บาปรัก7 โดยคุณเป้

kabuki

(7) : เพลงบาป

ท่อนลำของผมชูชันอยู่ภายใต้ผ้าขนหนูด้วยอารมณ์ปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้มานาน ขณะเดียวกันผมก็สังเกตเห็นว่าผ้าขนหนูที่พันท่อนล่างของพี่ยศก็เริ่มโป่งพองขึ้นเช่นกัน
พี่ยศมองหน้าผม ดวงตาเป็นประกายจนผมไม่กล้าที่จะตีความหมายในสายตาของพี่ยศ จากนั้นพี่ยศก็ลุกขึ้นมานั่งข้างๆผม ท่อนลำของพี่ยศชูชันเต็มที่ ใจของผมนั้นปรารถนาที่จะปลดผ้าขนหนูผืนน้อยนั้นลงมาเสียเหลือเกิน แต่ก็ไม่กล้าทำ ขณะนั้นผมทำอะไรไม่ถูก ใจสั่น มันสับสนไปหมด เพราะสิ่งที่ผมทั้งอยากให้มันเกิดขึ้น และในขณะเดียวกันก็กลัวว่ามันจะเกิดขึ้น ผมกำลังมาถึงทางสองแพร่งแล้ว มันจะเกิดขึ้นหรือไม่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเราสองคน ผมเองในขณะนั้นก็ตัดสินใจไม่ถูกเหมือนกัน มโนธรรมของผมพยายามตักเตือนให้ผมหยุดการกระทำนี้เสีย เหมือนอย่างที่เคยเตือนผมมาตลอดและผมก็มักไม่ยอมฟัง คราวนี้ผมควรจะฟังหรือไม่?
พี่ยศเอาท่อนแขนมาโอบไหล่ผมและกระชับตัวผมให้เข้าใกล้ ร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าและชุ่มไปด้วยเหงื่อของเราสองคนเสียดสีกัน ผมซบศีรษะลงกับหัวไหล่ของพี่ยศ ผมสามารถรับรู้กลิ่นกายของพี่ยศ สำหรับผมแล้วมันช่างหอมกรุ่นเสียนี่กระไร ผมอยากให้พี่ยศโอบผมเช่นนี้ไปนานๆ
พี่ยศนิ่งไปชั่วครู่ สัญชาติญาณของผมบอกว่าพี่ยศกำลังตัดสินใจเรื่องที่สำคัญมากอย่างหนึ่ง พี่ยศคงกำลังสับสนที่จะตัดสินใจเลือกทางเดินเช่นเดียวกับผม เสียงมโนธรรมของผมยังคงร้องเตือนก้องในหูของผมให้รีบผละออกมา แต่เสียงนั้นยิ่งนานยิ่งอ่อนล้า…
ทันใดนั้นพี่ยศเปลี่ยนจากการโอบมาเป็นการกอด แล้วโน้มหน้ามาซุกไซร้ติ่งหูและซอกคอของผม ผมรู้สึกเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เพียงเท่านี้ผมก็รู้แล้วว่าพี่ยศตัดสินใจอย่างไร และแล้ว ผมก็กำหนดการตัดสินใจของตนเองเช่นกัน
เสียงของมโนธรรมในหูของผมเงียบหายไปแล้ว คงเหลือแต่เพียงเสียงหอบหายใจอย่างเร่าร้อนของเราสองคน ผมตอบสนองพี่ยศด้วยการก้มหน้าลงซุกไซร้หน้าอกอันบึกบึนและหัวนมสีชมพูของพี่ยศเช่นกัน เสียงหอบหายใจของเราสองคนนี้คล้ายบทเพลงประสานเสียงที่ร้อนแรงและช่วยทวีความเร่าร้อนของอารมณ์ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นเหมือนบทเพลงแห่งความบาปที่ล่อลวงเราสองคนให้กระทำผิดอย่างที่ไม่อาจถอนตัวได้ …
เมื่อปลายลิ้นของผมสัมผัสกับหัวนมของพี่ยศ มันแข็งตัวเป็นไตทันที พี่ยศตัวสั่นสะท้าน กอดผมไว้แน่น ถึงตอนนี้ผมยับยั้งใจไว้ไม่ไหวแล้ว ผมเอื้อมมือตะปบไปที่ผ้าขนหนูตรงท่อนลำของพี่ยศ มันแข็งแกร่งราวกับจะแตกระเบิดออกมา
พี่ยศไม่ยอมน้อยหน้า ปลดผ้าขนหนูของตนเองออกจากเอวเพื่อให้ผมจับท่อนลำได้ถนัด พร้อมกับเอื้อมมือมาปลดผ้าของหนูออกจากตัวผมและคว้าท่อนลำของผมไว้เช่นกัน ร่างท่อนบนของเราโอบรัดและซุกไซร้กัน ส่วนท่อนล่างก็ใช้มือลูบไล้กันอย่างเร่าร้อน
"ไปที่อื่นเถอะเป้ อยู่นี่เดี๋ยวคนมาเห็นเข้า" พี่ยศบอก พลางผละออกจากตัวผม และเอาผ้าขนหนูมานุ่งตามเดิม ผมจำใจต้องหยุดด้วยความเสียดาย แต่ก็จริงอย่างที่พี่ยศว่า เพราะแม้ห้องซาวน่านี้ปกติจะไม่มีคนอื่นเลยในเวลานี้ แต่อย่างไรเราก็ไม่ควรประมาท
"ไปที่ไหนดีละครับ" ผมถาม
"ออกไปก่อนละกัน เดี๋ยวค่อยนึก" พี่ยศว่า
เราอาบน้ำแต่งตัว และขับรถออกจากซาวน่าโดยผมขับรถตามพี่ยศออกมา พี่ยศขับวนไปเวียนมา คล้ายกับจะหาที่แวะ แต่ก็ไม่รู้จะแวะที่ไหน ในที่สุดก็ต้องลงมาปรึกษากัน พี่ยศเสนอว่าไปที่บ้านผม แต่ผมบอกพี่ยศไปว่าตะขิดตะขวงใจ เพราะรู้สึกอายแม่ แม้แม่จะจากไปแล้ว แต่ผมก็ยังมักคิดอยู่เสมอว่าแม่ยังอยู่คุ้มครองผมและบ้านหลังนั้น จึงไม่อยากทำเรื่องนี้ในบ้านให้แม่เห็น เราสองคนเห็นพ้องกันว่าไม่ควรไปตามโรงแรมม่านรูด เพราะอาจมีคนเห็นเราหรือจำรถได้ คิดไปคิดมาก็ได้ข้อสรุปว่าไปที่บ้านของพี่ยศ
เราไปถึงที่บ้านของพี่ยศหลังบ่ายสี่โมงเล็กน้อย ซึ่งเวลานั้นปกติแล้วยังไม่มีใครกลับบ้าน พี่ป้อมมักจะกลับบ้านราว 6 โมงเย็น ส่วนโตกับเล็กก็เช่นกันเพราะอยู่เล่นกีฬาหลังเลิกเรียน อย่างเร็วก็ 5 โมงกว่า ดังนั้นทางของเราจึงสะดวก แต่ถึงคนในบ้านจะกลับมาก่อนเวลาเราก็จะได้ยินเสียงเปิดประตูก่อน
เมื่อมาถึงบ้านของพี่ยศ เราสองไม่รอช้า พากันเดินขึ้นไปชั้นบน เมื่อถึงชั้นบน พี่ยศนิ่งไปชั่วครู่ ผมเดาใจพี่ยศออก พี่ยศคงรู้สึกละอายใจเหมือนกันที่จะพาผมเข้าไปในห้องนอน เพราะห้องนั้นเป็นของทั้งพี่ยศและพี่ป้อม ผมเองก็รู้สึกไม่สบายใจที่จะใช้ห้องนั้นและนอนบนเตียงนั้นเหมือนกัน
"ไปห้องโตก็แล้วกันครับ ใช้ฟูกที่ผมนอนก็ได้" ผมเสนอ ก็คงเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วในตอนนั้น
เมื่อไปถึงห้องของโตซึ่งเป็นห้องที่ผมใช้นอนเป็นประจำเวลามาพักที่นี่ ทันทีที่เราเข้ามาในห้อง เราสองคนไม่รอช้า ต่างคนต่างก็โถมเข้าหากัน เรายืนกอดและซุกไซร้กัน ขณะที่ผมกอดพี่ยศอยู่นั้น มือซนของพี่ยศก็ลูบไล้และขยำบั้นท้ายของผมอย่างมันมือ พร้อมทั้งเบียดท้องน้อยของตนเองมาบดขยี้กับท้องน้อยของผมด้วยอารมณ์อันเร่าร้อน ผมเพิ่งตระหนักถึงอีกด้านหนึ่งของพี่ยศที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย นั่นคือด้านที่เร่าร้อนและเร้าใจ และแล้ว เพลงบาปที่หยุดบรรเลงไปชั่วครู่ก็เริ่มบรรเลงต่อไป
ผมเอาฟูกมาปูเหมือนอย่างที่เคยทำ และแล้วเราทั้งคู่ก็ล้มตัวลงและกอดก่ายกันบนฟูกทั้งเสื้อผ้า… เราก็ประกบปากกัน พร้อมทั้งแลกลิ้นกันอย่างเร่าร้อน ร่างท่อนล่างของเราก็บดขยี้กัน ผมสามารถรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของท่อนลำพี่ยศได้แม้จะมีกางเกงกางกั้นอยู่
ไม่รอช้า เราสองต่างช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันและกัน ไฟปรารถนาของเราทั้งสองคุโชนเต็มที่อย่างที่ไม่มีอะไรจะมายับยั้งได้อีกแล้ว และแล้ว เราทั้งสองก็อยู่ในสภาพเกือบเปลือยเปล่า มีเพียงกางเกงในติดกายเท่านั้น กลิ่นกายของพี่ยศกระตุ้นอารมณ์ของผมให้กระเจิดกระเจิง ผมโถมลงไปบนตัวพี่ยศและซุกไซร้หน้าอก ลำตัว ระเรื่อยไปจนถึงหน้าท้องอย่างเมามัน ขนที่หน้าท้องของพี่ยศเริ่มที่สะดือและลามหายเข้าไปในกางเกงใน ผมตามไซร้จากสะดือไปจนถึงขอบกางเกงใน และที่นั่นเอง ผมก็ได้เห็นกางเกงในอันโป่งพองของพี่ยศอย่างใกล้ชิด กลิ่นอับชื้นของกางเกงในที่ใส่มาทั้งวันแทนที่จะทำให้ผมรู้สึกไม่ดี ตรงกันข้าม ผมกลับรู้สึกว่ามันรัญจวนใจอย่างประหลาด ผมก้มลงไปงับท่อนลำที่โป่งพองอยู่ในกางเกงในทันที
ผมรู้สึกคล้ายกำลังงับใส่เสาหิน มันแข็งเกร็งมาก พี่ยศสะดุ้งเฮือก บิดตัวไปมา จะว่าไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนหรืออย่างไรก็สุดคาดเดาได้ ผมโลมไล้อยู่ภายนอกกางเกงในเป็นเวลานานจนพี่ยศทนไม่ได้
"เป้ จะทำอะไรก็ทำเถอะ พี่ทนไม่ไหวแล้ว" พี่ยศขอร้อง พร้อมทั้งส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่าน
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผมจึงถอนปากจากกางเกงในของพี่ยศ แล้วดึงกางเกงในของพี่ยศลง ท่อนลำของพี่ยศก็ดีดผึงออกมา มันสวยงามมาก ตั้งตรงและแข็งแกร่ง ท่อนลำของพี่ยศมีสีคล้ำกว่าร่างกายส่วนอื่นเล็กน้อย คงเป็นเพราะใช้งานมามากนั่นเอง ส่วนปลายของท่อนลำเปิดได้ครึ่งหัว ทำให้เห็นดอกเห็ดสีแดงคล้ำเพียงครึ่งเดียว ส่วนปลายดอกเห็ดเยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่นอันเหนียวข้น
ผมยังไม่ลงมือโจมตีท่อนลำของพี่ยศ แต่ยังคงวนเวียนซุกไซร้อยู่ตามหน้าท้องและกลุ่มมุ่นไหมอันดกดำของพี่ยศ ซึ่งมันทำให้พี่ยศเกร็งไปทั้งตัว ท่อนลำเบ่งพองด้วยความกำหนัด และที่ปลายมีหยดน้ำเหนียวข้นหลั่งออกมามากมายจนย้อยหยดลงมาตามท่อนลำ
ผมละจากกลุ่มไหมที่ทั้งดกและนุ่ม อ้อมลงมาที่พวงสวรรค์ของพี่ยศ ผมใช้ลิ้นวนและดูดไปมาจนพี่ยศดิ้นพราด และอย่างคาดไม่ถึง พี่ยศจับศีรษะของผมแน่นแล้วเอาท่อนลำมาแนบกับใบหน้าของผมและถูไถไปมา คล้ายกับพยายามจะหาช่องทางเข้ามาในปากของผม พี่ยศคงสุดจะกลั้นแล้ว ผมจึงสนองด้วยการปล่อยให้พี่ยศถูไถท่อนลำไปมา จากนั้นจึงเริ่มโจมตีการใช้ริมฝีปากขบท่อนลำของพี่ยศเอาไว้ พร้อมทั้งใช้ปากรูดไล้ไปมา
พี่ยศร้องครวญคราง บิดตัวไปมา ผมเริ่มปฏิบัติการโจมตีขั้นต่อไป จากการขบท่อนลำมาเป็นการเอาปากครอบลงไป พร้อมทั้งใช้ลิ้นวนที่ปลายดอกเห็ดซึ่งเยิ้มฉ่ำ ขณะเดียวกันก็รูดปากลงเพื่อปอกดอกเห็ดของพี่ยศให้พ้นจากสิ่งปกคลุม
พี่ยศร้องครางเสียงดัง ฟังไม่ได้ศัพท์ ขณะที่ผมยังบรรจงรูดปากขึ้นลงและใช้ลิ้นฉกปลายท่อนลำของพี่ยศ เพียงครู่เดียว พี่ยศก็ทนไม่ไหว จับศีรษะของผมไว้แน่นพร้อมทั้งกระดกเอวขึ้นลงอย่างรุนแรง มันเป็นการกระทำที่รุนแรงมากจนปากของผมเจ็บระบมไปหมด แต่ผมก็ยอมทน และรู้ดีว่าพี่ยศกำลังเพลินเพลินจนลืมตัวและมาถึงจุดสำคัญแล้ว ผมขยับหัวขึ้นลงเพื่อเสริมแรงกระแทกของพี่ยศให้ดุดันยิ่งขึ้น เพื่อให้พี่ยศมีความสุขมากๆ…
และแล้ว จุดวิกฤตก็มาถึง พี่ยศตัวเกร็ง หยุดเคลื่อนไหว ขณะเดียวกันท่อนลำของพี่ยศก็กระแทกเข้าปากผมจึงถึงคอหอย พร้อมทั้งกระตุกเป็นจังหวะ ผมรู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆที่พุ่งเข้าไปในคอของผมตามจังหวะการกระตุกของท่อนลำ มันมากเหลือเกิน ทั้งมากและคาว บางส่วนผมก็กลืนเข้าไปแต่บางส่วนก็ไหลออกมาเป็นทางตามมุมปาก
หลังจากพายุร้ายผ่านไป คลื่นลมก็สงบลง ผมปล่อยให้ท่อนลำของพี่ยศคาอยู่ในปากอย่างนั้น อยากคามันไว้ให้นานที่สุด
เมื่อผมขบท่อนลำ ของเหลวอุ่นๆของพี่ยศก็หลั่งเข้ามาในปากผมอีก ผมจึงใช้ปากรีดเอาน้ำรักส่วนที่ค้างอยู่ในท่อนลำออกมาให้มากที่สุด พร้อมทั้งใช้ลิ้นค่อยๆวนเวียนชำระท่อนลำให้พี่ยศจนสะอาด ขณะที่ผมดำเนินการอยู่นี้ พี่ยศก็ยังคงร้องครวญครางและบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านตลอดเวลา
"พอแล้วล่ะเป้ ขอบใจมาก" พี่ยศบอก พร้อมทั้งดึงตัวผมเข้ามากอด ร่างของผมจึงทับพี่ยศเอาไว้ "พี่ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้มาก่อนเลย" พี่ยศกระซิบเบาๆที่ข้างหูผมด้วยความรักใคร่
"จริงหรือครับ ไม่น่าเชื่อเลย" ผมพูด ใจก็นึกจินตนาการภาพพี่ยศกำลังบรรเลงเพลงรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง "พี่น่าจะผ่านประสบการณ์มาเยอะแล้ว"
"มันก็ใช่ แต่นั่นไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงของพี่ พี่เพิ่งรู้ความจริงเดี๋ยวนี้เองว่าความสุขที่พี่เคยได้รับจากคนอื่นนั้นมันเทียบไม่ได้กับที่พี่ได้รับจากเป้เลย เพราะนั่นไม่ใช่ธรรมชาติที่แท้จริงของพี่" พี่ยศพูด ผมรู้ดีว่า 'คนอื่น' ที่พี่ยศหมายถึงนั้นคือใคร
"ผมก็มีความสุขมากเช่นกันครับ ที่ทำให้คนที่ผมรักมากที่สุดมีความสุข" ผมพูด
"ยังหรอก เป้ยังพูดอย่างนั้นไม่ได้ เพราะว่าเป้เพิ่งจะ 'ให้' พี่โดยที่ยังไม่ได้รับอะไรเลย คราวนี้ถึงคราวที่พี่จะตอบแทนเป้บ้างแล้วล่ะ" ว่าแล้วพี่ยศก็พลิกตัวผมให้นอนหงายอยู่บนฟูก แล้วตนเองขึ้นไปนอนอยู่บนตัวผมแทน…

kangped

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณครับผม

taira

ขอบคุนนะ

maxum

ขอบคุนครับ

longkhong

ขอบคุณมากครับ

SunDay345

ขอบคุณครับ

somkaite

ขอบคุณครับผม

uaychai

ชอบมากครับ

MissA

ขอบคุณครับ

peckza_ha

{:6_176:}ขอบคุงมากมาย

cakedong

ขอบคุณครับ

harizon

ขอบคุณครับ

parisatlover

ขอบคุณมากนะจ๊ะ

sengjit

ขอบคุณครับ

pikla

ขอบคุณครับ

Dajim

ขอบคุณมากๆ นะครับ

Man100

เขาว่า เวลาของความสุขมันสั้นนัก อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้จังเลย :)

gundam

ขอบคุณมากครับ

otheraom

ขอบคุณครับ