+ C U6 z6 ~" j8 k8 ]ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
x$ |; N# A1 S! ?8 _$ {8 x, H, e! U' _
6 Q& D+ j+ O: H" O- x r# r; b; z
พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 9.
! w- S/ W3 r. Y! H) A$ {7 f' }“...พี่ปัน...”ผมไม่รู้จะพูดยังไงดีได้แต่เอ่ยชื่อพี่ปันออกมาอย่างเบาๆยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้าที่หล่อเหลาของพี่ปันพี่ปันช้อนมือขึ้นประกบมือผมไว้อีกชั้นหนึ่ง แล้วซุกใบหน้าลงบนมือผมย่างโหยหา D! [1 s1 E) S$ Y
“ไปป์...พี่ขอบคุณสำหรับความรักความห่วงใยที่มีให้พี่มาตลอดนะ...มันมากพอที่จะชดเชยกับสิ่งที่พี่ขาดหายไปตั้งแต่เด็ก...พี่เองก็ไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อแม่พี่อยู่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่จำความได้ พี่เคยทั้งเหงา ทั้งเปล่าเปลี่ยวถึงแม้อยู่โรงเรียนจะมีเพื่อนๆก็ตามแต่พอกลับมาที่ห้องพี่ก็ต้องอยู่คนเดียวมาตลอด...สัญญากับพี่ได้มั้ยว่าจะรักพี่ไปอย่างงี้ตลอดไป สัญญากับพี่ได้รึเปล่า...”พี่ปันพูดออกมาน้ำตาก็ไหลลงมาจนผมรู้สึกเปียกไปทั้งมือผมเลยที่นาบอยู่กับใบหน้าพี่ปัน เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพี่ปันอ่อนแอมากมายขนาดนี้7 e- G/ O, F2 a
“ไปป์สัญญา สัญญาว่าจะรักพี่ปันรักคนเดียวและคนสุดท้ายสำหรับชีวิตไปป์...ไปป์ไม่รู้ว่าอนาคตเราทั้งคู่จะเป็นอย่างไงแต่วันนี้ ตอนนี้ไปป์รักพี่ปัน รักมากๆด้วย”ผมพูดออกมาพลางดึงมือตัวเองออกแล้วเข้าไปกอดพี่ปันทันที ผมไม่เลือกที่จะร้องไห้อยากจะเข็มแข็งบ้างในยามที่พี่ปันอ่อนแอ และเศร้าใจ/ F) o1 e3 Q/ j+ |
“พี่รักไปป์นะ...รักมาก มาก มาก มาก “พี่ปันที่ซบใบหน้าลงบนไหล พร่ำบอกรักผม ผมก็ได้แต่ลูบหลังปลอบพี่ปันเบาๆ* r' ^: k: E8 e8 j0 b( {
“ไปป์ก็รักพี่ปันนะคับ...”ผมก็พูดออกมาบ้างจริงน้ำตาผมก็แทบจะทะลักออกมาอยู่แล้ว แต่ก็กั้นเอาไว้ เราต้องเข็มแข็ง" W) b8 L9 `2 P+ l2 Y
“พอแล้วๆ...เลิกร้องๆได้แล้วใครกันน้าที่ชอบว่าไปป์เป็นคนขี้แง”ผมก็แซวพี่ปันบ้างซึ่งก็เป็นผลพี่ปันผลักออกจากตัวผมทันที แล้วใช้หลังมือขยี้เช็ดน้ำตาออกผมรีบคว้ามือพี่ปันไว้ทันที
0 \. ^5 |, A, l2 N4 R “เดี๋ยวตาก็แดงหรอก....”ผมก็ค่อยใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาออกจนหมดพี่ปันก็จับมือผมไว้ทั้งสองข้าง แล้วค่อยๆก้มหน้ามาประทับริมฝีปากผมทันทีไม่มีการรุกล้ำใดๆทั้งสิ้น แค่จุ๊บกันแค่นั้น) p# ]8 Q7 X* n. ^# d7 r6 t# l
“ครับผม...คุณแม่”พี่ปันถอนจุ๊บออกมาแล้วหันมายิ้มให้ผม รอยยิ้มของพี่ปันคนเดิมกลับมาแล้ว
* m9 c; {, A7 o$ C. G. @) ] “ไปล้างหน้าก่อนไป...”ผมหลักพี่ปันให้ลุกไปล้างหน้าซึ่งพี่ปันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย แล้วก็ออกมานั่งข้างๆผมเหมือนเดิม
% `6 _: X# q! A1 v, m “ไปป์...ไปขับรถเล่นกันมั้ย...แล้วตอนเย็นๆเราก็ขับรถกลับกรุงเทพเลย”พี่ปันพูดกลับผม
: E" N6 j" O' z+ o d “พี่จะขับรถไหวรึเปล่า...”ผมหันไปถามพี่ปันทันทีกลัวพี่ปันพักผ่อนไม่เพียงพอ8 y7 D J1 l3 g( ]
“ไหวซิครับ...พี่ไม่มีทางที่จะขับรถพา(คนที่พี่รัก)ไปเจออันตรายหรอกนะไม่ต้องห่วงครับ”พี่ปันพูดแค่นั้นก็จะหอมแก้มผม แล้วเดินไปช่วยผมหยิบกระเป๋าใส่สัมภาระไปไว้ท้ายรถ จนหมด แล้วจึงกลับมานั่งที่โซฟาข้างนอกที่น้องปิ่นนั่งเล่นอยู่คนเดียวตอนนี้บ้านที่เคยมีข้าวของเครื่องใช้ถูกจัดเก็บไปจนหมดเกลี้ยง...เหมือนที่มาครั้งแรกเป็นบ้านที่ดูโล่งๆ3 m" t; k# W9 t, a5 E- S2 B; r" \
“เดี๋ยวก็มีแม่บ้านมาทำความสะอาดนะไปป์ ไม่ต้องห่วง”พี่ปันที่พึ่งเก็บกระเป๋าใบสุดท้ายมานั่งข้างผมอีกที
* d& Y1 L M3 _3 n “อ่าครับๆ...”ผมก็พยักหน้ากลับไป, r0 g+ ^; u. i5 ]. ?% A
“น้องปิ่น...เรากลับกันดีกว่าเนอะไปขับรถเล่นกันนะครับ”พี่ปันอุ้มน้องปิ่นมาไว้ที่ตัก พลางบอกตอนแรกดูเหมือนพอได้ยินว่าจะต้องกลับแล้ว ก็เบะปากเหมือนจะร้องไห้แต่ก็กลายมาเป็นนั่งยิ้มแป้นเหมือนเดิม
0 ^; X6 J7 g# Q5 j* x8 L% E “ไปกันเถอะไปป์”พี่ปันอุ้มน้องปิ่นขึ้นแล้วหันมาเรียกผมอีกที
% K. X/ m' P5 l6 N" x) P: F “ครับๆ...”แล้วจึงเดินตามพี่ปันไปติดๆพอมาถึงรถผมก็อุ้มน้องปิ่นมาจากพี่ปัน เพราะพี่ปันต้องขับรถ ผมก็เช็คความเรียบร้อยก่อนจะหันไปบอกให้พี่ปันออกรถไปได้แล้ว พี่ปันก็ขับรถลัดเลาะไปตามชายหาดวันนี้ถึงจะตอนบ่ายแล้ว แต่ก็ไม่มีแดดเลย เหมือนจะมีพายุเข้าพี่ปันก็ขับรถเปิดกระจกไปเรื่อยๆผมก็พยายามสูดลมอากาศที่สดชื่นเอาไว้ให้ได้มากที่สุด จนพี่ปันเลี้ยวรถอกจากชายหาดพี่ปันปิดกระจกรถแล้ว ผมหันไปมองชายหาดที่ดุจะห่างไกลออกไป จนรู้สึกว่ามีมือมากุมมือผม4 v- m5 n& U# \9 }0 Y
“ไว้เรา...ค่อยมาใหม่ก็ได้”พี่ปันพูดเหมือนที่ผมคิดเลย
& O7 z+ U: r, i4 P8 y “อื้ม....”ผมตอบไปแต่ก็มองออกไปทางกระจกอยู่เหมือนเดิม พี่ปันก็ขับรถไปเรื่อยๆน้องปิ่นตอนนี้จะเจอแอร์เย็นๆสบายก็ผล็อยหลับไปแล้ว ผมเลยจัดให้เป็นนอนเบาะหลังรถจะได้หลับสบาย8 y/ E( Q/ R) k2 N* O4 V' ~: L) e
“ไปป์...ไม่ง่วงเหรอ”พี่ปันถามผมเพราะตอนนี้ท้องฟ้าก็มืดแล้ว ก็เดินทางมาได้ครึ่งทางแล้ว. l- N( @) m( n3 T
“ไม่อ่า...ไปป์นอนมาทั้งแล้ววันนี้”ผมก็หันกับตอบ- m2 v$ a5 k% I6 u, y4 D
“วันนี้...ที่พี่พูดไปตอนบ่าย พี่พูดจริงๆนะไปป์”พี่ปันพูดขึ้น ผมก็จำได้อยู่แล้ว
?9 Y: D! i9 m+ k2 w! M “อืม...ไปป์ก็พูดจริงๆนะ”ผมก็ตอบไปพี่ปันกุมมือผมไว้ แต่ตาก็มองถนนอยู่เพราะต้องขับรถผมก็ชวนพี่ปันคุยนู้นคุยนี่ไปเรื่อย แก้เบื่อพี่ปันก็เข้าแวะเข้าปั้มบ้างเพื่อพักเหนื่อย จนในที่สุดก็เข้าสู่กรุงเทพสักทีตอนนี้เวลา 2 ทุ่มแล้วประมาณ 2 ทุ่มครึ่งก็ถึงคอนโดพี่ปันแล้วผมก็อุ้มน้องปิ่นที่หลับยาวเลย เดินขึ้นไปบนห้อง พี่ปันก็ถือเป้ให้ผมอีก 2- 3 ใบ แล้วจึงเดินตามผมขึ้นไปบนห้องไปแบบติดๆ
% _8 ]1 i8 n7 D พี่ปันบอกให้ผมพาน้องปิ่นไปนอนในห้องนอน อีกห้องนึงผมก็อุ้มพาจัดแจงให้อยู่ในท่านอนที่สบาย สงสัยจะเล่นเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่งอแงเลย ผมก็นั่งผมน้องปิ่นนอนอยู่สักพัก รู้สึกดีมากๆเลยที่พาน้องปิ่นไปเที่ยวด้วยเหมือนคอยเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตของผมกับพี่ปันมากๆ มีความสุขจริงๆผมหอมแก้มน้องปิ่นก็แล้วจึงออกจากห้องไป
5 o( f5 h: |( v5 f/ S “พี่ปัน...ไปป์หิวจังเลย...”ผมพูดพลางลูบท้องตัวเองเบาๆจนพี่ปันหัวเราะ _0 ?) h4 ?% b! |2 |* \
“555...งั้นไปสั่งข้างล่างขึ้นมากินดีกว่านะ...”พี่ปันเสนอขึ้น6 _% w0 k' A, t+ z2 w7 }: y2 N
“งั้นไปไปป์ดีกว่า...พี่ปันขับรถมาทั้งวันแล้ว...”ผมก็บอกไป
6 F* [) v, H2 L) V “พี่ไปให้ก็ได้...”พี่ปันทำท่าจะลุกขึ้นแต่ผมก็ค้านจะไปเองอยู่ดี จนสำเร็จพี่ปันยอมให้ผมไปเอง4 X- D8 p5 W2 f5 _4 {6 a# w
“แล้วพี่ปันจะกินอะไร...”ผมก็เดินไปหาพี่ปันอีกทีเพื่อถาม
; l' n5 F/ [* C0 u' g; Y& j “กินไปป์ 555....อะไรก็ได้แล้วแต่ครับ”พี่ปันแซวผมจนผมต้องเดินไปฟาดแขนพี่ปันทีนึง ทะลึ่งนักผมก็ออกจากห้องไปทันที เพราะพี่ปันบอกจะให้เงินไปซื้อแต่ผมก็รีบวิ่งออกไปไม่ฟังเสียงไล่หลังมาเลย แล้วก็ไปลงลิฟต์แล้วก็คิดว่าจะกินอะไรดีน้า คิดจนผมเดินเข้าไปในร้านอาหารที่อยู่ในคอนโด ผมหยิบเมนูมาดูแล้วก็ตัดสินใจสั่งกับข้าว 2 - 3 อย่างแล้วก็ข้าวเปล่าแยกและก็ไม่ลืมที่จะซื้อน้ำไปด้วย ผมใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ก็กลับขึ้นห้องไปพลางเดินไปจัดอาหารใส่จาน โดยมีพี่ปันเป็นลูกมืออีกแรง แล้วก้ทานกันจนพุงกางเลยผมกับพี่ปันก็อาบน้ำ เตรียมเข้านอนกันแล้ว
! G. M+ s2 Q. e1 d: @ “พี่ปัน...”ผมสะกิดรีบพี่ปันที่นอนกอดผมอยู่/ ?+ R6 s, p5 Y' k2 w q
“หืม...ว่าไง”พี่ปันตอบกลับมา) @, C) {! @( g
“ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยว...รักที่สุดเลย...”ผมก็บอกไปพลางหอมแก้มพี่ปันทันที- V' o4 }7 ~: M7 d* ]/ U
“เดี๋ยวก็ไม่ให้นอนเลย...พี่ก็รักไปป์ครับ...ไปป์ถ้าอายุครบ25 ปี...ไปป์แต่งงานกับพี่นะ“พี่ลุกขึ้นมานั่งคร่อมผมทันที “...แต่งงาน...บ้ารึเปล่า”ผมร้องด้วยเสียงตกใจมือไม้ผมอ่อนปวกเปียกไปหมด
4 x* @7 {5 y* f+ N+ o1 O! @ “ทำไมหละ...ไปป์ไม่อยากแต่งกับพี่หรอ...ไปป์ไม่ได้รักพี่หรอ”พี่ปันพูดด้วยความน้อยใจ ดูท่าทางหงอยๆลงไปเลย) }3 Z- p. g3 G" g% N+ L9 V
“เปล่าๆนะ...แต่ไปป์ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย”ผมก็พยายามควบคุมสติ แล้วบอกออกไป% L9 L( d6 g( m+ X# B* h$ j
“พี่จะรอจนกว่าไปป์อายุ 25 ปีถ้าถึงตอนนั้นไปป์กับพี่ยังเป็นแฟนกัน พี่จะขอไปป์แต่งงาน แต่ถ้า...”ผมรีบเอามือปิดปากพี่ปันทันที ไม่อยากได้ยินคำๆนั้น คำบอกลาแบบนั้นผมไม่อยากได้ยินคำบอก...เลิก...จากปากพี่ปันจริงๆนะ มันคงจะรู้สึกแย่มากๆ& S" F; v1 I' _. z `
“ไม่เอา...ไม่พูดเรื่องแบบนี้นะครับ...ไปป์ขอร้อง”ผมก็พูดพลางซุกลงที่ไหล่พี่ปัน7 ?: y+ x; u! k+ [# ]
“ไม่ว่าจะยังไงพี่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดรักไปป์ให้มากขึ้นทุกวันๆเลยโอเคมั้ย”พี่ปันพูดก่อนจะจุ๊บที่ปากผมเบาๆผมก็ได้แต่พยักหน้าตอบเขิน พี่ปันจึงฉวยโอกาสจุ๊บผมอีกหนึ่งที
; j2 s7 P9 D9 x" U0 Y7 M “อ่า...นอนๆดีกว่าไปป์ง่วงแล้วฝันดีครับ.......คุณพ่อ......”ผมก็บอกฝันดีไปแต่คำสุดท้ายเน้นให้ดังหน่อย แล้วล้มตัวนอนทันทีพี่ปันก็ดึงผมให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอย่างเช่นเคย อบอุ่นจังเลยแล้วผมกับพี่ปันก็เข้าสู้ห้วงนิทราไปจนผมตื่นขึ้นมา หันไปดูคนนอนข้างๆก็ไม่อยู่แล้วในห้องน้ำก็ไม่มี แต่ผมได้ยินเสียงน้องปิ่นร้องงอแง เลยเดินไปดูก็เห็นพี่ปันกำลังอุ้มโอ๋น้องปิ่นอยู่ พอผมส่งขวดนมไปให้น้องปิ่นก็ดูดอย่างอร่อย
& t& S1 X- _1 y" E8 T “สงสัยจะหิว...เมื่อคืนก็ไม่ได้กินอะไร หลับทั้งวัน”ผมก็หันไปบอกพี่ปันที่อุ้มน้องปิ่นอยู่& r# T3 r& Q2 k9 O
“อืม...แล้วนี่ตื่นนานยังเนี่ย”พี่ปันหอมแก้มผม* y. U# ~+ h% J! ~* [" C
“สักพักแล้วหละ”ผมก็ตอบแบบยิ้มไปให้แล้วก็เดินไปอาบน้ำแต่งตัว จนเสร็จจึงเดินไปตามพี่ปันไปอาบน้ำ
: K- E) _1 ^$ ]; Q, c8 I/ P" h0 V “พี่ปัน...ไปอาบน้ำได้แล้วนะ”ผมบอกพลางอุ้มน้องปิ่นเอาไว้พี่ปันก็เดินไปอย่างว่าง่าย จริงก็แอบใจหายเหมือนกันเพราะวันนี้แม่น้องปิ่นจะมารับไปแล้วเห็นพี่ชายผมบอกจะพาไปอยู่ต่างประเทศด้วย คงจะไม่ได้เจอกันนานมากๆเลย- T. L" i g. \$ {0 a
สักพักพี่ปันที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินมานั่งสมทบกับผมที่โซฟาพลางเล่นกับน้องปันผมก็นั่งเล่นอยู่สักพักผมกับพี่ปันก็เดินลงมาจากคอนโดด้วยมีผมคอยอุ้มน้องปิ่นอยู่แล้วพี่ปันหิ้วข้าวของเครื่องใช้ของน้องปันพี่ปันก็สอดส่องดูความเรียบร้อยก่อนจะออกรถไปสักพักก็ถึงหน้าบ้านเพราะพ่อแม่และพี่ชายผมยังไม่กลับ บ้านจึงเงียบๆไม่ค่อยมีใครแต่ผมมีกุญแจจึงเปิดประตูเข้าไปได้ ดูท่าพ่อแม่น้องปิ่นยังไม่มาพวกผมจึงไปนั่งรอกันในบ้าน ~, q: u/ x! i, X
“แล้วนี่ที่บ้านไปป์กับกันมาวันไหนเนี่ย...”พี่ปันถามผม' Q0 j: }1 o9 H4 ^$ ?( b5 R( S
“ก็คงจะอีก 2 - 3 วันแหละครับ...”ผมก็หันมาตอบ เพราะกำลังเปิดทีวีให้น้องปิ่นดูการ์ตูนอยู่
* n4 f# |, W7 b+ ]4 t: s# E “อืมๆ...”พี่ปันตอบพลางเดินดูรอบๆบ้านผมนี่ก็ประมาณ 10 โมงแล้วก้มีรถมาจอดหน้าบ้านผมจึงออกไปดูก็เห็นลูกพี่ลูกน้องผมเดินมา ผมจึงเชิญเข้าบ้านมา
$ v/ @. L r% Z0 |8 u5 r “ขอบคุณมากนะไปป์...ที่ช่วยดูแลลูกให้พี่ตั้งนาน...”แม่น้องปิ่นก็กล่าวกับผม ซึ่งตอนนี่พี่ปันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้7 U8 ^$ g& z% s4 \% ^6 W* A
“จริงๆไปป์กับพี่ปันก็ช่วยกันดูแหละครับ 555”ผมก็บอกออกไป พี่สาวผมคนนี้ก็รู้จักพี่ปันดีอยู่แล้ว เพราะเคยเจอกัน 3- 4 ครั้งได้; Y& d( ?5 x! e, {" a$ D& C5 B. [$ a
“อ่า...แล้วนี่ปันไปไหนหละ...ไม่เห็นเลย”พี่สาวถามผม ผมเองก็ได้แต่ส่ายหน้าหาไม่เจอเหมือนกัน5 E8 w. h, W) x% \9 ^( R
ผมกับพี่สาวแล้วแฟนของพี่เค้าก็คุยกันอยู่สักพักซึ่งตอนนี้น้องปิ่นก็อยู่ในอ้อมกอดของพี่สาวไปแล้วทำท่างอแงจะให้ผมกับพี่ปันอุ้มน้องให้ได้ ซึ่งพี่ปันก็รับมาอุ้มอย่างว่าง่าย(จะรักเด็กอะไรขนาดนั้นนะ...พี่ปัน)
0 ` P. G* \! |1 r- ^8 @! Z$ Z “เป็นเด็กดีนะครับน้องปิ่น...”ผมบอกกับน้องปิ่นทำหน้าจะร้องไห้อยู่แล้วเพราะคงรู้ว่าจะต้องจากลากันไปแล้ว จากไปไกลด้วย3 ^5 s. E; H) Q6 ^9 e" G& @
“แล้วพี่ปันกับพี่ไปป์จะไปเยี่ยมนะครับ”พี่ปันพูดก่อนจะหอมแก้มน้องปิ่นที่สะอื้นอยู่
& I$ k O; [7 Y- _. ] “แง แง...ม่าม้า...ป่าป๊า...แง”นั้นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินน้องปิ่นร้องออกมาซึ่งพ่อแม่ของน้องเค้าคงคิดว่ากำลังเรียกพวกเค้าอยู่จึงได้แต่โอ๋กันอยู่ในรถแล้วพวกผมก็กล่าวลาก่อนรถจะเคลื่อนตัวออกไป ผมรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันทีจริงๆผมก็กลั้นน้ำตาแทบแย่ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว กลั้นไม่ไหวแล้วพอมาถึงตัวบ้านผมก็ร้องไห้สะอื้นตัวสั่นเลยถึงแม้จะอยู่กันไม่กี่วันแต่ก็มีความทรงจำที่ดีไว้มากมาย ผมคงจะคิดถึงน้องปิ่นลูกสาวผมคนนี้อีกนานสองนานเลยทีเดียว1 G) i( O( B4 I8 t2 k! ]
พี่ปันที่เดินตามหลังผมมา ก็ดึงผมมากอดปลอบไม่มีการพูดคุย ปลอบใจอะไรทั้งนั้น ไออุ่นสัมผัสที่ส่งมา มันช่วยทำให้ผมอุ่นใจขึ้นผมก็ปิดบ้านแล้วนั่งรถกลับไปที่คอนโดพี่ปันอีกครั้งระหว่างพี่ปันก็ดูเงียบๆลงไปมาก ผมก็พอจะรู้พี่ปันคงเสียใจเรื่องน้องปิ่นเหมือนกันตลอดทางต่างคนก็ต่างเงียบ จนถึงที่ห้อง; Z% `% ?/ M; y
“พี่ปันไปป์หิวจังเลย...”ผมก็อ้อนถามพี่ปันที่ยืนท้าวคางอยู่ที่โต๊ะห้องครัว
+ B4 k: {1 u# Q% H+ M2 l% @ “อืม...ไปป์จะกินอะไรหละ...จะทำกินหรือไปกินข้างนอกดี”พี่ปันถามผมหน้าเฉยๆ7 c3 {8 ` I' {: y+ W0 y+ X/ K. h
“แล้วแต่พี่ปันดีกว่า...”ผมก็ยังบอกออกไป
: r @* R3 A6 X7 K2 a “แล้วแต่ไปป์ซิ...พี่กินอะไรก็ได้”พี่ปันก็ดูจะไม่ยอมเหมือนกัน; n- |4 I6 \8 Z+ p/ W) c$ Q
“เราก็อุตส่าห์ตามใจบ้างนะ”ผมก็บ่นพึมพำอยู่คนเดียว: a5 b/ l4 U, `! a, U! b
“เมื่อกี้ไปป์ พูดว่าอะไรนะ...”พี่ปันพูดพลางเดินมาทางผม ดูน่ากลัวเหมือนโรคจิตเลย! t0 S0 h S }
“ปะ เปล่านะ...”ผมก็ปฏิเสธออกไป/ p, x8 n, r1 O7 M# t( p3 q
“ถ้าตามใจพี่หละก็...พี่กิน...ไปป์...แล้วกัน”พี่ปันอุ้มผมไว้แนบอก ผมที่ตกใจจึงรีบคว้าคอพี่ปันเอาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว
5 D1 K: B, e# u& J- B& {
" X( y# S. m: {
3 o( h2 K _# t4 P | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2014-2-23 07:48:11
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2014-2-23 08:27:05
โพสต์ 2016-6-7 21:43:54
โพสต์ 2016-10-20 07:57:09