◊ C h a p t e r 2 9 ◊
ต้ น ต อ
วันนี้เป็นวันเสาร์สเปเชียลเลยพาซีมากินข้าวที่บ้านและถือโอกาสนอนค้างซะเลย เพราะนอกจากมาหาพ่อ กับแม่แล้ว…เขายังต้องการจะลงไปที่ห้องวิจัยคุณปู่ที่รักด้วย
ครืด
ซีขมวดคิ้วมองรอยแยกที่เปิดออกให้เห็นบันไดก่อนจะหันไปมองหน้าสเปเชียล
“อืม…กูรู้มึงจะโกรธกูก็ได้นะ แต่กูว่ากูต้องบอกมึง”
สเปเชียลเดินนำซีลงไปข้างล่าง ก่อนจะหันมามองหน้า “กูจะเล่าเรื่องคร่าวๆให้ฟัง”
ตั้งแต่สเปเชียลรู้ว่าบรรพบุรษของตัวเองมีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรล่าเลือดซารายด์เมื่อในอดีตและมีส่วน ในการจับตัวเซมีมาทดลองด้วยแล้ว
เขาก็เป็นกังวลและรู้สึกผิดกับซีมาตลอดยิ่งซีมาปกป้องมาทำดีกับเขามากเท่าไหร่เขายิ่งรู้สึกไม่ดี
จนถึงวันนี้แล้วเขาคิดว่าการปิดบังต่อไปคงรังแต่จะรบกวนจิตใจไม่หยุดซ้ำแล้วยังมีเรื่องเลือดเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ซึ่งสัญชาตญาณเขามันบอกว่าเกี่ยวกับเซรุ่มที่คุณปู่นำมาวิจัยใหม่ให้บริสุทธิ์แน่ๆ
เป็นแบบนี้แล้ว ไม่ช้าก็เร็ว ซีก็ต้องรู้อยู่ดี…ไม่สิ
เขาก็ต้องบอกอยู่ดี
ซีนั่งนิ่งฟังสเปเชียลอธิบายเรื่องทั้งหมดโดยไม่พูดแทรกอะไรใบหน้ายังคงเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์
ไม่มีความโกรธเคืองสงสัยอะไรในแววตา…
สงบจนสเปเชียลนึกหวั่น
“เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้”
“…”
“ไม่มีอะไรปิดมึงแล้ว”
ซีจ้องตาสเปเชียลนิ่งๆ ก่อนจะกระตุกยิ้ม “อืม”
สเปเชียลกระพริบตาปริบๆ มอง “มึง…เอ่อ ไม่โกรธกูหรอ”
ซีหัวเราะในคอก่อนจะเอื้อมมือมาลูบผมสเปเชียล “ไม่” เขาส่ายหน้าแล้วโยกหัวทุยของอีกฝ่ายไปมา
“ทะ..ทำไมไม่โกรธ เอ่อ ไม่เกลียดกู ไม่-”
“พอแล้ว” ซีเอ่ยแทรกขึ้นเมื่อสเปเชียลเริ่มพูดด้วยท่าทีกระวนกระวายแปลกๆ
นัยน์ตาสีทองมองไปที่สเปเชียลมีความอ่อนโยนและมั่นคงอยู่ในนั้น
“สรุปที่กล่าวมาคือปู่เอาเซรุ่มที่ไม่สมบูรณ์ไปวิจัยต่อพัฒนาจนคิดว่าน่าจะใช้ได้ในระดับนึง แต่ไม่มีเลือด ซารายด์มาพิสูจน์ว่าประสบผลสำเร็จมั้ยและไม่มีบันทึกไว้ว่าสุดท้ายมีอะไรเกิดขึ้น ซ้ำแล้วเซรุ่มยังหายไป หาไม่เจอ ถูกมั้ย?”
ซีกล่าวทวนสรุปอีกครั้งสเปเชียลฟังแล้วก็พยักหน้ารับ
คนสรุปถอนหายใจเบาๆ “มันถูกฉีดเข้าตัวนาย”
“หะ?” สเปเชียลได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้างอย่างไม่เข้าใจ “อะไรนะ”
“เซรุ่มนั่นถูกฉีดเข้าตัวนาย”
“ฉีดเซรุ่มที่ไม่รับรองผลเข้าตัวหลานตัวเองเนี่ยนะ?”
สเปเชียลค้านออกไปอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
แต่ในใจลึกๆ เขาก็แอบคิดตามแล้วก็รู้สึกขนลุกไม่ได้…
คนแบบคุณปู่ที่รัก...คุณปู่ที่สอนเขากินเหล้าโดยการจับกรอกปากคุณปู่ที่สอนว่ายน้ำโดยการโยนลงสระ คุณปู่ที่สอนขับรถโดยการสตาร์ทรถแล้วจับเขานั่งหลังพวงมาลัยคนเดียวคุณปู่ที่สอนเขาให้เป็นมวยโดยการจับขึ้นเวทีกับเจ้าสำนัก....ถ้าหมายถึงคุณปู่คนนั้นล่ะก็
มีใครจะค้านมั้ยว่าเป็นไปไม่ได้…
ซีไหวไหล่ “แค่เดา”
สเปเชียลกลืนน้ำลาย…ขนาดแค่เดาเอาซะคิดภาพออกเลย
ซีขยับยิ้ม “ก็แค่คิดว่าปู่นายฉีดเซรุ่มไม่รับรองผลนั้นเข้าร่างกายนายไม่เป็นพิษแต่ก็ไม่รู้เป็นคุณรึเปล่า ถ้าเกิดเซรุ่มไม่ได้ผลเวลาโดนเลือดซารายด์เข้าไปก็ตาย แต่ถ้าได้ผลก็ไม่ตาย”
“สรุปคือได้ผลก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร?”
ซีพยักหน้ารับ “ใช่ แค่ไม่เป็นโทษ” เขาเลิกคิ้วหยิบเอกสารขั้นตอนวิจัยขึ้นมามองผ่านๆ
“แต่คิดว่ามันมีปฏิกิริยากับเลือดหยดเดียวตอนนั้นจนเกิดภูมิต้านทานทำให้ร่างกายสามารถรับได้” ซีเงยหน้าจากกระดาษหันมาจ้องสเปเชียล “ด้วยเซรุ่มนั้นบวกกับดวงเลยทำให้รอด มีอยู่ 2 อย่างถ้าเปลี่ยนแปลงนายตาย”
“อะไร?”
“หนึ่ง...ถ้านายไม่ถูกฉีดเซรุ่มจะตายตั้งแต่ตอนที่เลือดหยดเดียวนั้นเข้าร่างกาย”
ซีเว้นช่วงไปนิดให้สเปเชียลได้คิดตาม “สอง…ถึงจะฉีดแต่ถ้าวันนั้นปริมาณเลือดที่เข้าไปมากกว่านั้นตั้งแต่ครั้งแรกร่างกายรับไม่ไหวก็ตาย”
“...”
ได้ยินแบบนี้สเปเชียลก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ
นี่เขาผ่านประสบการณ์เฉียดตายแบบนี้มากี่ครั้งแล้วเนี่ย…
ให้ตายสิ!
“ดีนะที่ดวงแข็ง ฮ่ะๆ” สเปเชียลเอ่ยขำๆพยายามจะเปลี่ยนบรรยากาศ แต่ก็ต้องเงียบเพราะใบหน้าของอีกฝ่ายยังคงเครียดหนัก “เป็นไรไปมึง”
ซีถอนหายใจยาว มองหน้าสเปเชียลแล้วดึงแขนให้เข้ามาใกล้
“เลือดนาย….สกัดทำเซรุ่มได้”
“…”
สเปเชียลได้ยินแบบนั้นก็ตระหนักถึงความหมายที่ซีต้องการจะพูด
แน่นอน...
เลือดเขามีเชื้อ ถ้าเอาไปวิจัยและสกัดเซรุ่มต้องมีเปอร์เซ็นต์สำเร็จสูงแน่ๆ และเขาก็เป็นปลายทางเดียวที่มีอยู่ตอนนี้สำหรับพวกองค์กรนั่น เป็นสิ่งที่เถียงไม่ได้ว่าอันตราย ไม่ใช่เพียงแค่อันตรายต่อตัวเขาเอง
แต่หมายความไปถึงว่า เขาอันตราย.... ต่อพวกซารายด์
ต่อซี…
“...”
ซีมองหน้าสเปเชียลที่หลุบตาต่ำไม่ยอมสบตาเขาอยู่ด้วยความสงสัย คิดมากสินะ...
“คิดอะไร” ซีว่าแล้วรวบตัวสเปเชียลเข้ามากอดแต่ก็ต้องแปลกใจอีกครั้งเมื่อเจ้าตัวไม่ดิ้นหนีหรือโวยวายอะไร….ซึมเหรอ?
“เป็นอะไรไป”
“กูทำมึงลำบากใช่ปะวะ”
“ไม่” ซีเอ่ยเสียงเข้มขยับมือลูบหัวคนในอ้อมกอด
“องค์กรนั่นอันตรายต่อกู และกูก็อันตรายต่อมึง”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเก็บไว้กับตัว”
สิ้นคำซีสเปเชียลก็ทุบเข้าที่อกซีดังอั่ก!
“กูไม่ขำ”
ซียิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร”
“มึงจะเอายังไงต่อ”
“......เอ็กซ์จะไปทำลายองค์กรทิ้ง”
“หะ? ไปกับใคร”
“มีซารายด์ที่อยู่กับเอ็กซ์อีกกลุ่มนึงคิดว่าเอ็กซ์คงส่งข่าวแล้วบุกไปกันหมด”
“มึงก็ไป?” สเปเชียลขมวดคิ้วแน่นเงยหน้าถาม
ซีมองสีหน้าของสเปเชียลแล้วก็หนักใจ
อาการแบบนี้…จะไปด้วยสินะ “ไม่ไป”
“ทำไม?”
“อยู่เฝ้า”
ได้ยินซีพูดแบบนั้นสเปเชียลก็ไม่ได้ต่อคำแต่หากในใจลึกๆ ก็ยังคงเชื่อ
ไม่มีทางที่ซีจะไม่ไป
“ซี ช่วงนี้มึงมีไรปิดบังกูปะวะ”
สเปเชียลถามขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่ออาทิตย์ต่อมาจากที่แวะไปค้นห้องวิจัยคุณปู่ด้วยกันอยู่ๆ ซีก็มีอาการเหมือนปิดอะไรอยู่ ไม่ยอมบอก เจ้าตัวก็ยังคงไปรับไปส่งเขาทุกวันปกติไม่ขาดวันๆ นึงก็ผ่านไปอย่างไม่มีอะไรให้สงสัย มีก็แต่…
2-3 วันมานี้เผอิญสเปเชียลติดนมผลไม้ออกใหม่ยี่ห้อนึงกินเยอะมากจนเข้าห้องน้ำบ่อย ลามมาถึงตอนกลางคืนและช่วงกลางดึกทำให้ต้องตื่นมาเข้าห้องน้ำ เป็นเหตุให้รู้ว่าคนที่ควรนอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ…
กลับไม่อยู่
ไม่อยู่ในห้องนอน ไม่อยู่ในห้องน้ำไม่อยู่ห้องข้างนอก...ซีออกไปจากคอนโด
และเป็นแบบนี้มา 2 วันติดกันแล้วอีกทั้งเอ็กซ์ก็โผล่มาที่คอนโดบ่อยๆ บ่อยกว่าที่คิดไว้มาก
ตอนแรกแค่หวังไว้ว่ามันจะโผล่หน้ามาอีกซักครั้งเพื่อจะได้ปรับความเข้าใจกับซีซักหน่อย
แต่นี่ดันเล่นมาเกือบทุกวัน แล้วก็มาแต่เช้ามืดตื่นมาทีไรก็เจอทุกที แล้วจะไม่น่าสงสัยเลย ถ้า 2วันที่ผ่านมา ซีไม่แอบเข้านอนต่อตอนใกล้รุ่งสาง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นี่เขาคิดไปเองใช่มั้ย ว่ามันมีอะไรไม่ปกติ…
“ไม่มี”
ยิ่งถ้อยคำนิ่งๆ ที่ฟังดูเด็ดขาดชวนเชื่อขนาดที่ว่าเห็นมากับตายังเกือบเอนเอียงตามไปไม่ได้…แล้วคิดว่าคนอย่างเขาจะยอมพูดว่า‘อ๋อเหรอ โอเคไม่เป็นไร’ งั้นเหรอ?
ฝันไปเลย!
“ตอนกลางคืนมึงหายไปไหน”
ซีมีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่ก็เก็บอาการไว้ได้ “พูดถึงอะไร”
“ไม่รู้สิ กูสะดุ้งตื่นมาตอนกลางคืนไม่เห็นมึงนอนอยู่”
“ลุกไปเข้าห้องน้ำ”
กูเดินไปดูแม่งทุกห้องในนี้ละ!
สเปเชียลแอบด่าอีกฝ่ายในใจแต่ก็เพียงแต่ยิ้มรับแล้วยอมเงียบไป
คืนนี้กูจะไม่หลับ
ซีลอบมองอีกฝ่ายที่เดินไปนั่งดูทีวีกับคิวอย่างกังวล…ทำไมคราวนี้ยอมเงียบง่าย
ไม่ไว้ใจความคิดเด็กนี่เลยจริงๆ
หลายวันมานี้เขา คิว เอ็กซ์ และซารายด์อีก 3-4 ซารายด์แอบเข้าไปสืบเจาะข้อมูลของกลุ่มองค์กรล่าซารายด์อะไรนั่นตอนกลางคืน แล้วฝากสเปเชียลไว้กับไอ
จนตอนนี้เขาได้ข้อมูลรายละเอียดผังองค์กรทั้งหมดมาไว้ในมือแล้ว
เจ้าขององค์กรเป็นคนมีอิทธิพลมืดที่กว้างขวางในประเทศเป้าหมายของมันคือผลิตเซรุ่มที่มีผลเหมือนยาอายุวัฒนะและยาเสริมกำลังทางกายทางเพศและในด้านมืดต่างๆ เกี่ยวกับการค้ามนุษย์และธุรกิจยาเสพย์ติดเพื่อส่งขายใต้ดิน ธุรกิจสกปรกโดยสมบูรณ์แบบ
ฆ่าได้แบบไม่ต้องลังเลทำลายให้ราบได้แบบไม่ต้องรู้สึกผิด แต่มันคงไม่ง่ายเหมือนตอนบุกไปช่วยสเปเชียลที่แก๊งค์ลักพาตัวคราวนั้น องค์กรนี้มีขนาดไม่เล็กเลย…อิทธิพลมืดของมันไม่ใช่ธรรมดา
คงต้องวางแผนดีๆ แม้เขาจะเก่งแค่ไหน แต่กำลังคนเขาน้อยกว่าเป็นสิบเป็นร้อยเท่า กระจายข่าวบอกใครให้ช่วยไม่ได้....
เรื่องสเปเชียล...เรื่องเลือดต้องเป็นความลับ และตายจากไปพร้อมกับองคร์กรทุเรศๆ แบบนี้ แม้จะไม่ง่าย...แต่แน่นอน
มันก็ไม่ยาก
บันทึกของมนุษย์อ้างว่าซารายด์มีความสามารถ แน่นอนว่ามี…แต่ไม่ใช่ทุกซารายด์
100 ซารายด์อาจจะมีซักหนึ่ง ซึ่งความสามารถนั้น...ซีมี
ความสามารถพิเศษของซี… คือปล่อยไวรัส
ไวรัสที่มีผลกับสิ่งมีชีวิตทุกเผ่าพันธุ์บนโลกนอกจากซารายด์…
ไวรัสชนิดร้ายแรงที่อยู่ได้ในน้ำและอากาศนานพอที่จะส่งผ่านมวลไปถึงมวล แค่เพียงเขาแตะหรือสัมผัส…ไวรัสก็แพร่ผ่านปลายนิ้วอย่างรวดเร็ว เร็วพอที่จะทำให้อะไรซักอย่างหมดลมหายใจและไม่หลงเหลือหลักฐานใดในร่างกาย
ความสามารถที่บางทีเขาก็ขนลุก ความสามารถที่เขาไม่เคยใช้ ความสามารถที่ทำลายมนุษย์ทั้งโลกได้…
อาจจะใช้เวลาซัก 10 ปี 20ปี หรือ 100 ปี…แต่เป็นเวลาที่ไม่นานเกินซารายด์อย่างพวกเขาจะรอ
เป็นความสามารถที่เอ็กซ์เคยต้องการมันสุดหัวใจ
แม้เขาจะไม่เคยรู้สึกอะไรที่มีความสามารถแบบนี้ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกยินดีอย่างช่วยไม่ได้
มันเป็นหนทางที่ดีที่สุดในการทำลายองค์กรนั่น
ตอนนี้เขาขอแค่หนทางที่จะกระจายไวรัสเข้าองค์กรได้อย่างสมบูรณ์… อย่างกระจายเข้าทางแท็งค์น้ำใหญ่ของรังมันทั้งหมดหรือทางระบบปรับอากาศ เรื่องนี้ต้องจัดการให้เงียบที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้...
เพื่อเขา เพื่อเผ่าพันธุ์ และ…เพื่อสเปเชียล
ซียังออกไปตอนกลางคืนเพื่อหาช่องทางเจาะเข้าไปในองค์กรชั้นในอยู่ในเมื่อองค์กรนี้มีไว้ล่าซารายด์อุปกรณ์และการป้องกันย่อมถูกสร้างมาเพื่อรับมือกับซารายด์ เป็นโจทย์หินที่พวกเขาเองก็ไม่เคยเจอ
การกันสเปเชียลออกห่างจากเรื่องนี้เพราะความเป็นห่วงเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจทำ เขาต้องการจะจัดการเรื่องทั้งหมดให้จบก่อนที่อีกฝ่ายจะรู้ตัว แต่หากเขาลืมคิดอะไรไปอย่าง…
นอกจากสเปเชียลจะขี้หงุดหงิดใจร้อนและอารมณ์แปรปรวณแล้ว
สเปเชียลยังฉลาด
และความฉลาดของสเปเชียลนั้นไม่ธรรมดาเมื่อมันบวกเขากับความกล้าบ้าบิ่นแล้ว สิ่งที่ตามมามันน่ากลัวกว่านั้น
ซีอาจจะลืมไปแล้วว่า สเปเชียล…อันตราย
ไม่สิ
‘ใจ’สเปเชียลอันตราย
ซีอาจจะลืมไปอีกว่าสเปเชียลคือคนที่กล้าแทงขาตัวเองจนเกือบมิดคมมีดเพื่อยั้งอาการจากยา…
ไม่มีอะไรที่สเปเชียลไม่กล้าทำ
ถ้าซีนึกขึ้นได้…
เขาอาจจะอยากเปลี่ยนใจบอกเรื่องทั้งหมดที่คิดที่ทำกับสเปเชียลให้หมดทันทีเดี๋ยวนั้นเลยก็ได้...
เพราะความจริงแล้ว
การเก็บสเปเชียลไว้กับตัวตลอดเวลา…
อาจจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด
|