สวัสดีครับทุกท่าน ผมชื่อเล่นว่า พีท ครับตอนนี้ผมอายุ25แล้วครับ (แก่เนอะ)เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นตอนผมอยู่ม.4 ครับ รร.ผมอยู่ใน กทม. ผมเรียนที่นี่มานานกว่า3ปีล่ะ ผมเป็นที่รักของครูในแทบทุกหมวดวิชาโดนเฉพาะหมวดภาษาต่างประเทศเนี่ย พอตอนเข้า ม.4 ในรร. นี้มันเลยกลายเป็นเรื่องง่ายเลยครับที่จะเข้าโดยแทบไม่ต้องสอบและมันก็จริงครับผมเข้าได้โดยไม่ต้องสอบเลยผมได้อยู่ในสายศิลป์คำนวณ เลยนะครับแหม่ๆ (โอ๊ะ นอกเรื่องไปไกลแล้ว )การที่ผมได้เรียน รร. นี้มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นชองคำสัญญาที่ผมไม่อาจคืนคำได้ไปตลอดชีวิตของผมครับ วันเปิดเทอมวันแรก(ฝนตกแบบมืดฟ้ามัวดิน) "ประกาศหลังเคารพธงชาติให้นร.ชั้นม.1และม.4มานั่งประชุมหน้าเสาธงเพื่อรู้กฏระเบียบของรร.และพบครูที่ปรึกษาของนร.และแยกย้ายไปทำความสะอาดห้องเรียนตามที่ครูสั่ง"สิ้นเสียงประกาศทุกคนก็มารวมตัวกันและพบครูที่ปรึกษา(ก็ครูประจำชั้นนั้นล่ะ) ผมก็พยายามมองหาคนรู้จักแต่ก็ไม่ค่อยมีคนที่สนิทเลย(รู้สึกว้าเหว่) ผมก็นั่งคุยไปเรื่อยๆจนได้เพื่อนมา2คนมันชื่อว่าไอ้บอย กะ ไอ้นุ ไอ้บอยเนี่ยเป็นชาย100%เลยครับ แต่ไอ้นุเนี่ยแปลกๆมันเปลี่ยนเพศไปเรื่อยๆทุกสัปดาห์(รู้สึกเหนื่อยใจกะไอ้นี้จริงๆ) เออไม่เคยมีใครรู้นะครับว่าผมเป็นเกย์ไม่สิผมไม่ได้เป็นเกย์มั้งนะผมชอบผู้หญิงมาโดยตลอดจนกระทั่งผมมองไปมองมาก็ไปเจอคนๆนึงครับวิ่งมากลางสายฝน ผิวขาว ตาสวย หน้าตาดีตัวเล็กกว่าผมหน่อยเอาเป็นว่าคนเนี้ยใช่แบบบอกไม่ถูกเลยอ่ะ(จนลืมว่าเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่ไปเบย)ผมก็มองหน้าเขา จนเขารู้ตัวมั้งครับแล้วเราก็จ้องหน้ากันผมเลยค่อยๆหลบหน้าหนีไม่ให้รู้ตัวแต่ยังครับเหมือนว่าแผนนี้จะใช้อะไรไม่ได้ เขาก็เลยเริ่มสนทนากับผมขอรับ "นาย"เขาพูด "......"ผมไม่ตอบก็ไม่รู้ว่าเขาทักใคร(และเริ่มหันมองรอบตัวมันทักใครว่ะ) "นาย...นายนั้นแหละที่หันไปมาอ่ะ"อ....อ๋อ..ทักกูหรอว่ะ "มีไร...หือ?"ตอบด้วยน้ำเสียงกวนตีน "เอ่อ.....เอ่อ.....?"มันจะเอ่อทำไรนักหนา {m7} จะขอจีบก็บอกมาดิ (ไปไกลล่ะ) "มีไรหรอ"ผมย้ำคำถามเดิม "เอ่อ...ไม่มีไร"โอ้ยไอ้...ไอ้...มันจะอ้ำอึ้งทำไมว่ะบอกมาก็ตอบตกลงไปแล้วอย่างรมย์เสียอ่ะ "เออๆคราวหลังอย่าทักนะถ้าไม่มีอะไร" "อืม" "ไม่มีไรจริงๆใช่ไหม" "ไม่มีๆขอโทษนะ" แล้วครูก็ปล่อยขึ้นห้องไป ก็มีสุภาพสตรีท่านหนึ่งมาทักผม "เธอๆเธอรู้จักเมฆหรอ"ใครว่ะ "ใครอ่ะ"ผมถาม "ก็คนที่เธอคุยด้วยตอนอยู่ในแถวไง"อ๋อไอ้คนที่เราชอบนี่เองมันชื่อเมฆนี่เอง "มีไรหรอ" "เธอเคยรู้จักกันมาก่อนหรอ?" "เปล่าๆไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยเพิ่งเจอกันเอง" "แปลกนะคนอย่างเมฆทักนายเมฆมันไม่เคยทักใครก่อนเลยนะนอกจากจะสนิทจริงๆ"เดี๋ยวนะเขาว่าเราแปลกหรอ "สงสัยเราไปมองหน้าเขามั้งนะเขาเลยสงสัยว่ามองทำไม" "แล้วมองทำไมอ่ะ"อ้าวคุณเธออยากรู้อ่ะไรนักหนาจ้ะ "เปล่าแค่หันไปมองรอบๆนะแล้วไปหยุดมองพอดี"แหลๆ "อืมไม่มีไรแล้วใช่ไหมไปล่ะ"อ้าวดวกใครทักใครกันแน่ว่ะ "อือๆ" พอบ่ายมาคนก็เต็มโรงอาหารเลยครับแอบคิดในใจไม่เคยกินข้าวกันรึไงว่ะ ผมกะว่าจะกินข้าวแต่มันหมดๆเลยอ่ะทุกร้านเลยไม่อยากเข้าไปแทรกในฝูงซอมบี้ด้วยอันตรายคนหยั่งหนอนนั่งที่โต๊ะซักพักก็มีคนมาขอนั่งครับก็โต๊ะมันเต็มจะหมดแล้ว "เอ่อ..นาย..เราขอนั่งได้ไหม"อ๋อเมฆไง "เอาดิตามสบาย" "เอ่อ...เรื่องเมื่อเช้า" "....." "เราขอโทษนะที่ทักแต่ไม่มีไรพูด" "เออๆอย่าใส่ใจเลยเราไม่ได้คิดไรซะหน่อย" "อืมใจนะจะว่าไปนายไม่ไปกินข้าวหรอ" "คนเยอะอ่ะไม่อยากไปต่อแถว" "ไม่ได้นะเด๋วก็เรียนไม่รู้เรื่อง"อีกหลายต่อหลายคำที่ทำให้ผมกลายเป็นเหมือนคนผิด:cryแค่ไม่กินข้าวเนี่ยนะ ) "พีท!!!!!!!!!!!!!!!"เสียงใครนะหรออ๋อเสียงครูที่คอยดูแลผมจนเหมือนเป็นแม่คนที่สองนั้นเองหลังวันที่ครูเขาไปเยี่ยมบ้านผมผมก็มีแม่อีกคนเลยล่ะ "ครับแม่"ผมเรียกครูเขาว่าแม่นะครับแต่คนที่อยู่รุ่นเดียวกะผมตอนม.3จะรู้ดีว่าไม่ใช่แม่ลูกกัน "อ้าวเมฆ!!!รู้จักพีทหรอลูก"แม่ถาม(แม่คนที่2ของผมเขาเป็นครูประจำชั้นเมฆอ่ะครับ) "อ๋อเพิ่งรู้จักนะครับ" "เออลูกพีทไปกินข้าวในห้องแอร์ดีกว่าป่ะแม่ซะอย่างพาเข้าได้สบายมาก" "พาเมฆไปด้วยนะครับเดี๋ยวเขาจะไม่มีเพื่อนนั่งด้วย"ผมบอก "ได้เลยลูกป่ะๆเมฆตามมา"แม่ชวน "จะดีหรอครับผม...ไม่..." "ห้ามปฏิเสธ!!!แม่ชวนแล้วต้องไป"ผมบอกเเล้วลากมันไปเลยครับข้างในนี้มีอาหารที่แม่เตรียมให้ผมอยู่แล้วครับแม่รู้ว่าถ้าคนเยอะต้องไม่ได้กินแน่ๆ "ว้าวของโปรด"ผมบอกพร้อมมองไปที่ข้าวขาหมู(อ๋อไม่ต้องสงสัยนะครับผมกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนสักที :cheesy:แอบดีใจนิดๆ) พอทานเสร็จแม่ก็บอกจะไปห้องที่สอนพร้อมเมฆเอง(พอดีแม่เค้าสอนเมฆคาบต่อไปพอดีเลยครับ :tongue:วิชาอังกฤษนะครับตอนนี้แม่ก็ยังไม่เลิกสอนนะครับครูไม่พอ61แล้วแท้ๆสงสารแม่จัง:cry:พอดีผมอารมย์อ่อนไหวมากอ่ะครับแต่ถ้าโหดต่อให้แม่ห้ามผมก็ไม่หยุดหรอกครับ:angry:ยิ่งกะคนที่ผมรัก {new2}ยิ่งแล้วใหญ่ยอมตายแทนได้เลยทีเดียวปกติผมเป็นคนพูดมากนะครับเป็นตัวสร้างเสียงหัวเราะในห้องนะครับแต่ถ้าเกจมันทะลุปรอทเนี่ยอารมย์ก็ร้ายใช่เล่นเลยครับ โอ๊ะนอกเรื่องอีกแล้วนิสัยนี้แก้ไม่หายจริงๆนะครับ [:line01:]) เด๋วผมต่อให้นะครับอาจไม่สนุกก็ได้พอดีจำเรื่องราวไม่ค่อยได้อ่ะครับมันนานล่ะแต่ก็ยังรักกันอยู่นะครับแม้ว่า เดี๋ยวมาต่อให้นะครับสัญญาจากใจเบย{m4}จุ๊บๆ
|