ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 141- 142

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"อ่อ พี่ลืมไป" ไอ้ต้าพูดเบาๆที่ข้างหูมือไอ้ต้าเลื่อนลงเข้าไปจับควยมันไว้ เออ เอาไปให้พ้นทางหน่อยพอควยมันออกจากร่องตูดผม ผมก็เริ่มคลายอึดอัดแต่มันทันไรก็ต้องอ้าปากค้างร้องอุ๊บส์ ขนหูขนหัวลุเกรียวก็ไอ้ต้าเสือกเอาควยจ่อปากรูตูดกูแล้วกดเข้ามาพรวดเดียวมิดด้ามไม่ให้กูตั้งตัวเลยนะมึง รู้แล้วว่ารักมิดด้าม แต่ไม่ต้องบอกกูบ่อยๆก็ได้
"พี่เจอที่เก็บควยแล้วต้น ค่อยยังชั่ว หายอึดอัดแล้วใช่ไหม"
ตอนที่ 141
เชี่ยเส่ไอ้ห่าต้าแม่งเปรียบตูดกูเป็นที่เก็บควยมันซะงั้น แล้วมึงมาลองโดนเองไหมทำมาถามว่าไม่อึดอักแล้วใช่ไหม เหี้ยเส่ จุกจนพูดไม่ออกตะหาก
"เอาออกปาย" ผมร้องแบบหมดแรงดิ้นก็ไม่ไหว ไหนกางเกงจะตรึงแทบปริพอๆกับตูดด้านหน้าควยกูก็โดนผ้ากางเกงกดจนหายใจไม่ออก
"ไม่อ่ะ นอนเหอะดึกแล้ว" เหี้ยแอนด์เหี้ย สัดแม่งจะให้กูนอนเอาตูดคาควยมึงไว้อย่างนี้เรอะ
"อึดอัดอ่ะ เจ็บไข่ด้วย" ผมร้องบอกไอ้ต้าเอื้อมมือมาจับควยผม
"ตึงเปรี้ยะเลยนะ เอางี้แล้วกัน" ไอ้ต้าพูดเสร็จก็เอานิ้วจิกเข้าที่กางเกงแสนเปื่อยของผม
"แควก" เสียงกางเกงนะมึงไม่ใช่รูตูดกูที่แหก ไอ้ต้าจับกางเกงผมฉีกขาดตรงข้างหน้าคอสระอวยเลยออกมาหายใจรวยรินทั้งพวง
"สบายขึ้นไหม นอนได้แล้วนะ" จะว่าไปถ้าไม่นับไอ้ที่คาตูดกูอยู่กูก็โอเคแหละไอ้ต้าซบหน้าลงซอกคอผมแล้วเอื้อมมือเลยไปปิดไฟหัวเตียง ผมนอนนิ่งในความมืด เหี้ยใครจะไปหลับลง ควยคาๆแบบนี้ แต่ไม่ถึงสองนาทีไอ้ต้นก็เข้าเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อย
ผมสะดุ้งตื่นอีกทีก็สายแล้วไอ้ต้ายังหลับแต่ควยมันไม่ได้คาตูดกูแล้ว ไม่รู้หลุดไปตอนไหน ผมงัวเงียพยายามจะลุกแต่ลุกไม่ขึ้นเพราะไอ้กางเกงที่ใส่อยู่โหยแม่งตะเข็บปริเลย
"พี่ต้า" ผมเอามือตีไอ้ต้าที่ยังนอนไม่รู้เรื่อง
"จั๊บๆ" เอากะมันเส่ (ขอกูแอบเผาไอ้ต้าหน่อยเหอะ ไอ้ห่านี้ตื่นทีไรนึกว่าฝันว่ากินก๋วยจั๊บทุกทีแม่งตื่นมาก็ร้อง จั๊บๆตลอด)
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ" เหี้ยเส่ถามอะไรก็กูปลุกมึงเอง มึงอ่ะแหละ นอนหลับเป็นแป๊ะตายเลยทั้งที่ควยแม่งก็ตื่นมาโด่เด่แล้ว
"ลุกเหอะ เดี๋ยวพ่อว่า" ผมบอกไอ้ต้ามันก็พยักหน้าแล้วจับตัวผมลุกขึ้นตามมัน
"เหี้ย" ควยมันอ่ะเส่โด่เข้าร่องตูดกูอีกแล้ว มันจับผมนั่งทับมันไว้
"ว่าแต่ของพี่ ของต้นอ่ะ โด่ไปถึงไหนแล้ว" เออเส่ กูก็เงี่ยนเป็นนี่ ใครว่ามึงเงี่ยนเป็นคนเดียวเล่า
ผมแกะกางเกงออกจากตัวสำเร็จ สภาพแม่งยังกะผ้าขี้ริ้วไอ้ต้ายังใส่อยู่ควยโผล่มากู๊ดมอร์นนิ่งกูทั้งพวงเลย
"เอาไปทิ้งเลยไป กางเกงตัวนี้อ่ะ" ผมร้องบอกไอ้ต้าที่ตอนนี้ลุกขึ้นถอดกางเกงส่งให้ผมแล้ว
"ทิ้งทำไม เสียดาย ต้นเก็บไว้ใช้เหอะ"
"เฮ้ย ใครจะใส่เข้าไปได้อีก ถ้าใส่แล้วควยโผล่แบบนี้กูไม่ต้องใส่ก็ได้มั้งกางเกงอ่ะ" หรือว่ากูพูดไม่ถูก
ใส่กางเกงเพราะอยากปิดควย ถ้าใส่แล้วควยเปิดแล้วมึงจะใส่ทำไม
"ก็ใส่อย่างงี้ไง" ไอ้ต้าจับกางเกงให้ผมดู
"ต้นก็เอาด้านหลังสลับเป็นด้านหน้าคราวนี้ควยไม่โผล่แล้ว อ้าวเชี่ย "แล้วตูดกูล่ะ" ผมท้วง
"ไม่เห็นต้องปิดนี่พี่อยากเอาควยไปเก็บจะได้เก็บง่ายๆ" แสรดแล้วที่เก็บควยกูไม่มีบ้างเรอะ กูก็อยากเก็บเหมือนกันนะโว้ย
"ก๊อกๆ" เสียงประตูดังขึ้น
"ต้นต้า กินข้าวลูก" เสียงพ่อดังมาจากประตูผมรีบคว้ากางเกงใส่ตะกร้าผ้าแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวโผล่หน้าไปหาพ่อวันนี้พ่อดูเป็นคนเดิม ไม่เครียดเหมือนเมื่อวานแล้ว
"ต้าเป็นไงบ้างต้น" พ่อถามผมถึงไอ้ต้า "ไอ้ต้ามันเย็ดมันโคตรเลยครับ" เหี้ยเส่ ใครจะไปกล้าตอบแบบนั้น ขืนกูตอบไป ได้โดนห้านิ้วสั้นๆส่งกูตกบ้านแน่
"พี่ต้าตื่นแล้วครับ อยู่ข้างใน" ผมบอกพ่อ พ่อชะโงกหน้าเข้ามาในห้อง
"ต้นไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวพ่อคุยธุระกับต้าหน่อย" พ่อบอกผม ผมรับคำแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปในใจก็คิดถึงเรื่องที่พ่อจะคุยกับไอ้ต้า ทำไมพ่อทำเหมือนกับว่าไม่อยากให้กูรู้วะ
ผมอาบน้ำอยู่นานพอสมควร เผื่อให้พ่อกับไอ้ต้าได้คุยกันด้วยจนเกือบครึ่งชั่วโมงผมก็ได้ยินเสียงประตูห้องผมปิดลง พ่อคงออกมาแล้วผมเลยเดินออกจากห้องน้ำ ไอ้ต้านั่งอยู่บนเตียง หน้าตามันไม่ได้บอกว่าเสียใจแสดงว่าคงไม่ใช่เรื่องไม่ดี
"พ่อว่าอะไรบ้าง" ผมถามไอ้ต้าไอ้ต้ายิ้มนิดๆ"พ่อมาคุยกับพี่เรื่องต้นน่ะ" อ้าว คุยกับไอ้ต้าเรื่องกู แล้วทำไมไม่คุยกับกูไปเลยว่ะ
"เออ พ่อถามเรื่องพี่กับดาวด้วยนะ" เฮ้ย อะไรวะ
"พ่อบอกว่าพักนี้ไม่ค่อยเห็นดาวเลยพ่อถามว่ายังคบกันอยู่ไหม" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆเหมือนมีอะไรที่ยังปิดบังเป็นความลับ
"แล้วตอบไปว่าไง" ผมถาม "ก็บอกพ่อไปตามตรงแหละ ว่าพี่มีแฟนใหม่แล้ว" เย้ย แล้วมึงบอกไปด้วยหรือเปล่าว่าแฟนใหม่มึงชื่ออะราย
"พ่อบอกให้พาแฟนกูไปให้ดูด้วยว่ะ" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ
"แล้วเรื่องกูล่ะ" ผมถาม
"อ้าว มึงไม่ได้บอกนี่ว่าจะให้บอกเรื่องเราเป็นแฟนกัน"แสรด ใครจะให้บอก ถ้าจะบอกกูบอกเองเว้ย
"กูหมายถึงเรื่องที่พ่อมาคุยที่มึงบอกว่าเรื่องกูอ่ะ" ผมอธิบาย
"อ่อ พ่อถามว่ามึงเป็นยังไงบ้างเครียดอะไรบ้างไหม" ไอ้ต้าบอกช้าๆ ผมทำหน้างงๆ
"ก็เขาเห็นว่าตอนมึงเรียนที่เก่ามึงดูเครียดไงเลยมาถามกู" พ่อนะพ่อ ห่วงกูได้อีก
"กูก็บอกไปว่ามึงอ่ะนอกจากจะไม่เครียดแล้วยังมีความสุขดีอีก" ไอ้ต้าบอกผมตีที่ไหล่มันเพราะอดเขินไม่ได้
รู้อีกนะมึงว่ากูมีความสุข
"เฮ้ย แต่พ่อสงสัยนะ พ่อเค้าถามกูว่ามึงมีแฟนหรือเปล่า" เฮ้ย กูทำอะไรผิดปรกติไปป่าววะ พ่อถึงถามแบบนี้
"ทำไมอ่ะ" ผมถาม
"ก็เค้าบอกว่าเห็นบางวันมึงก็อารมณ์ดีเกินเหตุบางวันก็ดูเหมือนมึงจะนอย" อะไรวะกูเคยนอยด้วยเรอะ
"แถมพ่อยังบอกอีกว่า เดี๋ยวนี้มึงขี้งอนผิดปรกติ" อ้าวเฮ้ย ทำไมกูไม่รู้ตัววะ กูเคยงอนพ่อด้วยเรอะ
"แล้วทำไมพ่อไปถามมึง ไม่มาถามกูอ่ะ" ผมพูดไปเกาหัวไปเพราะความงง
"พ่อบอกว่าพักนี้เห็นกูกับมึงตัวติดกันตลอดก็เลยมาถามกูไง" อ้าว เชี่ยแล้วเส่หรือพ่อจะระแคะระคาย"มึงตอบไปว่าไง" ผมถามต่อ ไอ้ต้าบอกอะไรพ่อไปบ้างวะ
"กูก็บอกไปตามความจริง ว่าตอนนี้มึงมีแฟนแถมรักกันมากด้วย" โฮ่ย ตอบซะ ไอ้ต้า เดี๋ยวพ่อรู้จนได้
"พ่อบอกให้มึงพาแฟนมาให้พ่อรู้จักด้วยว่ะ"ไอ้ต้าพูดหน้าตาเฉย ชิบหายแล้ว พ่ออ่ะรู้จักทั้งแฟนกูแฟนไอ้ต้าแถมรู้จักดีซะด้วยเส่ ถ้ารู้ความจริงว่าลูกชายล่อกันเองนี่แกคงช็อกแน่ๆ
"เออ แล้วได้บอกพ่อยัง เรื่องบวชอ่ะ" ผมถามเรื่องสำคัญ
"บอกแล้ว" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ
"แล้วพ่อว่าไง" ผมถามไอ้ห่านี่ก็เล่าซะให้จบๆเส่ กูลุ้นอยู่นานแล้วนะ
"จะว่าไง ดีใจจะตาย ที่พ่อออกไปเนี่ยจะไปหาฤกษ์บวชให้กู" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ผมก็ยิ้มออกดีใจจริงๆที่ไอ้ต้าทำให้พ่อดีใจได้คนที่มีลูกชายจะหวังอะไรนอกจากอยากให้ลูกบวชทดแทนบุญคุณ แค่ได้จับชายผ้าเหลืองก็ดีใจเหลือล้นแล้ว
"มึงยิ้มอะไรเนี่ย" ผมถามไอ้ต้าที่ยิ้มมันเจ้าเล่ห์ผิดปรกติเหมือนมีอะไรที่ยังไม่ได้บอก
"พ่อถามกูว่า บวชแล้วถ้าเรียนจบจะแต่งงานเลยไหม" อ๊าก ไอ้ต้าจะแต่งงานแล้วทำไมกูต้องหน้าร้อนวูบวาบ
ด้วยล่ะ เค้ายังไม่ได้บอกให้มึงเป็นเจ้าสาวเลยนะไอ้ต้น
"กูก็บอกไปว่า ถ้ามึงพร้อมกูก็พร้อม" เย้ย มึงบอกอะไรออกไป ถ้ากูพร้อมเรอะ
"พูดจริงอ่ะ" ผมถามไอ้ต้าแม่งทำหน้ากวนตีนซะ
"อือ ก็บอกไป ถ้ามึงโตพอพร้อมจะดูแลตัวเองได้แล้วกูก็จะคิดเรื่องแต่งงาน" ไอ้ต้าตอบ อ่อไอ้ที่ว่าพร้อมหมายถึงอย่างนี้เองเรอะ ใจกูหายแว๊บเลย
"แล้วถ้ากูไม่พร้อมอ่ะ มึงก็ไม่แต่งใช่ไหม" ผมถามไอ้ต้า ไอ้ต้าพยักหน้าช้าๆ ผมอมยิ้มถ้างั้นก็ไม่ต้องพร้อมยันตายเลยแล้วกัน หุหุ ผมลงไปนั่งข้างเตียง ไอ้ต้าหันมามอง
"อ้าว ไม่เช็ดตัวล่ะ เดี๋ยวเป็นหวัดหรอก" ไอ้ต้าบอกกับผมเหมือนเป็นเด็กๆ
"เช็ดไม่เป็น เช็ดให้หน่อยจิ" ผมพูดไปยิ้มไปไอ้ต้าเลิกคิ้วทำหน้างงๆ
"นะก๊าบ" ผมร้องเป็นเสียงเด็กไอ้ต้าหยิบผ้าเช็ดตัวอีกผืนมาเช็ดหัวให้
"แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะโตละเนี่ย" เหอๆ ไม่รู้จักกูซะแย้ว
"อุแว๊ๆ หิวโนม หิวโนม" ไอ้ต้นยังปัญญาอ่อนได้อีกไอ้ต้าเก็ทมุกกูแล้ว
"ถ้าต้นเป็นอย่างนี้ไปตลอดพี่ก็ไม่ได้แต่งงานอ่ะดิ"ช่ายเส่ก็ให้มันรู้กันซะบ้างว่าไอ้ต้ามันจะไปมีเมียที่อื่นได้อีกถ้าไม่ใช่กูมึงก็ไม่ต้องแต่งหรอก
"ร้ายนักนะไอ้ตัวแสบ" ไอ้ต้ามันมองหน้าผมอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะจับผมนอนหงายแล้วก็................................................ นั่นแหละ ไม่เล่าแล้ววุ้ย เอากันเองมาหลายตอนแล้ว
หลังจากวันนั้น ผมกับไอ้ต้าก็ทำตัวเป็นเด็กดีขลุกอยู่ที่บ้านทั้งวัน พ่อได้ฤกษ์บวชไอ้ต้ามาแล้ว ก็เป็นช่วงปิดเทอมต้นพอดีก็อีกประมาณสามสี่เดือน ช่วงนั้นผมก็อยู่ซ้อมบาสจนเย็นทุกวัน ไอ้ต้าก็ไปรับทุกวันเหมือนกันสิ่งที่เปลี่ยนไปจริงๆก็คือ ข้อความในจดหมายน้อยตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว
"พี่ต้าน่ารักจัง มารับน้องทุกวันเลย" หรือ
"ถ้ามีแฟนอย่างพี่ต้าคงรักตายเลย" แม่งเอ้ย ใครวะ กล้าล้วงคออนาคอนคอนด้าด้วย ข้อความถึงไอ้ต้ามีมาทุกวันแต่จนแล้วจนรอดผมก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร จนผ่านมาสัปดาห์ที่สอง
เช้าวันจันทร์ ผมไปเรียนด้วยความรู้สึกเป็นสุข หุหุ ไม่ใช่อะไรก็ไอ้ต้าอ่ะเส่ ให้กูเอาคืนมาเมื่อคืนก่อน เลยล่อไปสองดอก เดินตัวปลิวเลยกูไม่มีน้ำเงี่ยนมาถ่วงเหมือนทุกวัน
"อ้าวต้น วันนี้เรียนเช้าเหรอ" ผมหันไปตามเสียง ฝนนั่นเอง ผมยิ้มให้ฝนแล้วทำท่าจะเดินไปแต่แล้วก็ถูกเรียกไว้
"ต้นเดี๋ยวก่อน รีบไปเปล่า ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ" อะไรของฝนมันวะ ผมเหลือบมองนาฬิกา เพิ่งเจ็ดโมงเช้า เวลาถมเถ
"ได้ดิ มีไรเหรอ" ผมตอบงงๆฝนเดินเข้ามาใกล้ โหยแม่งทำไมดูสวยวะ หรือว่ามันมีความรัก
"ไปหาที่นั่งคุยกันเหอะ" ฝนบอกผมพลางเดินนำ ผมก็เดินตามไปงงๆ
"มีอะไรวะฝน" ผมถามฝนที่ตอนนี้นั่งบนม้าหินตรงข้ามผมฝนหน้าแดงซ่านขึ้นมาทันตารับกับแสงแดดอ่อนๆยามเช้า
"ไม่รู้ว่าฝนควรจะพูดหรือเปล่านะ แต่ฝนอยากรู้น่ะ" ฝนพูดอ้ำอึ้ง ผมทำหน้าผากย่นถามกลับ
"เฮ้ย ทำเหมือนมีเรื่องอะไร ถามมาเหอะ" ผมบอก
"คือ.. วันก่อนน่ะ ฝนโทรคุยกับจอย" ฝนพูดเขินๆ ไม่กล้าสบตาผม ก็แล้วไงวะ คุยกับจอยน้องไอ้เจค
"จอยบอกว่า ต้นน่ะรู้จักกับพี่ชายของจอยด้วย" พี่ชายจอย ใครวะ ไอ้เจคมันพี่เกย์ ไม่ใช่พี่ชายซะหน่อย
"แล้วไงอ่ะ" ไอ้ฝนนี่แม่งก็ดันพูดเหมือนจะแอบชอบไอ้เจคซะงั้น
"ต้นรู้ใช่ไหม ว่าพี่ชายจอยอ่ะ เค้าเป็น....เอ่อ...คือเป็น.. เอ่อ... ไม่ใช่ผู้ชายน่ะ" เหี้ยเส่ไอ้เจคเนี่ยนะไม่ใช่ผู้ชาย มันอ่ะเหมือนกู ตรงที่ว่าเป็นผู้ชาย แต่ชอบเย็ดกับผู้ชายด้วยกันแล้วเรื่องนี้ทำไมกูจะไม่รู้ ในเมื่อกูเอามันมาแล้ว
"อ่อ ก็รู้อ่ะ" ผมกล้อมแกล้มตอบเบาๆชักรู้สึกเรื่องมันจะเข้าตัวซะแล้วสิ
"เอ่อ คือ ต้นอย่าโกรธจอยมันนะ คือแว่..." โว้ย พูดมาซะทีเส่ แมนๆเลย แมนๆ อ่ะเข้าใจไหมวะ อยากถามอะไรก็ถามมาเหอะ
"คือ จอยมันบอกว่าตอนที่ต้นไปเชียงรายกับพี่ของจอยตอนนั้นต้นกับพี่ชายจอยมีอะไรกัน" เย้ย รู้ได้ไงวะ
เอาแล้วสิไอ้ต้น ความลับมึงอ่ะมีอะไรโผล่ให้ชาวบ้านเขาจับได้เสมอแหละ
"มีอะไรกันที่ว่านี่คือ?" ผมถามย้ำเพื่อให้แน่ใจฝนหลบตาก้มหน้าที่แดงเรื่อไม่ยอมมองหน้าผม
"ก็มีอะไรกันแบบสามีภรรยาน่ะ" ฝนถอนหายใจเฮือกก่อนหลุดคำอธิบายที่ทำให้ผมถึงกับอึ้ง ไอ้จอยนะไอ้จอยเอาเรื่องกูมาเมาท์
"เฮ้ย จะบ้าเรอะ ต้นเป็นผู้ชายนะ" ผมปฏิเสธสิ่งที่ทำลงไปหน้าตาเฉย ถึงกูจะนั่งหลังตาเฉย กูก็ตอบแบบนี้แหละ
"เปล่าๆ เราไม่ได้ว่าต้นเป็นแบบนั้นคือจอยบอกมาว่าต้นมีอะไรกับพี่ชายเค้า แล้วก็เพื่อนเค้าด้วย เลยถามดู"
หา อะไรนะ กูได้ยินชัดเปล่าวะเนี่ยนอกจากไอ้เจคแล้วมันยังรู้เรื่องไอ้อาร์ตอีกเรอะ
"ไม่ใช่แล้วล่ะ จอยคงเข้าใจผิดมั้ง" ผมปฏิเสธหน้าซีด แม่งเอ้ย รู้เรื่องอะไรไม่รู้ เสือกมารู้เรื่องนี้
"อือม์ เราก็ไม่เชื่อนะ แต่จอยเค้ายืนยันว่าจริง"โฮ่ยไอ้จอย แกนี่มันมากไปแล้วนะโว้ย
"ไม่จริงอ่ะฝนดูเอาเองแล้วกันว่าเรามีแววจะเป็นอย่างนั้นเหรอยะ" แหะๆ ของจริงไม่มีคำว่ายะนะโว้ย สัดแม่ง เสือกเอาเรื่องนี้มาถามกูแต่เช้าสงสัยความซวยมาเคาะประตูหลังบ้านกูอีกแน่ๆ
"ก็บอกแล้วไงว่าฝนไม่เชื่อ แต่สงสัยเลยมาถาม" อ้าวไอ้ฝน คำพูดมึงมันขัดแย้งกันเองเปล่าวะ
"ก็ไม่ต้องสงสัยแล้วต้นไม่ได้เป็นอย่างที่จอยคิดแล้วกัน" ผมตอบไปแม่งนรกอีกแล้วกู โกหกอีกจนได้ ฝนพยักหน้ายิ้มแห้งๆ ผมเหลือบมองนาฬิกา
"หมดเรื่องแล้วใช่ไหม ต้นไปก่อนนะ หิวข้าวแล้ว" ผมพูดพลางขยับตัวลุก แต่ฝนร้องเรียกไว้
"เดี๋ยวก่อนต้น ฝนยังไม่ได้ถามเรื่องพี่ต้าเลย"
ตอนที่ 142
แสรด มายุ่งอะไรกับผัวกูวะ
"ทำไม ไอ้ต้าทำไม" ผมถามกลับแบบฉุนๆ แม่งตั้งแต่โดนไอ้ต้าเย็ดมาโฮโมนเพศหญิงมันเยอะขึ้นหรือไงวะเนี่ย สงสัยกูต้องเอากล้วยกูออกหากินบ้างแล้ว
ผมกลับไปนั่งจ้องหน้าฝนที่ตอนนนี้หน้าแดงเป็นลูกตำลึง
"คือ... ฝนจะถามว่า.." ว่าอะไรวะ บอกมาก่อนกูจะของขึ้นนะมึง
"พี่ต้ามีแฟนหรือยังอ่ะต้น" ไอ้ฝนมันพูดออกมาจนได้หลังจากอ้ำอึ้ง ผมจ้องมันแบบเคืองๆ
"มีแล้ว รักกันมากด้วย" ไอ้ต้น เสียงมึงอ่ะ ลดความหึงหน่อยเหอะ เดี๋ยวมันก็จับได้กันพอดี
"ว้า จริงอ่ะ มีแฟนแล้วจริงเหรอ แย่จัง" ไอ้ฝนบ่นออกมาดังๆ ทำไมวะ ไอ้ต้ามันมีแฟนแบบกูแล้วมันแย่ตรงไหนพูดดีๆนะมึง
"ทำไม ชอบไอ้ต้าเหรอ" ผมถามเสียงแข็ง ฝนยิ้มอายๆ
"พี่ต้าน่ารักดี ฝนก็แค่อยากเป็นน้องสาว"เฮ่ย ไม่ได้ๆ น้องสาวก็อันตราย ขนาดกูเป็นน้องชายกูยังไม่รอดเลย
"อ้าว แล้วฝนรู้จักไอ้ต้ามันได้ไง" ผมถามสิ่งที่ยังสงสัย ฝนทำหน้าเอ๋อก่อนจะพูด
"อุ้ย ฝนลืมไปว่านัดเพื่อนไว้ ต้องไปแล้วนะต้นเดี๋ยววันหลังมาคุยด้วยใหม่" อ้าวเฮ้ย อยู่ดีๆมาบอว่าชอบแฟนกูแล้วก็หนีไปเนี่ยนะ มันจะง่ายไปหน่อยนะมึง
"ต้น ฝากบอกพี่ต้าด้วยนะ ว่ามีคนคิดถึง" ไอ้ฝนพูดก่อนจะวิ่งจากไป ผมมองอย่างอึ้งๆทำไมมันต้องอายกูด้วยวะกะอีแค่กูอยากรู้ว่ามึงรู้จักไอ้ต้าได้ไง
"เดี๋ยวฝน" ไม่ทันแล้วฝนวิ่งไปโน่นแล้ว ที่กูเรียกไว้ไม่ได้อยากจะคุยกับมันต่อหรอกแต่ไอ้ฝนมันทำสมุดฉีกเล่มเล็กตก
ผมเดินไปหยิบสมุดเล่มนั้นช้าๆ หน้าปกเป็นลายการ์ตูนคุ้นตาผมใจเต้นแรงเปิดสมุดเล่มนั้น ร่องรอยของกระดาษที่ถูกฉีกบนต้นขั้วบ่งบอกว่าสมุดเล่มนี้ถูกใช้งานมาแล้วพอสมควรที่เตะตาผมก็คือลายการ์ตูนจางๆบนหน้ากระดาษที่เหมือนกันกับบนจดหมายน้อยที่ผมได้รับอยู่ทุกวัน
ผมถือวิสาสะ หรือแปลง่ายๆว่าเสือก เปิดสมุดของฝนไปเรื่อยๆทุกหน้าว่างเปล่ายกเว้นหน้าสุดท้ายที่มีลายมือเขียนแล้วขีดฆ่าลบคำที่ผิดเหมือนจะซ้อมเขียนผมมั่นใจขึ้นทันทีเมื่อเห็นลายมือของฝน เป็นลายมือเจ้าของจดหมายน้อยชัดเจน
ผมหันซ้ายหันขวาไม่เห็นใครอยู่ตรงนั้นเลยวางสมุดทิ้งไว้ที่เดิมไอ้ฝน แกเองเรอะที่มาเขียนชอบกู แล้วไปๆมาๆกลายเป็นชอบแฟนกูซะงั้นท่าทางเรียบร้อยไม่น่าเสี้ยนควยเลย ผมเดินไปนึกอะไรไปเรื่อยเปื่อยแต่แล้วก็หยุดคิดถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
"พี่เจค เป็นไงบ้างเรียนยัง?" ผมส่งเสียงไปตามโทรศัพท์ไอ้เจคยังงัวเงียเหมือนยังไม่ตื่นดี "อะไรวะต้นโทรหากูแต่เช้าเลย" เช้าเหี้ยไรล่ะชาวบ้านเขาทำมาหากินกันแล้ว
"เอ่อ คือพี่เจค ผมขอเบอร์จอยหน่อยสิ" ผมบอกสิ่งที่ต้องการไป
"เอาไปทำไมวะ" แล้วเสือกอะไรกับกูละกูขอมึงมึงก็ให้มาเหอะแล้วกูจะไปทำห่าไรมันเรื่องของกู
"อ่อ พอดีเจอเพื่อนที่ไปประกวดด้วยกัน แล้วเขาอยากเจอจอยน่ะ" ผมโกหกไป ไอ้เจคเงียบไปสักครู่ ก่อนส่งเสียงมา
"เอ้า จดเบอร์นะ"เรียบร้อยเสร็จแน่ไอ้จอย แต่เอ๊ะ เสียงใครอยู่กับไอ้เจควะ หุหุ ไอ้แมคแหงๆ
"พี่เจคคร้าบ ในฐานะที่ต้นมีประสบการณ์มาก่อนอย่าเอาพี่แมคตอนหลับนะคร้าบ เดี๋ยวมันเกิดครางชื่อคนอื่นจะเกิดปัญหาครอบครัว" ผมพูดไปหัวเราะไป ไอ้เจคส่งเสียงกลับมาคำเดียว
"ไอ้เหี้ย"
วันนั้นทั้งวันจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ฝนมันชอบไอ้ต้าเหรอวะ แต่มันเคยทำเหมือนชอบกูนิ งงกับมันจริงๆเลยหรือว่าจะเอาสองหน่อเลยวะ ฮึ่ยยย ส่วนจอย ปากมากนักนะแกอย่านึกว่าอยู่เชียงรายแล้วจะรอดนะมึง ปากดีอย่างนี้ต้องเอากล้วยยัดปากซะให้เข็ด
พอตอนเย็น ผมก็มาซ้อมบาสตามปรกติแต่พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เจอเข้ากับฝนที่นั่งอยู่ตรงอัฐจรรย์วันนี้แม่งมาแรงเว้ย มานั่งรอกูเลยเหรอมึง เอ๊ะ หรือว่ามันมารอ................ แสรด ไอ้ต้าเรอะ มึงมารอไอ้ต้าเรอะ เชี่ยเส่
ไม่ยอมนะเว้ย
"เอ้าเข้าแถวได้แล้ว" เสียงพี่ป้องดังแหวกอากาศออกมาผมหยุดสายตาที่มองฝนอย่างเคืองๆไว้แค่นั้น ก่อนที่จะหันกลับมาตั้งสติกับพี่ป้อง
"หลังจากที่พวกคุณได้ซ้อมตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา" นั่นไง ไอ้ต้ามาโน่นแล้ว เดินหล่อเหลือเฟือมาเลยนะมึง แถมไอ้พวกสาวๆที่มาซ้อมลีดมันยังซุบซิบกันอีก อย่านะมึง
"คนที่ผมประกาศชื่อ คือคนที่ติดทีมบาสเกตบอลของมหาลัยนะครับส่วนคนที่ไม่มีชื่อ ก็จะเป็นทีมสำรอง"
พี่ป้องพูดอีก แต่สายตากูยังมองไอ้ต้า ที่โบกมือให้ผมแต่ไกล ผมเหล่ไปทางที่ฝนนั่งอยู่เหี้ย จริงด้วย มันหันมองไอ้ต้าอย่างสนใจ นึกว่าสวยแล้วไอ้ต้ามันจะชอบเหรอ สัดแม่งไปไกลๆแฟนกูเลยนะเว้ย
ผมจ้องมองไอ้ฝนที่ตอนนี้กำลังลุกขึ้นเดินไปทางไอ้ต้าอย่างอาฆาตแม่งอยากมีผัวมากขนาดนี้เลยเหรอวะ
"เหี้ย" ผมหลุดปากออกมาเบาๆเพราะตอนนี้ฝนมันนั่งลงข้างๆไอ้ต้า แล้วก็เริ่มพูดคุยกับไอ้ต้าที่ยังทำหน้างงๆผมสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อระงับความรู้สึกแต่ยังไม่ทันหายโกรธหัวไอ้ต้นก็โดนฟาดดังเพี้ยะ
"ไม่ได้ยินหรือไง นายธนากร ผมเรียกชื่อคุณไม่ได้ยินหรือไง" เสียงพี่ป้องดังขึ้นข้างตัว ผมเงยหน้ามองงงๆ เรียกกูว่าอะไรวะ
"ไอ้ต้น มึงติดตัวจริง ไปเข้าแถวตรงโน้น" เสียงไอ้ทักที่อยู่ข้างหลังไล่ผม ผมมองงงๆ อ้าว กูเองนี่หว่าที่ชื่อ
ธนากร เรียกไอ้ต้นมาตั้งนานจนลืมชื่อจริงไปแล้ว
ผมเหลือบมองไอ้ต้าที่หันมามองผมอย่างสนใจก่อนจะเดินไปเข้าแถวกับกลุ่มเพื่อนที่ติดตัวจริงมาก่อนแล้ว ไอ้ต้าหันมาทำปากถาม
"ติดเปล่า?" จะเหลือเหรอไอ้ต้นซะอย่าง ผมทำนิ้วมือเป็นสัญลักษณ์ OK ให้ไอ้ต้าที่กระโดดอย่างดีใจ
"ไอ้บ้าที่ไหนมากระโดดโลดเต้นอยู่วะ สงสัยเมียมันจะท้อง" เสียงไอ้ทักดังขึ้นข้างตัว มันก็ติดตัวจริงเหมือนกัน
"กูรออยู่ว่าเมื่อไหร่ทีมเราจะแข่งกับทีมของม.... บ้าง" ผมพูดยิ้มๆเพราะรู้จากไอ้ต้ามาว่าไอ้น้องโทนมันก็เป็นนักบาสของมหาลัยไอ้ต้าเหมือนกันไอ้ทักหันมามอง ผมเลยพูดต่อ "ฝากไปบอกเบอร์หกทีมนั้นด้วยนะถ้าแข่งกันเมื่อไหร่ กูจะเอาเบอร์แปดครึ่งเสียบให้มิดด้ามเลย"
"พวกที่ติดตัวจริง มาเข้าแถวตรงนี้" เสียงพี่ป้องดังอีกทำเอาไอ้ทักที่กำลังจะอ้าปากสวนผมกลับต้องชะงัก
ผมเหลือบมองไอ้ต้าที่ยังมองผมอย่างสนใจ เหอๆอย่างน้อยมันก็ไม่ได้หันไปคุยกับไอ้ฝนเลยละวะ ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผหอยหรือจะมาสู้ถั่วดำ มีโปรตีน อิ่มสบายท้องกว่าตั้งเยอะ
พี่ป้องเรียกพวกผมไปอธิบายกฏระเบียบยืดยาวตอนนี้ผมมองไม่เห็นไอ้ต้าแล้วเพราะยืนหันหลังให้พอหันกลับไปอีกทีไอ้ต้าก็นั่งอยู่คนเดียวแล้ว ผมเลยซ้อมต่ออย่างสบายใจจนเลิก พอเลิกแถวผมก็วิ่งตื๋อไปหาไอ้คุณผัวอย่างเร็ว
"ไปฉลองกันดีกว่าต้น" ไอ้ต้าบอกผมเสียงใสไอ้ดีใจอ่ะกูก็ดีใจอยู่ แต่ไปฉลองเดี๋ยวพ่อมึงก็เพ่นกะบาลอีกหรอกคราวก่อนยังไม่เข็ดรึไง
"แล้วฝนไปไหนแล้ว" ผมถามไอ้ต้า มันก็มองหน้าผม
"กลับไปแล้ว" ไอ้ต้าตอบเสียงเรียบแต่ตายังจ้องผมไม่วางตา
"มีอะไรเปล่าเนี่ย ทำไมทำหน้าแบบนั้น" หน้าแบบไหนวะที่กูทำ
"อ่อ ไม่มีอะไร คุยอะไรกันบ้างล่ะ" ผมนั่งลงข้างๆไอ้ต้าเพื่อจะถอดรองเท้า
ไอ้ต้าเหล่มามองผม
"ดีใจจัง" อ้าวเหี้ยสิกูรู้แล้วว่าดีใจเรื่องที่กูติดทีมบาส แต่ทำไมมึงไม่ตอบคำถามกูเอ๊ะหรือว่ามึงดีใจที่ฝนมา
คุยด้วย
"ดีใจเรื่องอะไร" ผมถามเสียงแข็งไอ้ต้ายิ้มยั่ว
"ดีใจที่ต้นหึงน่ะสิ นานๆได้เห็นที น่ารักจัง" อ๊าก เขินเว้ย ผมอายม้วนเอาถุงเท้าปาใส่หน้าไอ้ต้า
"ใครว่าหึง อย่างมึงอ่ะไม่มีปัญญาได้เอาไอ้ฝนหรอก" ผมพูดสิ่งที่ตรงข้ามกับความคิด ไอ้ต้าหัวเราะอารมณ์ดี
"อือ กูก็ว่างั้น" ไอ้ต้ายังยิ้มแต่ก็พูดต่อ "กูมันไม่หล่อเหมือนมึงนี่หว่าฝนมันก็เลยให้แค่เบอร์โทร ไม่ยอมให้กูเอาสักที" แสรดมึงได้เบอร์มันมาด้วยเรอะ ผมจ้องมองไอ้ต้าที่ชูกระดาษแผ่นนึงขึ้นมา
ผมกระชากกระดาษแผ่นนั้นมาดู ฝน XX-XXXXXXX แสรด เบอร์มือถือจริงๆด้วย ให้ไว้เพื่ออะไรวะ ถ้ามันไม่คิดอะไรมันไม่ให้หรอก
"ทิ้งไปก็สิ้นเรื่อง ไม่ต้องไปสนใจ" ไอ้ต้าดึงกระดาษแผ่นนั้นกลับพร้อมขยำจะทิ้ง
"เดี๋ยว" ผมร้องบอกไอ้ต้าในหัวเริ่มคิดอะไรเลวๆได้อีกแล้ว ในเมื่อมันเสี้ยนควยขนาดนั้นต้นต้ามหาชนก็พร้อมให้บริการ
"เก็บเอาไว้ก่อน เผื่อใช้ประโยชน์" ผมบอกไอ้ต้าที่นั่งงงๆ ไอ้ต้าส่งกระดาษให้ผม ผมรับมาแล้วเดินไปที่ห้อง
ล็อกเกอร์เพื่อเก็บกระเป๋าโดยที่ไอ้ต้ารออยู่ข้างนอกในห้องล็อกเกอร์ไม่มีใครแล้ว แต่ในห้องน้ำมีเสียงคนอาบน้ำอยู่ ผมเลยชะโงกหน้าไปดู
"อ้าว นึกว่าพี่ทักกลับไปแล้ว" ผมร้องถามไอ้ทักที่กำลังสระผมอยู่ ไอ้ทักเงยหน้ามามอง"เออ ไอ้ต้น กูว่าจะถามอยู่ ไอ้ต้ามารับทุกวันแบบนี้ ไม่กลัวใครรู้เหรอวะ" ผมนิ่งอึ้งไป ก็กูอยากให้มันมารับนี่หว่า แล้วทำไมกูต้องแคร์คนอื่นด้วยอ่ะ

"ปล่อยแม่ง ใครจะคิดยังไงก็คิดไปกูกับไอ้ต้าบริสุทธิ์ใจเว้ย" ผมตอบไปไอ้ความบริสุทธิ์ใจที่ว่าเนี่ย คือรักกันจริงๆ ไม่ได้มีอะไรแอบแฝง
"ระวังนะมึง กูเริ่มได้ยินคนพูดเรื่องมึงกับไอ้ต้าแล้วแม่งลือกันขนาดว่ามึงกับไอ้ต้ามาเย็ดกันในมหาลัยใครมันจะบ้าไปทำอย่างนั้นจริงป่าววะ"

Schwarzwald

ขอบคุณครับ

ivyinvo

ขอบคุนครับ

toprazz

ขอบคุนคับ

sosarin

ขอบคุณมากๆครับ

bboamy

โหเรื่องนี้ นึกว่าหายไปแล้ว5555

pt200

ขอบคุณครับ

goong111

ชอบมากเลยคับ

4_NAY

ยายฝน...เจอต้นต้าสิบห้านิ้วแน่ๆ

GuySexy

มีการรู้เห็นเกิดขึ้น

sugarxxx

ไปกันใหญ่แล้วต้า,ต้น เอ้ย

gvdryotn

ขอบคุณมาก

bomb2534

ขอบคุณครับ

anuponm

ขอบคุณครับ

pt200

ขอบคุณครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

boolle2525

xycrest

ขอบคุณครับ

logan56789

ขอบคุณครับ

HRHPrince

เอาแล้ววว