~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~ 15

rek

ตอนที่ 15

แม็กมีทีท่าว่าจะซักถามผมต่อ แต่ซันกลับเดินมาขัดจังหวะได้พอดิบพอดี จึงทำให้อีกคนรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะปรับสีหน้าเป็นปกติเหมือนเดิม

"นี่ครับ.. ข้าวผัด กับ น้ำแดง" ซันเดินถือจานข้าวมา พร้อมกับอีกมือนึงถือแก้วน้ำแดง มาวางบริการตรงหน้าอย่างดี
แหม.. บริการดีขนาดนี้ ขอซื้อไปบริการต่อที่บ้านได้ไหมเนีย

"ขอบคุณครับ" ผมพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉาน ก่อนที่จะอดสง
สัยไม่ได้ว่า ซันถือข้าวของผมมามือนึงแล้วอีกมือนึงถือน้ำแดง แล้วข้าวของซันล่ะ?

"อ้าว.. แล้วข้าวของซันล่ะ" ผมถามด้วยความสงสัย เพราะ
ซันวางข้าวให้ผมเสร็จ ซันก็นั่งลงไม่มีทีท่าว่าจะลุกไปซื้อข้าวต่อ

"ซันไม่หิวครับ" ซันตอบผม

"เห้ย!บ้าล่ะ ไม่หิวได้ไง เดี๋ยวก็ปวดท้องแย่หรอก ถึงจะไม่หิวก็ต้องกินรองท้องไว้ก่อน  นั้น.. เดี๋ยวออมไปซื้อให้เอง" ผมพูดเสร็จเตรียมตัวจะลุกออกไปแต่อีกคนกับดื้อดึงยืดไว้

"ออม! ไม่เอาครับ! คนต่อคิวกันก็เยอะแล้ว ออมไปเสียเวลาเปล่าๆ งั้น...... ซันกินกับออมด้วยได้ไหม"
ซันพูดพร้อมยิ้มต่อรอง จนผมต้องเลิกคิ้วมองอย่างงงๆ

"หึ จะกินด้วยได้ไงเล่า" ผมพูด เพราะจะให้อีกคน
มากินข้าวกับเราด้วย มันก็จะดูไม่ดีไป

"หรือว่าออมถือ..  งั้นไม่เป็นไรก็ได้ครับ ซันไม่หิว " ซันพูดพร้อมทำหน้าหงอยๆ เหมือนหมาถูกแย่งกระดูกยังไงยังงั้น

"เห้ย! ป่าวซักหน่อย ออมไม่เคยถือนะ แค่รู้สึกว่าจะให้อีกคนมากินร่วมกับเรามันดูไม่เหมาะ แต่มันอยู่ที่ว่าซันจะรังเกียจรึเปล่า แค่นั้นเอง" ผมพูดให้ซันเข้าใจ จนอีกคนลุกรีลุกรนรีบตอบกลับมากระทันหัน

"ไม่ๆๆๆ!!! ซันไม่เคยรังเกียจออมเลยนะ ทุกอย่างที่เป็นออมหรืออะไรที่เกี่ยวกับออมซันรับซันร่วมได้หมด
จริงๆนะครับ!! ออมเชื่อซันนะ!!!!"

ซันรีบพูดพร้อมทำหน้าเครียดอย่างมาก
จนผมเห็นแล้วอดขำไม่ได้ พรางกุมมือผมแล้วกระตุกไปมา ที่แสดงออกมาชัดเจนว่าสิ่งที่พูดออกมาจากใจล้วนๆ
ไม่ได้ปรุงแต่งให้มันเกิดมาแต่อย่างได้

"ครับเชื่อ... งั้นซันกินก่อนเลย" ผมพูดพร้อมเลื่อน
จานข้าวไปทางซัน

"ไม่เอาอ่ะ ออมกินก่อนดีกว่า" เรื่องไม่ยอมนี่ที่หนึ่งของเขาจริงๆเลย จนผมต้องส่ายหน้าให้กับความดื้อขั้นเทพ
จนตักคำหนึ่งเข้าปากอย่างบรรเจียดบรรจง

ผมเคี้ยวข้าวไปด้วยยิ้มให้ซันไปด้วย แล้วเลื่อนจานส่งต่อ ซันตักคำพอดีแล้ว นำเข้าปากไป พร้อมกับเคี้ยวข้าวตุ้ยๆรวมส่งยิ้มตาหยี่(อีกแล้ว)มาให้

ผมมองดูเด็กนักเรียนที่เดินกันไปมา ในโรงอาหารที่แสนจะใหญ่และกว้างขว้าง แต่มันกับดูเล็กลงทันทีเมื่อประชาชนนักเรียนเดินกันอยู่กับให้พรึบ ไม่มีแม้แต่ที่ว่างสักนิด ดูแล้วชวนปวดหัวอย่างที่อีต้อมมันพูดไว้จริงๆ

แต่ผมก็ต้องหันกลับมา เพราะอีกคนจากด้านข้างสะกิด
เรียกให้กินข้าวโดยจากมือของอีกคนที่ยืนช้อนมาตรง
ปลายปากผมกับข้าวที่พอดีคำ พร้อมยิ้มตาหวานเยิ้มพยักหน้าขึ้นลง หมายความว่า ให้รับกิน  หึ๋มมม เป็นใครใครไม่เขินบ้างว่ะ

ผมเส่ตามองคนรอบข้างให้ทั่วทิศ จนสะดุดเข้ากับสายตาของแม็กที่มองมาจากฝั่งตรงข้ามอย่างเขม็ง เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเสียอย่างนั้น  ผมจึงอ้าปากรับจากการป้อน
ของซันอย่างนุ่มนวล พรางยั่วโมโหอีกคนอย่างหมั่นไส้ หึ ยุ่งจริงเลยกับชีวิตกูเนีย เมียมึงก็มีเป็นตัวเป็นตนแล้ว

"อีหวาดูดิ แม่งมีป้อนกันด้วยวุ้ยยย" แต่ไม่ทันไร  เสียง
หนึ่งก็ดังขึ้น จะเป็นเสียงใครถ้าไม่ใช่เสียงอีต้อม
ที่กำลังเดินถือชามก๋วยเตี๋ยวมากับอีหวา ปากก็พรางขยับ
แซวผมมาตามทาง

"หั้ยย่ะ อีต้อมกูลืมใส่น้ำตาลมาว่ะ เออ แต่คงไม่ต้องแล้วแหละม้างงงง" อีหวาเสริมต่อ

ผมรีบกันหน้าหนีเพราะความเขิน ที่ตอนนี้มันแสดงออกอย่างเห็นได้ชัด ผ่านทางสีหน้าที่แดงกล่ำ พอๆกับอีกคนข้างๆที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับผมสักนิด

"นี่ของตัวเอง ราดหน้า" พอมันแซวผมเสร็จ มันก็หันไปเอาอกเอาใจ แม็กต่อ

"ตัวเองกินเถอะ เค้าไม่หิว" เสียงแม็กที่ตอบกลับมาเดียวน้ำเสียงเย็นชา พรางเลื่อนชามราดหน้ากลับไปทางหวาคืน

!!!ปึ้ก!!!

ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วตุบโต๊ะเสียงดัง พร้อมกลับเส่หันมาสบตาผมแวบนึง แล้วเดินออกไปทามกลางความงวยงงของทุกคนในโต๊ะ

"อ้าว...ตัวเอง ไปไหนอะ" หวาพยายามเรียกแม็ก ที่เดิน
ออกไปทางออกของโรงอาหาร

"เป็นอะไรของมันว่ะหวา ประจำเดือนไม่มาหง่ะ" ต้อมถามติดตลก

"ชั่งเถอะ มันคงไม่หิวอะแหระ" หวาตอบ พร้อมกับนั่งลง
ตรงชามราดหน้า

"เออ กินกันเถอะ" ต้อมพูด

......................................................................................


กรื้งงงง.. กรื้งงงงงงง.. กริ้งงงงงงง..

เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้น เพื่อแสดงความหมายว่า
การเรียนของวันนี้จบลงแล้ว ผมเก็บสมุดหนังสือเรียนคาบวิชาสุดท้ายลงในกระเป๋า

"เสร็จยังครับ"  แต่ไม่ทันไร เทพบุตรจุติของผมก็เดิน
มาหา

"เสร็จแล้วครับ" ผมบอกซัน พร้อมยิ้มกลับไปให้หนึ่งที

"กระแฮ่ม ตัวนี้ห่างกันไม่ได้เลยนะซัน " ต้อมไม่วายที่จะแซวซัน  ซันยิ้มพร้อมยกมือเกาท้ายทอยแกเขิน

"แหม อีต้อมมึงก็ คู่ใหม่ปลามันก็งี้แหละ" หวาเสริมทับต่อ ผมส่งสายตาคาดโทษไปให้มันสองตัว ที่พูดจ๊อกแจ็กจอแจแซวผมอย่างสนุกปาก  ก่อนที่จะกลบเกลื่อนเปลี่ยน
บทสนทนา

"เออ... แล้ววันนี้พวกมึงกลับเลยรึเปล่า" ผมถามมันสองตัว

"วันนี้กูไม่รีบว่ะ พ่อกับแม่กูไปต่างจังหวัด" ต้อมตอบ

"กูก็เหมือนกัน แม็กต้องซ้อมบาส" หวาตอบ

"พูดถึงก็มาเลย" หวาพูดพรางหันไปยิ้มให้แม็กที่กำลังเดินมาหาพวกเรา
ช
"ตัวเอง วันนี้ซ้อมบาสรึเปล่า" หวาถามแม็ก ในขณะที่เดินมาถึง

"ซ้อม" แม็กตอบด้วยประโยคสั้นๆ

  ก่อนที่จะเส่ตาหันมามองซันที่ยืนอยู่ข้างๆผม แต่ถ้าผมมองไม่ผิด นี่คือแววตาของคนที่กำลังจะหาเรื่องอีกคน
ก่อนจะเปลี่ยนสลับมามองผม ด้วยแววตาแค้นเคืองจนผมสัมผัสได้อย่างแน่นชัด แล้วหันกลับมองไปยังหวาปรับสีหน้าเป็นปกติยิ้มแย้ม  

"เอ่อ ตัวเอง เค้าขอโทษนะที่เดินออกไปเมื่อตอนกลางวันที่ไม่ได้บอกตัวเองน่ะ พอดีจำได้ว่าไอ้เต้ยมันนัดประชุมเรื่องบาส ก็เลยต้องรีบไป "แม็กพูดกับหวาด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด พร้อมจับมือหวาขึ้นมากุมไว้

"ไม่เป็นไรหรอก เค้าเข้าใจตัวเอง" หวาตอบ แล้วกุมมือแม็กกลับ

"โอ้ยย เบื๊อๆๆ  คู่นั้นก็หวานคู่นี้ก็หวาน สวยละเฟล
เออนี้ แล้วจะเสด็จออกกันได้ยังละค่ะ มดเดินเต็มห้องแล้วค่า" ต้อมพูดพรางเบะปากแสดงความหมั่นไส้

"อือ งั้นไปกันเถอะ" หวาบอก

"วันนี้ซันไม่ซ้อมบอลเหรอ" ผมถามซัน ในขณะที่กำลัง
ก้าวฝีเท้าเดินลงบันได โดยที่มีซันเดินคุมอยู่ข้างหลัง

"ซ้อมครับ แต่กว่าจะซ้อมก็นาน มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนออมสักพัก" ซันตอบกับด้วยรอยยิ้มน่ารักๆ จนผมเห็นแล้วก็อดเขินเป็นไม่ได้

"แล้วจะมาเวลา ฟิตแบ็คหรอ" ผมถามแก้เขินอีกครั้ง

"ไม่ต้องฟิตแบ็ค ซันก็เล่นได้อยู่แล้ว ซันนะแข็งแรงจะตาย ฮ่ะ ฮ่า " จ้าาา พ่อฟิตแอนด์เฟอม หุ่นเฟรี้ยะ (ก็เฟรี้ยะจริงๆหง่ะแหละ)

"เห้ยๆๆ ไอ้ซัน ไอ้ซัน!!" เสียงของทัดวิ่งลงมาจากบันได
พร้อมกับตะโกนเรียกชื่อซันตามหลังลงมา

"อะไรของมึงวะ" ซันถามทัด ในขณะที่ทัดวิ่งมาถึง

"สวัสดีครับออม" ทัดหอบหายใจแรง พร้อมกับหันมายิ้มหวานเยิ้มทักทายผมที่ยืนอยู่ข้างหน้าซัน  

"สัส! หยุดเลย มีเหี้ยอะไรว่ามา" ซันปรามทัด ทัดยู่หน้าขึ้นอย่างไม่พอใจ

"แหง๊.. ขี้หวงว่ะ สัส" ทัดโต้ซันกลับ

"เหี้ยไร จะบอกไม่บอก กูจะไปแล้ว" ซันตอบอย่างหวุดหวิด

"วันนี้โค๊ชไม่อยู่ไม่ทำธุระที่สโมสร ไม่ต้องซ้อมเว้ยย เย้!"
ทัดบอกอย่างดีอกดีใจ

"จริงเหรอว่ะ" ซันถามทัดอีกครั้งอย่างดีใจไม่แพ้กัน ทัดพยักหน้าหงึกๆ

"แต่ยังมีอีกเรื่อง" ? ทัดพูด

"ไรว่ะ" ซันถาม

"วันนี้ไม่ได้ซ้อมทั้งที พวกกูว่าจะไปเดินเที่ยวกันสักหน่อย
เลยมาชวนมึงด้วยเนี๊ย พาออมไปด้วยก็ได้นะเว้ย สาวๆคู่ขาก็ไปกันเยอะ ไปนะครับออมคนสวย" ทัดเปรยเสร็จ แล้วหันมาพูดต่อกับผม ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆกลับไปให้ทัด

"รถออมมาสี่โมงครึ่งวะ คงไปไม่ได้หรอก" ซันตอบแทน

"เห้ย ไม่ต้องห่วง สี่โมงกลับ" ทัดขยั้นขยอ

"หู้ยยย ออมกูอยากไปหง่าา" อีต้อมที่ยืนอยู่ข้างๆ หันมากระแหนะกระแหน่กัยผม

"มึงจะไปหรอ แล้วหวาละ" ผมหันมาถามหวา

หวาไม่ตอบแต่กลับหันไปแม็ก เสมือนว่ากำลังขออนุญาต
แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ สายตาพิฆาตอย่างไม่พอใจส่งกลับมา จนทำให้หวากลืนน้ำลายเสียงดัง แล้วหันมาส่ายหน้าให้พวกผม

"หวาาา" อีต้อมคราง เอ๊ย! ครวญ

"พวกมึงไปกันเหอะ อีกอย่างกูขี้เกียจเดินด้วย เหมื่อย"
หวาตอบกลับมา พร้อมทำหน้าเบื่อหน่าย

"โห่ งั้นเดียวซื้อหนมมาฝาก" ต้อมทำหน้าอิฐโรย ก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง

"ตกลงไปกันนะ" ทัดหันมาถามพวกผมอีกครั้ง
พร้อมกับซันที่มองผมอย่างรอคำตอบไม่แพ้กัน ผมเลยพยักหน้าตกลงไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

"ออม ขอเอาน้องไปด้วยนะซัน ไม่อยากปล่อยไว้ที่นี้คนเดียว" ผมบอกซัน

"ครับ เอาน้องอิมไปด้วยอีกคนคุยสนุกดีออก" หราาาาา .. ที่เผ่ากูคราวนั้น ยังเคืองอยู่เลยนะค่ะ!

"เจ๊จ๋าาา" น่านนน พูดปั๊ปก็มาปุ๊ปเชียะนะ เอ๊ะ! แล้วนั้นใครล่ะนะ เดินที่คู่กันมาเชียวนะ ผู้ชายซะดร้วยยย

"พี่ซันสวัสดีค่ะ พี่ต้อมพี่หวาพี่แม็กสวัสดีค่ะ แล้วก็พี่เอ่อ?"

"พี่ทัด" ผมสวนอิมมันก่อนที่จะหน้าแหกเสียก่อน

"พี่ทัดสวัสดีค่ะ" มันพูดต่อ

"สวัสดีครับน้องอิม อ้าวไอ้บอส มาทำไรว่ะ" ทัดรับการทักทายของอิม ก่อนจะหันไปพูดต่อกับเด็กหน้าตาตี๋ๆที่ชื่อบอสที่เดินมากับน้องผม

"แล้วพี่มาทำไรอะ โค๊ชไม่อยู่ไม่ใช่อ๋อ ไหนบอกจะไปเดินเที่ยวกันไง" เด็กที่ชื่อบอสตอบทัดกลับ

"นี่ รู้จักกันด้วยหรอค่ะ" อิมทำหน้าเลิกลักถามทัดอย่างสงสัย

"ครับน้องอิม มันเป็นนักบอลในทีมด้วยนะ" ทัดตอบ

"ว่าแต่เราเถอะ ไปรู้จักเขาได้ยังไงเป็นอะไรกัน" ผมถามพรางหรี่ตาบิดปากจองหน้าอีกฝ่ายทั้งสองอย่างจับผิด
เหมือนกำลังเปิดปากให้จำเลยพูดความจริงออกมา

"เพื่อนเจ๊! / เพื่อนครับ!" จนอีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างพร้อมเพรียงกัน   นี่ถ้าให้ผมเดา คงไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนพ้องแน่นอน มันต้องมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านั้น หึหึ.

"เอ่อ..  เห็นเมื่อกี้เห็นคุยกันว่าจะไปเดินเที่ยวกัน พี่ซันก็ต้องไป เพราะพี่ซันไปเจ๊ก็ต้องไปด้วย งั้นน... อิมไปด้วยคนนะค่ะ" เปลี่ยนเรื่องเร็วกว่า4Gอีกนะจ๊ะ อีน้องรัก

"ได้สิครับน้องอิม ไปหลายๆคนสนุกดี" ทัดเปรยต่อ

"งั้น.. มึงกูไปก่อนนะ แม็กต้องไปซ้อมบาสนะ อย่าลืมซื้อหนมมาฝากกูด้วยล่ะ บ๊ายๆ" หวาบอกผมกับต้อมพร้อมพ่ายมือไปมา ผมกับต้อมโบกมือพ่ายให้กลับ

"งั้นไปกันเถอะ พวกไอ้เอ็มรออยู่" ทัดหันมาบอกพวกผม
แต่เอ๊ะ!! รีเพลกลับไปประโยคสุดท้ายใหม่ได้ไหม  


เปลี่ยนใจไม่ไปตอนนี้ยังอยู่ทันมั้ย ...............


โปรดติตตามตอนต่อไป..................................................

minone

ขอบคุณครับผม

thine

ขอบคุณมากครับ

0966

ขอบคุณคับ

SunDay345

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุนครับ

iicei

ขอบคุนครับ

Nikezero

สนุกมากครับ มาต่ออีกนะ

sugarxxx

น้องออมเจอไอ้เอ็มอีกแล้ว....

freezz

เจอกันบ่อยนะ จะได้กันอยุ่ละ ออม เอ็ม

Chokzaza555

ขอบคุณคับ

napapadon1

ขอบคุณมากครับ

chokeeis

ขอบคุนครับ

pron

ประสบกามวัยเด็กของผม (ตอนที่ 20

Pingpong8573

ขอบคุณมากๆครับ

toochi001

ขอบคุณมากๆครับ

sshheeeepp

เยี่ยม

Chinnawat_phrom

ดีมากๆๆ{:6_171:}

haloguy

ดีงามมากครับ
ขอบคุณครับ

Wannapa

แซ่บนัวแน่