ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 167- 168

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ไอ้ต้าพูดแล้วหยุดไปนิดนึงก่อนพูดต่อ
"ถ้าจะให้มันเลิกบ้า มันต้องโดนบ้าง" อ๊าก ไอ้ต้าอย่านะคร้าบ
"ไม่เอาๆ" ผมร้องพยายามจะดึงแขนให้หลุดทั้งสองคนทำเหมือนไม่สนใจผม ไอ้อาร์ตตัวดีพูดมาอีก
ตอนที่ 167 ยัด ยัด ยัด เรามายัดกันมั้ยอ่ะ
" ช่าย งั้นเราจะเอาอะไรยัดตูดมันดี" แสรด ไอ้สัดอาร์ตตูดกูไม่ใช่รูสาธารณะนะเว้ย ที่ใครอยากจะเอาอะไรแหย่ก็แหย่ได้ ไอ้ห่าต้าไอ้ผัวเลวเมียจะแย่อยู่แล้วก็มัวแต่นั่งหัวเราะอยู่ได้
" เย้ย เอางี้ดีกว่า"ผมรีบร้องบอกหาข้อเสนอเพื่อให้ตัวเองรอดจากการถูกรุมยัด ถ้ารุมเย็ดนี่กูพอคิดแต่กูเป็นฝ่ายเย็ดนะ ไอ้รุมยัดนี่ไม่เคยอยู่ในความคิดของกูมาก่อนขอกูตั้งตัวแป๊บนึง
"เอางี้ มาเล่นเกมกาน"
"เกมอะไรของมึงวะต้น" ไอ้ต้าถามหน้าตาสงสัย หุหุสงสัยไปเหอะ
"ก็เกมทายปัญหาอะไรเอ่ย ที่ยัดตูดไง" ผมบอก ก่อนจะพูดต่อ
"พวกเราสามคน ก็หาของมาคนละสองอย่าง แต่ห้ามให้คนอื่นรู้จากนั้นก็สลับกันปิดตายัดตูด" ผมเสนอทางออกอย่างน้อยก็ไม่ใช่กูคนเดียวละเว้ยที่โดนยัด
"ถ้าใครทายไม่ถูก ต้องโดนทำโทษ" ผมพูดยิ้มๆ ฮ่าๆ ไอ้พวกนี้อ่ะเรอะจะมาพิศดารพันลึกยึกยักแข่งกับกู ไม่ได้แอ้มกูหรอก
"ทำโทษอะไร" ไอ้อาร์ตถาม ไอ้เหี้ยมึงอ่ะโดนทำโทษด้วยการถูกเย็ดก็ไม่มีอะไรเสียหายหรอก โดนควยกูกับไอ้ต้ามาแล้วนิ สดๆ เลยโดนเพิ่มอีกนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก
"ใครหาของมาแล้วคนที่โดนยัดตอบไม่ถูก ได้เอาตูด" ผมพูดยิ้มๆไอ้อาร์ตอ่ะเหรอ อย่างมากมันก็เอานิ้วจิ้มแหละ มันจะไปคิดอะไรได้นักหนา
" เอาป่าวๆ" ผมร้องยื่นข้อเสนอเต็มที่งานนี้กูก็ถือว่ากูได้พลิกวิกฤตโว้ย โดนไอ้ต้าเย็ดไม่เสียหายไอ้อาร์ตนี่ไม่ได้แอ้มกูแน่ งานนี่กูได้ทั้งขึ้นทั้งล่องชัวร์
"หรือว่าพวกมึงป๊อด" ผมพูดลอยหน้าไอ้ต้ามองหน้าไอ้อาร์ตแป๊บนึงก่อนหันมา
"มึงเตรียมตัวเลยไอ้ต้น แล้วมึงจะหนาว" แสรดหนาวอะไรไม่ทราบวะไอ้คุณพี่ ควยมึงกูไม่ยั่นหรอก ของเคยๆ กูกลัวคนเดียวคือไอ้อาร์ตไม่ได้กลัวขนาดควยมันนะเว้ย ของมันกับของกูห่างกันไกล กูกลัวว่ามึงจะตอบไม่ถูกอย่างเดียวอ่ะไอ้ต้าไม่เป็นไรเดี๋ยวกูหาทางโกงแล้วกัน
"งั้นเป็นอันว่าตกลงใช่ป่ะ" ผมพูดยิ้มๆไอ้อาร์ตกับไอ้ต้าพยักหน้า
"งั้นสิบนาที มาเจอกันที่ห้องนี้ใหม่" ผมบอกพลางจะลุกไอ้ต้าคว้าแขนไว้
"เดี่ยวๆ ไอ้ต้น กูล่ะกลัวความคิดมึง"ไอ้ต้าบอกเหมือนจะรู้ทัน
"ห้ามเอาของมีคม ห้ามเอาของแหลมมานะเว้ย" แสรดใครจะไปทำแบบนั้น เรื่องเลวๆแบบนั้นไอ้ต้นคิด
ไม่ถึงหรอก
"เออ ไม่เอาหรอก แล้วมึงอ่ะไอ้อาร์ต"ผมตอบไอ้ต้าแล้วหันไปทางไอ้อาร์ต
"ห้ามเอาควยมึงมายัดตูดกูกับไอ้ต้าเด็ดขาดนะเว้ยเอาอย่างอื่นที่ไม่ใช่ควยเท่านั้น" ผมบอก ไอ้อาร์ตพยักหน้า "ไม่เป็นไรกูไม่ต้องใช้ควยกูหรอก เดี๋ยวไงกูก็ได้เย็ดตูดมึงกับพี่ต้าอยู่ดี" แสรดมั่นใจไปเปล่าวะ ไม่ได้
แอ้มหรอก เชื่อกูดิ
พวกเราตกลง กติกาได้แล้วผมก้เอาผ้าขนหนูพันเอวแล้ววิ่งโทงๆลงจากชั้นสอง ทั้งบ้านหลับกันหมดแล้ว
เหลือแต่ไอ้สัปดนสามตัวที่วิ่งวุ่นหาเครื่องมือยัดตูดเพื่อนกันจ้าละหวั่นแถมต้องห้ามคนอื่นเห็นว่าเป็นอะไรด้วย จุดแรกที่ผมวิ่งไปเป็นตู้เย็นเผื่อมีพืชผักผลไม้อะไรที่พอจะใช้ในศึกคนชนคนครั้งนี้ได้บ้าง แม่งเอ้ยไม่มีอะไร
สักอย่าง มีแต่ขวดน้ำกับพวกเนื้อหมู ไม่เอาอ่ะ ไม่เวิร์ค
ไอ้ต้ากับไอ้อาร์ตก็กระจายไปคนละทิศละทางผมก็ยิ้มเพราะโล่งใจว่าไอ้สองคนนี้มันคงไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกันแน่ผมวิ่งวุ่นหาของในครัว สากกระเบือหิน ขนาดโอเค เล็ดกว่าควยกูหน่อย แต่ไม่เวิร์คทายง่ายเกิน เอาอย่างอื่นดีกว่า ผมหันมองซ้ายมองขวาแล้วก็เจออะไรอย่างนึง เล็กเรียวแต่เสียวแน่เหอๆ เอาเส่ มึงสองคนโดนแน่
ผมหยิบอุปกรณ์ยัดตูดชิ้นแรกขึ้นมาแล้วรีบเอา ผ้าห่อไว้เหลืออีกชิ้นอะไรดีว่ะ ผมเผ่นออกจากห้องครัว ไอ้ต้าก็สวนเข้ามาพอดีในมือมันมีอะไรเป็นแท่งๆเอาผ้าพันห่อไว้มิดชิดมาด้วย ไอ้อาร์ตยังวิ่งวุ่นที่ห้องรับแขกไม่รู้ว่าจะหาอะไรได้หรือเปล่า แต่ช่างแม่งเหอะ ถึงมึงเป็นเพื่อนกูกูก็ไม่ช่วยหรอก งานนี้ตัวใครตัวมันเหอะ
"มึงไปห้องอื่นก่อน" ไอ้ต้าไล่ผมที่ยืนมองมัน ไอ้ห่ากูจะช่วยมึงนะไอ้ที่รัก ช่วยดูก่อนว่ามึงจะเอาอะไรมายัด
ตูดกู ตอนตอบกูจะได้ตอบง่ายๆไง
ผมเดินออกจากครัว ไอ้อาร์ตได้ของพอดี มันกำลังเอาผ้าเช็ดตัวพันห่อไอ้สิ่งที่มันค้นพบไว้ผมรีบวิ่งขึ้นบนบ้าน จุดหมายถัดไปคือในห้องน้ำ ตอนนั้นกูนึกอะไรออกได้พอดี ไอ้โตกูขอยืมของใช้มึงหน่อยแล้วกัน ไว้พรุ่งนี้กูจะเอาไปคืนนะเว้ย
" อ้าวเหี้ย หายไปไหนแล้ว"ผมเกาหัวแกรกเมื่อมาถึงห้องน้ำแล้วไม่พบสิ่งที่ต้องการ ไอ้ต้าแหงๆ ไอ้ห่าเล่นของเด็ดซะด้วย รู้งี้กูหยิบก่อนดีกว่า ออกจากห้องน้ำมา จะไปหาในห้องนอนไอ้อาร์ตก็วิ่งขึ้นมาพอดี
"กูได้ครบแล้วนะเว้ย" ไอ้ห่า ทำไมเร็วจังวะแล้วกูจะไปหาอีกอันทันได้ไง
"เอ้ย ได้แล้ว" เสียงไอ้ต้าดังขึ้นมา ผมชะโงกหน้าไปมองไอ้ห่ามองไม่ทันวุ้ย เอาไงดีวะเนี่ย เดี๋ยวกูไปตายเอาดาบหน้าก็แล้วกันในห้องกูมีอะไรบ้างวะที่มันเป็นดุ้นๆ คิดไม่ออกวุ้ยไอ้ต้าขึ้นมาแล้วเรียกผมเข้าห้อง
"หมดเวลาแล้ว มาต่อได้เลย เดี๋ยวดึก" แสรดไม่เดี๋ยวแล้วม้าง ดึกแล้วนะเนี่ยมึงยังมาเล่นอะไรกันอยู่อีก
" ใครก่อนดี" ไอ้อาร์ตถามผมกับไอ้ต้ามองหน้ากันแล้วก็เลือกเป็นโอน้อยออกแล้วก็เป่ายิ้งฉุบ เหอๆ ดวงคน
อ่ะนะ กูเลยได้โอกาสเป็นฝ่ายยัดเป็นคนสุดท้าย เอาวะ มีเวลาให้กูคิดไอ้ต้าอ่ะได้ยัดคนแรก มันรีบสั่ง
"มึงสองคนเอาผ้าปิดตา แล้วแอ่นตูดมา"แม่งทำไมกูฟังแล้วเหมือนกูจะโดนเย็ดเลยวะ
ไอ้อาร์ตกับผมเอาของตัวเอง ไปวางแล้วก็มุดเข้าผ้าห่ม เปลือยให้โผล่เฉพาะตูดแสรด ทำไมกูรู้สึกแปลกๆ
จริงๆด้วย เหมือนกูกับไอ้อาร์ตจะโดนสลับกันเย็ดเลย อย่าเพิ่งนะเว้ยต้า
"พร้อมแล้วนะ" ไอ้ต้าบอกมาจากหลังตูด ผมใจเต้นตึกๆใครจะโดนก่อนวะ กูหรือไอ้อาร์ต
"เหี้ย สากกระเบือ" ผมร้องทันทีที่ไอ้ต้าเอามันจ่อไอ้ต้าร้อง
"เฮ้ย แอบดูเปล่าเนี่ย" อย่ามาขี้แพ้ชวนตีดิ แอบดูเหี้ยอะไรแค่กูสัมผัสความแข็งกับความเย็นของหิน กูก็จับทางถูกแล้ว เหอๆงานนี้กูรอดควยไอ้ต้าเว้ย เหลือแต่ไอ้อาร์ตเนี่ยละ สาธุอย่าพิสดารอะไรนะเว้ยของมึงอ่ะ
"งั้นไอ้อาร์ต มึงทายมา"ไอ้ต้าส่งเสียงแบบเคืองๆที่ผมทายถูก
"อูย อารายอ่ะ" อ่ะแน่ะไอ้อาร์ต มีร้องมีอู้ยด้วยวุ้ยอะไรวะนะกูอยากเห็นเสียงครางหึ่งๆของเครื่องอะไรบางอย่างทำเอาผมนึกถึงไอ้ของที่กูจะไปยืมพี่โต ในห้องน้ำได้ใช่เลย ใช่แน่ๆ
"โอย มัน...." ไอ้อาร์ตคราง มันทำไมวะ มันเทศ หรือมันตูด
"พอก่อนพี่ต้า.." เสียงไอ้อาร์ตร้องมันคงเดาไม่ออกว่าเป็นอะไร
"นับหนึ่งถึงหน้า หมดเวลานะเว้ย" ผมรีบเร่งไอ้อาร์ตเงียบไปพักนึง ผมก็นับ
"หนึ่ง......สอง......สาม......สี่........หมดเวลา"ไอ้อาร์ตไม่ตอบ ผมรีบเปิดผ้ามาดู
"เดี๋ยวไอ้ต้น มึงลองทายบ้าง" ไอ้ต้าบอกผมมันไม่ยอมให้ผมเห็นของที่มันยัดตูดไอ้อาร์ตไปเมื่อกี้
"ถ้ากูทายถูกให้อะไร" ผมพูดยั่วๆ
"เออ กูให้เย็ดเลย ถ้ามึงทายถูก" ไอ้ต้าบอก โฮ่ยซำบายควยกูล่ะ ผมรีบโก่งตูดให้ไอ้ต้าทันที
"ครืด " เสียงเครื่องที่ว่ามันทำงานแถวรูตูดกูแล้วไอ้ต้ากดเข้ามาช้าๆ ผมได้สัมผัสแค่นิดเดียวก็มั่นใจว่าสิ่งที่คิดไว้ต้องใช่แน่ๆ
"แปรงสีฟันไฟฟ้า" ผมรีบบอก ไอ้ต้าร้องเฮ้ยอีกรอบผมรีบเปิดผ้ามาดู แม่งเอ้ย ไอ้โต มึงจะกล้าแปรงไหมวะ แปรงสีฟันไฟฟ้าของมึงเต้นแร๊บสั่นรัวอยู่ในมือไอ้ต้ายังดีหน่อยที่มีถุงยางครอบมันไว้ทั้งอัน ไม่งั้นคงได้ทิ้งแน่
"มึง รู้ได้ไงอ่ะ" ไอ้ต้าพูดงงๆ อ้าวก็กูมันเทพเรื่องตูดเรื่องแตดอยู่แล้ว
"ก็กูจะเอามันมาเหมือนกัน แต่กูหาไม่เจอเลยรู้ว่ามึงเอาไปแล้ว" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้านั่งหน้าเซ็ง เอาเหอะ
อย่างน้อยมึงก็ได้เอาตูดไอ้อาร์ตอีกทีแล้ว โอเชอ่ะป่าว ว่าแต่
"เฮ้ย กูถามจริง ตกลงมึงชอบเอาแปรงสีฟันยัดตูดเรอะ"ผมถามไอ้ต้า มันก็ยิ้มกวนตีนก่อนเรียกชื่อเก่าก่อนเข้าวงการของผม
"ไอ้สัด"
"ตากู แล้ว นอนเลยๆ" ไอ้อาร์ตร้องบอกผม เอ้อไอ้ต้ากูมันจะเป็นไงบ้างวะ ลุ้นสุดๆเลยนะเนี่ย
"อย่าทำอะไรพี่กูรุนแรงนะ" ผมร้องบอกไอ้อาร์ตก่อนมุดหัวเข้าใต้ผ้าห่มอีกทีไอ้ต้ามันก็มุดอยู่ข้างๆ สักพักอะไรบางอย่างก็วนเวียนอยู่แถวรูตูดผม
"อย่าเกร็งดิ" ไอ้อาร์ตร้องบอก ผมหลับตาปี๋นึกถึงภาพรูตูดตัวเองโดนชิ้นส่วนปริศนา เดายากวุ้ย มันมาแล้ว
เนื้อมันเนียนๆหนืดๆพิกล แม่งไม่เล็กไม่ใหญ่ ขนาดใกล้เคียงกับนิ้วก้อยไอ้อาร์ตมันดันเข้ามาอีก พอดันสักพักมันก็หักดัง
"เป๊าะ" หุหุ กูรู้แล้ว
"เทียน ใชป่ะวะ" ผมร้องบอกไอ้อาร์ต
"เหี้ย รู้อีก" ไอ้อาร์ตบ่นแล้วดึงเทียนออกดีนะที่มันใช้เทียนแบบแท่งกลมธรรมดา ไม่ใช่ใส่เกลียว ไม่งั้นกูได้น้ำแตกแน่ผมเปิดผ้ามายักคิ้วให้ไอ้อาร์ต รูตูดไอ้ต้าก็ยั่วเหลือเกิน แม่งเอาควยกูเสียบไหม
"เหลือมึงแล้วนะไอ้ต้า ทายไม่ถูกโดนไอ้อาร์ตเล่นตูดนะเว้ย"ผมร้องบอก ในใจก็เสียวๆเหมือนกันว่าจะเป็นอย่างที่พูด อย่านะเว้ย
"ห้ามบอกนะ ไอ้ต้น"ไอ้อาร์ตบอกผมแล้วก็หยิบอะไรบางอย่างออกมาจากห่อผ้า
"เหี้ย" ผมด่าไอ้อาร์ตในความสัปดนของมันไอ้อาร์ตเอาของที่หยิบมาแกะถุงยางแล้วรูดคลุม ขนาดมันไม่
ใหญ่เลย แต่ตรงปลายนี่กูกลัวจริงๆ
"เอาละนะพี่ต้า" ไอ้อาร์ตพูดผมกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อเห็นไอ้สิ่งแปลกปลอมที่ว่าแยงรูตูดไอ้ต้าช้าๆไอ้ต้ามันจะรู้ไหมวะ ต้องช่วยใบ้ให้มันรู้หน่อยแล้ว
"อูย เป็นอะไรวะ คันจัง" ผมใบ้ไอ้อาร์ตหันมามองแต่มันคงไม่รู้
"คั้นคัน คันจัง เอาอะไรเกาดีนะ" ผมร้องคราวนี้ไอ้อาร์ตเอามือปิดปากผม ทำหน้าแบบเอาเรื่อง
" หนึ่ง......สอง......สาม......สี่...." ไอ้ต้าทำไมไม่ทายละเว้ย อะไรอ่ะที่ไว้ใช้แก้คัน เชี่ย พูดเส่ๆเดี๋ยวมึงก็เสียตูดให้ไอ้อาร์ตหรอก
"ห้า.." ไอ้อาร์ตพูดแล้วตบมือ ส่วนกูอ่ะซีดเลย ไม่เจรงเมียกูจะเสียตูดให้เมียน้อยกูเรอะ ไม่ยอมนะเว้ย เจ้าคุณ
ไม่ยอม เรื่องอะไรอีเย็นจะมาเล่นตูดคุณหญิง เจ้าคุณรับไม่ด้าย
"ไอ้ห่า กูอุตสาห์ใบ้" ผมร้องบอก ไอ้ต้าโผล่หน้ามาดู
"อะไรของมึงที่ใบ้ กูได้ยินแต่มึงร้องคันๆ" อ้าวเชี่ยเวลามึงคันมึงเอาอะไรเกาวะ
"ไอ้เหี้ย ก็คันหลังมึงก็ต้องเอาไอ้นี่เกาดิ"ผมร้องมือชี้ที่ไม้เกาหลังที่อยู่ในมือไอ้อาร์ต
"อ้าว เห็นเวลามึงคัน มึงใช้ควยกูเกาทุกที" แสรดพูดงี้ได้ไงวะไอ้ต้า อันนั้นมันคันคนละอย่างเว้ย
"หุหุ กูได้เอาตูดพี่ต้าแล้ว" ไอ้อาร์ตหันมาพูดยั่วโมโหผมเอาจริงอ่ะ อย่าเลย ไม่หนุกหรอก โดนเอาหนุก
กว่าเยอะ ผมมองหน้าไอ้ต้า มันไม่ได้ทำหน้าว่าจะหวาดกลัวอะไร เอ๊ะหรือว่ามันอยาก ไม่เอานะเว้ย กูไม่ยอม
"เอางี้ได้ป่ะ ถ้ามึงทายที่กูยัดไม่ถูกกูถือว่าที่มึงจะต้องเอาตูดไอ้ต้าหายกัน" ผมบอกไอ้อาร์ต ไอ้อาร์ตส่ายหน้า"ไม่มีวันซะหรอก ยังไงกูก็ต้องโดนพวกมึงเย็ดอยู่ดีให้กูได้เอาคืนสักทีก็คุ้มแล้ว" เย้ย ไอ้อาร์ต ทำไมไม่น่ารักแล้วอ่ะ
ผมนั่งหน้าซีดไม่น่าเลยกู ไอ้ต้ามันจะโกรธกูไหมเนี่ยหันไปดูหน้าไอ้ต้า อ้าวสัด ปล่อยให้กูเครียด เสือกยิ้ม
ซะอีก
"งั้นตากูแล้ว มึงสองคนนอนเลย" ผมร้องบอก จริงอยู่ว่ากูหาได้อันเดียวแต่อีกอันกูรู้แล้วว่าจะเอาอะไร เพราะกูเห็นมันวางอยู่บนโต๊ะเมื่อกี้
ผมเปลี่ยนใจที่จะใช้ของชิ้นแรกที่หามาได้กับไอ้ต้ามาเป็นใช้กับไอ้อาร์ตแทน หุหุ มึงต้องเจอเวอร์ชั่นนี้ผมหยิบของออกจากห่อผ้าแล้วเอามือลูบเบาๆ
"ไม่ต้องกลัว รับรองตูดมึงไม่แหกหรอก"ผมบอกไอ้อาร์ตก่อนจะจับส่วนปลายแหย่ตรงปากรู
"เฮ้ย อะไรอ่ะ" ไอ้อาร์ตร้องออกมาตูดมันหดเกร็งผิวตูดขนลุกซู่เป็นตุ่มๆ ผมจับตูดมันแล้วกดส่วนที่เหลือ
ของแปรงล้างแก้วเข้าไป
"ไอ้เหี้ย อะไรของมึงอ่ะ" ไอ้อาร์ตร้องเสียงหลงผมไม่รอให้มันคิด "หนึ่ง......สอง......สาม......สี่......หมดเวลา" ฮ่าๆมึงอ่ะเหรอจะมาพิสดารได้แบบกู ที่รู้ๆ กูต้องทิ้งแปรงล้างแก้วอันนี้แหงๆ
"อะไรวะต้น เสียวชิบ มันเป็นขนๆด้วยอ่ะ" ผมชูให้ไอ้อาร์ตดู
"โหแม่ง คิดได้ไงอ่ะ" อ้าว กูจะรู้เหรอ มันแวบมาเองวุ้ย
"เอาล่ะ ตาพี่ต้าแล้วนะครับ" ผมกระซิบบอกไอ้ต้าก่อนจะเอื้อมไปหยิบปากกามาร์กเกอร์ที่กูใช้เขียนอกเขียนตัวเล่นกับไอ้ต้ามันคราวก่อนแหละมันอาจจะธรรมดา แต่กูไม่อยากให้มันเจ็บปวดนิ ฮือๆแค่คิดที่มันจะต้องโดนไอ้อาร์ตถล่มตูดกูก็สั่นจับขั้วหัวควยแล้ว เมียกู เมียจ๋าผัวขอโทษ
ผมเอาปากกามาร์กเกอร์แหย่รูตูดไอ้ต้าช้าๆ
"ไอ้ต้น มึงไม่ใส่ถุงอ่ะ" อ้าว กูลืม ตอนกูเอาแปรงยัดตูดไอ้อาร์ตกูก็ไม่ได้ใส่เอาวะ มันเข้าไปแล้วก็เข้าให้สุด
แล้วกัน
"ทายมาจิ" ผมร้องบอก ไอ้ต้าเงียบไปพักนึงก่อนตอบ
"ปากกามาร์เกอร์แหงๆ กูเห็นมึงมองอยู่ก่อนนี้"ไอ้ต้าตอบ
"เชี่ย ถูกก็ได้วะ" ผมพูดเคืองๆ
"เออ กูถูกแล้วก็เอาออกเลย" ไอ้ต้าบอกผมผมจับปากกาที่เสียบเกือบมิดแน่นแล้วดึงออกจากตูดไอ้ต้า เอ๊ะแต่ว่าทำไมตอนเข้าไปมันมีปลอก แล้วตอนออกมันมีแต่ด้ามวะ
ตอนที่ 168
" ไอ้ต้น กูบอกให้เอาออกได้แล้วไง เสียบคาอยู่ได้ไม่สนุกนะเว้ย" แสรด แล้วมันติดเข้าไปได้ไงวะเนี่ย
"พี่ต้า ต้นขอโทษ"ผมร้องบอกไอ้ต้าที่ยังบิดตูดเหมือนจะรำคาญ
"ขอโทษทำไม" ยังจะมาถามอีกกูชูปากกามาร์กเกอร์ที่เหลือแต่แท่งสักหลาดเล็กๆอยู่ตรงปลาย ไอ้ต้าเหมือนจะเข้าใจในทันที
"ไอ้ต้น ไอ้เหี้ย มึงเอาอีกแล้วนะ" ก็เค้าขอโต๊ดแล้วไงอ่ะอย่าโกรธดิ ไอ้อาร์ตมันก็ดูจะตกใจเหมือนกัน ไอ้ต้า
ล้มตัวลงนอนกับพื้นผมกลัวมันจะโกรธที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีกแล้วเลยรีบลงไปนอนกอดมัน
"อย่าตกใจนะ เดี๋ยวต้นจะเอาออกให้ได้" ไอ้ต้ามองหน้าผมนิ่งๆแม่งโกรธกูแหงๆ
" แผนมึงหรือเปล่าวะต้น" ไอ้อาร์ตถาม แผนเหี้ยอะไรวะกูไม่เห็นจะรู้เรื่อง
"แผนไรอ่ะ" ผมถามไอ้อาร์ต ไอ้อาร์ตชี้ไปที่ตูดพี่ต้า"ก็เนี่ย มึงเอาไปอุดคาตูดพี่ต้าไว้ กูก็เอาไม่ได้ดิ" เชี่ยอาร์ตคนเขากำลังคอขาดบาดตาย มึงยังจะมาอยากเย็ดอีก
"เบ่งหน่อยดิ เผื่อมันจะหลุด เบ่งเหมือนเบ่งขี้อ่ะ"ผมร้องบอกไอ้ต้า ไม่สนไอ้อาร์ตแล้วเว้ย ขอช่วยไอ้ต้าก่อน
"กูไม่ปวดนี่ กูจะเอาอะไรมาเบ่ง" ไอ้ต้าค้านผมได้แต่ร้องบอกว่าขอโทษๆ อยู่อย่างนั้นในใจไม่ได้ตคิดเลยว่าเรื่องมันจะบานปลายเรียวโคนขนาดนี้
"พี่ต้า โก่งตูดหน่อยนะ เดี๋ยวต้นเอาออกให้" ผมบอกไอ้ต้าไอ้ต้าค่อยๆ ชันขามาเหมือนเดิมผมลุกนั่งอยู่ด้านข้างแล้วค่อยๆเอานิ้วชี้แหย่เข้าไป ถ้านิ้วกูยาวพอแล้วกูดันผนังรูตูดเพื่อให้สามารถเกี่ยวไอ้ปลอกปากกาเจ้าปัญหาออกมาได้มันก็คงไม่ยาก
"เจอแล้ว" ผมร้องบอกหลังจากแหย่ไปเกือบสุดนิ้วไอ้ต้ากัดฟันกรอด ไอ้อาร์ตก็ช่วยลุ้นซะตัวโก่งผมพยายามเอาปลายนิ้วเขี่ยปลอกเพื่อให้มันมีพื้นที่พอจะเอาออกได้แต่มันกลับไม่เป็นดังคาด
"ไอ้ต้น มึงอย่าดันมันดิ แม่งลึกกว่าเดิมอีก" ไอ้ต้าร้องผมรีบหยุดนิ้ว ตอนนี้ผมเริ่มกังวลแล้ว ปลอกปากกาถึงมันจะไม่ใหญ่ แต่พอมันเข้าไปแล้วมันออกยากกว่าถุงเท้าแถมมันยังแข็งอีก โหย ไอ้ต้า กูผิดอีกแล้วอ่ะ แล้วทำไมต้องเป็นมึงที่ซวย
" เอาเครื่องดูดฝุ่นมาดูดดิ" ไอ้อาร์ตเสนอเชี่ยแม่งกูขอลองเอามาดูดตูดมึงให้ไส้ปลิ้นก่อนเหอะ
"ไอ้เหี้ย ไม่เอา" ผมร้องบอกไอ้อาร์ตไอ้ต้ามันก็คงไม่เอาด้วย
"เจ็บป่าวครับ" ผมถามไอ้ต้า ไอ้ต้าส่ายหน้า
"ไม่เจ็บ แต่มันอึดอัด รีบหาทางเอาออกเหอะ" ไอ้ต้าบอก
" ถ้าต้นเอาปากกาเสียบเข้าไปใหม่ แล้วให้มันลงล็อกมันจะออกไหมอ่ะ" ผมถามพร้อมเสนอแนวทางแก้ปัญหา ไอ้ต้าทำหน้าเหย
"เดี๋ยวมันเข้าลึกกว่าเดิม ไม่เอาอ่ะ" ผมเลยรีบบอก
"เดี๋ยวพอเข้าไปได้แล้วพี่ต้าก็ขมิบตูดดิ ขมิบแรงๆนานๆเลยนะจะได้ไม่ลึกว่าเดิม
ไอ้ต้าหยุดคิดนิดนึง
"เออ กูลองดู แต่อย่าดันแรงนะเว้ย" ไอ้ต้าอนุญาตในที่สุดผมเอาปากกาจ่อรูตูดไอ้ต้าแล้วค่อยๆกดปลายหัวสักหลาดเข้าไปช้าๆไอ้ต้าปล่อยกล้ามเนื้อตรงก้นเต็มที่เพื่อให้ผมแยงปากกาเข้ารูได้โดยง่าย
" เออ ตรงนั้นแหละ" ไอ้ต้าร้องบอก ผมจับหลังมันให้ตรง
"เกร็งเลย" ไอ้ต้าเกร็งขมิบตูดแน่น ผมค่อยๆดันปากกาเข้าไปไม่รู้มันตรงปลอกหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ไอ้ต้า
อะหน้ายิ่งกว่าตอนโดนกูเย็ดตูดอีก
"เจ็บไหม ทนหน่อยนะ" ผมร้องบอก ไอ้ต้ากัดฟันเกร็งเต็มที่ผมดันเข้าไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่ามันเข้าล็อกแล้ว
เลยบอกไอ้ต้า
"เลิกเกร็งได้แล้ว คราวนี้คลายให้เต็มที่เลยนะ" ผมบอกไอ้ต้าไอ้ต้าพยักหน้า ก่อนจะก้มหน้าลงกับพื้น มันคงนึกสภาพตูดมันตอนนี้ออก ผมค่อยๆจับปลายปากกาที่ติดอยู่แค่ผลายนิ้วหมุนออกมาทีละน้อยไอ้ต้าครางฮือ
ปากก็ร้องบ่น
"ไอ้ต้น เบาหน่อย อย่าหมุนด้วย ตรงปลอกมันมีรอยหยัก"ไอ้ต้าร้องบอกผม ผมจึงหยุดหมุน
"ช่วยเบ่งด้วยดิ " ผมบอกไอ้ต้าออกแรงเบ่งอีกหน่อยพร้อมกับมือผมที่ดึงปากกาออกมาช้าๆ
"ออกแล้วๆ" ผมร้องอย่างดีใจที่เห็นขอบของปลอกปากกาโผล่ออกมา
"รีบเอาออกเลย กูเจ็บแล้ว ไอ้ต้าร้องบอกขอบคมๆของปลอกปากกามันคงบาดรูตูดไอ้ต้าตอนเอาออก ผมรีบ
ดึงชิ้นส่วนที่เหลือออกจนหมดด้ามไอ้ต้าถอนหายใจโล่งอกที่มันไม่ต้องกลายเป็นมนษย์ปากกาทอง
"ออกมาแล้ว นะ หายเจ็บหรือยัง" ผมบอกไอ้ต้าไอ้ต้ามองหน้าผมนิ่ง ผมเอาหน้าซุกหมอนที่ไอ้ต้าหนุนอยู่
ตาจ้องตาห่างกันไม่ถึงคืบ
"พี่ต้า ต้นขอโทษนะครับ ขอโทษจริงๆ"ผมบอกไอ้ต้าหน้าอย่างเศร้า ไม่ใช่กูแกล้งนะเว้ย กูเศร้าจริง
"เลิกพูดคำว่าขอโทษได้แล้วต้น"ไอ้ต้าพูดกับผมน้ำเสียงจริงจัง ผมอึ้งนิ่งไปนานจนไอ้ต้าพูดต่อ
"พี่ไม่อยากได้ยินต้นขอโทษอีกเพราะถ้าต้นขอโทษแปลว่าต้นต้องทำอะไรผิด" ผมเงียบอึ้งน้ำตาเริ่มคลอเบ้าแล้วดิ ก็กูไม่ได้ตั้งใจนี่
"พี่ไม่ ได้โกรธต้นนะครับแต่ที่พี่พูดเพราะพี่อยากให้ต้นคิดอะไรก่อนทำ เรื่องแค่นี้พี่ไม่โกรธต้นหรอกนะแต่ถ้าต้นทำอะไรที่มีผลตามมาแย่ๆ แล้วต้นต้องมานั่งขอโทษพี่อยู่ทุกวันพี่ไม่เอานะ" ไอ้ต้าพูดน้ำเสียงหนักแน่น เน้นย้ำความคิด
ผมเม้มปากแน่นพยายามกลั้น น้ำตา ผมไม่อยากร้องไห้ไม่อยากแสดงความอ่อนแอให้เพื่อนเห็นกับไอ้ต้าแล้วผมไม่เคยที่จะปิดบังความรู้สึกตัวเอง แต่ถ้ามีเพื่อนอยู่ผมก็มักจะแสดงความรู้สึกที่มันเข้มแข็ง ผมไม่อยากให้ใครเห็นว่าผมเป็นไอ้อ่อนไอ้ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไอ้บ๊วย ไอ้ห่วย หรืออะไรที่ใครๆชอบพูดกัน
"ต่อไป ต้นจะคิดก่อนทุกครั้งครับ ต้นสัญญา"ผมพูดกับไอ้ต้า น้ำตาที่มันจะไหลเมื่อกี้ตอนนี้ไหลอาบเป็นสายแล้ว ไอ้ต้าเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ
"ร้องไห้ทำไมครับ พี่ไม่เป็นไรสักหน่อย" ทำไมจะไม่เป็นถ้าเอาไม่ออกนี่คงเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆเลยว่ะ
"ก็ต้น เสียใจนี่ที่ทำพี่ต้าเจ็บตัวตลอดเลย ต้นทำพี่แขนหักทำพี่เจ็บตูด แล้วก็จะต้องมาเสียตูดให้ไอ้อาร์ตอีก"
ผมพูดไปน้ำตาไหลไป ไอ้ต้าอมยิ้มอย่างเอ็นดู มือข้างที่ไม่หักแต่ก็เคยเป็นมือข้างที่นิ้วหักเพราะโดนผมกระชากกระเป๋าเมื่อตอนที่เข้าใจผิดกันครั้งก่อนลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา
"ถ้าต้นเลือกได้ ต้นอยากเจ็บแทนพี่" ผมบอกไอ้ต้าไอ้ต้าเลื่อนหน้ามาจูบผมที่หน้าผาก ผมหมดแรงจะยืนหยัดความเข้มแข็งต่อหน้าใครๆแล้วผมโผกอดไอ้ต้าแน่นแล้วซุกหน้าลงที่หน้าอก เสียงหัวใจที่มีแต่คำว่าให้อภัย
ดังก้องอยู่ตรงหน้า
"ไม่ต้องมาเจ็บแทนพี่หรอกน้องชาย พี่เป็นพี่นะยังไงพี่ก็ต้องเสียสละ" ไอ้ต้าพูดกับผมอย่างจริงใจความจริงข้อนี้มันอยู่ในใจผมตลอดเวลาอยู่แล้ว ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาไม่เคยมีครั้งไหนที่ไอ้ต้าทำด้วยความรู้สึกตรงข้ามกับความในใจของมัน
" อิจฉามึงจังวะต้น กูอยากมีพี่แบบนี้จัง"ไอ้อาร์ตพูดขึ้นมา ผมกับไอ้ต้าหันไปดู อ้าว เมียใครมานั่งร้องไห้อยู่ปลายตีนกูวะ"ไอ้อาร์ต มึงเป็นเพื่อนกู มึงก็เป็นน้องพี่ต้าด้วยแหละ"ผมบอกไอ้อาร์ตที่นั่งปาดน้ำตา
"ใช่ๆ อาร์ตก็เป็นน้องพี่คนนึงนะ" ไอ้ต้าสนับสนุนไอ้อาร์ตยิ้มออกผมเลยกวักมือเรียกมันมาใกล้
"นอนตรง นี้ดิ" ผมบอกไอ้อาร์ตให้มานอนตรงกลางระหว่างผมกับไอ้ต้าสำหรับผมกับไอ้ต้าแล้วผมมั่นใจอยู่อย่างนึงว่าไม่มีใครที่จะมาคั่นกลางความรู้สึกของเราสองคนได้ แต่ผมอยากให้ไอ้อาร์ตได้รับความรู้สึก
อบอุ่นนั้น เหมือนที่ผมได้รับอยู่ตอนนี้
ไอ้อาร์ตไม่ใช่คนที่ขาดความอบอุ่นจาก ครอบครัว พ่อแม่และพี่สาวของมันล้วนให้ความรักความอบอุ่นในครอบครัวแต่อาร์ตมันก็เป็นแค่คนคนนึงที่มีความรู้สึกต้องการเหมือนคนอื่นเขาข้อนี้ผมเข้าใจไอ้อาร์ตดีที่ผ่านมามันไม่เคยบ่นน้อยใจหรือเสียใจที่ผมไม่สามารถเป็นอะไรกับมันได้มากกว่าเพื่อน สิ่งที่มันพูดอยู่เสมอก็คือ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันดีว่าเป็นแฟนกันเพราะคำว่าเพื่อนไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต มีแต่ปัจจุบันถ้าเมื่อไหร่ก็ตามเราเห็นว่าคนคนนึงไม่ใช่เพื่อนเรา นั่นก็คือเราเห็นเขาเป็นศัตรู
ผมเอามือวางพาดบนอกไอ้อาร์ตที่นอนต่ำ ลงไปพี่ต้าเลื่อนมือจากหัวผมไปลูลบหัวไอ้อาร์ตด้วย
"อาร์ตเป็นน้องพี่แล้วนะ อย่าแสบเหมือนไอ้ต้นล่ะ"อ้าวไอ้เชี่ย ยังซึ้งไม่เสร็จจะชวนกูโชว์แสบอีกแล้วเรอะ "ใครแสบไม่มีอ่ะ" ผมเถียง ไอ้ต้าเอามือมาบีบจมูกผม
"ไม่แสบแล้วไอ้หน้าที่เยินๆเนี่ย ได้มาจากไหนวะ" อ้าวกูโดนต่อยไง แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวกับความแสบของกูซะหน่อย แค่กูถีบไอ้นักบาสโหดนั่นมันไปตีนเดียวเอง
"เจ็บอ่ะ" ผมร้องบอกไอ้ต้า ไอ้ต้าเลยเลิกบีบจมูกผมจ้องหน้าผมยิ้มๆ
"ทีอย่างนี้มาร้องว่าเจ็บทีทำคนอื่นไม่เห็นกลัวคนอื่นเจ็บเลยนะ" แสรด ก็กูบอกแล้วไงว่าขอโทษอย่าพูดอีกดิ เอ๊ะ พูดถึงเรื่องนี้ กูลืมไปเลยว่า
"ไอ้อาร์ต มึงคิดจะเอาพี่ชายมึงจริงๆเหรอ"ผมถามไอ้อาร์ตเรื่องเย็ดไอ้ต้า
" กูก็เหมือนมึงไงต้น เอาพี่เอาน้อง" ไอ้อาร์ตตอบ ในใจผมหายแว้บไอ้ต้าก็หน้าขรึมขึ้นมาทันที
"ไอ้อาร์ตอย่าเอาเลยนะ ไม่ดีหรอก" ผมร้องบอกไอ้อาร์ตส่ายหัว
"ไม่ได้ แค่นี้กูก็ขาดทุนป่นปี้แล้ว ยังไงกูก็ต้องได้เอา" ไอ้อาร์ตตอบสียงแข็ง
ผมเหลือบมองไอ้ต้า ไม่พบอะไรบนดวงตานิ่งขรึมนั้นผมเอามือลูบหน้าอกไอ้อาร์ต
"กูขอมึงได้ป่าววะอาร์ต อย่าเอาพี่กูเลย กูขอร้อง"ผมพูดกับไอ้อาร์ต แต่ตามองหน้าไอ้ต้าตลอดเวลา
"แล้วมึงจะมาชวนกูเล่นเกมทำไม ถ้ามึงเล่นแพ้แล้วโกงแบบนี้"ไอ้อาร์ตพูด ผมสะอึกทันที ถ้าผมเป็นไอ้อาร์ต
ในฐานะผู้ชนะ ผมก็ต้องมีสิทธิได้รางวัลตามกติกา
ผมมองหน้าไอ้ต้าแล้วก็ตัดสินใจอะไรบางอย่างทำให้ผมรู้สึกว่าผมต้องยอมเสียสละ ไอ้ต้าไม่ใช่คนโลเล
มันจริงจังทุกเรื่อง ในเมื่อเรื่องนี้มันเล่นอยู่ในเกมด้วยแล้วเกิดแพ้มันก็ต้องยอมเสียในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากเสีย
ผมเลื่อนมือจากผมไอ้อาร์ตมาวางตรงหน้าอกไอ้ต้า

pt200

ขอบคุณ  ครับ  

Soyu

ขอบคุณนะครับ

boolle2525