รักก็บอกไม่รักก็เลิก 1

โจ๊ะ

"ปล่อยผมเถอะพี่อย่าทำอะไรผมเลย"เสียงผมครับกำลังอ้อนวอนให้พี่คนหนึ่งที่มีเรื่องกับกลุ่มผมปล่อยทั้งๆที่ผมไม่ได้ไปก่อเรื่องกับพวกเพื่อนๆแค่ผ่านมาแล้วเห็นพอดีส่วนพวกเพื่อนๆผมล้มกันระเนระนาดไปหมด
"เฮ้ย ไอ้ต้องอย่าไปทำน้องมันเลยมึงก็เห็นมันไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่มีเรื่องกับมึงสักหน่อย"พี่คนหนึ่งห้ามและมาจับมือไว้
"ถึงมันไม่อยู่แต่ก็เป็นเพื่อนไอ้พวกนี้นะโว้ย"พี่คนชื่อต้องยังไม่ยอมเลิกลา
"เป็นเด็กเป็นเล็กเสือกซ่าข้ามรุ่น"แกยังพูดต่อและพี่คนห้ามก็ดึงตัวผมออกมา
"มึงก็ใจเย็นๆหน่อยซิว่ะเอาเป็นว่ากูขอแล้วกันและมึงดูน้องเขาซิตัวเล็กกว่ามึงตั้งเยอะเดี๋ยวก็ได้ตายห่าเป็นเรื่องราวใหญ่โต"พี่แกพูดซะเห็นภาพเลยจะว่าไปผมก็ตัวเล็กกว่าเยอะจริงๆพี่แกตัวล้ำบึกเหมือนกรรมกรแบกหามแต่ดูแล้วน่าจะเป็นนักเรียนเทคนิคเพราะดูจากเสื้อที่ใส่มา
"โทษทีนะไอ้น้อง ไปไอ้ต้องไปแดกเหล้ากันดีกว่า"แล้วพี่คนที่ห้ามก็เดินไปกอดคอพี่ที่ชื่อต้องพากันเดินไป ผมก็วิ่งเข้าไปช่วยเพื่อนๆแต่ละคนตาเขียวปากแตกไปตามๆกันถามถึงสาเหตุก็ได้ความว่าเพื่อนผมคนหนึ่งเดินไปชนกับพี่แกแล้วไม่ขอโทษจึงโดนกระตืบ จากเหตุการณ์วันนั้นเลยทำให้พวกเพื่อนของผมไม่ชอบนักเรียนเทคนิคเจอกันทีไรจะมีเรื่องกันตลอด สำหรับผมไม่ชอบหรอกครับจึงไม่ค่อยได้ไปกับกลุ่มของเพื่อนเท่าไรนักยกเว้นบางวันที่มันไปเที่ยวแล้วกลับกันไม่หมดมันถึงโทรมาให้ผมไปรับ วันนี้ก็เช่นกันมันโทรมาให้ผมไปรับที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งผมก็ขับมอเตอร์ไซค์ไประหว่างทางมีคนวิ่งออกมาจากซอย 3-4 คนและมีคนหนึ่งวิ่งมาทางรถผม ผมกลัวชนจึงชลอความเร็วแต่แทนที่เขาจะวิ่งผ่านกับกระโดดขึ้นซ้อนท้ายผม
"รีบบิดให้เร็วเลยถ้าไม่อยากตายพร้อมกัน"เขาพูดผมตกใจเลยรีบบิดรถอย่างเร็วจนออกมาจากซอยได้
"จะลงตรงไหนครับ"ผมก็เริ่มกลัวแล้วแต่บนถนนรถเยอะคนเยอะเขาคงไม่กล้าทำอะไรหลอก พี่แกนิ่งครับผมเลยจอดรถข้างทางที่มีไฟผมลงมาจากรถหันไปจะถามสิ่งที่ผมเห็นเสื้อแกตรงท้องมีแต่เลือดแกก้มหน้าเอามือกุมไว้ผมตกใจมาก
"ไปหาหมอก่อนไหมพี่"ผมถามแกออกไป
"ก็ไปซิว่ะยังเสือกถามอีก"ในชั่วโมงนั้นผมไม่ได้คิดอะไรรีบขึ้นรถแล้วบิดไปส่งที่โรงพยาบาลใกล้นั้นทันทีก่อนที่แกจะเข้าไปแกกระซิบที่ข้างหูผม
"มึงอย่าพึ่งไปไหนนะรอกูก่อน"แกบอก ผมมองหน้าแกก็ต้องตกใจซ้ำสองนี่มันพี่ต้องที่มีเรื่องกับเพื่อนผมวันนั้นนี่หว่า แต่ผมก็นั่งรอแกอยู่ตรงทางขึ้นห้องฉุกเฉินจนแกทำแผลเสร็จแกเดินออกมาพร้อมถุงยา
"มึงยังจะมองห่าอะไรอีกกลับได้แล้วอยากอยู่นี้หรือไง"พี่แกพูดและเดินไปที่รถ จะขอบใจเราสักคำก็ไม่มี
"แล้วจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับพี่"ผมก็ถามแกไปนี่ก็นานแล้วพวกเพื่อนผมคงรอและด่าผมเป็นชุดแล้ว
"เออ เดี๋ยวกูบอกเองหละรีบเหรอนัดใครไว้หรือไง"ผมละเหนื่อยเลยขี้เกียจตอบกับคนแแบบนี้พอขึ้นรถผมบิดและแกก็บอกทางดีนะที่ไปทางเดียวกับร้านอาหารที่เพื่อนผมอยู่ค่อยโล่งหน่อยจนผมมาจอดหน้าบ้านไม้2ชั้นแกลงรถ
"มึงบอกเบอร์โทรศัพท์มึงมา"พอลงรถได้แกก็พูดและไม่มองหน้าผมด้วย
"ผมไม่มีหรอกครับ"ผมตอบแกไปเพราะขี้เกียจจะยุ่งกับแกอีก
"ไม่ต้องมาตอแหลเลย อย่าโกหกบอกมางั้นวันนี้มึงไม่ได้กลับดีๆแน่"แกพูดและทำท่าขึงขัง ผมคิดนี้กูช่วยมึงนะขอบใจยังไม่มีเสือกขู่กูอีกทำคุณบูชาโทษแท้ๆ ผมกลัวเสียเวลาเลยบอกเบอร์ไปแถมยังขู่ผมอีกถ้าโทรไปแล้วไม่ใช่ผมมีเรื่องแน่ ผมออกมารับพวกเพื่อนๆมันบ่นจนผมหูชาไปเลยแต่ตอนส่งมันลงนี่ซิความแตกมันดันเห็นเลือดที่ติดอยู่ด้านหลังเสื้อ ผมเลยต้องเล่าให้พวกมันฟังแต่ไม่ได้บอกว่าเป็นพี่ต้องขาโหดคืนนั้นกว่าจะได้นอนเล่นเอาซะดึกเลยวันนี้ผมจึงตื่นสายไปเรียนเข้าคาบ 2 โดนครูด่าตามระเบียบ ( ลืมบอกไปพ่อผมส่งมาเรียนอยู่กับยายสองคน)วันนี้ตอนพักเที่ยงพอกินข้าวเรียบร้อยผมก็มานั่งที่ใต้ต้นไม้ข้างสนามดูพวกเพื่อนๆมันเล่นฟุตบอลแต่ผมกลัวดำเลยไม่อยากออกไป อยู่ดีๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแต่เบอร์ไม่เคยเห็นผมก็รับ
"สวัสดีครับ"
"เออ เย็นนี้มึงมาหากูที่บ้านด้วย"เสียงพูดตามสายมาทำให้ผมงง
"ใครครับ ผมหรือครับ"
"เออ กูคุยกับมึงจะใครอีกว่ะ โง่หรือป่าว"ไม่ต้องบอกชื่อก็รู้ครับว่าใคร
"พี่มีธุระอะไรกับผมครับ"ผมถามกลับไป
"เออกูมีธุระอย่าเรื่องมาก"แกพูดเสร็จก็วางสายแล้วผมจะทำไงจะบอกเพื่อนก็ไม่ได้เดี๋ยวเป็นเรื่องอีกแล้วผมจำเป็นต้องไปไหมเนี่ย

* ช่วยติชมหน่อยนะครับ เพราะเป็นครั้งแรกที่เขียนครับ

ตะโก้

น่าติดตามดีครับ ชอบครับ

ฝุ่น

น่าสนใจดีครับ มาต่ออีกนะครับ

จามร

ชอบเลยครับ มาต่ออีกนะ

tawan2062

ชอบครับ น่าสนใจดี

minone

ชอบ ชอบ คับ

จ้าว

ตามต่อ ตอนต่อไปครับ

maxum

ขอบคุนมากครับ

โจ๊ะ

ต้องขอโทษนะครับขอย้ายไปอยู่ที่หมวดหลายตอนนะครับ

basloveas123

ขอบคุนครับบบบ

watkrub

ขอบคุณครับ

44120

ขอบคุนครับ

mojimaru

สนุกมากครับ

0966

ขอบคุณคับ

Thong0406

ขอบคุนคัพ

มิจิรุ

ขอบคุณครับ

manoch

ขอบคุณครับ

mcga

สนุกมากๆครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

mixer04

ขอบคุณมากคับบบ