ตอนที่ 4 “อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ” เผด็จกลั้นเสียงแทบไม่อยู่เมื่อโดนราเชนกดตัวลงกับโต๊ะทำงานก่อนจะโดนสวนควยเข้าออกจนเสียวสะท้าน ภายในเวลาสี่นาทีห้าสิบห้าทั้งราเชนและเผด็จกับเสร็จด้วยกันทั้งคู่ เผด็จนอนแผ่อยู่บนโต๊ะทำงานปล่อยให้ราเชนใช้กระดาษทิชชู่เช็ดตามตัวให้เขา
“ขี้โกงว่ะผู้กอง” ผู้หมวดบ่นอุบ
“ขี้โกงอะไร นายบอกห้านาทีนี่ ยังขาดอีกตั้งห้าวินาทีนะ” ผู้กองจุดยิ้มที่มุมปากก่อนจะติดกระดุมให้คนที่ยังนอนแผ่อยู่ “ลุกได้แล้วเดี๋ยวคนข้างนอกสงสัยหรอก” เขาดึงเผด็จให้ลุกขึ้นนั่งให้เรียบร้อยก่อนจัดผมให้เข้าทรง การกระทำดังกล่าวอยู่ในสายตาของเผด็จตลอดเวลา
ดูแลดีไปป่าวว่ะ
แม้จะไม่อยากยอมรับแต่ก็อดรู้สึกดีไม่ได้
“คราวนี้คงได้เวลาคุยเรื่องงานจริงๆสักทีนะ”
เผด็จนั่งมองนาฬิกาที่หมุนไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน เขาก็ของให้เข้าที่ก่อนเตรียมตัวกลับบ้าน
“ผู้หมวดครับเดี๋ยวก่อน” จ่าต้นวิ่งมาหาเขาด้วยความเร่งรีบ
“ว่าไงจ่า”
“ผู้กองโดนยิงครับตอนนี้ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลแล้ว”
“ห๊ะ!!!” เผด็จตกใจกับเรื่องที่ได้ยิน ราเชนลงพื้นที่สืบเรื่องโจรปล้นธนาคารตั้งแต่บ่าย นึกว่ายังไม่ได้เบาะแสซะอีกแล้วทำไมบาดเจ็บได้ “ไหนบอกยังไม่มีเบาะแสไงแล้วทำไมโดนยิง”
“เห็นว่าเจอผู้ต้องสงสัยที่อาจมีส่วนเกี่ยวข้องน่ะครับเลยเกิดการปะทะ”
“แล้วเป็นอะไรมากรึเปล่า”
“โดนที่ต้นแขนสองนัดครับ ผู้หมวดจะไปเยี่ยมไหมครับ” เผด็จนิ่งไปนิดก่อนส่ายหน้า
“วันนี้คงไม่ได้หรอก ผมมีธุระพรุ่งนี้ค่อยไปแล้วกัน ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก” เขาโกหก
“งั้นผมขอตัวไปเยี่ยมผู้กองก่อนนะครับ” จ่าต้นผละไปอย่างเร่งรีบปล่อยให้เผด็จยืนคว้างอยู่คนเดียว
ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ไปพรุ่งนี้คงไม่เป็นไรมั้ง
ขายาวในชุดลำลองยืนอยู่หน้าห้องพักของนายตำรวจรุ่นพี่ในเวลาสี่ทุ่ม
“.................”
ห้านาที
สิบนาที
ครึ่งชั่วโมง
นี่กูยืนทำบ้าอะไรอยู่ว่ะเนี่ย เข้าไปดีมั้ย เข้าไม่เข้า
“ขอโทษค่ะ” นางพยาบาลเดินเข้ามาหา “เห็นยืนอยู่นานแล้วจะเข้าไปไหมคะ ถ้าไม่เข้ากรุณากลับไปด้วยค่ะ”
“เอ่อ....เข้าครับ” ผู้หมวดหนุ่มยิ้มอ่อยๆก่อนเปิดประตูเข้าไป
“มาช้า” เสียงเข้มพร้อมใบหน้าดุจ้องมาที่เขาไม่กระพริบ
“ก็ไม่คิดว่าเป็นอะไรมากนี่อีกอย่างเราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องจะมาเยี่ยมตอนไหนก็ได้นี่นา” คนมาเยี่ยมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“แต่ก็มา” คนป่วยยิ้มอย่างรู้ทัน “แถมมายามวิกาลหวังอะไรรึเปล่าเนี่ย”
“หวังอะไรผู้กอง ป่วยอยู่ไม่ใช่รึไง อย่าทำปากเก่งไปหน่อยเลย” เผด็จนั่งลงข้างเตียงคนไข้ “แล้วหมอให้กลับบ้านวันไหนครับ”
“พรุ่งนี้” ราเชนนอนมองเผด็จตาเชื่อม
“ทำไมมองผมแบบนั้น” อยู่ๆผู้หมวดก็เกิดเขินขึ้นมาซะงั้น
“มองไม่ได้เหรอ” ผู้กองยิ้ม “ยังไม่ได้เช็ดตัวเลยรู้มั้ย ไม่มีใครเช็ดให้”
“นางพยาบาลไงเอาไหมเดี๋ยวเรียกให้” ราเชนถอนหายใจทำหน้าเซ็งๆ
“เอ่อๆเดี๋ยวเช็ดให้ เรื่องมากจริง” เผด็จเดินเขาห้องน้ำเตรียมตัวเช็ดตัวให้เจ้านายของตน แต่พอเดินออกมาจากห้องน้ำเขากลับเห็นราเชนถอดเสื้อผ้าออกจนหมดนอนเปลือยกายมองเขาตาเชื่อมสุดๆ “ไม่ค่อยส่อเจตนาเลยนะครับผู้กอง”
“อะไรฉันแค่เหนียวตัว” “ให้มันจริงเถอะ” เผด็จถือกะละมังพร้อมผ้าเช็ดตัวมาที่เตียง ก่อนจะเริ่มลงมือเช็ดที่ใบหน้าลงมาที่หน้าอกสีน้ำผึ้ง หน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
“ลงไปอีกสิ” ราเชนกระซิบเสียงพล่า ขณะที่มือเผด็จก็เลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงโคนควย
“อืม” คนป่วยครางออกมาเบา “จับมันหน่อย” เผด็จมองหน้าราเชนก่อนจะเอื้อมมือไปจับควยแล้วชักเบาๆ “อา....ดีจริง” ราเชนมองหน้าเขามันเป็นแววตาที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน มันมีความอ่อนละมุน ความโหยหา ต่างจากที่คนอื่นๆมองเขา “อมให้หน่อย” เผด็จชะงักไป
“ผมไม่...”
“นะ”
ผู้หมวดมองหน้าผู้กองนิ่ง ถึงจะมีอะไรกันมาหลายครั้งแล้วแต่เขาไม่เคยใช้ปากให้ราเชนสักครั้ง ไม่รู้สิสมองซีกขวามันสั่งว่าถ้าเขาทำให้มันจะทำให้เขากลายเป็นเกย์เต็มตัว แต่สมองซีกซ้ายกลับสั่งว่าทำไปเถอะผู้กองยังทำให้เขาเลย
ราเชนเห็นเผด็จนิ่งไปจึงให้แขนข้างที่ไม้ได้บาดเจ็บดึงตัวเผด็จขึ้นมาบนเตียง ส่งผลให้เผด็จคล่อมอยู่บนตัวของราเชน ราเชนจูบลงที่ปากของเผด็จอย่างแผ่วเบา ลิ้นทั้งสองตวัดไปมาอย่างลื่นไหล
เผด็จผละออกจากรอบจูบคนตรงหน้าก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าอกของผู้กอง เขาใช้ลิ้นดูดเม้มที่นมทั้งสองข้างของราเชนอย่างร้อนแรง
“อืม โอย” ราเชนเกร็งตัวอย่างยากลำบากในพื้นที่แคบๆ ขณะที่เผด็จเลื่อนตัวลงมาที่หน้าท้องของราเชนและใช้ลิ้นตวัดไปทั่วร่างกายของคนเจ็บ “โอ้ววววว” ราเชนร้องออกมาเบาๆเมื่อโดนเผด็จอมควยเข้าไปจนมิดด้ามลิ้นและฟันของเผด็จผสานกันอย่างลงตัว เขาห่อลิ้นดูดเม้นหัวควยสีแดงจนแทบจะเอาออกมาเป็นของตัวเองเพียงผู้เดียว “อา โอย เสียวมากครับ”
เผด็จยกขาของราเชนขึ้นทั้งสองขาแล้วเริ่มเล่นกับไข่ทั้งสองลามไปจนถึงรูตูดที่เขาเคยล่วงล้ำมาแล้ว
“โอ๊ยซี๊สสสสสสสสสส” ราเชนเกร็งตัวจนเส้นเลือดปูดโปน “อย่าทำแบบนั้น” ราเชนหายใจหอบ “โอ๊ย” ผู้กองร้องเบาๆเมื่อเผด็จส่งนิ้วชี้เข้าไปในร่างกายของเขา เผด็จแสยะยิ้ม “ซี๊สสสสส” ราเชนสะดุ้งเมื่อเผด็จขยับนิ้วไปโดนจุดเสียวภายในตัว
“คราวนี้ตาผมนะผู้กอง” เผด็จยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะชักนิ้วเข้าออกช้าๆ
“อา” ราเชนเกร็งกล้ามท้องจนขึ้นเป็นลูกๆ ขณะที่นิ้วยังขยับอยู่ปากของผู้หมวดก็เน้นไปที่หัวแดงๆที่แข็งจนปูดโปน เขาขบเบาๆที่หัวควยจนราเชนสะดุ้งเฮือก
“เห็นว่าแขนฉันเจ็บเอาใหญ่เลยนะ” ราเชนบอกเสียงกระเส่า “ฝากไว้ก่อนเถอะ”
“พูดแบบนี้ผมคงต้องจัดหนักรอผู้กองเอาคืนสินะ” เผด็จยิ้มก่อนดึงมือออกอย่างรวดเร็ว
“อึก” ราเชนนอนสั่นเมื่อเผด็จดันควยเข้ามาช้าๆ “โอ๊ยเบาๆ”
“ผู้กองแน่นมากเลยรู้ตัวมั้ยครับ” เผด็จพยายามอดทนไม่ดันเข้าไปเต็มแรงทั้งที่แทบจะทนไม่ไหว “อา....”
ผู้หมวดแช่ควยค้างไว้สักพักก่อนซอยช้าๆจนเร็วขึ้น “อึก” ราเชนเสียวสะท้านเมื่อโดนกระแทกเข้าจุดเสียวถี่ยิบ “ซี๊ดดดดดด” ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวเพราะความเสียว ขาสองข้างถูกเผด็จกับกางออกจนสุดเพื่อนให้ช่องทางขยายมากขึ้น
“ผู้กองเสียวมั้ย” เผด็จหน้ามืดตามัวกระแทกกระทั้นจนเตียงผู้ป่วยเคลื่อนที่
“เสียว” ราเชนหอบตัวโยน เขาต้องยอมรับว่าเผด็จก็เก่งไม่ใช่เล่น
“เสียวมากมั้ยครับ”
“มาก”
“เสียวมากกว่าตอนที่เอาผมมั้ยครับ”
“หึ” ราเชนยิ้มอย่างรู้ทัน “อารมณ์มันต่างกันนะ” ผู้กองกระซิบที่ใบหูของผู้หมวดพร้อมขบเข้าที่ติ่งหูเผด็จ
“ซี๊ดดดดดด” เผด็จเหมือนโดนกระตุ้น “อยากโดนมากกว่านี้เหรอครับ” เผด็จจับราเชนหันหลังดึงก้นให้ลอยเด้นแล้วกระแทกลงไปแรงๆ
“ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด” ราเชนใช้มือข้างเดียวรองรับน้ำหนักทั้งสองคนได้สบายๆ “นี่แรงสุดของนายแล้วงั้นเหรอ”
“ผู้กองนี่ไม่ธรรมดาเลยนะครับ” เผด็จยิ้มก่อนจะแลบลิ้นเลียที่กระดูกสันหลังของราเชน
“อ๊าสสสสสสสสสสสสสส” ราเชนแหกปากร้องทันทีเมื่อโดนจุดอ่อนที่เขาปกปิดไว้ไม่ใช้ใครรู้
“หืม” เผด็จเลิกคิ้ว “ตรงนี้สินะ” ผู้หมวดหนุ่มเห็นผู้กองดิ้นเร่าๆจึงจัดการจุดอ่อนไหวอย่างเมามัน เขาเลียซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนราเชนดิ้นพล่านอย่างจำยอม ยิ่งผู้กองดิ้นเท่าไหร่ช่องทางที่บีบรัดควยเขายิ่งตอดมากยิ่งขึ้น
“ผู้กองอย่างตอดผมนักสิครับ”
“นายก็เลิกยุ่งกับหลังฉันสิ”
“ได้ยังไงล่ะครับผมเจอจุดอ่อนของผู้กองสักที ต่อไปจะได้รู้ว่าควรจะรุกตรงไหนผู้กองถึงจะยอมสิโรราบให้กับผม”
“หน็อยไอ้เด็กเวร”
“รอบสุดท้ายนะครับ” เผด็จกระแทกควยเข้าออกจนหูดรูดของราเชนปลิ้นเข้าปลิ้นออก
“อ๊าสสสสสเลิกยุ่งกับหลังกู”
“จะเสร็จแล้วครับอีกนิดเดียวววววว”
“ซี๊สสสสสสสส”
“ซี๊สสสสสสสส”
ทั้งสองทิ้งร่างกายลงบนเตียงคนไข้อย่างแรง กลิ่นเหงื่อกับกลิ่นน้ำรักคลุ้งเต็มห้อง
“สะใจดีมั้ยครับ” เผด็จนวดควยเข้าออกเบาๆ
“รอกูหายเจ็บแขนก่อนเถอะ”
“แหมขึ้นกูมึงเลยเหรอครับ พูดไม่เพราะเลย อย่างนี้ต้องลงโทษ”
เผด็จเลียลงไปที่กระดูกสันหลังของราเชนอีกครั้ง
“โอ้ววววววววววว” เมื่อราเชนเกร็งร่างกายมันเลยพานทำให้ขมิบอย่างช่วยไม่ได้
“ผู้กองผมเสียวนะหยุดขมิบได้แล้ว” เผด็จบอกเสียงพล่าก่อนจะเริ่มซอยควยช้าๆ
“ก็เลิกเลียสิว่ะ”
“ปากแบบนี้สงสัยอยากโดนอีกรอบ”
“ซี๊สสสสสสสสสสส”
###############ติดตามตอนต่อไป#######################
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2016-9-5 13:36:08
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2016-9-5 14:28:18
โพสต์ 2016-9-5 15:03:02
โพสต์ 2016-9-5 15:12:01
โพสต์ 2016-9-5 17:41:46