|
ขอคุณภาพจาก Google แนะนำตัวละคร นาย：หนุ่มน้อยอายุ 25 ปี (เอ๊ะ!ไม่น้อยแล้วมั้ง)เนื่องจากสูญเสียครอบครัวไปตั้งแต่อายุ20 ปีจึงมีปัญหาขาดแคลนและขัดสนด้านการเงินทำให้ต้องย้ายมาอยู่คอนโดของเพื่อนสนิทที่มีเพื่อนบ้านอย่างอาทิตย์และซ้ำร้ายต้องมาทำงานเป็นพ่อบ้านของเขาอีกต่างหาก อาทิตย์: อาทิตย์ หรือทิตย์ อายุ 27 ปีหนุ่มแว่นหนังเขียนไฟแรงมีอนาคตก้าวไกล แต่ขาดแคลนคนที่เข้าใจในตัวของเขา เพราะด้วยเป็นคนปิดกั้นจากคนอื่นจึงไม่มีเพื่อนฝูงเลย(น่าสงสารแท้555) แต่แคร์ที่ไหนเพราะตอนนี้เขามีพ่อบ้านที่น่ารักทั้งคน เรื่องพ่อบ้านของผม “นี่คุณทิตย์อย่าทิ้งเศษกระดาษเกลื่อนสิครับ” ผมบ่นให้เจ้านายที่ตอนนี้กำลังวุ่นกับการเขียนนิยายแต่สงสัยจะคิดไม่ออกเลยมีแต่กระดาษที่โดนขยำจนเรียกได้ว่าเจ็มห้องขนาดนี้ “ก็มันเขียนนิยายไม่ออกหนิ”เขาบ่นขึ้นมาทันที “ก็เขียนให้ออกสิครับ”ผมบอกด้วยความเหนื่อยใจ “ถ้ามันง่ายแบบนั้นก็ดีสิโอ้ย!!! อันนี้ก็ไม่ได้”ตามคาดกระดาษปลิวมาอีกอันแล้วครับT^Tผมคนเก็บนะครับสงสารกันหน่อย อ่อ ลืมแนะนำตัวไปผมชื่อ นาย ครับมาทำงานเป็นพ่อบ้านให้คุณอาทิตย์หรือคุณทิตย์ เพราะคนเก่าลาออกไปด้วยนิสัยที่ยากจะเข้าใจของเจ้านายซึ่งผมกำลังประสบอยู่ในขณะนี้แต่ผมจะลาออกก็ไม่ได้เพราะออกไปจะเอาอะไรกินหละครับบ้านที่อยู่ตอนนี้เพื่อนก็ให้ยืมอยู่ เพราะเพื่อนไปอยู่ต่างประเทศและผมกำลังลำบากเลยได้มาอยู่และเป็นพ่อบ้านของคุณทิตย์นั่นเอง “เสร็จแล้ว”เสียงคุณทิตย์เจ้านายผมเองครับ ส่งสัยเพราะปั่นต้นฉบับเสร็จแล้ว “ขอแสดงความยินดีด้วยครับ”ยินดีกับตัวเองที่ไม่ต้องมาเก็บขยะ T^T “นี่หิวแล้วอ่า ทำอะไรให้กินหน่อย” เอาแล้วครับหางานมาให้ผมอีกแล้ว “ในตู้เย็นมีอาหารแช่แข็งอยู่ครับอุ่นกินได้เลย” ด้วยสมองอันชาญฉลาดของผม555 หาทางออกได้ดี “เห้ย!”เสียงผมเองครับเพราะอยู่ดีๆคุณทิตย์ก็อุ้มผมขึ้นแล้วเอาหน้ายื่นมาใกล้ๆ “นายครับจะไปทำอาหารหรือจะเป็นอาหารครับ^^” “ปล่อยผมลงก่อนคุณทิตย์” “ก็ได้ครับ^^”หลังจากทำงานเสร็จก็หื่นทันทีเลยเจ้านายผม “แต่ปล่อยที่เตียงนะ” “ไม่อ้าววววอย่ามาโรคจิตนะคุณทิตย์”และด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องทำอาหารให้เจ้านายของผมกินเห้อ เหนื่อใจแท้ “ผมกลับห้องก่อนนะครับ”หมดเวลางานของผมคือ 20.00น. “อืมอาหารอร่อยมาก” “ครับผม”ไม่อร่อยได้ไงหละผงชูรสครึ่งห่อ555 “แต่ถ้าครั้งหลังใส่ผงชูรสเยอะอีกได้เป็นอาหารทนนะครับ^^” “… ครับ”รู้ได้ไงเนี่ย ขณะนี้เวลา 22.00น. คนทั่วไปควรจะนอนแล้วแต่ข้างห้องของผมกลับมีเสียงเหมือนอะไรแตก “คุณทิตย์ครับคุณทิตย์ครับ” ผมเรียกพร้อมกับเคาะประตูไปด้วย “…” ถ้าไม่เปิดจะเปิดเข้าไปแล้วนะครับ “ขออนุญาตครับ”สิ่งที่เห็นคือคุณทิตย์นอนแผ่อยู่ที่พื้นส่วนข้างๆมีเศษแก้วน้ำอยู่ “คุณทิตย์”ผมตกใจมากจึงวิ่งเข้าไปดู “ตัวร้อนมากเลยสงสัยเป็นไข้” ด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องพยุงคุณทิตย์ที่หลับไม่ได้สติไปที่เตียง “คนอะไรตัวหนังชะมัด= =” ขอบ่นนิดนึง และด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องคอยดูแลเจ้านายของผมตลอดทั้งคืนจนเรียกว่าแทบไม่ได้หลับได้นอน อาทิตย์TALK “อ้าวมานอนอะไรตรงนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก” ผมบอกพ่อบ้านของผมแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ผมเลยตัดสินใจอุ้มขึ้นมานอนบนเตียง แต่สังเกตว่าตัวของผมยังชุ่มๆอยู่เลยสงสัยพ่อบ้านที่น่ารักของผมคงจะดูแลจนเช้า “นี่นาย”เงียบอีกตามเคย “จุ๊บ”อิอิ ขอหน่อยนะถ้านายตื่นอยู่ผมคงไม่ได้ทำอะไรแบบนี้แน่ๆ “ไหนๆก็ไหนๆแล้วขอกอดหน่อยนะนาย”เงียบแปลว่าอนุญาต ด้วยเหตุนี้ผมจึงกอดนายจนประมาณ 12.00น. ก็ต้องตื่น “เห้ยคุณทำอะไรผมเนี่ย แล้วผมมานอนที่นี้ได้ยังไง แล้วบาลๆๆ” “หยุดก่อนที่ละคำถาม”ผมบอกนาย “อ่อเดียวนะผมเริ่มจำได้แล้ว” นายทำหน้านึกอยู่ครู่หนึ่ง “เห้ยตอนนี้กี่โมงแล้ว” ดูท่านายร้อนรน “เที่ยงพอดีไม่ขาดไม่เกิน”ผมตอบ “ผมขอตัวครับตายๆ ตายแน่นายเอ้ย” นายขอตัวลาพร้อมบ่นไปตามทาง นาย TALK ตายแน่ครับงานนี้ ทำไมนะหรอวันนี้ผมมีนัดกับเพื่อนของผมนะสิ เขามาทำธุระเลยนัดเจอที่สนามบินด้วยเหตุนี้ผมเลยไป สายกว่าเวลานัด 1 ชั่วโมง “นายทำไมไม่มาพรุ่งเลยหละ” “น่าๆมาช้าดีกว่าไม่มานะนิว” นิวคือเพื่อนของผมเองครับเป็นผู้ชายหน้าตาดีทีเดียวฐานะก็ดีด้วย “เห้อมาๆนั่งก่อนสั่งอาหารรอจนเย็นหมดแล้ว” นิวบ่นให้ผมอีกชุดใหญ่พร้อมกับคุยเรื่องต่างๆไปเรื่อยๆ “จะมาอยู่นี่นานไหม”ผมถาม “ประมาณ 2ทุ่มก็กลับแล้ว” “อ้าวกลัวเร็วจังนึกว่าจะมาค้างอุส่าเตรียมที่นอนไว้” “ปล่าวหรอกงานทางนู้นยุ่งมาได้แค่นี้แหละ รีบไปเถอะ เหนื่อย” “อือ ไปเถอะ” ด้วยเหตุนี้ผมจึงมาอยู่ที่คอนโดตามเดิมแต่มีนิวมาอยู่ด้วยเท่านั้นเอง “นิวฝากเฝ้าห้องด้วยนะเดะนายไปซื้อของก่อนแปปนึง” “โอเค”นิวรับปาก อาทิตย์TALK ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ทำไมอยู่ในห้องนายและทำไมนายต้องไปรับถึงสนามบิน(ทำไมถึงรู้หรอก็แอบตามเขาไปไง) ต้องถามให้รู้เรื่อง ป๊อกๆผมจึงตัดสินใจไปเคาะประตูห้องของนาย “สวัสดีครับ”แต่คนที่ออกมามันเป็นใครกันแน่ “ครับผมมาหานาย” “คุณเป็นอะไรกับนายครับ?” “เรื่องของผมครับ^^ตอนนี้ผมต้องการคุยกับนาย” “เสียใจด้วยนะครับตอนนี้นายไม่สะดวกคุย มีอะไรฝากบอกได้นะครับเดี่ยวบอกให้เพราะยังไง“เรา” ก็อยู่ห้องด้วยกัน” เน้นคำว่าเรา จังนะ ==กลัวไม่รู้รึไงว่าเป็นอะไรกัน วันนี้ผมหัวเสียทั้งวัน จน 21.00น. ผมตัดสินใจไปหานายอีกครั้ง “อ้าวคุณทิตย์มีธุระอะไรหรอครับ”นายตอบ แต่ที่ผมสนใจไม่ใช่คำตอบแต่เป็นรอยแดงๆที่คอของนาย ต่างหาก “เห้ยคุณทิตย์จะทำอะไรหนะ” ผมอุ้มนายไปที่เตียงและโยนนายพร้อมกับถอดเสื้อนายอย่างโมโห “คุณทิตย์หยุดเดี่ยวนี้นะ” “ที่กับไอ้หน้าจืดนั่นไม่เห็นจะห้ามเลย ที่กับฉันทำไมหวงจังเลยหละตัวหนะ” ตอนนี้ผมฟิลส์ขาดไปแล้ว “คุณพูดอะไรผมไม่เข้าใจ” “ไม่เข้าใจหรอเดี๋ยวก็เข้าใจ ฉันจะทำให้นายลืมมันไปเลย” 10.00 ผมตื่นมาด้วยสภาพที่ไม่มีอะไรเลยเช่นเดียวกันกับหนุ่มน้อยที่อยู่ข้างๆผมเพราะเรื่องเมื่อคืนทำให้ผมรู้ว่านายยังไม่เคยผ่านมือใคร “นายครับผมขอโทษ” ไม่มีเสียงตอบกลับมามีแต่เสียงสะอื้นของคนตัวเล็กๆที่อยู่ข้างๆผม “คุณทำอย่างนี้ได้ยังไงคุณทิตย์คุณไม่ได้ชอบผม หรือคุณได้กับทุกคน” “ไม่ใช่กับทุกคนนะกับนายคนเดียว”ผมรอบตอบ แล้วเอามืดเช็ดน้ำตาของนายออก “อย่าร้องนะคนดีของผม”ผมพยายามทำให้นายหยุดร้อง ต่ไม่เป็นผลร้องหนักกว่าเดิมอีก “ถ้าไม่ร้องอีกรอบนะครับ”ผมขู่ไป พระเจ้า ได้ผมครับนายเงียบกริบเลย “คุณทำอย่างงี้ทำไม”นายถามพร้อมกับน้ำตาที่ยังไหลอยู่ “ก็…ก็… ผมนึกว่านายกับเอิ่ม” “คุณคิดได้ยังไงนิวเขาเป็นเพื่อนผมนะ” “แล้วรอยที่คอคุณหละ” “รอยที่คอ”นายทำหน้างงแล้วมองกระจก “อ๋อรอยนี่ผมได้มาตอนที่กำลังทำกับข้าวสงสัยซอสจะเลอะ มั้ง”… ซอส “นาย คือ ผม…ผม…”ผมรักนายไงเล่า ได้แต่พูดในใจ “ผมอะไร”นายพูดพร้อมกับเสียงหงุดหงิด “ผมรักคุณพอใจรึยัง” “…” เงียบหรือว่านายกับไอ้หน้าจืดนั่น… “ผมรักคุณนะนายนายไม่รักผมหรอ” “ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหนิ” “แปลว่านายก็รักทิตย์ใช่ไหม” ผมแทนตัวเองว่าทิตย์ครั้งแรก “อืม”นายตอบ “อะไรนะไม่ได้ยินเลย” “อื้ม”นายตอบเสียงดังขึ้นนิดนึง “อะไรนะ” “รักพอใจรึยังเล่า” “ครับพอใจมากเลย^^งั้นขอผมอีกนะ” อิอิต้องรีบกอบโกย “ไม่ว้อยยยย” ผ่านไปหนึ่งเดือนตอนนี้นายย้ายมาอยู่ห้องผมและพ่วงอีกตำแหน่งคือตำแหน่งหวานใจของผมเองครับ อิอิ -The End- By Little ปล.ช่วยติชมมาด้วยนะครับเพื่อจะได้เอาไปปรับปรุงในอนาคต ปล2. ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ^^
$ e* A3 T t* w- d | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-5-14 22:07:51
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-5-14 22:33:37
โพสต์ 2015-5-14 22:50:20
โพสต์ 2015-5-15 07:45:01
โพสต์ 2015-5-15 19:44:57