หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2 [12/01/2017]

PP_Masaki

( J3 n6 \4 t, }* R* Cหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2
2 Y5 |& I3 N9 |0 x4 P

EP 7.2 What's done cannot be undone...

' f8 Y" R! E# |; g; Z9 T2 ~+ v"เอส...เอส...เอส....เอส..." เสียงเรียกชื่อผมดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท พร้อมกับเสียงเคาะ ที่ประตู มีคนมาเรียกผม สำรวจตัวเองแป๊ปนึง แล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน ดูเหมือน เค้าจะเรียกผมอยู่นานแล้วด้วยครับ
คุณโอม: "เอสเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า ผมเรียกตั้งหลายทีก็ไม่มีเสียงตอบ นี่ยังคุยกับทอมว่า  ถ้าเรียกอีกสองครั้งไม่ตอบ จะให้คนพังประตูเข้าไปแล้วนะครับ"
$ z( x  T+ B+ ^5 y' Z% `! |
; `- n& H* t6 Wผม: "ผม เอ่อ ผม..." ผมเรียงลำดับทุกอย่างที่อยู่ในหัว
0 \, O" N& J' p. z  o
* L9 L6 i0 v8 R9 Oครับ ผมตื่นสาย

% o# X1 l& u+ s( Mตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว  คุณโอมเห็นผมยังไม่เข้าไปทำงาน เลยมาให้คนงานพามาเคาะประตูบ้าน แต่ภาพที่ผมเห็นในฝันเมื่อครู่ ทำให้ผมมองหน้าเจ้านาย กับคุณทอม ด้วยสายตาไม่เข้าใจ มองหน้าคุณทอมแล้วก็มองหน้าคุณโอม ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่ฝัน แค่ฝันไป ตั้งสตินะ ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอให้ได้ก่อนแล้ว ไม่งั้นแย่แน่ครับ
) v- y3 ~' n0 Y- @6 ?8 V( p
ผม: "เอส เอ่อ ผมไม่ค่อยสบายครับ ปวดหัวนิดหน่อย นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่นอนแล้ว จะออกไปทำงานตอนแปดโมงเลย แต่มาหลับไปอีกทีจนไม่รู้ตัวมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่...เอ่อ ตอนที่คุณโอมมาเคาะประตูนี่แหละครับ ผมต้องขอโทษคุณโอมด้วยนะครับที่บกพร่อง ผมจะรีบเข้าไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละครับ เดี๋ยวผมขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสักห้านาทีนะครับ"
' ^7 m- _3 a/ s: P2 q: C2 i
: W$ G3 r$ ?2 j- o# K8 W; l3 q3 yคุณโอม: "เอสเดี๋ยว..."
0 [5 j/ W7 M9 X4 m# D0 Q( Kเป็นคุณโอมที่เอามือมาอังหน้าผากผม สายตาที่เขามองผม เหมือนว่าเป็นห่วงผมมาก แต่ผมจะเชื่อใจอะไรได้อีกครับ ผมสับสนไปหมดแล้ว ผมเบือนหน้าลงจากฝ่ามือใหญ่ของคุณโอมไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาปฏิบัติกับผมแบบนี้ เพราะตรงนี้มีคุณทอมยืนอยู่ด้วย
"เอส.......ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอ หยุดสักวันก็ได้ผมอนุญาต"
3 h- J' h- n7 V7 b0 }6 T' L
ผม: "ผมไม่ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ขอประทานโทษนะครับคุณโอม คุณทอม ผมขอตัวก่อนนะครับ"
5 R3 i* p! E+ E+ }* W6 d' i
" K; E, ?* J' t8 k- @ผมยกมือไหว้ขอโทษเจ้านาย กับคุณทอม ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าบ้าน แล้วปิดมันลงเบาๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่ น้ำตาผมไหลลงมาอาบแก้มอีกแล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่มีเสียงร้องสักนิด สภาพของผม คนจนๆ ปอนๆ หน้าตา ฐานะ การงาน การเงิน ไม่ได้มีอะไรดีหรือเทียบเท่า กันกับคุณทอมได้สักอย่าง ภาพที่เห็นคุณทอมยืนอยู่กับคุณโอมเมื่อกี้ ผมเอง ไม่มีอะไรจะ แข่งกับเขาได้เลย ถ้าคุณโอมจะเลือกคุณทอม ผมว่าผมคงต้องไปจากที่นี่เหมือนกัน

ผมตั้งสติอีกครั้งแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างลวกๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วตรงดิ่งไปยัง ออฟฟิศทันที สายมากๆแล้ววันนี้ ทำงานก็บกพร่องในหน้าที่ ถ้าเขาจะไล่เราออกก็ไม่แปลก ใจหรอกนะครับ ผมเปิดคอม เตรียมทำงานที่ค้างเอาไว้ทันที ไม่นานพี่สุก็เดินเข้ามา พร้อม กับขนมปังแซนด์วิซสองคู่ ผมสงสัยจังว่านายก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ พี่สุเอามาให้ผมเหรอ

พี่สุ : "น้องเอส เป็นยังไงบ้างคะ คุณโอมบอกพี่ว่าน้องเอสไม่ค่อยสบาย ดูสิตาแดงๆด้วย ไปหาหมอดีมั้ยคะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไป"

" n! c( c. o2 Sผม: "ผมไม่เป็นไรแล้วครับ กินยาแล้วเดี๋ยวก็คงหาย แล้วนี่พี่สุเอาของว่างมาให้นาย แต่นายไม่อยู่หรอกนะครับพี่สุ ไม่รู้ว่าออกไปไหน ไม่ได้สั่งไว้น่ะครับ"
8 \( h# c+ ]' S/ _6 n% E: z3 ]' n
2 o: |0 P/ ?4 W) \พี่สุ: "เปล่าเลยค่ะ พี่เอาแซนด์วิซมาให้น้องเอส เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า แล้วก็ไม่ค่อยสบายด้วย กินอะไรรองท้องสักหน่อยค่ะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไปหาหมอ"

0 f- A2 y  S* p5 f# z! ~ผม: "ขอบคุณพี่สุมากครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย แต่ผมไม่ไปหาหมอนะครับ เพราะว่าแค่ปวดหัวเองกินยาก็หายแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรมากมาย แค่ปวดหัวเล็กๆ น้อยๆเองครับ"

พี่สุ: "โอเคค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ไป พี่รู้น้องเอสไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นายสั่งให้พี่สุมาอยู่เป็นเพื่อนน้องเอส เพราะว่านายออกไปส่งคุณทอมกลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ"
2 E5 z* o$ c5 o% ~& I- h
ผม: "อ้าว กลับแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้มาส่งคุณทอมเลยครับพี่สุ"
. P' x) W: Q0 d6 N4 v5 o3 Q  c# z! S
$ F5 N, Z  e8 ~) r, h8 Tพี่สุ: "ค่ะ ที่น้องเอสเจอคุณทอมกับคุณโอมเมื่อเช้านั่น คุณทอมเขาขอตัวตามคุณโอมไปที่บ้านพักน้องเอสด้วย ก็เห็นบอกว่าจะกลับแล้ว แต่ไม่เจอน้องเอส ก็เลยจะขอตามไปร่ำลาน้องเอสที่หน้าบ้านเลย จะไม่ได้ต้องเทียวไปเทียวมาไงคะ"

ผม: "เหรอครับ ผมไม่ทราบเลย ไม่เห็นคุณทอมพูดอะไร" อ๋อ ที่ผมเห็นคุณทอมมากับคุณโอมเมื่อเช้านี่จะมาลาผมเหรอ ผมไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยนะครับ ถึงจะต้องลำบากมาหาผมถึงที่แบบนั้น

1 h* G% r7 T8 b2 y2 }6 \! @เสียงโทรศัพท์ออฟฟิศดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่สุครับ

ผม: "สวัสดีครับ ฟาร์มม้าคุณภาณุครับ"

/ E( D% V# Q' b6 k3 I3 ]( ?/ [/ Eปลายสาย: "เอส ผมเองนะ เอสช่วยขึ้นไปที่ห้องผมทีนะครับ ที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงจะมีสมุดบันทึกเล่มสีดำอยู่ ในสมุดบันทึกจะมีกระดาษการ์ดสีขาวแนบอยู่ ข้างในเป็นรายละเอียดของม้ารุ่นที่ผมต้องการ ในนั้นจะมีอีเมลติดต่ออยู่ เดี๋ยวเอสไปเอาลงมาไว้ข้างล่างในห้องทำงานผมทีนะครับ ผมกลัวผมจะลืมอีกแล้วจะติดต่อไม่ทันนะครับ"

+ d) ?; t6 p  w7 \* }8 q% sผม: "ได้ครับ แค่อย่างเดียวนะครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมไว้ให้ครับคุณโอม"
2 I( _; j) f0 ^  R  [
คุณโอม: "แล้วไม่สบายดีขึ้นแล้วเหรอครับเอส"

0 x, G) z4 z4 \9 Nผม: "... ครับ ถ้าคุณโอมไม่มีธุระแล้ว ผมขอตัวทำงานต่อนะครับ สวัสดีครับ"

ผมตัดสินใจตัดบทเพราะไม่อยากให้มีการสนทนาอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานครับ ผมควรโฟกัสแค่เรื่องงานอย่างเดียว ผมบอกกับพี่สุว่าไม่ต้องห่วงผม ผมไม่ได้เป็นอะไร ขอให้พี่สุไปพักทานข้าวได้แล้ว ผมขอตัวไปเอาของให้นายก่อน ทันทีที่ฝ่าเท้าผมสัมผัสกับบันไดบ้านของนายภาพของฝันร้ายเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่เป็นไร ผมต้องเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเห็นอะไร ห้ามร้องไห้อีก
( r# e8 r) A/ s1 M
วินาทีที่ผมบิดประตูลูกบิด ร่างกายสั่งให้ผมกลั้นหายใจและหลับตาลงอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดเข้าไปในห้อง
+ p9 m" j# y7 w
4 x7 g. W9 B. J( q# }6 b1 E- j  y
ทุกอย่างเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบ ผมมองผ่านไปทางห้องน้ำก็รู้ว่าพี่สุยังไม่ได้ เข้ามาทำความสะอาด เพราะพื้นยังเปียกอยู่เลย ผมมองไปที่ผ้าห่ม กับ หมอน ก็พบว่ามันยังอยู่ดีที่เดิมของมัน จากนั้นจึงเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเอาสมุดบันทึกสีดำออกมา ผมมองไป หมอนสองใบนั้นอีกครั้ง เอาวะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ไปเลย จึงวางสมุดบันทึกเล่มนั้นลงกับตู้หัวเตียงก่อน
0 h* i, |$ n; J( q2 Q
* U7 L9 A- {; y  n8 o6 j3 Iผมสูดหายใจลึกๆ แล้วคว้าหมอนใบแรกขึ้นมากอดเอาไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมันอย่างเต็มปอด

... เป็นกลิ่นจากยาสระผมของคุณโอม...  ผมจำได้

มือผมเอื้อมคว้าหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกันขึ้นมา กลั้นใจ บอกกับตัวเองว่าถ้าใช่ ก็แปลว่าเขานอนด้วยกันที่นี่จริงๆ ตรงนี้ ที่ๆครั้งหนึ่ง เคยเป็นของผม...เป็นของผมมาก่อนปลายจมูกสูดดมลงกับหมอนอีกใบเช่นเดียวกับที่ผมทำกับใบแรก
# |' O/ d+ K2 n1 @$ \1 k( U
# a' r, A2 A8 y4 V: H, R0 m3 l$ @4 E... ทำไมล่ะ ทำไมยังเป็นกลิ่นของคุณโอม ไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนที่นี่ ในห้องๆนี้ ผมดมลงไปที่ผ้าห่ม ทั้งผ้าปูที่นอน เป็นกลิ่นตัวของคุณโอมเท่านั้น ไม่ใช่ของใครอื่น แล้วไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนกับคุณโอมที่นี่

เพื่อให้หายข้องใจ ผมเดินไปยังห้องนอนแขกใกล้กัน เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องมีการใช้งานแล้วเดินไปดูที่พื้นห้องน้ำ

... พื้นเปียก ...
5 h2 n' Y) R1 s" W. q6 K
แสดงว่า ผมเข้าใจผิด คุณทอม กับคุณโอม ไม่ได้นอนด้วยกัน
1 F/ E$ m  f: d# o, A1 B8 m  A9 g4 Y
อ้าว

ไม่ได้นอนด้วยกันหรอกเหรอ นี่ผมเครียดจนเก็บทั้งหมดไปฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะ

8 U" n1 {" Q4 U  @8 fผมเดินกลับเข้ามาในออฟฟิศอีกครั้ง เอาสมุดบันทึกไปวางไว้บนโต๊ะคุณโอม ไม่ลืมที่จะเอากระดาษการ์ดสีขาวออกมาวาง แล้วเอาที่ทับกระดาษทับไว้ให้เห็นชัดเจน ถ้าผมไปถามพี่สุ พี่สุจะสงสัยหรือเปล่าว่า เค้าจะนอนหรือไม่นอนด้วยกัน มันเกี่ยวอะไรกับผม ไม่เอาอะ พี่สุจับ ผิดเก่งจะตาย ยังไงก็ถามไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้อะไรไปมากกว่านี้ครับ ผมรับมือไม่ถูกหรอกนะ
6 k7 R9 l3 \8 M( b5 X6 Q
0 k1 W* I; x3 n5 ]14.10 เสียงรถของคุณโอมเข้ามาจอดหน้าออฟฟิศ ผมชะเง้อมองดู นายเดินตรงมาทางประตูด้านหน้า ผมพยายามปั้นหน้าให้โอเคที่สุด ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบของผมไป ทำท่าทางประหนึ่งโปรแกรมเอ็กเซลตรงหน้า ทำให้ผมละความสนใจไม่ได้ ต้องทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไป ยังไงดี ยังไงดี เอาไงดีอะ ฮือออออ
/ d  N5 N# s4 t2 n
คุณโอม: "เอส เข้ามาในห้องทำงานผมด้วยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"
2 E; g  z: b# U) c( u
End EP 7.2 To be continued...
2 L5 [  g. s0 {$ M0 _
6 R7 B% K2 ]4 V- ]! ^2 z  gPP มาแล้วครับ เป็นไงครับ อิอิอิ โดนหลอกกันถ้วนหน้า
4 q! @, [, c8 r5 u) hผมพยายามอย่างยิ่งที่จะฝึกปรือฝีมือในการเขียน นี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตเลย
; U% E& J+ ^. p" w' A. r0 ~พอจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลิน เสียว สนุก เศร้า ไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างมั้ยครับ
* u) S0 U/ o+ n% Q' @( \) mมีคนเม้นท์บอกผมว่า อ่านไป 4 ตอน น้ำแทบพุ่ง 5555 นี่จะบอกว่า ขนาดเขียนเอง น้ำยังซึมๆเลยครับ ทุกครั้งที่เขียนหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ต้องใช้พลังในการเขียนเยอะมาก ต้องบรรยายให้เหมาะสมขนาดไหน ผู้อ่านของผมถึงจะอินไปกับเรื่องราว อินไปกับตัวละคร แต่ก็ยังย้ำนะครับว่านี่ไม่ใช้นิยาย ยังสโคปให้เป็นเรื่องเสียวอยู่

% V) \, Y' ~- Y" L" H' V  Z7 t0 e; Zดีใจที่ทุกท่านชอบ อีก 2 ep ก็จะจบแล้วครับเรื่องหนุ่มฟาร์มม้า ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ

0 R# |( f4 {2 E7 ]9 I0 F8 |ผมอาจจะหายไปพักนึงใหญ่ๆ ไม่ต้องรอกันนะครับ ติดตามความสนุกจากผู้เขียนเรื่องอื่นๆ กันไปก่อน
6 R  S% B, P( \: Xเดี๋ยวกลับมาแล้วจะมารายงานตัวครับ
6 Q- _- D5 S2 H2 r# b7 @
& J  d& y6 ^* c9 D+ i4 }5 PLove you all my readers...

5 @% y( a4 l6 z! y( s2 B/ c1 l0 f+ @

pipi1

มาต่อเร็วๆน่ะครับเพราะเป็นเรื่องที่หน้าติดตามมีทั้งความเสียวมีทั้งอารมณ์เศร้าคลาวน้ำตามีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน และจะติดตามถึงตอนจบเลยน่ะครับ

tttmk

สนุกน่าติดตามมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

uglymen

บททดสอบอารมณ์และความรู้สึก มันเจ็บนะ

takeshi

ขอบคุณครับผม

natthaphat.sam

ขอบคุนครับ

7788BB

จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายที่ตีพิมพ์แล้วครับ



#โดนหลอกเต็มเปาเลยแทรกแผ่นดินหนีแป๊บ

tom10

งอลๆๆ

PP_Masaki

7788BB ตอบกลับเมื่อ 2017-1-13 05:24
จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายท ...

6 m9 K6 i& C7 w; z# @$ mชอบคอมเม้นท์จังครับ เหมือนมีปฏิกิริยาตอบรับจากผู้อ่านบ้าง
+ Z7 T( t$ f# b+ s
ผมเบื่อคำว่าขอบคุณ ขอบคุณ มากเลยครับ เพระาผมไม่รู้อะไรเลย
( [2 @# b3 P. @: _" m  ?* ~
3 N$ P4 V6 K" \) pเดี๋ยวกลับมาลุ้นกันว่า เค้าจะงอนกันได้นานแค่ไหน

sugarxxx

เป็นเรื่องที่ชวนให้น่าติดตามครับ  อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ  ขอให้มีตอนจบนะครับ ไม่อยากอ่านเรื่องแบบค้างคานะครับ ให้กำลังใจครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

kangped

ขอบคุณครับ

prince_devil

ไม่เอานะ คุณโอมอย่าว่าเอสนะะ

bird0211

ขอบคุณครับ

freezz

โดนอ้างอิง เอ๊ะหรือโดนแซวก็ไม่รุ้ นะคับ 55
ที่บอกว่าน้ำพุ่ง ก็เกือบพุ่งจริงๆนะคับ ฮาาา

ผมชอบอ่านแนวนี้ มันต้องลุ้นต้องติดตามตลอด
อยากให้ นักเขียน เขียนต่อไป ถึงจะนานก็รอคับ แล้ว มาบอกผมด้วยว่ากลับมาเขียนเรื่องใหม่แล้ว ---》》 เหมือนสั่ง 555  ขอบคุณคับ

kaki

เยี่ยมเรยครับ ชอบผลงานนะครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ อยากให้มีพลัดกันรุก-รับบ้างอ่ะครับ

616161

ขอบคุณมากครับ

gaybin

สนุกมากครับ