w/ H! e( `+ Z: _/ h( W# ?"วัด?"
/ p" I* v7 N5 L/ W"อืมใช่ เวลากูไม่สบายใจ กูจะเข้ามานั่งสมาธิที่วัดตลอด"
ผมพาพีร์เข้ามาในโบสถ์ และสอนพีร์นั่งสมาธิเราทั้งคู่นั่งกันได้เกือบครึ่งชั่วโมงก็ออกจากสมาธิ
"เป็นไงมั่งพีร์"
"ดีขึ้นเยอะเลย ใจกูสงบขึ้นมา"
"กูดีใจนะเว้ย ที่เมิงดีขึ้น"
"กูก็ขอบใจเมิงมานะพัด เมิงดีกะกูมากๆ"
; [0 Z* ^0 J& m' u$ V"เลิกขอบคุณกูได้แล้ว 555"
"ก็จริงอะ"
$ v, F4 R. w7 k, o6 V8 H" E. u8 ~"แม้วันนี้กูจะถูกบอกเลิก แต่กูก็ดีใจนะ ที่ทำให้กูรู้ว่ากูมีเพื่อนที่ดีอย่างเมิงคอยเคียงข้างเสมอ"
, x- Y* F6 X. K, q-ปัจจุบัน-
เหตุการณ์ดีๆเหล่านั้น มันย้อนกลับมาทำร้ายผม ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่พีร์พูด ที่บอกว่า รักผม พีร์พูดจริงหรือป่าว ที่ผ่านมาผมก็เชื่อแต่พอเจอเหตุการณ์วันนี้ ผมอดไม่ได้เลย ที่จะคิดมาก
! J+ p  M9 e" t4 v# F4 C! tสักพักพีร์ก็โทรเข้ามา ผมตัดสินใจรับ
"เห้ย เมิงอยู่ไหน กูหาเมิงไม่เจอ"
"นี่เมิงอยู่ รร เหรอ?"
"เออดิ เมิงอยู่ไหน"
"กูอยู่ที่ อะเอ่อ."
3 x0 v3 l6 v8 r3 ?0 A0 wผมไม่รู้ว่าควรจะบอกดีไหม ว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน
"เห้ย บอกกูหน่อย กูเป็นห่วง"
"กูปลอดภัยน่า"
  r* D8 W" c8 O% n/ u% Y* e"อยู่ไหน"
"งั้น บ่าย 3 เจอกันสยามเคไหม"ผมนัดพีร์เพราะผมอยากคุยให้รู้เรื่อง ผมจะได้ไม่ต้อคาดหวังอะไรไปมากกว่านี้
- e2 `5 X# p4 f0 x
& C1 t6 i$ s! m. A$ W4 L  X3 H3 L2 q2 ^
0 Q$ [/ Q3 t# F; d/ i. h

wanwinte

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุณ​มาก​ครับ

Nashville

ขอบคุณครับ

Vza

ขอบคุณ​