วันแรกของการเปิดเรียนดูไม่ค่อยจะมีอะไรมากส่วนใหญ่อาจารย์ประจำวิชาก็มักจะเข้ามาชี้แจงแผนการสอน การเข้าเรียน การให้คะแนนแล้วก็แยกย้ายกันกลับ ผมลุกขึ้นเก็บกระเป๋าเตรียมเผ่นออกจากห้องเรียนเหมือนคนอื่นๆไอ้ไผ่ที่คงหาจังหวะอยู่นานเดินเข้ามาคุยกับผมเพิ่งสังเกตว่ามันไม่ได้เอาอะไรมาเรียนเลยครับ ตัวเปล่าๆ "ไปหาร้านกาแฟนั่งกันเหอะมึงกูขี้เกียจกลับบ้านว่ะ" มันก็ขี้เกียจทั้งปีแหละครับ ไอ้ห่านี่ "ช่วงนี้ไม่ค่อยมีตังว่ะซื้อหนังสือกับรอกซ์ชีทอาจารย์ไปเยอะ" เรื่องจริงไม่โกหก ผมสาบาน "เออๆกูเลี้ยงไปนะมึง" "งั้นกูเก็บของแปบ" ร้านกาแฟแถวมหาลัยมีเยอะครับไม่ว่าจะนอกมหาลัยหรือในมหาลัย นอกจากนี้ร้านเกม ร้านสเต๊ก ร้านชาบูก็ผุดขึ้นเรื่อยๆตามกำลังทรัพย์ของนิสิตที่มีมากขึ้น ผมกับไอ้ไผ่เลือกนั่งร้านในมหาวิทยาลัยที่ใกล้กับประตูทางออกร้านตกแต่งสีสันสบายตา แต่ที่น่าสนใจกว่าคือผนังกระจกติดกับประตูทางออกเป็นที่รู้กันว่าตรงนี้วิวดีสุดครับไม่ว่าผู้ชายผู้หญิงก็มักจับจองที่นั่งตรงนี้แล้วสอดส่องนิสิตหน้าตาดีเดินเข้าออกมหาลัยกัน "รับอะไรดีคะ"สาวเสิร์ฟหน้าตาใช้ได้แต่หุ่นเธอช่างอวบอึ๋มเดินเข้ามารับออเดอร์เมื่อผมกับไอ้ไผ่หาที่นั่งตรงริมกระจกได้ เราทั้งคู่มองออกครับว่าเจ้าหล่อนมาจีบแบดบอยอย่างไอ้ไผ่มันเลยชวนผมมานั่งร้านนี้ประจำ หวังทั้งส่วนลดและของฟรี แม่มเลวจริงเพื่อนกู "คาปูเย็นครับ" "โกโก้เย็นเพิ่มวิปครับ" ไอ้ไผ่สั่งแล้วยิ้มให้เจ้าหล่อนเบาๆใครจะคิดว่าแบดบอยอย่างมันจะไม่ชอบดื่มกาแฟล่ะครับ โกโก้เย็นน่ะของมัน! แบ๊วสัด "มึงแอบไปนอกรอบกันมายังวะ"ผมถามหลังจากที่เธอเดินอิ่มอกอิ่มใจกลับไปที่เคาท์เตอร์ "เห้ยไม่เอาว่ะ กูรู้สึกว่าของผู้หญิงมันไม่ตอดกูเลย" มึงพูดเบาๆก็ได้ไอ้เฮี้ยกูกลัวน้องเค้าได้ยินแล้วอดแดกของแถม "จะเลิกเป็นเสือไบแล้วเหรอวะ"ผมเริ่มทำเสียงกระซิบให้มันรู้ตัวว่าควรเบาเสียงลงหน่อย "ก็ไม่เชิงว่ะแต่ตอนนี้รู้สึกมีอะไรกับผู้ชายสนุกกว่า" "หล่อเลือกได้นะมึง"ประชดมันแล้วแม่งยังยักคิ้วกวนตีนกูอีก "มึงดูคนนั้นดิเพิ่งเลิกเรียนพละมาชัวร์"มันชี้ให้ผมดูนิสิตชายผิวสองสีหน้าไทยๆใส่ชุดพละของมหาลัย "สนใจแนวนี้ด้วยเหรอวะ"ไอ้ที่ชี้ให้ดูนั่นแม่งโครตแมนอ่ะครับ เสือไบเค้าชอบแบบนี้กันด้วยเหรอ? "หุ่นแม่งแน่นนะเว้ย"แล้วมันก็เสือกทำตาหื่นใส่เค้าต่อไปครับ ไอ้เราแม่งกลัวโดนเตะชิบ ไอ้นั่นก็ทำหน้างงๆครับว่ามองเฮี้ยไรมันโชคดีที่มันไม่เอาความ เดินออกนอกรั้วไปขึ้นรถเมล์ที่จอดป้ายพอดี การนั่งดื่มกาแฟยามบ่ายของผมกับไอ้ไผ่ก็เหมือนๆเดิมครับนอกจากพูดคุยถามทุกข์สุขกันทั่วไปก็มีกิจกรรมชี้ชวนดูนิสิตที่มีลักษณะโดดเด่นคือมองทั้งชายและหญิงอ่ะครับ ใครสวยก็มอง ใครหล่อก็ยิ่งมอง ห้าๆ หรือพวกไปนมีแฟชั่นประหลาดๆใส่มาเรียนก็จะเจอผมกับมันวิจารณ์เสียๆหายๆโครตน่าเอาเยี่ยงอย่างจริงๆพวกผม "กลับกันเหอะว่ะเริ่มเย็นละเดี๋ยวรถติด" ผมตอบตกลงมัน หลังจากเก็บเงินเรียบร้อยผมก็ไปขึ้นรถของไอ้ไผ่ให้มันไปส่งที่หน้าหอเหมือนเช่นเคยบ้านไอ้ไผ่ห่างจากมหาลัยสิบกว่ากิโลครับไกลเหมือนกันยิ่งขับเข้าเมืองผ่านย่านรถติดแล้วถ้าไม่กลับเร็วก็ต้องกลับดึกไปเลย "ขอบใจวะ"ผมยกมือขอบคุณมัน "เจอกัน"มันบอกแค่นั้นแล้วก็ขับรถออกไป ---------------------------------------------------------------------------- "อ่าวกลับมาแล้วเหรอวะ"ผมเปิดประตูเข้าไปก้เจอไอ้ตั้งนั่งเล่นเกมอยู่หน้าคอมพิวเตอร์โน้ตบุคที่มันยกมาจากบ้าน "กลับมาตั้งแต่บ่ายแล้วพี่คาบแรกยังไม่เริ่มเรียน" มันตอบแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเล่นเกมของมันต่อไป ทว่าเสือกใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเล่นเกมนะมึงถอดมาให้ดูกูก็ดูวะ รักษาน้ำใจน้องมัน ฮ่าๆ "เล่นไรอยู่วะ"ผมแกล้งวางกระเป๋าแล้วยื่นหน้าเข้าไปดูจอใกล้ๆมัน "HON พี่ เล่นด้วยกันเปล่า" "เกมเด็กเกรียนนี้หว่ากูไม่เล่นหรอก" ผมก็เคยเล่นมาบ้าง แต่ถนัด DotA มากกว่าครับ ถึงใครจะหาว่าผมโบราณก็เหอะ "ถึงเกรียนแต่ก็หล่อนะพี่" "เกี่ยวกันตรงไหนวะ"ผมสงสัย "ก็เวลาชนะไงพี่แม่งดูหล่อ" อะไรของมันวะ? "เล่นไปเหอะมึงกูอาบน้ำก่อน เดี๋ยวพาไปกินข้าวเย็นแถวๆนี้" "คับๆ"มันตอบส่งๆครับ หน้าจอมันกำลังปะทะกันอย่างเมามัน ไอ้เด็กโข่งนี่ดูๆไปผมก็เริ่มคิดกับมันแค่น้องอีกล่ะครับไม่รู้เมื่อเช้าไปรู้สึกกับมันแบบนั้นได้ไง ---------------------------------------------------------------------------- "พี่กันหวัดดีครับ" ผมยกมือไหว้ผุ้จัดการสาขาของหอผมหลังจากพาไอ้ตั้งไปทานข้าวกลับมามันดูงงๆครับแต่ก็ยกมือไหว้ตามผม พี่กันเป็นผู้จัดการสาขาหอผมครับสูง ขาว ตี๋ หล่อ หุ่นดีเพราะเล่นฟิตเนตของหอประจำ แกอายุแค่ 27ก็ได้เป็นผู้จัดการสาขาแล้ว ซึ่งผู้บริการใหญ่สุดเป็นป้าแก่ๆหัวฟูๆใส่แว่นหนาเตอะดูไม่ค่อยเป็นมิตรกับราษฎรภายในหอสักเท่าไหร่ "ไปไหนมาน้องไซน์"พี่กันทักผมทุกครั้งที่เจอกันเป็นปกติ "พาน้องไปทานข้าวมาครับ"ผมแนะนำไอ้ตั้งให้พี่กันรู้จักแต่ก็บอกแกไปว่ามันจองห้องของหอข้างๆไว้เลยมาอยู่ห้องผมสักพัก เราคุยกันนิดหน่อยแล้วผมก็ขอตัวขึ้นห้องพักไป "เด็กใหม่ๆปีนี้น่าสนใจเหรอครับคุณกัน"ยามประจำหอที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับกันเดินเข้ามาทักหลังตรวจตราดูความเรียบร้อยภายในหอ "สนสิวะแม่งมีแต่หล่อๆน่าจับเย็ดเกือบทุกห้อง" กันตอบยามไท นายไทเป็นคนต่างจังหวัดผิวค่อนข้างขาวตัวค่อนข้างหนา หน้าตาออกทางละอ่อนเหนือ เรียนจบแค่ชั้นมัธยมต้นไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่อ จึงร่อนเข้ามาทำงานในกรุงเทพ จนอายุ 20กว่าๆคุณกันเห็นว่าหน่วยก้าน หน้าตาดีจึงยื่นข้อเสนอให้เป็นยามประจำหอพัก "ถ้าคุณกันเย็ดผมขอร่วมวงด้วยได้ไหมครับ" ยามไทพูดทีเล่นทีจริง "มึงเป็นยามนะเว้ยดูลาดเลาไปดิวะ" ผู้จัดการหนุ่มเอ็ดเบาๆ "โถ่คุณกัน" นายไททำเสียงอ่อน "ไว้แผนกูสำเร็จดีเมื่อไหร่มึงได้สนุกด้วยแน่ไอ้ไท"นายกันยิ้มยั่วมุมปาก "แค่ตอนนี้ไอ้ไทก็อยากสนุกแล้วครับ"หนุ่มเหนือลูบไล้หน้าอกที่ชูชันผ่านเครื่องแบบเบาๆก่อนจะเดินนำผู้จัดการหนุ่มเข้าไปในห้องเอกสารที่บัดนี้ไม่มีใครอยู่ "คุณกันเดินเข้ามาทำไมครับผมแค่มาเอาสมุดบันทึกเวรยาม"ถึงปากจะบอกแบบนั้นแต่เป้าบวมนูนของนายไทกลับสีกับสมุดบันทึกไปมาผู้จัดการหนุ่มชอบใจเดินเข้าไปดึงสมุดบันทึกนั้นออก "ในนี้ไม่เห็นมีบันทึกเลยนี่หว่าว่ากูกับมึงเย็ดกันวันไหน เวลาเท่าไหร่ น้ำแตกตอนไหน แตกใส่อะไร" "ผมบันทึกไม่ได้หรอกครับคุณกันแต่ผมจำได้นะครับ ว่าเย็ดกันวันไหน เวลาเท่าไหร่ น้ำแตกตอนไหนแตกใส่อะไรบ้าง"
|