หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2 [12/01/2017]

PP_Masaki

หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2


, y; M7 ?8 P6 K: h$ oEP 7.2 What's done cannot be undone...

$ Z, U- E4 `$ n! S1 y( ~( B"เอส...เอส...เอส....เอส..." เสียงเรียกชื่อผมดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท พร้อมกับเสียงเคาะ ที่ประตู มีคนมาเรียกผม สำรวจตัวเองแป๊ปนึง แล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน ดูเหมือน เค้าจะเรียกผมอยู่นานแล้วด้วยครับ
! F& L! e: E- @$ b* C1 m  Oคุณโอม: "เอสเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า ผมเรียกตั้งหลายทีก็ไม่มีเสียงตอบ นี่ยังคุยกับทอมว่า  ถ้าเรียกอีกสองครั้งไม่ตอบ จะให้คนพังประตูเข้าไปแล้วนะครับ"

ผม: "ผม เอ่อ ผม..." ผมเรียงลำดับทุกอย่างที่อยู่ในหัว
! L9 x$ X5 f/ \3 Z: V% R
ครับ ผมตื่นสาย
& c, A1 I4 c( R* N0 U
/ k9 o9 L" B5 W# r! b" t3 h8 ?ตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว  คุณโอมเห็นผมยังไม่เข้าไปทำงาน เลยมาให้คนงานพามาเคาะประตูบ้าน แต่ภาพที่ผมเห็นในฝันเมื่อครู่ ทำให้ผมมองหน้าเจ้านาย กับคุณทอม ด้วยสายตาไม่เข้าใจ มองหน้าคุณทอมแล้วก็มองหน้าคุณโอม ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่ฝัน แค่ฝันไป ตั้งสตินะ ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอให้ได้ก่อนแล้ว ไม่งั้นแย่แน่ครับ
! O; W% c: S# c4 v- ]5 L  ^. q
ผม: "เอส เอ่อ ผมไม่ค่อยสบายครับ ปวดหัวนิดหน่อย นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่นอนแล้ว จะออกไปทำงานตอนแปดโมงเลย แต่มาหลับไปอีกทีจนไม่รู้ตัวมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่...เอ่อ ตอนที่คุณโอมมาเคาะประตูนี่แหละครับ ผมต้องขอโทษคุณโอมด้วยนะครับที่บกพร่อง ผมจะรีบเข้าไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละครับ เดี๋ยวผมขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสักห้านาทีนะครับ"

คุณโอม: "เอสเดี๋ยว..."
เป็นคุณโอมที่เอามือมาอังหน้าผากผม สายตาที่เขามองผม เหมือนว่าเป็นห่วงผมมาก แต่ผมจะเชื่อใจอะไรได้อีกครับ ผมสับสนไปหมดแล้ว ผมเบือนหน้าลงจากฝ่ามือใหญ่ของคุณโอมไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาปฏิบัติกับผมแบบนี้ เพราะตรงนี้มีคุณทอมยืนอยู่ด้วย
"เอส.......ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอ หยุดสักวันก็ได้ผมอนุญาต"

, a" F# b7 R6 Qผม: "ผมไม่ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ขอประทานโทษนะครับคุณโอม คุณทอม ผมขอตัวก่อนนะครับ"

ผมยกมือไหว้ขอโทษเจ้านาย กับคุณทอม ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าบ้าน แล้วปิดมันลงเบาๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่ น้ำตาผมไหลลงมาอาบแก้มอีกแล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่มีเสียงร้องสักนิด สภาพของผม คนจนๆ ปอนๆ หน้าตา ฐานะ การงาน การเงิน ไม่ได้มีอะไรดีหรือเทียบเท่า กันกับคุณทอมได้สักอย่าง ภาพที่เห็นคุณทอมยืนอยู่กับคุณโอมเมื่อกี้ ผมเอง ไม่มีอะไรจะ แข่งกับเขาได้เลย ถ้าคุณโอมจะเลือกคุณทอม ผมว่าผมคงต้องไปจากที่นี่เหมือนกัน

/ U  ~; w# k- x% p3 v; }ผมตั้งสติอีกครั้งแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างลวกๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วตรงดิ่งไปยัง ออฟฟิศทันที สายมากๆแล้ววันนี้ ทำงานก็บกพร่องในหน้าที่ ถ้าเขาจะไล่เราออกก็ไม่แปลก ใจหรอกนะครับ ผมเปิดคอม เตรียมทำงานที่ค้างเอาไว้ทันที ไม่นานพี่สุก็เดินเข้ามา พร้อม กับขนมปังแซนด์วิซสองคู่ ผมสงสัยจังว่านายก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ พี่สุเอามาให้ผมเหรอ
: U' B. [, g4 |8 [
พี่สุ : "น้องเอส เป็นยังไงบ้างคะ คุณโอมบอกพี่ว่าน้องเอสไม่ค่อยสบาย ดูสิตาแดงๆด้วย ไปหาหมอดีมั้ยคะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไป"
9 @# X" Y2 V  d+ E
0 k6 @& \; s  b4 Z: h# I, `ผม: "ผมไม่เป็นไรแล้วครับ กินยาแล้วเดี๋ยวก็คงหาย แล้วนี่พี่สุเอาของว่างมาให้นาย แต่นายไม่อยู่หรอกนะครับพี่สุ ไม่รู้ว่าออกไปไหน ไม่ได้สั่งไว้น่ะครับ"

+ O. j. j! K+ P& nพี่สุ: "เปล่าเลยค่ะ พี่เอาแซนด์วิซมาให้น้องเอส เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า แล้วก็ไม่ค่อยสบายด้วย กินอะไรรองท้องสักหน่อยค่ะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไปหาหมอ"
9 b6 D* l5 N+ s+ z2 k, P
$ S7 u) n' y8 h* ~( V- fผม: "ขอบคุณพี่สุมากครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย แต่ผมไม่ไปหาหมอนะครับ เพราะว่าแค่ปวดหัวเองกินยาก็หายแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรมากมาย แค่ปวดหัวเล็กๆ น้อยๆเองครับ"

พี่สุ: "โอเคค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ไป พี่รู้น้องเอสไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นายสั่งให้พี่สุมาอยู่เป็นเพื่อนน้องเอส เพราะว่านายออกไปส่งคุณทอมกลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ"

5 Q* w0 s5 ~& Q$ u% Yผม: "อ้าว กลับแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้มาส่งคุณทอมเลยครับพี่สุ"

พี่สุ: "ค่ะ ที่น้องเอสเจอคุณทอมกับคุณโอมเมื่อเช้านั่น คุณทอมเขาขอตัวตามคุณโอมไปที่บ้านพักน้องเอสด้วย ก็เห็นบอกว่าจะกลับแล้ว แต่ไม่เจอน้องเอส ก็เลยจะขอตามไปร่ำลาน้องเอสที่หน้าบ้านเลย จะไม่ได้ต้องเทียวไปเทียวมาไงคะ"

/ z" D2 O1 N: t, f1 @ผม: "เหรอครับ ผมไม่ทราบเลย ไม่เห็นคุณทอมพูดอะไร" อ๋อ ที่ผมเห็นคุณทอมมากับคุณโอมเมื่อเช้านี่จะมาลาผมเหรอ ผมไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยนะครับ ถึงจะต้องลำบากมาหาผมถึงที่แบบนั้น
+ Z2 {3 l5 `+ O- p7 e
เสียงโทรศัพท์ออฟฟิศดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่สุครับ
+ m  U; r* y% y1 m4 R9 H0 }3 R
ผม: "สวัสดีครับ ฟาร์มม้าคุณภาณุครับ"

ปลายสาย: "เอส ผมเองนะ เอสช่วยขึ้นไปที่ห้องผมทีนะครับ ที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงจะมีสมุดบันทึกเล่มสีดำอยู่ ในสมุดบันทึกจะมีกระดาษการ์ดสีขาวแนบอยู่ ข้างในเป็นรายละเอียดของม้ารุ่นที่ผมต้องการ ในนั้นจะมีอีเมลติดต่ออยู่ เดี๋ยวเอสไปเอาลงมาไว้ข้างล่างในห้องทำงานผมทีนะครับ ผมกลัวผมจะลืมอีกแล้วจะติดต่อไม่ทันนะครับ"
2 [. t! l0 ^+ D
ผม: "ได้ครับ แค่อย่างเดียวนะครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมไว้ให้ครับคุณโอม"
6 Z5 i. l& f, }8 g$ N) L1 Z
; M* h: B- Q- ^0 \+ }8 R9 uคุณโอม: "แล้วไม่สบายดีขึ้นแล้วเหรอครับเอส"

ผม: "... ครับ ถ้าคุณโอมไม่มีธุระแล้ว ผมขอตัวทำงานต่อนะครับ สวัสดีครับ"

$ @, n  ^8 A/ A$ v! i% D4 oผมตัดสินใจตัดบทเพราะไม่อยากให้มีการสนทนาอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานครับ ผมควรโฟกัสแค่เรื่องงานอย่างเดียว ผมบอกกับพี่สุว่าไม่ต้องห่วงผม ผมไม่ได้เป็นอะไร ขอให้พี่สุไปพักทานข้าวได้แล้ว ผมขอตัวไปเอาของให้นายก่อน ทันทีที่ฝ่าเท้าผมสัมผัสกับบันไดบ้านของนายภาพของฝันร้ายเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่เป็นไร ผมต้องเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเห็นอะไร ห้ามร้องไห้อีก

วินาทีที่ผมบิดประตูลูกบิด ร่างกายสั่งให้ผมกลั้นหายใจและหลับตาลงอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดเข้าไปในห้อง

2 z3 z( L' u* D# E. d8 U! v
0 @) m) t0 E$ Aทุกอย่างเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบ ผมมองผ่านไปทางห้องน้ำก็รู้ว่าพี่สุยังไม่ได้ เข้ามาทำความสะอาด เพราะพื้นยังเปียกอยู่เลย ผมมองไปที่ผ้าห่ม กับ หมอน ก็พบว่ามันยังอยู่ดีที่เดิมของมัน จากนั้นจึงเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเอาสมุดบันทึกสีดำออกมา ผมมองไป หมอนสองใบนั้นอีกครั้ง เอาวะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ไปเลย จึงวางสมุดบันทึกเล่มนั้นลงกับตู้หัวเตียงก่อน
9 y2 c2 z* j7 u/ v: P
ผมสูดหายใจลึกๆ แล้วคว้าหมอนใบแรกขึ้นมากอดเอาไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมันอย่างเต็มปอด

... เป็นกลิ่นจากยาสระผมของคุณโอม...  ผมจำได้
* Q0 i, A* t. R. A5 r+ O8 H2 {
- D. a. r  q/ }9 Eมือผมเอื้อมคว้าหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกันขึ้นมา กลั้นใจ บอกกับตัวเองว่าถ้าใช่ ก็แปลว่าเขานอนด้วยกันที่นี่จริงๆ ตรงนี้ ที่ๆครั้งหนึ่ง เคยเป็นของผม...เป็นของผมมาก่อนปลายจมูกสูดดมลงกับหมอนอีกใบเช่นเดียวกับที่ผมทำกับใบแรก
# ?1 s0 N# \. c. G8 d; U# h: Q. S
... ทำไมล่ะ ทำไมยังเป็นกลิ่นของคุณโอม ไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนที่นี่ ในห้องๆนี้ ผมดมลงไปที่ผ้าห่ม ทั้งผ้าปูที่นอน เป็นกลิ่นตัวของคุณโอมเท่านั้น ไม่ใช่ของใครอื่น แล้วไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนกับคุณโอมที่นี่

4 P# F6 q. I5 K8 \5 |เพื่อให้หายข้องใจ ผมเดินไปยังห้องนอนแขกใกล้กัน เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องมีการใช้งานแล้วเดินไปดูที่พื้นห้องน้ำ

; b4 T* \+ U5 q& Q, W... พื้นเปียก ...

แสดงว่า ผมเข้าใจผิด คุณทอม กับคุณโอม ไม่ได้นอนด้วยกัน

* `! y, E) A$ w7 ~6 n1 S+ Qอ้าว
! z3 q: W) ]4 r2 b7 x; X5 b
$ O; k* N) T. uไม่ได้นอนด้วยกันหรอกเหรอ นี่ผมเครียดจนเก็บทั้งหมดไปฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะ
3 K4 ]& R* W. Z4 O6 |
ผมเดินกลับเข้ามาในออฟฟิศอีกครั้ง เอาสมุดบันทึกไปวางไว้บนโต๊ะคุณโอม ไม่ลืมที่จะเอากระดาษการ์ดสีขาวออกมาวาง แล้วเอาที่ทับกระดาษทับไว้ให้เห็นชัดเจน ถ้าผมไปถามพี่สุ พี่สุจะสงสัยหรือเปล่าว่า เค้าจะนอนหรือไม่นอนด้วยกัน มันเกี่ยวอะไรกับผม ไม่เอาอะ พี่สุจับ ผิดเก่งจะตาย ยังไงก็ถามไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้อะไรไปมากกว่านี้ครับ ผมรับมือไม่ถูกหรอกนะ

14.10 เสียงรถของคุณโอมเข้ามาจอดหน้าออฟฟิศ ผมชะเง้อมองดู นายเดินตรงมาทางประตูด้านหน้า ผมพยายามปั้นหน้าให้โอเคที่สุด ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบของผมไป ทำท่าทางประหนึ่งโปรแกรมเอ็กเซลตรงหน้า ทำให้ผมละความสนใจไม่ได้ ต้องทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไป ยังไงดี ยังไงดี เอาไงดีอะ ฮือออออ

คุณโอม: "เอส เข้ามาในห้องทำงานผมด้วยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

End EP 7.2 To be continued...

PP มาแล้วครับ เป็นไงครับ อิอิอิ โดนหลอกกันถ้วนหน้า
ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะฝึกปรือฝีมือในการเขียน นี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตเลย
8 P* F/ r5 T" ^, pพอจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลิน เสียว สนุก เศร้า ไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างมั้ยครับ
. l/ L; I% Z" O' Aมีคนเม้นท์บอกผมว่า อ่านไป 4 ตอน น้ำแทบพุ่ง 5555 นี่จะบอกว่า ขนาดเขียนเอง น้ำยังซึมๆเลยครับ ทุกครั้งที่เขียนหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ต้องใช้พลังในการเขียนเยอะมาก ต้องบรรยายให้เหมาะสมขนาดไหน ผู้อ่านของผมถึงจะอินไปกับเรื่องราว อินไปกับตัวละคร แต่ก็ยังย้ำนะครับว่านี่ไม่ใช้นิยาย ยังสโคปให้เป็นเรื่องเสียวอยู่

% l& \7 L( A) p: _ดีใจที่ทุกท่านชอบ อีก 2 ep ก็จะจบแล้วครับเรื่องหนุ่มฟาร์มม้า ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ
' ~2 f8 L# f/ S5 u
$ m7 j8 G" K) [% Z6 x( ]4 J: Yผมอาจจะหายไปพักนึงใหญ่ๆ ไม่ต้องรอกันนะครับ ติดตามความสนุกจากผู้เขียนเรื่องอื่นๆ กันไปก่อน
เดี๋ยวกลับมาแล้วจะมารายงานตัวครับ

0 b2 d1 k9 m; \3 x+ [  R1 J# C# @Love you all my readers...
" ~( g3 o5 R: _1 m2 r


& @9 p. k: D, z6 D6 U6 P8 v0 v9 O% \

pipi1

มาต่อเร็วๆน่ะครับเพราะเป็นเรื่องที่หน้าติดตามมีทั้งความเสียวมีทั้งอารมณ์เศร้าคลาวน้ำตามีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน และจะติดตามถึงตอนจบเลยน่ะครับ

tttmk

สนุกน่าติดตามมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

uglymen

บททดสอบอารมณ์และความรู้สึก มันเจ็บนะ

takeshi

ขอบคุณครับผม

natthaphat.sam

ขอบคุนครับ

7788BB

จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายที่ตีพิมพ์แล้วครับ

2 k' y/ u; A; X. R. {) l4 \/ C4 B

#โดนหลอกเต็มเปาเลยแทรกแผ่นดินหนีแป๊บ

tom10

งอลๆๆ

PP_Masaki

7788BB ตอบกลับเมื่อ 2017-1-13 05:24
จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายท ...

ชอบคอมเม้นท์จังครับ เหมือนมีปฏิกิริยาตอบรับจากผู้อ่านบ้าง

ผมเบื่อคำว่าขอบคุณ ขอบคุณ มากเลยครับ เพระาผมไม่รู้อะไรเลย
$ f1 D9 l, n% Z! G# `
เดี๋ยวกลับมาลุ้นกันว่า เค้าจะงอนกันได้นานแค่ไหน

sugarxxx

เป็นเรื่องที่ชวนให้น่าติดตามครับ  อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ  ขอให้มีตอนจบนะครับ ไม่อยากอ่านเรื่องแบบค้างคานะครับ ให้กำลังใจครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

kangped

ขอบคุณครับ

prince_devil

ไม่เอานะ คุณโอมอย่าว่าเอสนะะ

bird0211

ขอบคุณครับ

freezz

โดนอ้างอิง เอ๊ะหรือโดนแซวก็ไม่รุ้ นะคับ 55
2 d" }3 w8 i* n! o# Q* p6 }: F0 Rที่บอกว่าน้ำพุ่ง ก็เกือบพุ่งจริงๆนะคับ ฮาาา

6 y( X3 r& R* A' D* t1 Q, F& j6 mผมชอบอ่านแนวนี้ มันต้องลุ้นต้องติดตามตลอด
0 z0 i* d+ R% K. `อยากให้ นักเขียน เขียนต่อไป ถึงจะนานก็รอคับ แล้ว มาบอกผมด้วยว่ากลับมาเขียนเรื่องใหม่แล้ว ---》》 เหมือนสั่ง 555  ขอบคุณคับ

kaki

เยี่ยมเรยครับ ชอบผลงานนะครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ อยากให้มีพลัดกันรุก-รับบ้างอ่ะครับ

616161

ขอบคุณมากครับ

gaybin

สนุกมากครับ