ชีวิตตะโก้ 2 (ความรักของตะโก้)ไม่มีฉากอย่างว่านะครับ

ตะโก้

ตั้งแต่คืนนั้นผ่านไปมันทำให้ผมคิดถึงแต่พี่เม่นเขาตลอด ผมคิดได้แต่ว่าทำไมต้องคิดถึงและพอคิดถึงที่ไรผมจะมีอารมณ์เซี่ยนทุกทีหรือว่าผมชอบพี่เม่นไม่นะหน้าก็ยังจำไม่ค่อยได้
2 ?, K+ w* o, D, ^- [+ Hรู้แต่ว่าท่อนเนื้อที่ผมจับของคนอื่นครั้งแรกมันยังติดตาอยู่ ผมพยายามคิดถึงหน้าของพี่เม่นทรงผมที่กระเซอะกระเซิงลำตัวที่หนาและหนักยามผมพยุงคิดแล้วก็เหนื่อยใจได้แต่คิดว่าอยากเจอกับพี่เขาอีกแต่ไม่รู้จะทำไง อีกอย่างพี่เขาเมาซะขนาดนั้นเขาจะจำเหตุการณ์และผมได้หรือป่าว นานสัก2 อาทิตย์ผ่านไปผมเริ่มลืมมันไปแล้วแตก็ต้องมานึกถึงอีกเมื่อผมไปที่ตลาดของหมู่บ้าน ผมจำได้ว่าเย็นวันนั้นผมไปเที่ยวซื้อกับข้าวกับพี่สาวในตลาดนัดของหมู่บ้านอยู่ๆผมก็ได้ยินเสียง
"เฮย! ไอ้เม่นเย็นนี้ไปกินเหล้าบ้านกูไหมว่ะ"ชายคนหนึ่งตะโกนมาจากข้างๆทำให้ผมต้องหันไปตามเสียงนั้นทันที หันไปหาคนที่พูดและมองตามสายตาที่เขามองไป สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมต้องแปลกใจคนนี้ตัดผมแบบรองทรงแต่ไม่ถึงกับสั้นคิ้วหนาเข้มหน้าตาถือว่าหล่อเลยผิวออกจะคล้ำใส่เสื้อแบบหลวมๆกางเกงชาวเลตัวล้ำแต่ไม่ถึงกับบึกบึนไม่เห็นเหมือนกับคนคืนนั้นเลย เขาคงไม่ใช่หรอกพี่เขาคงรู้ตัวว่ามีคนมองจึงหันหน้ามาสบกับสายตาผมพี่เขายิ้มที่มุมปากนิดหน่อยดูแล้วยิ่งหล่อไปกว่าเดิมอีก
4 W! \, ]8 O3 c6 L' Y"ไปตะโก้กลับได้แล้ว"พี่สาวผมสะกิดเรียกทำให้ผมหันกลับมาหาแล้วจะเดินกลับซึ่งเราสองคนเดินไปทางที่พี่เขายืนอยู่พอดีผมเห็นพี่เขายังมองมาทางผมจนเดินเข้าไปใกล้และจะผ่านพี่เขาไป
; U9 Z1 a1 X( d6 U/ l"ขอบใจสำหรับคืนนั้น"พี่แกพูดเมื่อเราสองคนเดินผ่านผมต้องหันหน้าไปมองเห็นพี่เขายิ้มและยักคิ้วให้ผมจึงยิ้มตอบใจแทบละลาย พี่และผมกลับบ้านพอถึงบ้านผมอ้างว่าอยากกินขนมลืมซื้อจึงเอารถมอเตอร์ไซค์ออกมาที่ตลาดอีกครั้งเดินจนทั่วแต่ก็ไม่เห็นวี่แววของพี่เขาผมเดินจนขาอ่อนจึงกลับมานั่งพักที่รถเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลัง
"อ้าว ไอ้น้องขนมยังไม่กลับอีกหรือ"เสียงทักผมหันไปก็เห็นพี่ที่ผมตามหากำลังเดินมาทางผม
" }7 z# F, }) L# l"พี่ เออ  ผมไม่ได้ชื่อขนม"ผมรีบก้มหน้าลงและตอบไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่
" D% H) u9 V0 j"เฮย ตะโก้มันก็ขนมนั่นแหละว่ะ"พี่แกพูดและยิ้มๆ
"เออ จะกลับบ้านยังไปส่งบ้านเพื่อนหน่อยได้ไหมว่ะ"พี่แกถามและมองมาที่ผม
# U; i0 J0 l% O+ {& [. f"ได้ครับที่ไหนครับ"ผมตอบแกไป
3 I# \- _5 v7 z( f4 t"เดี๋ยวบอกทางให้"ผมสต๊าดรถแล้วแกก็ขึ้นค่อมด้นหลังผมขับรถไปแกก็คอยบอกทางตัวแกก็ขยับมาจนติดโดยแกอาจจะไม่รู้ตัวก็ได้แกก็พูดขอบใจผมอีกครั้งที่อยู่เป็นเพื่อนแกคืนนั้นอยู่ๆแกก็เอามือมากอดเอวผมและเอาคางมาวางไว้ที่ไหล่ผมเนี่ยเสียววาบเลยครับ
"เกือบถึงยังครับพี่"ผมรีบถามเพราะจิตใจเริ่มไม่ค่อยมีสมาธิแล้วรู้สึกว่าใจมันเต้นเร็วกว่าปกติอีกอย่างไอ้เนื้อหยุ่นๆที่ประกบอยู่ข้างหลังผมด้วยมันเบียดแน่นเข้ามา
7 M: A( y% W- y/ I; @+ U"อีกนิดเดียวเลี้ยวข้างหน้าก็ถึงแล้ว แต่ว่าตัวหอมดีนะเนี่ย"แกพูดและขยับตัวออกผมเนี่ยโล่งเลย ผมเลี้ยวรถตามที่พี่แกบอกแล้วจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง
"อ้าว ไอ้เม่นมาแล้วหรือว่ะแล้วใครว่ะนั่นนะ"เพื่อนพี่เม่นเอยทักและหันมาทางผม
"ออ น้องแถวๆบ้านกู เจอกันที่ตลาดเลยให้น้องมาส่ง"พี่เม่นบอกเพื่อนและจะชวนผมเข้าไปด้วยแต่ผมบอกว่าเดี๋ยวทางบ้านจะว่าเอาเลยขอตัวกลับ
1 y- C2 o: D3 p6 D0 S$ t"อ้าว ไอ้น้องมาส่งแล้วมารับกลับด้วยนะโว้ย"พี่ที่เป็นเพื่อนตะโกนบอกผม
"เฮ้ย ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เดินกลับได้ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก"พี่เม่นบอก ผมก็พยักหน้าแล้วขับรถออกมาพอมาถึงบ้านทำงานอะไรเสร็จเรียบร้อยกินข้าวอาบน้ำก็เข้าห้องนึกถึงแต่พี่เม่นถ้าเมาแล้วจะกลับยังไงจะนอนอยู่ข้างทางแบบคืนนั้นไหมหรือว่าจะนอนที่บ้านเพื่อนแกผมคิดอยู่นานไม่รู้จะทำอย่างไร เริ่มกระสับกระส่ายจนเวลาล่วงไปเกือบ3ทุ่มผมนอนก็นอนไม่หลับจึงลุกขึ้นออกมาที่หน้าบ้าน คืนนี้เดือนหงายทำให้ด้านนอกสว่างพอมองเห็นได้บ้างผมเดินออกมาที่หน้าถนนซึ่งนานๆจะมีรถผ่านมาสักคันเพื่อจะมองว่าพี่เม่นแกเดินกลับมาจริงหรือป่าวผออมเดินเข้าบ้านและออกจากบ้านมาที่ถนนหลายครั้งแต่ก็ไม่เห็นวี่แววของพี่เม่นผมจึงตัดสินใจเอารถออกมาสต๊าดที่ด้านนอกแล้วขี่มาจนใกล้บ้านก็ไม่เห็นเลยตัดสินใจเลี้ยวเข้าไปที่บ้านหลังนั้น ซึ่งพอดีกับที่พี่เขาเดินออกมาส่งพี่เม่น
4 {+ O  D1 j* N"อ้าวเฮ้ย ไอ้น้องมันมารับมึงแล้วกลับดีๆนะโว้ย"พี่แกบอก พี่เม่นก็ทำหน้างงแล้วก็เดินมาค่อมที่รถผมก็ขับออกมา
. A6 X, U, N/ X7 R5 }0 @1 o# ["ออ กูก็บอกแล้วไม่ใช่หรือว่าไม่ต้องมารับดึกดื่นแล้วเป็นเด็กเป็นเล็ก"พอขึ้นมาแกก็บ่นใส่
! d  |1 H& ?* P% n! N) `/ r"ก็ผมเป็นห่วงอ่ะ"ผมตอบแกไปแต่เสียงไม่ดังนัก
"อะไรนะ มึงเป็นห่วงกูเออดีโว้ยยังมีคนห่วงกูอีกนึกว่าไม่มี เดี๋ยวมึงจอดรถก่อนที่ศาลาด้านหน้าที่เดิมนั่น"พี่แกชี้ไปผมแวะเข้าไปจอด
"ทำไมพี่ แล้วไม่กลับบ้านหรือไง"ผมถามแกไป พอแกลงรถก็เดินเซนิดหน่อยไปที่ศาลานั่งลงยิ่งทำให้ผมแปลกใจ
+ @2 }/ S7 `  @; G"ม่ะ ลงมานั่งคุยกัยกูก่อน"ผมเดินลงไปนั่งที่ศาลากับแก
5 t6 Z: [: B* X1 D  `% \/ j7 W4 g"มึงอายุเท่าไหร่แล้ว"อยู่ดีๆแกก็ถามผมก็ตอบแกไปแกถามผมหลายเรื่องผมก็ตอบแกจนหมดแล้วแกก็เล่าเรื่องของแกให้ฟังพอสรุปได้ว่าบ้านแกอยู่ห่างจากบ้านผมไป2ซอยแกเพิ่งเรียนจบเทคนิคกลับมาเพราะอกหัก ผมฟังเรื่องของแกก็เห็นใจแกมากมองแกเศร้าลงเมื่อพูดถึงแฟน
"เออ แล้วมึงมีแฟนยังแล้วอย่าว่าอะไรกูนะถ้าพูดกับมึงไม่เพราะ"แกพูด
"ยังครับ ไม่เป็นไรพี่ตามสบาย"ผมตอบแล้วก้มหน้าลงไม่กล้ามองหน้าพี่แก
"เออ กูถามมึงจริงๆเถอะว่ะเพราะอะไรอยู่ดีๆถึงมาเป็นห่วงกูทั้งที่ไม่ใช่ญาติ"แกถามแล้วจ้องหน้าผมนิ่ง ผมไม่รู้จะตอบยังไงเลย
% d% T4 [" u* V2 n1 v& O  g2 t"เออ.... เออ.... ก็ไม่รู้เหมือนกัน"ผมตอบแกไป
"อะไรว่ะ แบบนี้ก็มีด้วย"แกพูดขึ้นมา
"หรือว่า มึงอย่าบอกนะว่ามึง...เออ...ชอบกู"ตอนแรกแกก็พูดเสียงดังแต่คำหลังแกพูดออกมาเบาๆ เราเงียบกันไปพักใหญ่จนผมอึดอัด
' b% H$ b: p) G# b& `- j& u"เออ  เหลือไม่ไกลแล้วพี่จะเดินกลับหรือให้ผมไปส่งนี่ก็ดึกมากแล้ว"ผมพูดขึ้นเพราะไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วจะว่าอายก็อายอยู่
"มึงยังไม่ได้ตอบกูเลย"แกเริ่มพูดขึ้นมายังไม่บอกกับผมว่าจะกลับแบบไหน เอาว่ะผมตัดสินใจมันจะได้จบๆดีกว่าเป็นแบบนี้
% r1 o% U9 |# l. r, D"ใช่พี่ ผมไม่รู้นะว่ามันเป็นแบบนี้ได้ไง พี่จะเกียจผมก็ได้หมดแล้วนะพี่ผมกลับก่อน"ผมพูดออกมาโดยที่ไม่คิดถึงผลที่ตามมาว่าเป็นไงแค่อยากให้จบเรื่องไปเท่านั้น แล้วผมก็ลุกขึ้นจะเดินพี่แกก็จับมือผมไว้และดึงให้นั่งลง
"ไอ้เรื่องแบบนี้ตอนเรียนกูก็เคยเจอและผ่านมาบ้างมันก็ไม่แปลกหรอก แล้วมึงเคยไหม"พี่แกพูดและถามกลับมา
"เออ ไม่เคย"ผมตอบแบบอ่อมแอ่มไป
"ไม่เคยอะไร"
"ก็ทุกเรื่องหละ เพิ่งมาเกิดก็ตอนมาเจอกับพี่เนี่ย"ผมตอบพี่แกไปตรงๆ
0 B: N, h# \. b2 C7 t"งั้นมึงก็ยังซิงซิว่ะเนี่ย แล้วรู้ไหมว่าคนที่เขาชอบกันต้องทำไง"แกพูดและขยับเข้ามาใกล้จนผมได้กิ่นเหล้า ผมต้องขยับหนีแต่แกก็รวบตัวผมไว้ผมตัวสั่นและใจเต้นแรงมาก
"เออ พี่จะทำไร"ผมรีบถามแกไป
"มึงนี่แค่นี้ก็สั่นแล้ว อึม"แกพูดและหอมที่แก้ม ผมตกใจรีบผลักแกออกเพราะไม่เคยมีใครหอมแก้มผมเลยตั้งแต่โตมา เมื่อพี่แกเห็นอาการผมแกก็หัวเราะและรวบผมเข้าไปกอดอีก
"อ้าวมึงชอบกูก็ต้องยอมเป็นเมียกูซิว่ะ จะเล่นตัวทำไมไอ้นี่"แกพูดขึ้นเห็นผมดิ้น
6 r: Q+ l- ~) i2 E"ไม่เอาพี่ ปล่อยผม แล้วพี่แกก็ปล่อย"
"ไม่เอาอะไร ตอนนี้กูจะลองกินตะโก้ดูว่าอร่อยไหมมาม่ะมาให้กินซะดีๆ"พี่แกพูดและยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ผมดิ้นเพื่อจะหนีและเริ่มกลัวขึ้นมาแล้วพี่แกก็ปล่อย ผมรีบลุกขึ้นยืนทันทีใจเต้นเร็วและแรงเหมือนกับวิ่งเสร็จมาใหม่ๆ
) k7 B5 R: u1 M' u( v$ [  H"เออ กูรู้แล้วว่ามึงไม่เคยจริงๆเด็กเอ๋ย เนี่ยจำไว้อย่าออกมาข้างนอกและอยู่กับใครที่มึงยังไม่รู้จักดี"แกพูดและสอนผม
"นี่ถ้าเป็นคนอื่นไม่ใช่กูมึงโดนกินไปแล้วไม่ใช่กูไม่อยากกินนะแต่ดูแล้วมึงยังไม่พร้อมกูไม่เคยบังคับใคร"พี่แกพูดต่อซะยาว แล้วแกก็ชวนผมขึ้นรถและไปส่งแกที่ซอยเข้าบ้านผมยังใจเต้นแรงและเร็วไม่หายนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
2 y9 d, y: T. H5 @% {2 s. n8 U* ~"ขอบใจมาก เอาไว้พร้อมเดี๋ยวกูสอนให้กูก็เริ่มชอบมึงแล้วกลับบ้านได้แล้วขืนช้าเดี๋ยวกูเปลี่ยใจ"พอแกลงรถแกก็หันมาพูด ผมรีบกลับทันทีจนคืนนั้นผมนอนไม่หลับ
2 h0 Z; ?! l' v$ S
, e( E! o. @: d2 \/ Z( v* w(เอาไว้ครั้งหน้านะครับ อย่าพึ่งเบื่อหน่า ผมอยากให้เห็นชีวิตของตะโก้ทีละฉากไม่ใช่จะฉะกันอย่างเดียว ติชมมาได้ครับ)

ddavp

4 ~6 V6 b$ [+ V  z5 z  Uขอบคุณครับ

praken911

ขอบคุณมากครับ

จามร

ขอบคุณครับติดตามต่อคครับ

ฝุ่น

ติดตามคราฟ

cakedong

ขอบคุณครับ

mojimaru

รอตอนต่อเลยครับ

minone

ขอบคุนคับ

kangped

ขอบคุณครับ

thinny11

มาต่อนะ กำลังสนุก

maxum

ขอบคุณมากเลยครับ

Meang

มาต่อไวๆน่ะครับ

redboy

เขียนได้ดีมากเลย

Intra

น่ารักดีครับ มาต่ออีกนะ รอครับ

0966

ขอบคุณคับ

pakhawma

ขอบคุณมากคับ รอติดตามคับ

theera

ขอบคุณมากคับ

tenlover

สนุกนะครับอืานอีกยิ่งน่าติดตามเขียนเก่งครับลุ้้นมาตั้งแต่ตอนที่แล้วนึกว่าจะเรียบร้อยแล้วแต่สนุกครับ

BothloveTim

ขอบคุณครับ

Nikezero

ขอบคุณครับ