พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 4.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที

) w2 r  U# z6 k
: M  d- ]1 e0 ^; ?/ lพักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 4.
& C4 K6 ~! O* x+ @
พี่ปันก็เล่นลิ้น ไล้ลงมาถึงที่หน้าท้อง จนผมกระตุกเกร็งรู้สึกป่วนๆที่หน้าท้อง พี่ปันก็ใช้มือลูบไล้ที่หน้าอก บีบคลึงที่หัวนมจนผมได้แต่ร้องครางออกมา ไม่เป็นภาษาเลย พี่ปันดึงกางเกงผมออกพร้อมกับกางเกงในทีเดียวก็หลุดออกมา ผมรีบหนีบขาหุบด้วยสัญชาตญาณ แต่พี่ปันก็จับขาผมถ่างออกเพื่อให้ตัวพี่เค้าแทรกเข้ามาอยู่ระหว่างขาพี่ปันก็ก้มลงครอบที่เคของผมที่ยังไม่ตื่นตัวดีเท่าไหร่ ผมดันหัวตัวเองขึ้นมาดูการกระทำของพี่ปัน แต่ก็เพียงแปปเดียวเพราะอายที่เห็นพี่ปันกำลังเล่นอยุ่กับเจ้าเคน้องของผมผมก็จิกมือลงบนทราย เพื่อระบายความใคร่ ที่ใกล้จะเสร็จแต่พี่ปันคงจะรู้ว่าผมใกล้เสร็จแล้ว จึงถอนปากออกมา
2 z( B! p, r2 e$ b  Z& ?! t2 L   “อา อ่า...พี่ปันอย่าแกล้งกันซิ ไปป์...ไม่ไหวแล้ว”ผมพูดออกมาอย่างยากลำบาก พี่ปันได้แต่เพียงยิ้มที่มุมปาก
   “เอาไว้เสร็จพร้อมๆกันซิ...ที่รัก”พี่ปันเลื่อนตัวขึ้นมาพูดตรงหน้าผม แล้วประกบจูบอีกทีผมรู้สึกเหมือนมีอะไรสอดเข้ามารูก้นผม พี่ปันก็ยังคงจูบกับผมอยู่คงจะเป็นนิ้วของพี่ปัน แต่ด้วยที่ไม่มีการหล่อลื่นมันจึงทำให้รู้สึกฝืดๆพี่ปันจึงก้มลงมายกสะโพกผมขึ้นแล้ว ใช้ลิ้นดุนดันที่รูก้นผมจนผมรู้สึกเสียวๆที่สะโพก พี่ปันทำอยู่อย่างนั้นซะพักก็เอาเจ้าพี่เบิ้มของพี่ปันมาจ่อ ที่ก้นผม ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเข้าถอดกางเกงตอนไหนพี่ปันไม่รอช้าดันเคขอพี่เค้าเข้าในรูก้นผม ทีเดียวจนสุด ผมถึงผวาเฮือกเลย
   “พี่ขอโทษนะ...เจ็บเปล่า”พี่ปันหันมาถามผมพลางจูบที่หน้าผากผมด้วยพี่ปันก็ค่อยๆขยับเข้า - ออก อย่างช้า
ผมรู้สึกฝืดๆแปลก อาจจะเพราะว่าไม่มีอะไรมาล่อลื่นผมหันไปดูอีกทีก็ตกใจเพราะเรา 2 คนอยู่ห่างจากกองเสื้อผ้ารองเท้าที่ถอดเอาไว้มากหันมาดูอีกฝั่งก็จะตกทะเลอยู่แล้ว แต่พี่ปันก็ไม่ได้สนใจอะไรยังคงขยับสะโพกต่อไปเรื่อยๆ จังหวะช้า บ้าง เร็วบ้างจนผมรู้สึกถึงระลอกคลื่นที่ซัดเข้ามาโดนตัวผม ผมร้องออกมาด้วยความแสบ
   “พี่ปัน...ไปป์แสบไปทำที่อื่นเถอะนะ”ผมร้องออกไป มือก็จิกที่แขนแกร่งของพี่ปันแน่น
   “อา อ่าไปป์...อีกแปปเดียว พี่ไหวแล้ว”ไม่เป็นผลพี่ปันเร่งจังหวะโยกสะโพกให้เร็วขึ้นมือก็จับเคของผมรูดขึ้นรูดลง จนเคผมตื่นตัวอีกครั้ง พร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
   “อ่า พี่ปันไปป์ไม่ไหวแล้ว อา...อ๊า” ผมร้องออกมาพลางแอ่นตัวขึ้น จนน้ำรักเลอะที่ตัวผมเต็มไปหมดพี่ปันก็กระแทกไป 3 - 4 ทีกระตุกฉีดน้ำรักใส่ตัวผม ผมก็นอนหอบอยู่พี่ปันก็ค่อยๆถอนๆเคออกมา พลางช้อนผมอุ้มขึ้นแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่พี่ปันก็พาผมไปที่ห้องน้ำ ตอนแรกว่าจะอาบน้ำให้ แต่ผมบอกปวดท้องพี่ปันเลยเดินไปอาบอีกห้องนึง ผมก็อาบน้ำล้างคราบไคล ทรายที่เลอะตัวผมรู้สึกแสบที่ก้นมากๆ ก็ทำให้นึกเคืองพี่ปันที่ไม่ได้สนใจเลยว่าเราเจ็บรึเปล่าสนใจแต่ความอยากของตัวเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ ผมก็อาบน้ำเสร็จและออกมาแต่งตัวผมที่เพิ่งแต่งตัวเสร็จ พี่ปันก็ออกมาจากห้องน้ำพอดีพร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหันไปดูที่เตียงนึกว่าน้องปิ่นอยู่ในห้อง แต่ก็ไม่มี พี่ปันที่เห็นผมมองหาอะไรอยู่ก็คงคิดว่าผมหาน้องปิ่นอยู่
   “น้องปิ่นพี่ให้นอนอีกห้องนึง ให้นอนกลางเตียงใหญ่นะจะได้ไม่ตกเตียง”พี่ก็ตอบคำถามที่ค้างคาใจผมอยู่
เมื่อได้ยินแบบนั้น ผมก็ลุกออกไปที่ห้องทันที
' h: u9 b+ \- H   “จะไปไหนนะ น้องปิ่นหลับไปแล้ว”พี่ถามผม
   “จะไปนอนกับน้องปิ่น”ผมก็ไม่ได้ตอบไปแต่ก็ไม่ได้มองหน้าพี่ปัน พี่ปันก็รีบดึงมือผมไว้
   “เป็นอะไรไป...โกรธอะไรพี่เหรอ...นอนกับพี่นะไปป์ นะ”พี่ปันกอดผมจากด้านหลัง พูดอ้อนๆ พลางเอาหน้ามาคลอเคลียที่ซอกคอผมแต่ผมก็ยังใจแข็งแกะมือออกแล้วเดินไปที่ห้องนอนที่น้องปิ่นอยู่
   “ไปป์...เป็นอะไรก็บอกพี่ซิ ...อย่าเดินหนีมาแบบนี้”พี่ปันก็ดูจะหงุดหงิดหน่อยจับผมให้ประจันกับพี่เค้าพูดแบบขึ้นเสียงนิดหน่อย
) o* G3 Q+ T$ w2 C+ D. h   “พี่ปันเห็นแก่ตัว สนใจแต่ตัวเองไม่เคยสนใจหรอกว่าไปป์จะเป็นยังไง ว่าจะเจ็บรึเปล่า”ผมก็พูดออกไปพลางดิ้นออกมาจากพี่ปันจนเป็นผล ผมจึงรีบวิ่งไปที่หน้าห้อง
9 ~2 m& F3 R' _( h5 i) i( ^3 ?! a   “พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ มาคุยกันก่อนไม่ได้เหรอ...”พี่ปันที่รู้ว่า งานนี้ตัวเองผิดเต็มๆ ก็ดูจะอ่อนน้ำเสียงลง
   “พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน...ไปป์ง่วงแล้ว...ปัง”ผมพูดแค่นั้นแล้วปิดประตูทันที ล็อคกลอนเรียบร้อย แต่พี่ปันก็ยังเคาะประตูโวยวายอยู่หน้าห้อง
6 q$ ~, i# g+ I, R3 p“พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน...ไปป์ง่วงแล้ว...ปัง”ผมพูดแค่นั้นแล้วปิดประตูทันทีล็อคกลอนเรียบร้อย แต่พี่ปันก็ยังเคาะประตู โวยวายอยู่หน้าห้องผมเดินไปนอนข้างกับน้องปิ่น พยายามข่มตาให้หลับไม่สนใจกับเสียงที่โวยวายอยู่นอกห้อง จนมาสะดุ้งตื่นอีกที ก็ฟ้าสางแล้ว แสงที่ลอดผ่านผ้าม่านมาแยงตาผมจนต้องตื่น พลางหันไปดูน้องปิ่นก็นอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง อย่างสบายอารมณ์
   ผมก็ค่อยๆเปิดประตูห้องออกมาจริงๆผมก็หายโกรธพี่ปันแล้ว และก็ไม่ได้โกรธอะไรจริงจังหรอกคับแต่ก็อยากจะเอาคืนบ้าง มองสอดส่องดูรอบบ้านก็ไม่เห็นใคร หันไปมองนาฬิกาก็เพิ่ง 7โมงเอง เลยเดินไปที่ห้องนอนอีกห้องนึง ค่อยเปิดประตูเข้ามาก็เห็นพี่ปันยังนอนอยู่บนเตียง ผมก็ด้วยรีบหยิบชุดแล้วออกมาเปลี่ยนที่ห้องน้ำข้างนอก พลางคิดเมนูอาหาร เลยว่าจะทำข้าวต้มปลาให้กินเมื่อผมทำทุกอย่างเสร็จแล้วก็เลยตัดสินใจเดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินนอกบ้านพลางดูวิวทะเลยามเช้าเพลินๆ มองไปไกลก็เห็นเรือประมงจอดเต็มเลยผมได้ยินเสียงเปิดประตูก็พอจะรู้ว่าเป็นใคร เลยไม่ได้สนใจไปมอง มารู้ตัวอีกก็มีคนทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมมานั่งข้างผมแล้ว
   “ไปป์...พี่ขอโทษนะคับ”พี่ปันสะกิดไหล่ผมเบาๆพลางพูดอ้อนๆ
. b( B" R! P: i   “..................”ไม่มีเสียงตอบกลับผมก็ไม่ได้หันหน้าไปมองด้วย เดี๋ยวเผลอใจอ่อนเข้า พี่ปันคงจะนึกว่าผมโกรธจริงๆเลยทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่สะกิดผมเบาๆ ไม่ได้โอบกอดเล่นเหมือนเมื่อก่อน
   “อย่าเงียบซิ...จะตีจะว่าอะไรก็ได้นะๆ...หายโกรธพี่เถอะ”พี่ปันจับมือผมไปซบกับแก้มพี่เค้า เหมือนแมวเลย 555
1 \, A4 O9 k5 {- `) z4 M$ }   “ไปป์ทำข้าวต้มปลาไว้...เดี๋ยวจะไปตักมาให้”ผมแกล้งทำเป็นสลัดมือออก แล้วดึงเข้าไปในบ้าน แอบเห็นพี่ปันทำหน้าเหวอเลยแต่ก็เดินตามเข้าไปในบ้านมาติดๆ
# ~+ @# @. U; V$ V   “ไปป์อ่า...อย่าทำแบบนี้ซิ...พี่รู้สึกไม่ดีเลยนะ”พี่ปันกอดผมจากด้านหลังไว้แน่น เอาหน้ากดลงที่ไหล่ผม
   “ปล่อยนะ...ไปป์อึดอัด”ผมก็พยายามที่จะดิ้นให้หลุดแต่ก็ไม่เป็นผลพี่ปันยิ่งกอดผมไว้แน่นเลย จนผมต้องปล่อยเลยตามเลยพี่ปันที่เห็นผมหยุดดิ้นไป ก็ค่อยๆจับตัวผมให้หันมาประจันหน้ากับพี่ปันผมก็พยายามที่จะไม่สบตา กลัวเผลอหลุดขำไป
1 O+ F1 x% U$ g4 ?+ p   “มีอะไรก็พูดกันตรงๆซิ...พี่รู้ว่าพี่เห็นแก่ตัวมากเกินไปจนไม่สนใจว่าไปป์จะเป็นยังไง รู้สึกยังไง พี่ขอโทษนะ ยกโทษให้พี่นะคับคนดี นะนะก็ไปป์อยากทำตัวน่ารักทำไมหละ ใครจะอดใจไหว”อ้าวตอนแรกว่าพูดเหมือนจะรู้สึกผิดแต่ทำไมตอนหลังเหมือนเราผิดนะ
$ V- |4 s6 C4 g  {7 U; V9 h   “สรุปไปป์ผิดว่างั้น”ผมก็พูดออกไป
   “เปล่าๆนะ พี่ผิด ผิดคนเดียว นะนะยกโทษให้คุณพ่อคนนี้หน่อยนะคับ คุณแม่”ในที่สุดผมก็หลุดยิ้มออกมา
4 @- f$ |1 Y: Pจนได้ พี่ปันที่เห็นผมยิ้มออกมาก็ได้ที หอมแก้มผมทั้ง 2 ข้างแรงๆ จนผมค้อนใส่ให้ไปทีนึง
   “เพื่อเป็นการทำโทษ...ห้ามมีอะไรกัน 1 อาทิตย์เข้าใจมั้ย”ผมทำเป็นชี้หน้าสั่งแต่พี่ปันนี่ซิทำหน้าบูดเลย
. j6 B2 j4 W! N( v   “ไม่เอาอ่า แค่วันเดียวก็จะลงแดงตายแล้วเอาให้ทำอย่างอื่นนะ”พี่ปันเริ่มต่อรอง
& X7 @) M% @$ G6 s8 Z, B, N   “ไม่มีการต่อรอง ถ้าไม่ทำไปป์จะแยกห้องนอน”ผมพูดออกมาอย่างชัยชนะ พลางเดินออกไปที่ครัวเพื่อจะไปตักข้าวต้มมาให้แต่ก็มีแรงฉุดจนผมร้องมาด้วยความตกใจ พี่ปันดึงมือผมให้ไปตามแรง
   “จะไปไหนพี่ปัน...ปล่อยเลยนะ”ผมพยายามขืนตัวออกจนพี่ปันต้องอุ้มผมไว้ แล้วพาเข้าไปในห้องนอน ซึ่งผมก็ตกใจกับการกระทำของพี่ปันมาก
   “จะทำอะไรนะ...ปล่อยเลยนะไม่งั้นไปโกรธจริงๆด้วย”ผมร้องขึ้นเพราะพี่ปันเริ่มขึ้นคร่อมผมแล้ว
) U/ x( e: q. B" [" P' a( D" ^; C   “อย่าลืมบทลง...อุ๊บ...”ยังไม่ทันจบประโยคพี่ปันก็ก้มมาปิดปากผมด้วยริมฝีปากของพี่ปันผมถึงกับตาโตเลย เพราะไม่ได้ตั้งตัว ผมก็ทุบที่อบพี่ปันเพื่อจะให้ปล่อยแต่พอพี่ปันสอดลิ้นเข้ามา ผมก็หมดแรงเลย จนผมรู้สึกว่าเริ่มขาดอากาศหายใจเลยทุบอกพี่ปันเบา พี่ปันก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งผมถึงกับหอบหายใจไม่ทันเลยทีเดียว
   “นิสัยไม่ดี...ขี้โกง”ผมพูดบ่นออกไปพี่ปันก็ได้แต่ยิ้มเริงร่า จนน่าหมั่นไส้
. f( B  B4 O+ s   “พี่ไม่ทำอะไรอะไรเลยนะ...แค่จุ๊บอย่างเดียวเองนะ”พี่ปันพุดพลางยกคิ้วให้แบบกวน ผมด้วยความที่รู้ว่าตัวเองเสียท่าให้อีกจนได้เลยหยิกแก้มพี่ปันทั้ง 2 ข้าง เพราะหมั่นไส้เหลือเกิน
   “โอ้ย...พี่เจ็บนะ...เดี๋ยวก็จูบอีกรอบดีมั้ยเนี่ย”พี่ปันพูดพลางจะก้มลงมา จูบผมอีกรอบ จนผมต้องรีบเอามือมาปิดปากเอาไว้พี่ปันก็ได้แต่ขำออกมาเบาๆ ผมจึงรีบผลักอกพี่ปันออก แล้ววิ่งออกไปจากห้องทันที
   “พี่ปัน ข้าวต้มเสร็จแล้ว จะกินมั้ยเนี่ย”ผมตะโกนออกไป พี่ปันก็เดินออกมา พลางอุ้มน้องปิ่นที่ตอนนี้ตื่นแล้วออกมาด้วย
: ^6 J' M2 k5 z1 b- m1 O   “อ้าว...ตื่นแล้วเหรอน้องปิ่น”ผมก็หันไปจะเล่นกับน้องปิ่นแต่น้องปิ่นกับทำหน้าเบะเหมือนจะร้องไห้ แล้วหันไปซุกกับอกพี่ปันทันทีผมถึงกับงงเลย แต่ก็เพิ่งนึกออกแล้วว่าน้องปิ่นงอนอะไร
   “โอ๋ๆ น้องปิ่นอย่าร้องนะคับ อา เฮ้ย ม้ะ ขอโทษนะคับ”ผมก็พลางเดินไปอุ้มน้องปิ่นมาจากพี่ปันซึ่งตอนแรกผมก็เผลอเรียกตัวเองว่าอา แต่พี่ปันก็สะกิดผมเบาๆ เลยต้องเรียกตัวเองว่าม้ะ แทน ซึ่งก็เป็นผลน้องปิ่นหยุดร้องแล้วทำหน้าน่ารักให้ทันที
" m+ o$ m$ ^% d0 k   “ม๊ะ ม๊ะ คิคิ”น้องปิ่นตบมือชอบใจยิ้มร่าเลย ผมก็ได้แต่ถอนหายใจมาเบาๆ
7 j% k8 u# d) u6 K   “อ่าลืม ปะป๊า คนนี้ได้ไงคับ”พี่ปันได้ทีก็เดินมาโอบตัวผมอีกที ผมก็หันไปมองค้อนทีนึง ด้วยความหมั่นไส้
   “อย่าฉวย โอกาสนะพี่ปัน”ผมพูดไปบอกพี่ปันที่กอดผมอยู่จากด้านหลังเบาๆเดี๋ยวน้องปิ่นจะได้ยินเอา แต่ก็ไม่เป็นผลยังคงทำหน้า ไม่สนใจต่อไปผมได้แต่ส่ายหน้าระอา
! k, S! M7 m6 Q" c$ p   “ปะป๊า ม่ะม้า คิคิ”น้องปิ่นที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่หัวเราะตบมือชอบใจใหญ่เลย
4 c' b5 m  s" \, v- ]. R2 g  |   “ไปกินข้าวกันดีกว่า วันนี้ ม๊ะ ทำข้าวต้มปลาให้กินกินมั้ยคับ”ผมก้มลงไปบอกน้องปิ่นน้องปิ่นก็พยักหน้าหงึกๆเลยเดินไปอุ้มน้องปิ่นไว้ในรถเข็น
   “น้องปิ่นเพิ่งขวบเดียวเอง กินอาหารแบบนี้ได้แล้วหรอ”พี่ปันถามผมด้วยความสงสัย
! W) C+ y" a  S   “ก็ต้องเริ่มค่อยๆให้เปลี่ยนอ่าแต่ก็ต้องเป็นอาหารเบาๆ พอดีเปิดเจอในหนังสืออะ”ผมหันบอกพี่ปันพี่ปันก็ได้แต่พยักหน้าเบา ฉวยโอกาสหอมแก้มผมอีกและ
7 l3 g" m7 j: R7 Y+ r   “อีกแล้วนะ...”ผมหันไปพูดแบบดุๆ
7 v& S1 e0 L; U6 ]   “555 เหมาะแล้วที่เป็นแม่ 555”พี่ปันพูดหยอกผมเบาๆแล้วดึงชามข้าวต้มในมือผมไปวางไว้ที่โต๊ะ ทิ้งให้ผมถึงกับหน้าแดงอยู่คนเดียว
   เราสามคนวันนี้นั่งทานข้ามต้มกันในบ้าน เนื่องด้วยเพราะเหมือนจะมีฝนหลงฤดูลมพัดแรงมาก จนต้องปิดประตู หน้าต่างทุกบาน และฝนก็ตกลงมาผมก็ค่อยๆป้อนข้าวต้มให้น้องปิ่นกิน ตอนแรกนึกว่า น้องจะแหวะออกมา
/ l& O5 W' f$ L8 |. Kแต่กับชอบซะงั้น พี่ปันก็อาสาจะล้างจานเหมือนเดิมผมเลยเดินไปนั่งพักที่โซฟา เล่นกับน้องปิ่นอยู่สักพัก พี่ปัน
4 e9 q2 p! m. h% [5 ]8 zก็พาน้องปิ่นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมเลยนั่งรออยู่ข้างนอก นั่งเบื่อๆไม่รู้จะทำอะไรดี แต่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเลยไปหยิบมาดูเป็นของพี่ปันก็เห็นขึ้นว่า คุณแม่ เลยวิ่งไปบอกพี่ปัน แต่พี่ปันดันอยู่ในห้องน้ำผมจึงตัดสินใจ กดรับ
   “สวัสดีคับ พอดี”ผมก็พูดออกไป
( U, q. [8 T! C7 _   “ปันเหรอลูก...”เสียงปลายสายตอบกลับมา น้ำเสียงดูนุ่มนวลมากๆ แต่ก็ดูมีอายุแล้ว
   “เอ่อ...ไม่ใช่คับ ผมเป็นรุ่นน้องของพี่ปันพี่ปันอยู่ในห้องน้ำคับ”ผมก็ตอบกลับไป
  |+ L/ V+ k9 N% q) \' m) V) [7 u   “อ้าวเหรอ...นั้นใช่ ไปป์ รึเปล่าลูก”ผมถึงกลับงงเลยทีเดียว ว่าแม่ของพี่ปันรู้จักผมได้ไงเพราะว่าผมก็ไม่เคยเจอท่าน แต่ก็พอรู้ว่าแม่พี่ปันไปอยู่ออสเตรเลียกับพ่อของพี่ปัน
6 T8 X- M9 F3 v$ x) F6 X   “เอ่อ ครับ...”ผมก็ตอบไปเบาๆ
- E! F+ G) p2 u, g& O   “ปัน เค้าชอบเล่าให้แม่ฟังนะ ว่ามีแฟนแล้วชื่อไปป์บอกว่าน่ารักๆมากๆเลย ชอบมาโม้ให้แม่กับพ่อฟังอยู่
3 e6 b1 g/ D& U5 b  L& k& Hเรื่อยเลย555”แม่ของพี่ปันพูดดูอารมณ์ขันมากๆ แต่ผมนี่ซิอึ้งไปเลยไม่เคยรู้เลยว่าพ่อแม่เค้าจะรู้เรื่องของเรา พี่ปันก็ไม่เคยพูดผมถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลย แต่พี่ปันก็ออกมาพอดี เลยยื่นให้ไป
0 l  q) v5 l3 S: w" _/ ~) N& V! g   “เอ่อ คุณแม่ครับ พี่ปันมาแล้วนะคับ”ผมพูดออกไป แล้วยื่นโทรศัพท์ให้พี่ปันทันที
   “สวัสดีคับแม่ เป็นไงคับได้คุยกับว่าที่สะใภ้ยังคับ”พี่ปันพูดด้วยความอารมณ์ดี ผมถึงกับหน้าแดง ลุกออกไปทันทีพี่ปันก็ดูจะขำๆนิดๆ แล้วก็คุยกับแม่ต่อ
$ @$ R$ t5 u: f8 x1 M “สวัสดีคับแม่ เป็นไงคับได้คุยกับว่าที่สะใภ้ยังคับ”พี่ปันพูดด้วยความอารมณ์ดี ผมถึงกับหน้าแดง ลุกออกไปทันที พี่ปันก็ดูจะขำๆนิดๆแล้วก็คุยกับแม่ต่อ ผมก็เดินไปหาน้องปิ่นที่ตอนนี้ ยังนั่งเล่นอยู่บนเตียงซึ่งถูกเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว
0 b6 u4 g! |: W, O

  l1 z& K3 V8 S( e9 T2 Q# s

pooh_sk1

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

sugarxxx

ปาป๊ะ มามะ น่ารักที่สุดของน้องปิ่น

bomb2534

ขอบคุณครับ

auto101

ขอบคุณครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

Eakkadoor

เขิน

cddx

ขอบคุณครับ

istheresomeone

พักใจ

armmer22

ขอบคุณครับ

xoman

ขอบคุณครับ