แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maxkyac เมื่อ 2016-12-22 08:03
เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าอิงจากชีวิตจริง70%แต่งเติมเพิ่มอรรถรส30% กลั่นกรองจากความทรงจำโดย Maxkyac (แม็กกี้ ) ความเดิมตอนที่แล้ว 20:45 น.เสียงคลื่นกระทบฝั่งพร้อมกับกลิ่นสาบๆน้ำยามเย็นของแม่น้ำเจ้าพระยาเราสองคนนั้งทอดอารมณ์ภายในอ้อมกอดของกันและกันบนสนามหญ้าของโรงไฟฟ้าพระนครใต้ ผมมองนาฬิกาได้เวลาต้องไปรับเมียที่กำลังเลิกงาน ผมกอดน้องตั้มบรรจงจูบที่หน้าผากเบาๆ ก่อนออกรถไปส่งน้องตั้มหน้าเซเว่นที่พบรักของเรา ผมหอมแก้มตั้มอีกครั้งก่อนเปิดประตูน้องตั้มยืนมองจนรถผมลับสายตา บึ่งรถไปจุดหมายคือสุขุมวิทแต่บนถนนชีวิตที่มีเราสามคน ...ถึงเวลาแล้วใช่ใหมที่ผมต้องเลือก
ตอนที่4 : ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง หลังจากที่ผมแอบคบกับน้องตั้ม ผมก็ยังคงใช้ชีวิตปรกติตามหน้าที่ควรจะเป็น ยังทำหน้าที่เป็นสามีที่ดี และ ในขณะเดียวกันผมก็ทำหน้าที่ของภรรยาอย่างสมบูรณ์(ใครได้เอาก่อนคนนั้นเป็นผัวผมเลยยกตำแหน่งผัวให้ตั้ม) กลางคืนเป็นผัวกลางวันเป็นเมีย (เลวมั้ยหละ) ก่อนที่เรื่องจะแดงถึงขั้นแตกหัก วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ พัตร ไม่ได้ไปทำงานถึงรอบวันหยุด ผมก็ตื่นแต่เช้าช่วย พัตร ทำงานบ้านต่างๆจน8โมง ผมกำลังซักผ้าในห้องน้ำ ธรรมดาคนจะอาบน้ำก็ใส่แค่บ็อกเซอร์แค่ตัวเดียว(อ่อยนิดๆ) ซักผ้าอยู่เพลินๆก็ได้ยินเสียงคนมาเคาะห้อง ผมเดินออกไปมองหา พัตร ก่อนเลย...ว่างเปล่าสงสัยไปซื้อของข้างล่าง ผมเดินไปมองที่ตาแมว เฮ้ย !!! บรรลัย... แล้ว... “ตั้ม” ผมอุทานเบาๆ ตายห่าละผมมัวแต่ทำงานบ้านจนเพลิน ลืมสนิทเลยว่าจะโทรไปบอกตั้มว่า วันนี้ พัตร หยุดงาน ผมจับลูกบิดมือสั่นเลย ชั่งใจจะเปิดหรือไม่เปิดดี แต่ถ้าไม่เปิดตั้มก็จะโกรธให้ผมอีก (คนนี้ง้อยากด้วยสิ ) เอา...ว๊ะ ผมตัดสินใจเปิดประตู แอ๊ดดดด ก็ร่างของเด็กชายสุดหล่อผัวลับๆ วันนี้ใส่ชุดบอลหล่อมาก ผมตกตะลึง......... ( ผมแพ้คนใส่ชุดบอล มาแต่ใหนแต่ไรแล้วเวลามีไรกะตั้มผมชอบให้ตั้มใสชุดบอล เอากันก็ห้ามถอด โรคจิตเน๊อะ) “ ตั้ม “ เหงื่อกาฬผมผุดเป็นเม็ดข้าวโพด ตั้มยิ้มให้ผมหล่อมาก ถ้าเป็นวันอื่นผมคงอุ้มขึ้นเตียงไปแล้ว “ พี่แม็กเป็นไรอะ ทำหน้าเหมือนเห็นผีเลย ไม่ดีใจหรอที่ตั้มมาหา” ตั้มคงแปลกใจในท่าทางตกใจของ (ผมทำอะไรไม่ถูก เป็นงึกๆงักๆ คือเป็นงึกๆงักๆมาเป็นบ่คึกบ่คัก จั่งซี่มันต้องถอน)เฮ้ยไม่ใช่ละ 555 “ปะๆเปล่าคับ ตั้ม มาได้ไงเนี่ย “ ผมไมรู้จะถามอะไร “ ถามแบบนี้ไม่อยากให้ตั้มมาใช่ป่ะ “ตั้มทำหน้าน้อยใจ “ ดีใจสิคับ แต่.................อุ๊บบบ “พูดได้แค่นั้นจริงๆ ตั้มดึงตัวผมไปดูดปากตรงประตูเลยคับ โอ้ววว นายกล้ามาก “ ชอบทำใหคิดถึง แล้วยังมาพูดแบบนี้อีก ต้องลงโทษให้เข็ด ม๊วฟฟฟ “ ผมช็อคซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อได้ยินเสียงดังมาแต่ไกล “ ทำอะไรกันหน่ะ มันคืออะไร “ พัตรก็คงช็อคไม่แพ้ผม ที่เห็นผัวตัวเองยืนกอดจูบกับเด็กผู้ชายแปลกหน้า “.........................” ตั้มมองหน้าผม ถามด้วยสายตาว่าเมียอยู่ทำไม่โทรบอกเค้าคงประมาณนี้มั้ง “ เพี๊ยะ “ หน้าผมหันไปตามแรงตบ ของนักกีฬาวอลเลย์บอล เป็นครั้งแรกที่พัตรทำกับผมแบบนี้ (สมน้ำหน้า) “ เรื่องนี้ต้องมีคำอธิบาย “พัตรพูดแค่นั้น แล้วผลักผมออกมานอกห้อง น้ำตาไหลพราก แต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา ( การร้องไห้ไม่มีเสียงผมเคยเป็นมันเป็นอะไรที่ทรมานที่สุด ) ปังงงงงง..........พัตร ปิดประตูอย่างแรง “พัตร เดียว ฟังเค้าพูดก่อน ”ผมตะโกนเรียกพัตรหน้าห้อง “ ตัวเอง ถ้ายังรักพัตร พัตร ขออยู่เงียบๆคนเดียวก่อนนะ “ พัตรพูดออกมาพอได้ยิน สำนึกผิดถูกของผมมันถามผมว่ามรึงทำอะไรลงไป มรึงทำทำร้ายคนที่ยอมทิ้งทุกอย่างมาอยู่กับมรึงได้ลงคอหรือ มือผมกำแน่น ชกผนัง2ที(แมร่งเจ็บ เหี้ยๆ ) ตั้มมาจับมือผมไว้ ผมคุกเข่าร้องไห้ โฮ...อ้อนวอนให้ พัตร เปิดประตูก่อน ผมหมดแรงจริงๆ ผมทำร้ายผู้หญิงตัวเล็กๆที่มอบร่างกายและหัวใจให้ผม ผมคุกเข่าร้องให้อยู่ตรงนั้นนานมากตั้มก็นั่งจับมือผมไว้แน่น คนเริ่มเปิดประตูออกมาดูแล้วก็หลบเข้าห้องไป ผมอ้มวอนเรียกพัตร ให้เปิดประตูคุยกันก่อน “พัตร เปิดประตูก่อนได้มั้ยครับ พัตรอย่าทำอะไรบ้าๆนะครับ “ ผมไม่รู้จะทำอะไรได้มากกว่านี้แล้ว “ตัวเอง ปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวก่อนนะ ตัวเองไม่ผิดหรอกเป็นเค้าที่ผิดเอง พัตรสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองแต่ถ้าตัวเองยังอยู่ตรงนี้ ก็โทรบอกแม่พัตรมารับศพได้เลย ไม่ได้ขู่นะ “ พัตรบอกผมผ่านประตูที่ปิดอยู่ “ ได้ครับ ถ้าตัวเองต้องการแบบนั้น เอากุญแจรถให้เขาก่อนสิ “ ผมทำได้แค่นี้จริงแล้วประตูชั้นแรกก็แง้มออก ประตูเหล็กดัดชั้นในถูกล็อกกุญแจไว้แล้ว พัตรยื่นพวงกุญแจกระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ให้ผมแล้วปิดประตูทันที ผมกับตั้มเดินลงมาลานจอดรถ กดรีโมทปลดล็อค เรา2คนเข้าไปนั่งเงียบๆในรถ ผมใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ซบหน้ากับพวงมาลัย ผมสับสนแทบบ้าคิดอย่างเดียวขอแค่พัตรอย่าทำร้ายตัวเอง อยู่กันมานานรู้ว่าเขาเป็นคนมีเหตุผล อารมณ์เย็นเธอคงรับฟังผมบ้างละ “ พี่แม็ก ตั้ม ขอโทษๆ จะด่าว่าอะไรตั้มก็ได้พี่พูดอะไรบ้างสิคับตั้มเสียใจนะคับ “ ตั้มจับมือผมไปตบหน้าตัวเอง “ พอเห๊อะ !!! ตั้ม มันไม่ใช่ความผิดใครทั้งนั้นเลิกโทษตัวเองนะ “ ผมตะคอกตั้ม ผมไม่ได้โกรธนะแค่ดึงสติตั้มกลับมา “ แล้วจะเอาไงต่อไปคับ “ตั้มร้องให้กอดมือผมไว้ที่อก “ นั้นมันเรื่องของพี่ ตั้มอยุ่เฉยๆก็พอพี่สร้างปัญหาเองพี่ต้องแก้เอง ป่ะไปซื้อเสื้อผ้าใส่ก่อนค่อยคุยกัน“ ผมขับรถไปร้านเสื้อผ้า ให้ตั้มลงไปซื้อให้ ผมขับรถไปเรื่อยๆตามถนนสายคลองด่าน จุดหมายตากอากาศบางปู ผมนั้งมองออกไปนทะเลที่สุดสายตา สมองไร้ซึ่งความคิด ว่างเปล่า “ พี่แม็กครับ หิวมั้ย “ ตั้มถามขึ้น คงเห็นว่าผมเงียบนานเกินไป “ ไม่อะ ตั้มหิวเหรอ ไปกินก่อนเลย”ผมไม่หิวอะไรเลยตอนนี้ “ ไม่คับ พี่แม็กไม่กินตั้มก็ไมกิน” ตั้มกอดผมจากด้านหน้าเรายืนกอดกันโดยไม่สนใจใครจะมอง (หน้าด้านเน๊อะ) “ ขอบคุณนะ ตั้ม ที่อยุ่เป็นเพื่อนพี่ถ้าไม่มีตั้มตอนนี้พี่อาจ ฆ่าตัวตายไปแล้วก็ได้ “ ตั้มเอามือปิดปากผม “ ไม่เอาอย่าพูดถึงเรื่องตายตั้มจะรักพี่จะอยู่กับพี่ ทุกที่มีพี่ต้องมีตั้ม “ ผมรัดตั้มแน่นขึ้นกว่าเดิม “ ขอบใจนะ ไปหาเบียร์มาดื่มฉลองดีกว่า” เราคลายออกจากอ้อมกอดกัน เดินไปร้านอาหารสั่งเบียร์เติมดีกรีให้ร่างกาย ผมโทรไปหาพัตรเป็นสิบสาย แต่เธอไม่รับผมอยากขอโทษ อยากเคลียร์ทุกอย่างที่ค้างคา ผมลองส่งข้อความไปไม่ได้หวังว่าเธอจะตอบ แค่อ่านก็พอ ‘พัตร เค้าขอโทษที่ทำให้ตัวเองเสียใจอยากคุยกับตัวเองให้เข้าใจเค้า’ อีกห้านาทีต่อมา ติ๊ด ติ๊ด ข้อความของพัตร “เย็นนี้ค่อยกลับมาคุยกัน พัตรจะนอน “ ผมอ่านข้อความแล้วโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยให้เราได้ทำความเข้าใจ ผมขับรถย้อนกลับไปถนนปู่เจ้าฯ เหลือเวลาอีกหลายชั่วโมง ตีไฟเลี้ยวเข้าโรงแรมพาเลทอิน ขอพักสายตาสักงีบ รู้สึกเหนียวตัวเพราะเมื่อเช้ากำลังซักผ้ายังไม่ได้อาบน้ำ ผมกับตั้มอาบน้ำด้วยกันครั้งแรกที่เราเห็นร่างกายของกันและกันแบบเต็มๆตา น้องตั้มถูสบู่ถูหลังให้รู้สึกดีมาก เพราอะไรนะนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง แกล้งให้ผู้ชายแท้ๆมารักกันได้ ขอให้แกล้งให้ตลอดนะครับ ยิ่งอยู่ไกล้ยิ่งรักจนยากจะถอนใจ (ทำความเข้าใจกับท่านผู้อ่าน ตั้มไม่ใช่คนหวานหรือตุ๊ดนะครับ ตรงกันข้ามชอบหาเรื่องหัวแตกมาให้ผมปวดหัวอยู่เรื่อยๆ) “ ตั้ม อยู่กับพี่ไปนานๆนะคับ “ ผมพูดกับตั้มที่กำลังเพลินขัดขี้ใคลบนแผ่นหลังให้ผมอยู่ “ ไม่ “ น้องตั้มกระชากเสียงข้างหูของผม ได้ฟังคำตอบผมหน้าถอดสี สุดท้ายกรูจะไม่เหลือใครเลยใช่ใหม “ แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร ห๊ะ...ตั้ม หลอกว่ารักพี่เพื่อ “ ผมตะโกนเหมือนคนบ้า ทั้งเสียใจและผิดหวัง แต่ดูท่าทางน้องตั้มไม่ได้สลดสักนิด แต่กลับกอดผมไว้แน่นกว่าเดิมผมพยายามผลักน้องตั้มออก ผมกำหมัดเกือบชกหน้าไปแล้วถ้าไม่ได้ยินคำพูดประโยคนี้ “ ตั้มไม่อยากอยู่นานๆนี่หน่าตั้มขออยู่ตลอดไปไม่ได้เหรอคับ ” น้องตั้มกระซิบข้างหูผม “ ไอ้เด็กเหี้ย แมร่ง “ ผมเขกกะโหลกมันเบาๆที่มันแกล้งผม “ตั้มขอโทษคร้าบ หายงอนนะคร้าบ คนขี้แย “ ตั้มเกาคางผมมันเห็นกรูเป็นแมวรึไงว่ะ “ ไม่ต้องเลยเล่นแรงขนาดนี้ ใครจะไม่งอนก็บ้าละ“ ผมไม่งอนหรอกแต่อยากแกล้งกลับบ้าง “ โอ๋ๆ เดี่ยวตั้มทำให้หายงอนเอาป่ะ แตพี่ต้องหลับตาก่อนนะ“ จะมาไม้ใหนอีกหละ ไม่รู้จะโดนมันแกล้งอีกหรือเปล่า
ผมก็อยากรู้ว่าตั้มจะทำวิธีใหนให้ผมหายงอน ผมจึงยอมหลับตาอย่างว่าง่าย ไม่มีใครพูดอะไรเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจ แล้ว...ผมต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกมีไออุ่นบางอย่างที่Kของผม ตามมาด้วยความเสียวซ่านไปทั่วร่างกายผมหลุดปากครางออกมาอย่างเหลืออด “อ้าว์ อืมมม” ผมหลับตาต่อไปไม่ไหวแล้วครับ ผมลืมตามองไปที่แก่นกายของผม ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าKของผมกำลังถูกเด็กชายสุดหล่อดูดเลียอย่างเมามัน “ น้องตั้มทำไรอ่ะ อืมมม อาว์ “ น้องตั้มยักคิ้วให้ไม่อยากจะเชื่อสายตา ก่อนหน้านี้ผมขอให้ตั้มโม๊คให้ก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด เด็กหน้าหล่อผมทรงสกินเฮช ตั้งหน้าตั้งตาดูดเหมือนคนอดอยากมานานไม่สนใจว่าผมจะเสียวขนาดใหน มือน้อยๆกำค.วยผมกระทอกขึ้นลงเสียงมือกระทบกับโหนกค.วยดังปั๊บๆๆๆ ลิ้นน้องตั้มเล็มเลียกระโปก “โอยยย อุยยยย ตั้มค้าบเสียวจังคร้าบ อ๊าส์ๆๆๆ “ผมกลั้นทนความเสียวไม่ไหวแล้ว เด้งรับการชักท่อนKของเด็กน้อยอย่างลืมตาย ผมกระเด้ามือน้อยได้ไม่ถึงนาทีก็ร้อนวาบไปทั่วทุกอณุของร่างกาย “อ๊ากกกกกส์ แตกกกก แล้ววววว ฮือๆๆอ่าส์” น้องตั้มรีบคว้าKเข้าปากก่อนน้ำกามจะทะลักไม่น่าเชื่อน้องตั้มกลืนลงคอจนหยดสุดท้าย ยักยิ้มให้ผมอย่างผู้ชนะเกมกาม โปรดติดตามตอนต่อไป
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2016-12-22 04:40:00
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2016-12-22 05:35:16
โพสต์ 2016-12-22 11:13:31
โพสต์ 2016-12-22 12:16:00
