ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
ดู: 24773|ตอบกลับ: 531

ความรักฉบับพ่อลูก บทที่ ๓ ทหารบก

 มาแรง... [คัดลอกลิงก์]

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

- ข้อความ/รูปภาพทั้งหมดถูกโพสโดยอัตโนมัติจากสมาชิก ผู้ดูแลไม่มีส่วนรู้เห็น หากท่านพบว่าข้อความ/รูปภาพ ไม่เหมาะสมหรือสร้างความเสียหาย ท่านสามารถกดแจ้งลบได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่อยู่มุมล่างขวาของข้อความนั้นๆ หรือ อีเมล์ G4GuysTeam@yahoo.com ขอบคุณค่ะ
- โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านหมวดนี้ เพราะทางเราไม่สามารถสรุปได้ว่าเรื่องที่สมาชิกนำมาโพสเป็นเรื่องจริงหรือแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิง ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ เพราะสังคมเรายังดำรงอยู่ด้วยศีลธรรมจารีตประเภณีอันดีงามและไม่เปิดกว้างเรื่องแบบนี้
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้ มี 176 ซื้อ  คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้
ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
10389
Zenny
7359
ออนไลน์
1115 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-7 20:14:30 | ดูโพสต์ทั้งหมด

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-6 11:22:14 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แล้วพบกันกับตอนที่ ๔ กับตอนที่มีชื่อว่า "ความสุขที่ห่างหายไปนาน" รอติดตามกันนะครับ
ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-6 11:19:21 | ดูโพสต์ทั้งหมด
coraline ตอบกลับเมื่อ 2014-5-6 10:58
ติดตามอยู่นะว่าจะแต่งบ้างแต่ไมมีเวลาเลย ...

ขอบคุณครับที่ติดตามผลงาน
ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-6 11:18:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ตอนที่ ๓ ราตรีสวัสดิ์
“คุณคะ พรุ่งนี้ช่วยไปส่งชั้นที่สนามบินหน่อยนะ พอดีชั้นต้องไปสัมมนาที่เชียงใหม่” แพรพรรณหันมาบอกกับพิชิตที่นั่งดูทีวีอยู่ข้างกาย
“ได้สิ แล้วคุณจะไปกี่โมงหละ” พิชิตกล่าวโดยที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่จอทีวี
“แปดโมงเช้าค่ะ” แพรพรรณเอ่ยกับพิชิตก่อนจะเขยิบร่างเข้าหาพิชิตจนร่างของเธอแนบชิตกับสีข้างของพิชิต มันทำให้เนินอกที่อวบอูมของเธอเบียดเข้าหาต้นแขนแกร่งของพิชิต ด้วยอารมณ์ที่มันค้างคาเมื่อตอนเย็นทำให้ลำเอ็นของพิชิตพองตัวขึ้นมาแทบจะทันที แพรพรรณคงสังเกตเห็นจึงเอื้อมมือไปคว้าไว้ในมือทันทีก่อนจะหันมายิ้มให้กับพิชิต พิชิตจัดการปิดทีวีแล้วจึงหยัดกายลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินขึ้นห้องไป และตามติดๆไปด้วยแพรพรรณ
ทันทีที่แพรพรรณปิดประตูห้องนอน เธอก็พลุ่งตรงไปหาพิชิตที่กำลังนอนเปลือยกายรูดลำควยรออยู่บนเตียงรอแล้ว แพรพรรณยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมกับค่อยๆเปลื้องชุดนอนของเธอออกจากเรือนกาย เธอค่อยๆคืบคลานขึ้นเตียงเป้าหมายของเธอคือท่อนลำเอ็นลำอวบอ้วนที่พิชิตกำลังรูดมันอยู่ เธอเอื้อมมือข้างหนึ่งไปกำมันเอาไว้ในมือแทนมือของพิชิตก่อนจะรูดมันเล่นอย่างสนุกมือ ส่วนมืออีกข้างเธอก็เลื่อนต่ำลงไปลูบไล้โหนกนูนของตัวเองแล้วสอดนิ้วล้วงเข้ารู เธอชักนิ้วเข้าๆออกๆตามจังหวะการรูดท่อนลำ ตอนนี้นิ้วของเธอเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนของเธอเอง แพรพรรณคงเงี่ยนสุดๆแล้วเธอจึงชักนิ้วตัวเองออกจากรูก่อนจะก้าวขาขึ้นคร่อมร่างกำยำของพิชิต เธอใช้มือที่กำลังกำลำของพิชิตอยู่จับเอามาจ่อตรงปากรูของเธอ เธอค่อยๆกดเอวของเธอลงรูสวาทของเธอค่อยๆอ้าอมกลืนกินลำควยของพิชิตเข้าไปทีละนิดๆ จนมันเข้าไปหมดทั้งลำ แพรพรรณถึงกับเชิดหน้าหลับตาปี๋ครางซี๊ดซ๊าดด้วยความเสียว เธอค่อยๆเริ่มขย่มช้าๆเนิบๆเน้นๆ แพรพรรณรู้สึกสะใจทุกครั้งที่เธอกระแทกลงจนสุด เธอเริ่มเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆยิ่งกระหน่ำก็ยิ่งเสียวน้ำเงี่ยนของเธออาบชโลมลำควยจนมันเมื่อม เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับๆๆ ส่วนพิชิตก็ได้แต่นอนหลับตาพริ้มปล่อยให้แพรพรรณขย่มตออยู่อย่างนั้น ที่พิชิตไม่ออกลีลาเพราะเขารู้ดีว่าแพรพรรณเมียของเขาใกล้จะเสร็จเต็มที และถ้าเธอเสร็จแล้วเธอก็จะหลับปุ๋ยทันทีโดยที่ไม่ได้สนใจพิชิตเลยว่าเขาเสร็จสมหรือไม่
แพรพรรณกระหน่ำเอากระแทกเนินหีลงใส่ลำควยแบบไม่ยั้ง มันกินเวลาไปเพียงไม่ถึงห้านาทีเธอก็หอบกระเส่าร้องครางลั่นห้องกระตุกร่างหงึกๆสามสี่ทีก่อนจะฟุบร่างลงทับร่างแกร่งของพิชิต แพรพรรณต้องกระดกก้นขึ้นเพื่อคลายลำควยที่ยังแข็งแกร่งออกจากรูของเธอแล้วพลิกร่างลงนอนข้างกายของพิชิตและหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข สำหรับเธอแล้วเธอต้องขอบคุณพิชิตที่มาเป็นผัวของเธอแถมยังมีอาวุธประจำกายที่ใหญ่ยาวขนาดนี้ มันทำให้เธอเสร็จสมทุกครั้ง แต่สำหรับพิชิตแล้วเขากับมองว่าแพรพรรณชอบทำให้เขาอารมณ์ค้างทุกครั้ง ถึงจะขอให้ต่อแพรพรรณก็ไม่เล่นด้วย พิชิตจึงต้องจัดการชักว่าวทุกครั้งหลังจากที่เมียของเขาเสร็จกิจ พิชิตถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะส่ายหัวด้วยอาการเซ็งๆก่อนจะลุกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไปทั้งๆที่ลำควยยังแข็งโด่อยู่อย่างนั้น
หลังจากพิชิตชำระล้างร่างกายด้วยการอาบน้ำจนแล้วเสร็จ เขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยการนุ่งผ้าเช็ดตัว ด้วยอารมณ์ที่ยังไม่สงบดีทำให้ความตุงมันยังคงมีให้เห็นอยู่ เขาจัดการหาชุดนอนมานุ่ง มันเป็นกางเกงแพรสีดำกับเสื้อยืดสีขาว ส่วนผ้าเช็ดตัวที่นุ่งออกมาจากห้องน้ำก็เอามาเช็ดผมให้แห้งก่อนจะเอาไปแขวนไว้กับไม้แขวนเสื้อหน้าตู้เสื้อผ้า พิชิตเดินไปปิดไฟห้องนอนก่อนจะเดินเปิดประตูออกจากห้องปล่อยให้แพรพรรณนอนหลับอย่างสบายอารมณ์อยู่คนเดียว พิชิตเดินไปเปิดกินน้ำในตู้เย็นก่อนจะเดินมานั่งที่โซฟาเพื่อเปิดดูทีวี ขณะที่พิชิตกำลังนั่งดูทีวีเพลินๆเขาก็ต้องสะดุ้งตัวเพราะ นนท์ ลูกชายจอมแก่นกระโดดกอดคอเขามาจากทางด้านหลัง ก่อนจะหอมแก้มพิชิตหนึ่งฟอด
“ทำไมยังไม่นอนครับ” พิชิตเอ่ยถามลูกชายที่กำลังเดินอ้อมมาข้างหน้า หนุ่มน้อยนั่งแทรกตัวลงตรงหว่างขาของพิชิตแล้วเอนหลังพิงร่างหนา
“นนท์นอนไม่หลับฮะ เสียงมันดัง” หนุ่มน้อยเอ่ยขึ้นโดยที่ไม่ได้หันมามอง พิชิตรู้เลยว่าลูกชายของตนคงต้องได้ยินเสียงของแม่เป็นแน่ ทำให้พิชิตถึงกับหัวเราะหึๆอย่างพอใจ พิชิตยกมือขึ้นยีผมของลูกชายเบาๆก่อนจะลดมือมาโอบกอดเอวลูกชาย นนท์นั่งดูทีวีไปได้สักพักก็ผล็อยหลับไป พิชิตจึงจัดการปิดทีวีปิดไปและมาอุ้มเอาลูกชายขึ้นไปนอน พิชิตค่อยๆวางร่างลูกชายลงบนเตียงนอนอย่างนุ่มนวล พิชิตกะว่าวันนี้จะขอนอนกับลูกชายเสียหน่อยจึงคลานขึ้นเตียงไปล้มลงนอนข้างกายลูกชายแล้วดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่าง พิชิตสอดมือโอบกอดลูกชายเอาไว้แล้วโน้มคอไปหอมแก้มลูกชาย
“ราตรีสวัสดิ์ลุกรัก” พิชิตกระซิบใส่หูลูกชายก่อนจะหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1พลังน้ำใจ +30 Zenny +500 ย่อ เหตุผล
mydragon123 + 30 + 500 ขอบคุณครับ

ดูบันทึกคะแนน

ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-5 17:28:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ตอนที่ ๒ มื้อเย็น
มื้อเย็นมื้อนี้ช่างเป็นมื้อที่ นนท์ ค่อนข้างจะกินข้าวเงียบที่สุดโดยไม่คุยกับใครเลย หนุ่มน้อยก้มหน้าก้มตากินข้าวพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเป็นสุข ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าตอนนี้หนุ่มน้อยกำลังยื่นเท้าไปเขี่ยที่เป้ากางเกงของพิชิตที่นั่งกินข้าวอยู่หัวโต๊ะ พิชิตเองก็ดูเหมือนว่าจะตีหน้านิ่งทำเป็นหันไปคุยกับเมียราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็มีแอบเหลือบมองหน้าลูกชายอยู่เป็นระยะพร้อมกับการขยิบตาเป็นการเตือนเป็นพักๆ แต่กลับเป็นการทำให้นนท์รู้สึกสนุกยิ่งกว่าเก่าเสียอีก พิชิตเลยได้แต่ถอนหายใจเฮือกๆเพราะต้องคอยข่มอารมณ์ของตัวเองไม่ให้มันพลุ่งพล่านไปมากเดิม
“เป็นอะไรคะคุณ ชั้นเห็นคุณถอนหายใจหลายทีละ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ” ผู้เป็นเมียเอ่ยถามด้วยอาการเป็นห่วง
“นั่นสิฮะพ่อ พ่อไม่สบายหรือเปล่าฮะ หน้าแดงเชียว” หนุ่มน้อยแกล้งไถ่ถามทั้งๆที่รู้ว่าสาเหตุเกิดจากตนเอง
“ป่ะ เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร กินข้าวๆ” พิชิตเอ่ยตอบอย่างติดๆขัดๆก่อนจะตักข้าวเข้าปาก
หลังจากที่กินข้าวมื้อเย็นเสร็จ แพรพรรณ ก็ขอตัวขึ้นไปทำธุระส่วนตัวปล่อยให้สองพ่อลูกนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกกันตามลำพัง ทันทีที่แพรพรรณพ้นสายตาหนุ่มน้อยที่นั่งอยู่ข้างกายพิชิตก็เอื้อมมือมาคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงของพิชิตทันทีก่อนจะเลื่อนมือคลำหาแนวของท่อนลำแล้วกำมันไว้ในมือ
“แม่อยู่ข้างบนนะลูก” พิชิตเอ่ยปรามลูกชาย
“แม่อยู่ข้างบน เราอยู่ข้างล่าง แม่ไม่เห็นหรอกฮะ” หนุ่มน้อยเอ่ยกับพิชิตด้วยเสียงแผ่วเบาราวกระซิบ พิชิตส่ายหัวให้กับคำพูดของลูกชายพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเอื้อมมือโอบไหล่ลูกชายเข้าหาตน
“รักแร้พ่อหอมจัง” หนุ่มน้อยพูดพร้อมกับละมือจากที่กำลำควยมารั้งแขนเสื้อของพิชิตขึ้น เส้นขนรักแร้สีดำที่เรียงตัวเป็นแผงอยู่ใต้วงแขนมันไม่ได้ดูรกรุงรังแต่มันดูสวยงามน่าสัมผัส หนุ่มน้อยจับแขนข้างหนึ่งของพิชิตยกขึ้นเพื่อที่จะได้พินิจมองดูรักแร้ได้อย่างถนัดตา ก่อนจะเอามือมาลูบแผงขนเล่นเบาๆพร้อมกับสายตาที่จับจ้องมันอย่างเป็นประกาย หนุ่มน้อยค่อยๆก้มหน้าลงเอาจมูกซุกไซร้ที่รักแร้ก่อนจะสูดดมเอากลิ่นกายใต้วงแขนของพิชิตเข้าเต็มปอด ดูเหมือนว่ากลิ่นรักแร้ของพิชิตจะทำให้หนุ่มน้อยอย่างนนท์เคลิบเคลิ้มเสียแล้ว
“หอมจังเลยฮะ” หนุ่มน้อยเอ่ยชมพร้อมรอยยิ้ม ขณะที่พิชิตได้แต่นั่งมองหน้าลูกชายนิ่ง แต่ยังไม่ทันที่พิชิตจะเอ่ยอะไรกับลูกชาย เสียงฝีเท้าที่กำลังจะเดินออกจากห้องของแพรพรรณก็ดังขึ้น ทำให้ทั้งสองพ่อลูกรีบจัดการกับตัวเองให้เป็นปกติ นนท์เองคงจะรู้สึกคึกคักขึ้นมาจนต้องเอื้อมมือไปคว้าเอาหมอนอิงมาปกปิดการผงาดของจู๋ตัวเองที่ดุนดันกางเกงขึ้นมา ทำเอาพิชิตถึงกับหัวเราะหึๆที่เห็นลูกชายตนแสดงอาการเช่นนั้น
“นนท์ ไปอาบน้ำได้แล้วไป” แพรพรรณกล่าวกับลูกชาย หนุ่มน้อยพยักหน้ารับก่อนจะรีบลุกผลุนผันวิ่งขึ้นบ้านไป เพราะกลัวว่าผู้เป็นแม่จะเห็นเหมือนกับที่พ่อเห็นเมื่อก่อนหน้านั้น
ทันทีที่นนท์วิ่งเข้าห้องเรียบร้อยแล้วก็จัดการเปลื้องเสื้อผ้าออกทันที ร่างติดอวบนิดๆ ค่อนข้างสูงใหญ่ราวกับเด็กสิบสองปี ผิวเนื้อขาวๆหน้าตาน่ารักฉบับเด็กชายวัยสิบขวบดูแล้วสมกับที่เป็นลูกนายทหารลูกพยาบาล หนุ่มน้อยวิ่งเปลือยกายโทงๆเข้าห้องน้ำไป เป็นเวลาเดือนกว่าแล้วที่นนท์สามารถอาบน้ำและจัดการกับธุระของตัวเองได้ หนุ่มน้อยค่อยๆเปิดน้ำให้ไหลจากฝักบัวก่อนจะเยื้องกายเข้าไปแทรกอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลลง มือน้อยๆค่อยๆลูบไล้เรือนกายนุ่มนิ่มจากใบหน้า ลงสู่ลำคอ แผ่นอก หน้าท้องที่ราบเรียบ แล้วมาหยุดอยู่ที่ลำจู๋ของตัวเอง เพียงแค่สายตาที่กวาดมาเห็นมันถึงกับทำให้นนท์ถึงกับใจเต้นตุ้มๆต่อมๆและผงาดขึ้นแทบจะทันที นนท์ค่อยๆเลื่อนมือลงไปลูบคลำที่ท่อนลำแล้วกำมันไว้ในมือก่อนจะกำท่อนลำเน้นๆแล้วรูดขึ้นลงๆเป็นจังหวะ ยิ่งรูดก็ยิ่งมัน ยิ่งมันก็ยิ่งเสียว จนถึงกับตัวงอ หนุ่มน้อยอ้าปากหว๋อหลับตาพริ้ม สาวมือยิกๆ จิกนิ้วเท้าลงพื้นห้องน้ำ ส่วนมืออีกข้างต้องดันผนังห้องน้ำเอาไว้เพราะความเสียวแท้ๆที่ทำให้หนุ่มน้อยถึงกับเข่าอ่อนจนต้องหาที่ยึด เสียงหายใจทางปากกระเส่าหอบแฮ่กๆ
“อ๊าๆๆๆๆๆๆๆพะ พ่อออออออออ” หนุ่มน้อยร้องครางเป็นเฮือกสุดท้ายพร้อมกับการพร่ำเพ้อถึงพ่อก่อนจะกระตุกหงึกๆทั้งร่าง หนุ่มน้อยก้มหน้าลงมองที่ลำเอ็นของตัวเองที่กำลังกระตุกหงึกๆเป็นระยะๆก่อนจะยิ้มออกมาที่มุมปาก ‘นนท์รักพ่อชิตจังเลยฮะ’ หนุ่มน้อยคิดในใจก่อนจะหันมาสนใจกับการอาบน้ำต่อจนเสร็จ

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1พลังน้ำใจ +30 Zenny +500 ย่อ เหตุผล
mydragon123 + 30 + 500 ขอบคุณครับ

ดูบันทึกคะแนน

ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
4
พลังน้ำใจ
10921
Zenny
11821
ออนไลน์
1930 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 18:35:56 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
12711
Zenny
1584
ออนไลน์
759 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 19:05:45 | ดูโพสต์ทั้งหมด

ประธานนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
51296
Zenny
46622
ออนไลน์
6143 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 19:15:56 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากนะครับ

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
9845
Zenny
1539
ออนไลน์
2348 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 20:45:04 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

กระทู้
152
พลังน้ำใจ
78550
Zenny
201458
ออนไลน์
18239 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 21:08:50 | ดูโพสต์ทั้งหมด
น่ารัก น่าติดตามครับ

ประธานนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
61962
Zenny
31658
ออนไลน์
4320 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 23:03:58 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับ

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1503
Zenny
68
ออนไลน์
503 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 23:54:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด

รุ่นน้องจูเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
135
Zenny
301
ออนไลน์
127 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-5 23:57:43 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แล้วพ่อชิตจะ 'รัก' นนท์เหมือนกันหรือเปล่าหนอ ขอบคุณนะ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
5
พลังน้ำใจ
11949
Zenny
5257
ออนไลน์
7280 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-6 00:13:00 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จ่ายก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านหลังจากที่ลงครบแล้ว แบบว่าไม่อยากค้างคาใจ เดี๋ยวนอนไม่หลับ อิอิ

ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านกันนะครับ ชอบทุกเรื่องเลย เป็นกำลังใจให้ สู้ๆครับ  อิอิ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
25799
Zenny
120
ออนไลน์
3419 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-6 00:37:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด
aladin ตอบกลับเมื่อ 2014-5-5 17:28
ตอนที่ ๒ มื้อเย็น
มื้อเย็นมื้อนี้ช่างเป็นมื้อที่ นนท ...

ขอบคุณครับผม

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
29
พลังน้ำใจ
26218
Zenny
303
ออนไลน์
3427 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-6 01:47:17 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับผม

มหาลัยซีเนียร์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
1213
Zenny
1257
ออนไลน์
399 ชั่วโมง
โพสต์ 2014-5-6 02:04:47 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
75
พลังน้ำใจ
18762
Zenny
51257
ออนไลน์
2501 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิม

โพสต์ 2014-5-6 09:58:58 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ติดตามอยู่นะว่าจะแต่งบ้างแต่ไมมีเวลาเลย

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-6 11:19:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
18
พลังน้ำใจ
3032
Zenny
71440
ออนไลน์
1295 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%

 เจ้าของ| โพสต์ 2014-5-6 11:20:04 | ดูโพสต์ทั้งหมด
Mootuato ตอบกลับเมื่อ 2014-5-6 00:57
แล้วพ่อชิตจะ 'รัก' นนท์เหมือนกันหรือเปล่าหนอ ขอบคุณน ...

ต้องรอติดตามครับ
ความทรงจำที่เลวร้าย เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะจดจำมันหรือลืมมันไปซะ   ...
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-11-15 23:55 , Processed in 0.292652 second(s), 31 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้