เกาะแห่งความรัก และความเสียว ตอนที่9

Fujishirou168

มุมของเท็ป
สวัสดีครับ ผมชื่อเท็ป ชื่อจริง ทัตพร อายุ 22 ปี สูง 197 ซม. เป็นรับแมนๆ ไว้ผมยาวเล็กน้อยย้อมสีน้ำตาล กล้ามเนื้อผมก็จัดว่าใหญ่พอสมควร เป็นหุ่นแบบลีนๆ พอมีกล้ามท้อง ยังไม่ถึงขั้นไม่ถึงขั้นซิกแพคใหญ่โตชัดเจนนัก แต่ก็พอมีความเซ็กซี่อยู่บ้าง แต่ก็น่าน้อยใจอย่าง คือ ผมออกจะหุ่นดีแบบนี้แต่ไม่มีผัวซะที ทนหิวควยมานานแสนนาน แต่เพื่อนๆผมมีผัวกันหมดละ ก็นะ รับมันก็ลำบากแบบนี้แหละ สาว+เตี้ย+บอบบางเกิน กับแมน+สูง+ล่ำเกิน จะหาแฟนยาก ผมเข้าข่ายแบบหลังนี่สิ สูงเกือบจะ 2 เมตร เดินผ่านวัดกลางคืนหมาคงหอนแหงๆ
ตอนนี้ก็เช้าแล้วด้วย ผมตื่นขึ้นมาที่ร้านรู้หมือไร่ คอฟฟี่ ชอป โดยข้างๆ มีฟูจิซึ่งกำลังหลับสนิทละเมอไปกอดกระถางต้นไม้ ริคกับฮาร์ตซึ่งกำลังนอนกอดกัน ผมเปิดโทรศัพท์เพื่อดูนาฬิกา พบว่าตอนนี้คือเวลา 7 โมงเศษ แต่เมื่อผมเปิดเครื่องโทรศัพท์ได้สักพัก ผมเลยปลุกทั้งสามชีวิตที่กำลังนอนจนตื่น
“กำลังหลับฝันดีว่าโดนพี่แฟร์เสียบอยู่เยย” ฟูจิบ่นอย่างสะลืมสะลือ ฮะๆๆๆ คงจะเหงาตูดมากสินะ
“เห็นวันนี้มึงบอกว่าพี่แฟร์จะกลับมาแล้วนี่ มึงโดนเสียบสมใจแน่แหละเว้ย” ผมเตือนสติมัน ส่วนริคกับฮาร์ตก็กำลังเก็บของเหลือจากเมื่อคืนอยู่
“มาช่วยกันเก็บดิวะ” ริคบ่น
“เออๆไปเดี๋ยวนี้แหละ” ผมตอบมัน แล้วก็ทำการเก็บแก้วและจานอย่างรีบร้อน
แต่แล้ว!!!
“พวกนึง สลอตมันแท็กคลิปนึงมา เห็นแท็กมึง ไอ้ริคไอ้ไมโลด้วยนะ” ฟูจิบอก ทุกคนจึงรีบแจ้นมาดู เป็นภาพจากกล้องวงจรปิดของสวนหลังร้าน ที่เห็นน้องมิลค์ถูกทำร้ายโดยชายผมแดงคนนึง รูปร่างใหญ่กว่ามิลค์พอสมควร โดยทั้งคู่เหมือนคุยอะไรบางอย่าง แล้วมิลค์ก็วิ่งหนี แต่สะดุดล้ม แล้วโดนชายคนนั้นคร่อมตัว แล้วเอาปืนจ่อ จากนั้นมิลค์ก็คล่อมลงจูบชายคนนั้น แล้วไมโลก็เข้ามาทำร้ายร่างกายชายคนนั้น แล้วมามิลค์ออกไป
“เมื่อคืน เท่าที่กูจำได้ลางๆ ไมโลมันพาน้องมิลค์ขึ้นรถกลับหอ แล้วเสียงมันเศร้ามากๆเลยนะ” ฟูจิอธิบายเพิ่มเติม
“คนผมแดงนี่ กูพอจะรู้จักนะ มันชื่อแมน เป็นลูกของมาเฟียคุมเกาะใกล้เคียง แต่ก็มีอิทธิพลมากอยู่ มันชอบจับผู้ชายทำเมีย ถ้าเป็นผู้ชายล่ำๆนะ ส่วนพวกตัวเล็กๆ มันจะบังคับให้เย็ดมัน ถ้าไม่ทำตามมัน คือเดือดร้อนหนักแน่ๆ” ฮาร์ตได้พูดขึ้น
“แสดงว่าตอนนี้น้องมิลค์ก็ตกอยู่ในอันตรายนี่สิ แต่สำคัญคือ ไอ้ไมโลมันจะเข้าใจผิดนี่สิ ไม่รู้ว่ามันเห็นนี่รึยังนะ” ผมแสดงความเห็น
“สลอตก็แท็กมันด้วยนี่ มันอาจรู้แล้วก็ได้ แต่ยังไงก็เตือนมันดีกว่ามั้ย” ฟูจิออกความเห็นบ้าง
“ก็ดีนะ แต่พวกเราไปคุยกับไมโลที่หอที่พวกเราอยู่ละกัน พิมพ์ตรงนี้มันเสี่ยง” ฮาร์ตออกความเห็น
“อืม เพราะยังไงพวกเราก็จะกลับหอละ” ริคพูด
พวกเราเดินข้ามไปขึ้นรถเมล์สาย 129 ที่อู่หีขาว เพื่อจะเดินทางกลับหอ จริงๆ นอกสากสาย 129 แล้วก็ยังมีสาย 107,126 และ 543ก ที่ไปได้ แต่ที่ขึ้นสายนี้เพราะเป็นรถฟรี และพวกเราก็เดินทางกันแค่ใกล้ๆด้วย เลยไม่อยากเสียเงินกันโดยใช่เหตุ
เมื่อมาถึงหอแต๋วแตก เจ๊แต๋ว กะเทยแก่อายุประมาณ 50 ปีซึ่งเป็นเจ๊เจ้าของหอก็ได้นำเรื่องเรื่องหนึ่งมาบอกพวกเรา
“พวกหนูรู้จักคู่รักที่ห้อง 068 รึเปล่าจ๊ะ” เจ๊แต๋วถามด้วยอาการรีบลนลาน
“เป็นเพื่อนกับรุ่นน้องผมครับ” ฟูจิออกตัว
“คือเมื่อคืน เจ๊ได้ยินเสียงทะเลาะกันจากห้องนั้นดังมากเลยนะ” เจ๊แต๋วเล่า
“งั้นหรอครับ!!! ขอบคุณมากที่มาบอกนะครับ” ผมยกมือไหว้กล่าวขอบคุณเจ็แต๋ว แล้วผม ฟูจิ ริคและฮาร์ตก็วิ่งขึ้นไป ตอนนี้ผมรู้สึกเป็นห่วงทั้งคู่เหลือเกิน กลัวว่าจะต้องมาแตกคอกันเพราะเรื่องไร้สาระแบบนี้
เมื่อมาถึงห้อง 068 ผมเคาะประตูเรียกไมโลออกมา มีคนเปิดประตูให้ แต่ทว่าน้องมิลค์เป็นคนเปิด พร้อมน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย
“น้องมิลค์” ผมอุทานเล็กน้อย
“เรื่องเกี่ยวกับที่เข้าใจผิดหรอครับ ไม่เป็นไรฮะ พี่ไมโลเค้ารู้แล้ว แต่ปัญหาตอนนี้ คือ...” น้องมิลค์น้ำตาไหล แล้วก็พูดออกมาอีก “พี่ไมโลช้ำแขนช้ำฮะ เป็นความผิดผมเอง ที่...ทะ...ทำร้ายร่างกายเค้า” แล้วมิลค์ก็ร้องไห้ ตอนนี้ฟูจิก็รับหน้าที่ปลอบใจมิลค์ ผมลูบหัวมิลค์ “ไม่เป็นไรนะ เรื่องมันเกิดแล้ว อย่าโทษตัวเองเลย มาหาทางแก้กันดีกว่า” ผมสอนมิลค์ แล้วก็เดินเข้าไปหาไมโล
“เมื่อคืนนี้มึงทำไรน้องมิลค์วะ” ผมถามไมโล
“กูโง่เอง ที่เข้าใจน้องมิลค์ผิด จริงๆกูก็ดูคลิปนั้นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แล้วกูก็ขอโทษมิลค์ จอนแรกมิลค์เค้าเอาไม้กวาดตีกูรัวๆเลยนะ แต่สุดท้ายก็เข้าใจกันแล้วหละ” ไมโลพูดด้วยน้ำสียงเรียบๆ
“เออ สมควรแล้วล่ะเว้ยมึง มึงไม่เชื่อใจผัวตัวเองไง ดีที่ไอ้สลอตมันโพสต์คลิปแท็กมึงกับพวกกู ไม่งั้นมึงก็โง่เป็นควาย เห็นด้านเดียวไปตลอดแหละ เออ ว่าไป มึงทำแผลก่อนก็ดีนะ” ผมเทศนามันพร้อมด้วยการแนะนำที่หวังดี
“ไม่ต้องห่วงเว้ย ลูกผู้ชายอกสิบศอกอย่างกูไม่ตายง่ายๆกับแผลแค่นี้หรอกว่ะ” ไมโลเก๊ก แล้วก็ลุกขึ้น “โอ้ย” จู่ๆมันก็ร้องแล้วเอามือจับที่แผลตรงกล้ามแขนข้างซ้ายที่ล่ำกำลังดี จุดนั้นไม่มีแผลก็จริง แต่ก็ช้ำไม่น้อย
“มึงต้องประคบเย็นก่อนเว้ย วันนึง แล้วพรุ่งนี้ปะคบร้อน เดี๋ยวกูลงไปซื้อเจลประคบเย็น กับหมอนประคบร้อนมาให้” ผมเสนอแนวทางพร้อมอาสา
“เออ ‘ใจๆ”ไมโลขอบคุณผม
จากนั้นผมก็ลงมาที่ร้านขายของชำข้างล่างหอเพื่อซื้อน้ำแข็ง และหมอนน้ำร้อนไปให้ไมโล ซื้อไปสองอย่าง
ระหว่างทางกลับ
พลั่ก!!!
ผมชนกับผู้ชายคนหนึ่ง เป็นผู้ชายตัวเล็กๆ ในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์สีน้ำเงิน ไม่ใส่รองเท้า ดูจากรูปร่าง คงน่าจะประมาณมัธยมจนล้มไป
“ขอโทษครับ” ผมพูดสามคำที่เป็นมารยาทสามคำนี้ เขาอยู่ในอาการที่ตัวสั่น แล้วพยายามลุกขึ้นมา สงสัยจะไม่สบายแน่ๆเลย ผมจะเข้าไปประคองตัวเขา
แต่ทันใดนั้นเอง!!!
มีผู้ชายสั้นสีแดง ตัวออกคล้ำเล็กน้อย ตัวเตี้ยกว่าผมพอสมควร แต่ดูท่าทางนักเลงมากเดินมาพร้อมกับสูบบุหรี่
“อย่ายุ่งกับทาสกูนะเห้ย” มันไล่ผม คนที่ไล่รู้สึกว่าหน้าตามันคุ้นมาก เหมือนเคยเจอที่ไหนสักแห่ง
“ทาส?” ผมสงสัย
“เออสิ นั่นทาสกู เผอิญกูแอบถ่ายคลิปมันชักว่าว มันนี้อ้อนกูจะเป็นจะตาย กลัวคลิปหลุด ฮ่ะๆๆๆ ไร้ศักดิ์ศรีชะมัดภาพตอนนั้น” มันเล่าเรื่อง นี่มันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลมากเกินไปแล้วนะเฮ้ย แต่ไม่รู้ด้วยสาเหตุใด ผมรู้สึกเป็นห่วง รู้สึกกังวล รู้สึกสงสารคนที่ไอ้เลวนี่เรียกว่าทาสอย่างมาก
แล้วมันก็เปิดซิปทาสพร้อมกับเผยที่ล็อกควยที่ไอ้นี่มันใส่เขาไว้ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกขึ้นยังไงก็ไม่รู้ ผมจะเข้าไปต่อยมัน แล้วจะช่วยทาสคนนี้ มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้นกับใครเลย
แต่!!!
มันชูโทรศัพท์ที่มันถ่ายคลิปคนที่มันเรียกว่าทาส
“ถ้ามึงเข้ามากูจะปล่อยคลิปไอ้นี่ ลองดูสิ ถ้าอยากเป็นสาเหตุที่ไอ้นี่เป็นดาราหนังโป๊ ฮะๆๆๆๆๆ ไปกัน” มันพูดเสร็จก็ลากชายตัวเล็กคนนั้นไปอย่างปราศจากความนุ่มนวล
“มึงมันเลว” ผมด่ามันลอดไรฟัน ทำไมนะ ผู้ชายตัวเล็กๆดูบริสุทธิ์ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ยังไงผมก็ต้องหาทางช่วยให้เขาได้รับอิสระให้ได้ แต่ผมคงต้องวางแผน และปรึกษาคนอื่นๆก่อน จะบุ่มบ่ามไม่ได้ เพราะนั่น อาจหมาถึงชีวิตเขาทั้งชีวิตเลย

มุมของต้น
สวัสดีครับ ผมชื่อต้น เป็นรุก อายุ 17 ปี สูง 168 ซม.หน้าตาต้นละก็อยู่ในระดับหล่อเอาเรื่อง แม้จะผอมบางแต่มีซิกแพคบางๆ บวกกับเป็นเด็กเรียน แต่ก็มีจุดพลิกผัน เพราะตอนผมไปทำรายงานกับเพื่อน ตอนนั้นผมทนเงี่ยนไม่ไหว เลยแอบมาชักว่าวในห้องเรียนที่ไม่มีใครเรียน แต่ไอ้แมน สัตว์นรกซึ่งเป็นลูกเจ้าของโรงเรียน มันแอบถ่ายคลิปผมไว้ ผมจำใจต้องทำตามคำสั่งมันเพื่อไม่ให้มันปล่อยคลิปผมไป
ระหว่างนั้นมันบังคับผมสารพัด ผมเป็นทาสของมัน ผมต้องยอมทำตามเพื่อไม่ให้ชีวิตผมพัง มันบังคับไม่ให้ผมชักว่าว เอากางเกงในทั้งหมดของผมไปทิ้ง และใส่ที่ล็อกควยผม ทำให้ผมไม่สามารถสำเร็จความใคร่ได้แม้จะเงี่ยนขนาดไหน และยังบังคับให้ผมกินไวอากร้า ส่งผมให้ความเงี่ยนของผมพุ่งขึ้นมาก แต่ก็ไม่สามารถจะสำเร็จความใคร่ได้ เพราะมันใส่ที่ล็อกควยไว้ ตอนนี้ผมรู้สึกทรมานมาก ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันทำไปเพื่ออะไร ตอนนี้ผมก็เริ่มจะไข้ขึ้นบ้างแล้ว แต่ก็ไม่ได้กินยา มันให้ผมกินแต่ไวอากร้า ซึ่งอาการของผมก็เริ่มจะกำเริบขึ้นมาแล้ว แต่มันไม่สนใจหรือคิดจะสนใจผมด้วยซ้ำ จะผมมาชนกับชายร่างใหญ่คนหนึ่ง เขาเป็นคนที่ดูดีมาก ผมไม่ทันรู้จักชื่อเขา ไอ้แมน นายทาสจำเป็นของผมก็มาห้าม แล้วลากผมกลับบ้านมัน ซึ้งก็คือนรกแห่งหนึ่ง ผมไม่ได้ชักว่าวมานานถึง 4 วันแล้ว ซึ่งทรมานมาก
ที่บ้านไอ้นรกแมน
“เข้าไปนอน แก้ผ้าให้หมด” มันบังคับผมเข้าไปในห้องที่ติดกรงขัง “แดกไวอากร้าด้วย”
“แต่ผมจะไม่ไหวแล้วนะ ตัวผมร้อนนะตอนนี้”
“อยากให้คลิปหลุดหรอ ไอ้ทาส” มันพูดแล้วก็ถีบผมเข้าไปในห้อง แล้วล็อกประตู แต่มันยังคงยืนอยู่หน้าห้องขัง
“กูจะไม่ไปไหนจนกว่ามึงจะแดกไวอากร้า ถ้าไม่แดกภายใน 5 นาที คลิปมึงหลุดแน่”
ผมเลยจำต้องถอดเสื้อผ้า กินไวอากร้าที่มันเตรียมไว้ให้ ตอนนี้ผมทรมานมาก ทั้งไม่ได้ชักว่าวมานาน 4 วันแล้วยังต้องมากินไวอากร้าแถมไม่ได้ชักว่าวอีก ผมขึ้นไปบนเตียง กอดทุกอย่างเพื่อระบายความทรมานนี้ เมื่อไหร่นะ ที่ผมจะหลุดพ้นนรกนี้ซะที

มุมของแมน
สวัสดี ผมชื่อแมน อายุ 17 ปี สูง 178 ซม. ผมแอบชอบไอ้ต้นมานานมาก แต่เผอิญว่าผมเป็นพวกชอบแบบโหดๆซะด้วยสิ ชอบความรุนแรง คงเพราะปมในอดีตที่ขมขื่น พ่อผมตายตั้งแต่อายุ 10 ขวบ แม่ก็หนีไปกับผู้ชายคนอื่นก่อนพ่อตายเสียอีก แม่แค่ส่งเงินมาให้ตามหน้าที่คนเป็นแม่เท่านั้น ผมโตมากับพวกกุ๊ยข้างถนนที่เป็นมรดกตกทอดของพ่อ ที่สอนผมมาแบบผิดๆ สอนให้ทำตัวเหนือคนอื่นใครอ่อนแอคือต้องเหยียบให้มิด อย่าให้คนอ่อนแอมีความสุขได้
ผมเริ่มแผนการจับตัวไอ้ต้นโดยการแอบติดตามมัน แล้วผมก็ไปเห็นชอตเด็ด มันเข้าไปในห้องเรียนห้องนึง ที่ไม่มีใครเรียน ไอ้ต้นมันแอบมาชักว่าวที่นี่ ผมแอบถ่ายคลิปมันด้วยโทรศัพท์ของผม พอมันน้ำแตก
“แชะ” เสียงชัตเอตอร์ของผมดังขึ้น
“ไม่นึกว่าจะได้เห็นเด็กเรียนเงี่ยนขนาดนี้ ขนาดประตูยังลืมล็อค” ผมพูดมาอย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่า
“แมน คือ อย่าบอกใครได้ไหม” ต้นอ้อนผม
“ได้สิ แต่นายต้องเป็นทาสเรานะ ทำทุกอย่างที่เราสั่ง ส่วนเรื่องคริป เราส่งลงเครื่องคอมที่บ้านแล้ว ไม่ต้องเสียเวลาหาทางลบคลิปในโทรศัพท์นี้หรอก ต่อไปนี้ เราจะเรียกนาย ทาสต้น จำไว้ ไอ้-ทาส-ต้น” ผมพูดอย่างมีเสศนัย
ต้นได้คุกเข่าอ้อนวอนผม มันเป็นอะไรที่ผมรู้สึกสะใจอย่างมาก เหอะๆๆ กูแอบชอบมึงมานานมึงไม่เคยจะรู้ตัวเลย มึงต้องได้รับการชดใช้ที่แสนสาหัส
วันต่อมา ผมได้สั่งห้ามมันใส่กางเกงในมาโรงเรียน ผมชักว่าวให้มันแต่ไม่ให้แตก แล้วก็ให้มันอมควยผม แล้วก็แตกใส่ปากมัน พอตกเย็น ผมตามมันไปบ้าน มันกำลังชักว่าว ผมถ่ายคลิปมันอีกครั้ง แล้วล็อกกุญแจมือมันไว้กับเตียง เล่นกับมันนิดหน่อย แล้วใส่ที่ล็อกควยให้มัน
วันที่สอง ผมพาพวก คือ ไอ้พัทธิ์ ซึ่งเป็นรุ่นพี่ผมก็จริง แต่ก็รู้จักกันทางลูกน้อง จากการที่มันเป็นลูกของลูกน้องผม โดยการแบ่งทาสให้มันได้ลิ้มรส โดยไอ้พิทธิ์มันสั่งต้นอมควยมันกับแก๊งมัน 4 คน แต่ไอ้ต้นมันไม่ยอม เลยโดนพวกมันซ้อม สุดท้ายต้นก็ต้องยอมอมให้พวกมัน
วันที่สาม มันเริ่มไม่สบาย ผมเลยอยากจะเล่นมันต่อสักหน่อย โดยการให้มันกินไวอากร้า ให้น้ำมันเยอะขึ้น ดูซิ มันจะเป็นอย่างไร ถ้าไม่สบายแล้วแดกไวอากร้าแต่ควยถูกล็อค
วันที่สี่ คือวันนี้ ผมพามันออกเที่ยวซะหน่อย แต่เกือบจะแผนแตก มีไอ้บ้าตัวนึงที่โคตรที่จะโลกสวยมาด่าผม ว่าผมทำร้ายร่างกายไอ้ทาสต้น หาว่าจะทำงั้นงี้ เหอะ นี่มันทาสกู กูมีสิทธิจะทำอะไรก็ได้
ตัดมาที่ปัจจุบัน
ผมกำลังดูคลิปไอ้ต้นชักว่าวในห้องเรียน แล้วน้ำว่าวมันพุ่งออกมาเป็นสายราวน้ำพุ ดูแล้วมันเงี่ยนจริงๆ ผมเลยเอาควยออกมาชักจนน้ำแตกคาจอคอมเลย

มุมของเท็ป
ผมรู้สึกสงสารเขาจับใจ ทำไมนะ คนที่ดูๆแล้วไม่น่าจะมีพิษภัย และยังดูน่าสงสารจะต้องมาเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้ด้วย เขาดูไม่ค่อยสบาย ตอนผมเจ็บป่วยไม่สบายแม้จะมีคนดูแลผมอย่างดีก็ยังคงทรมาน แต่เขา ทั้งเจ็บป่วยแล้วยังต้องเจอคนชั่วมาทำเหี้ยๆใส่ ผมรู้สึกสงสารเขามาก จู่ๆผมก็น้ำตาไหลออกมา ผมเอามือปิดปากพร้อมเช็ดน้ำตาให้เร็วที่สุด ผมรีบวิ่งกลับไปเพื่อที่จะเอาของไปให้ไมโล เรื่องนี้คาดว่าคงลงมือคนเดียวไม่ได้ มันเล่นสงครามประสาทปล่อยคลิปเขาด้วยนี่สิ
เมื่อมาถึงห้องของไมโล ผมจัดแจงเอาเจลประคบเย็นพันในจุดที่ฟกช้ำของแขนไมโล พร้อมเล่าเหตุการณ์ที่ผมเจอมาในวันนี้
“ไอ้นั่น ใช่คนนี้มั้ย” มิลค์ยิ่นโทรศัพท์จอ 5.5 นิ้วที่มีรูปจากการแคปหน้าจอขณะดูคลิปที่เป็นคลิปที่มิลค์ถูกโจมตี
“ใช่ๆ คนนี้แหละ อ๋อ เห็นว่ามันชื่อแมน เป็นนักเลงโตที่ไม่มีใครกล้าแตะของเกาะนี้ด้วยสิ” ผมนึกออกแล้ว คือคนที่จู่โจมมิลค์นี่เอง
“น่าสงสารมาก ทำไมวะ กะอีแค่ชักว่าวมันจะอยากถ่ายอะไรขนาดนั้น เรื่องธรรมชาติป่ะวะ ไอ้ดัดจริตเอ้ย แล้วก็มาเอาเขาเป็นทาสเพราะมึงใช้เทคโนโลยีแบบผิดๆไปทำลายเค้า ทาสน่ะ ถูกยกเลิกไปตั้งแต่สมัย ร.5 แล้วนะเห้ย หัวโบราณเหี้ยๆ พวกคนแก่ยังไม่คิดกันเลย” ริควิจารณ์เหตุการณ์ เอ่อ มึง อินไปป่าววะไอ้ริค
“นี่ถ้าไม่ด้พี่ไมโลไปช่วย หรือกล้องร้านสลอตถ่ายไว้ ผมคงมีสภาพไม่ต่างกับเขาคนนั้นแน่ๆ ถึงจะช่วยในสภาพที่เข้าใจผมผิดตอนแรกก็เถอะ” มิลค์เสริม
“กูว่าพวกเราได้สนุกแล้วว่ะ” ฟูจิพูดขึ้นมา แล้วหยุดไปซักพัก แล้วพูดต่อ “กูว่า พวกเราจะต้องไปช่วยเหลือเค้าออกมา อย่างน้อยก็ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ล่ะวะ แต่ยังไงก็ต้องหาทางทำลายคลิปนั่นให้ได้ก่อน”
“แต่ปัญหาคือไม่รู้ว่ามันบันทึกคลิปไว้ที่ไหนบ้างสิ” ผมออกความเห็น
แต่ทันใดนั้นเอง!!!
“พวกเธอมีปัญหาเรื่องนี้กันใช่มั้ย” จู่ๆ ก็มีผีกะเทยร่างอ้วนกลมผมสั้นไว้หน้าม้าโผล่มา
“นะ....นี่คุณเข้ามาอยู่ในนี้ได้ไง” ผมพูดด้วยความตกใจ
“ก็ชั้นเป็นผีประจำที่นี่ ก่อนอื่น ชั้นคงต้องแนะนำตัวกันก่อนนะ ชั้นชื่อแพนเค้ก ว่าแต่ เท็ป จากเรื่องที่เธอเล่ามานี้ ชั้นเองก็พอจะช่วยได้นะ” แพนเค้กกล่าวด้วยน้ำเสียงดัดจริตนิดๆ แต่ก็ฟังดูตลกดี
“ขอความร่วมมือด้วยครับ” ผมพูดกับผีของแพนเค้ก เพราะผมเองรู้สึกอยากช่วยเขาคนนั้นอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน
“ได้สิ แต่พวกเธอจะต้องทำตามแผนนี้นะ” แพนเค้กเตรียมบอกแผนการ

minone

ขอบคุณครับผม

pakhawma

ขอบคุณมากคับ

yymomo

ขอบคุณครับ

love-w

ขอบคุณครับผม

Soyu

ขอบคุณนะครับ

toonhub

ขอบคุณนะครับ

watkrub

ขอบคุ ณมากครับ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

T-guyy

ขอบคุณครับ

game99game

ขอบคุนมาก

popod

ขอบคุณครับ

Aussie

ดี

asdzxc001

ขอบคุณครับ