ตอนที่ 14 หาปลา อ๊าส์ๆๆ
แสงแดดอ่อนยามบ่ายแก่ๆ ผมทอดสายตาไปรอบๆบริเวณซึ่งตอนนี้มันแปลกตาไปมาก จากเมื่อก่อนเป็นป่าจากที่รกคลึ้มต่างจากตอนนี้มองดูโล่งเต็มไปด้วยเสาตอม่อมหึมาจนจำไม่ได้ว่าส่วนในของสมุทรปราการ มีคลองน้ำคดเคี้ยวน่าจะเกิดจากการขุดของรถแบล็คโฮ น้ำนิ่งเงียบกริบยังมองไม่ออกว่าปลามันชุมตรงใหน น้องตั้มก็กุลีกุจอไปแบกถุงแหที่กะบะหลัง "ป่ะๆ พี่แม็กจะมัวนั่งอินไรอยู่เล่า"
"อินห่าไร ดูยังไงว่ะว่าปลาชุม ถ้าหิวพี่ว่าไปซื้อกินดีกว่ามั้ง"
"โด่ววว มันจะภูมิใจตรงใหนกันล่ะ ไปเร็วอย่าบ่นเป็นคนแก่ว่ะ"
"สัสสส แก่พ่องดิ" ผมสะบัดหน้าใส่มัน แต่ก็เดินตามมันไป
"เดี๋ยวตั้มทอดแหแล้วพี่แม็ก ช่วยตั้มลงไปงมด้วยนะ"น้องตั้มบอกผมแต่ตาสอดส่ายลงไปในคลอง
"กูด้วย???" ผมชี้ตัวเอง ทำหน้าตาเหร๋อหรา
"ก็ใช่ไง จะให้ผัวทำคนเดียวเหรอ"
"เห๊อะๆ น้ำสกปรกรึป่าวก็ไม่รู้"
"เอาน่า เดี๋ยวตั้มให้รางวัล" น้องตั้มยกยิ้มให้ผมแถมแลบลิ้นไว้มุมปาก โอ้ย...มันจะน่ารักไปใหน
"ขอเอารางวัลก่อนได้ป่ะ ฮ่าาา" ผมเดินไปขยำก้นเด็กน้อย
"เช๊อะ ดูผลงานก่อนดิ เอ๊ะอ่ะก็เ-ย็-ดๆ" น้องตั้มทำท่ากระแดะ น้องตั้มยืนจ้องน้ำสักพักก็โยนแหลงไปในน้ำดังตูมมม น้ำแตกกระจาย ผมมองหาร่างของเด็กน้อยอ่าว...ผัวช้านหายไปใหนหว่า สักครู่น้องตั้มโผล่หัวขึ้นมาจากพื้นน้ำ ผมขำกลิ้งก็จะอะไรล่ะแหดันพันตัวน้องตั้มลงน้ำไปด้วย ก็แหกับคนมันไม่สมดุลกัน
"ฮ่าๆ ตัวเองลงไปทำไม๊ ร้อนเหรอ" ผมแซวเด็กน้อย ที่กำลังดำผุดดำว่าย
"แมร่ง น้ำโคตรลึกอ่ะ" น้องตั้มยืนให้ดูเสมอคอพอดี
"เออ...กรูไม่กล้าลงแล้วอ่ะกลัวพญานาค" ผมหาทางออกให้ตัวเองเผื่อเด็กน้อยจะเห็นใจ
"ปัญญาอ่อนว่ะ พญานาคไม่มีหรอกคร้าบมีแต่อนาคอนด้าของตั้มเนี้ยะ" น้องตั้มหัวร่อร่า
"อันนั้นไม่น่ากลัว แต่มันน่ากิน" ผมกัดปากข้างล่างยั่วยวน
"จะกินอัลไลตอนนี้เล้า พี่ลงมาก่อนเห๊อะ มาช่วยกดชายแหเลย"น้องตั้มโบกมือเชื้อเชิญ ผมมองดูน้ำก็ใสสะอาดดี จึงตัดสินใจกระโดด ตูมมมม ลงน้ำไปหาน้องตั้มผมใช้เท้าไล่เหยียบไปรอบๆชายแห แต่มันเงียบๆเหมือนจะแห้วดูน้องตั้มตั้งใจจดจ่อมากเลย ตามองมาที่ผมแต่ไม่พูดอะไร ยังคงดำผุดดำว่ายเรื่อยๆมีฟองน้ำผุดขึ้นมาปุดๆ ที่ๆน้องตั้มมุดลงไป เงียบหายไปในน้ำสักเกือบนาทีเห็นจะได้ ไอ้ห่าจมน้ำตายหรือเปล่าว๊ะ!!! “ฮ่าๆพี่แม็กดูไรนี่” น้องตั้มโผลขึ้นมาจากน้ำ ส่งเสียงเอ็ดตะโร พร้อมกับชูปลานิลตัวเขื่อง แล้วยัดปลาลงถุงตาข่าย
“หู๊ววว เก่งว่ะ ผัวใครหึ๊” ผมพูดยกยอ น้องตั้มฉีกยิ้มร่า จนเห็นเขี้ยวทั้งสองข้าง
“ธรรมดาที่ใหนเล่า ดูด้วยใคร ฮ่าๆ” น้องตั้มห่อปากส่งจูบให้ผม
“เออๆ คร้าบพี่แหลม ฮ่าๆ”
“แหลม...พ่องงง” น้องตั้มด่าผมเสร็จ ก็มุดลงไปใหมคาดว่าคงเจอเป้าหมาย ผมก็ได้แต่ลอยคอในน้ำช่างไร้ประโยชน์จริงๆนะว่ามั้ย
สรุปแล้วโครมแรกถือว่าคุ้ม ได้ปลานิล3ตัวขนาดเท่าๆกันวมแล้วก็กิโลกว่า ผมว่ามันต้องเป็นพี่น้องกันแน่ๆเลยอ่ะ ผมมองดูน้องตั้มเวลาเค้าทำอะไรมีความมุ่งมั่นดี เดี๋ยวทอดตรงนั้นหว่านตรงนี้ไปเรื่อย แต่ไม่ค่อยได้ละ ปลามันคงตกใจหนีไปที่อื่น คลองก็ไม่ได้กว้างอะไรเพียงแต่คดเคี้ยวตามที่รถมันขุดเอาไว้ น้องตั้มชวนผมเดินลึกเข้าไปไกล้ๆดงจาก มองดูก็น่ากลัวนะ แสงแดดเริ่มน้อยลง เวลาน่าจะ5โมงเย็นแล้ว น้องตั้มหันมาบอกผมว่าทอดอีกโครมเดียวก็พอละ เดี๋ยวจะมืด ขณะที่ถือถุงปลาเดินตามผัว ต้อยๆ “พี่แม็กคราวนี้พี่ช่วยตั้มมุดน้ำด้วยนะ พี่อะกินแรงเด็กอ่ะ”
“ได้ไงเล่า ข้าไม่ได้ชวนใครมานิหว่า”
“เออ งั้นก็ไม้ต้อง เ-ย็-ด เอาป่ะ” น้องตั้มเบ๊ะปากใส่ผม
“เฮ้ย ไรว่ะ รู้งี้ไม่มาให้เปลืองน้ำมันหรอก แต่ช่วยก็ได้เน๊อะ” ผมเบ้ปากใส่เด็กน้อยบ้าง คิดว่าจะยอมง่ายๆเหรอ
“ดีม๊วกกกคร้าบ ที่รัก มาจุ๊บทีดิ” น้องตั้งโยกตัวมาหอมแก้มผมหนึ่งซื๊ดใหญ่ๆ
“ทำขนาดนี้เ-ย็-ด กันเลยดีกว่ามั้ง” ผมขยิบตาให้เด็กน้อย
“เดี๋ยวดิ สุดท้ายละ เดี๋ยวจะเอาให้ร้อง พอแล้วๆอ่ะ” ว่าแล้วน้องตั้มก็เหวี่ยงแหโครมลงไปครอบกอหญ้ากระจุกหนึ่ง
น้องตั้มนั่งลงข้างๆผมนั่งชันเข่ามองลงไปในน้ำ คงนั่งรอให้แหจมน้ำผมก็ไม่รู้หรอก แต่สายตาเจ้ากามของผมก็ดันหันไปเจอ อนาคอนด้าของไอ้เด็กเกรียนมันห้อยออกมาทางขากางเกงบ๊อกเซอร์ ผมเอื้อมมือไปเอานิ้วดีดดัง เพี๊ยะ!
“โอ๊ยยย พี่เหี้ย เล่นอะไรเนี้ยะ แมร่ง” น้องตั้มคงเจ็บ ถีบผมกลิ้ง หลุนๆ ลงไปในน้ำ เออ ดีกรูจะได้ไม่ต้องโดด
“โหๆ ลามปามนะ อั๊ยสาสส” ผมแกล้งตะโกนด่ามันไปงั้นแหละ สนุกดีเวลามันด่า
“โครมนี้ ตั้มยกให้พี่โชว์ ฝีมือเลย ไม่งั้นนะ ไม่ต้องเอาเลย งอนด้วย ชิ๊ส์” น้องตั้มกระฟัดกระเฟียดคงเจ็บไม่หาย
“กลัวที่ใหนเล๊า เตรียมเก็บปลาให้ทันละกัน” ผมพูดแล้วก็ไล่คลานไปรอบๆแห ดีที่น้ำตงนี้ไม่ลึกแค่เข่าเอง
“ไอ้ตูดหมึกขี้โม้เน๊อะพี่แม็กเน๊อะ” ห่าลากตูดหมึกก็กรู พี่แม็กก็กรูตกลงมรึงด่ากรู...ช่ะ?
ผมควานมือไปในน้ำเรื่อยๆ ทันไดนั้นมือก็คลำไปโดนอะไรบางอย่าง ตัวลื่นๆดิ้นดุกดิก ผมคว้าหมับ2มือ เอ๊ะ ปลาเหี้ยไรว่ะ ตัวกลมๆ ลองเลื่อนมือไปตามลำตัวของมัน เอ๊ย!!! ทำไมปลาถึงตัวยาวแบบนี้ สมองผมประมวลผลอย่างเร็ว ยิ่งกว่าคอมพิวเตอร์ในร้านเกม ว่าเจ้าตัวนี้ไม่ใช่ปลาแน่ๆ ปลาครวยไรจะยาวขนาดน้านนน
“เฮ้ยยย งู!!! น้องตั้มงู ฮือๆๆๆ” ผมวิ่งล้มลุกคลุกคลาน ปากก็ร้องงูๆ น้ำตาก็ไหลไม่แอ๊บแมร่งแล้ว
ผมวิ่งในน้ำล้มบ้างคลานบ้าง กว่าจะขึ้นไปบนฝั่งได้ ส่วนไอ้เด็กเวรหัวเราะผม จนหงายหน้าหงายหลัง ไอ้ห่าเอ้ย ก็รู้ว่าผมกลัวงูสุดชีวิต แมร่งแทนที่จะช่วยกลับหัวเราะเยาะเย้ย คอยดูเถอะวันพระไม่ได้มีหนเดียวนะ เว้ย!!! ผมนั่งตัวสั่นร้องไห้โฮๆ จนน้องตั้มอดสงสารไม่ได้ เข้ามาโอบไหล่กอดผมทั้งที่ปากยังขำคิ๊กๆ เดี๋ยวเถอะมรึงไอ้เด็กเปรต
“โอ๋ๆๆ ที่รักไม่กลัวนะ ตั้มอยู่นี้ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวตั้มจับผัดเผ็ดแมร่งเลย” น้องตั้มปลอบใจแต่ผมกลับผะอืดผะอมในท้องอย่างหนัก
“มรึงลองแดรกสิ มรึงกับกรูเลิกกัน อ อ๊วกกก” ผมทนไม่ไหวแล้ว อาหารมื้อกลางวันมันสวนคืน เสียดายShiftหาย
“ฮ่าๆ ตั้มพูดเล่นใครจะกล้ากินเล๊า” จะเชื่อดีมั้ยนิ ผมอ๊วกจนเจ็บกล้ามท้อง ถ้าน้องตั้มแดกงูจริงๆ แล้วที่ดูดปากมันหล่ะ แหวะ อุ๊กกก อ๊วกกกก ผมยังคงอ๊วกลมต่อ หมดแรงแล้วนะเว้ย กรูสาบานจะไม่มาอีกเลย ให้ตายเถอะ จอนนี่
“แล้วงูที่ว่าอะมันเป็นไง” น้องตั้มถาม หลังจากผมเริ่มผ่อนคลาย
“กก็เหมือนงูทั่วไปแหละตัวเท่าแขน ยาวๆลื่นๆ ดีนะมันไม่ฉก หื๊ยยย น่ากลัว”ผมขนลุกขนชันกลั้นใจตอบ
“แล้วมันมีหนามบนหลังป่าว” ดูมันยังถามต่อ ผมนึกถึงพญานาคในละครช่อง7เช้าเสาร์อาทิตย์เลย บรื๊อออ
“ไม่มีอ่ะเอ๊อ... รึจะมี” โถ่ววว ใครจะไปทันสังเกตเล่า
“งั้นเดี๋ยวตั้มจะลงไปดูเอง พี่นั่งรอนี่แหละ” น้องตั้มยืนขึ้นเตรียมเดินลงไปในคลอง
“อย่า!!! น้องตั้มมันอันตรายอย่าลงไปนะ” ผมดึงแขนน้องตั้งไว้ละล้าละลัง
“ไม่ลงไปจะเอาแหที่ใหนไปคืนเขาเล่า คิดสิคิด” น้องตั้มมองผมแบบขำๆ
“ช่างแมร่งสิ พี่ซื้อใหม่เป็นร้อยยังได้แค่แห”
“เออ พ่อมหาเศรษฐี จะไปกลัวทำไม มันอยู่ข้างในเราอยู่ข้างนอก โง่จังว่ะเมียใคร” นั่นมันหลอกด่าอีกละ
“ก็แล้วแต่ งูลากไปแดรกกรูจะได้ หาผัวใหม่” ผมว่าใส่เผื่อมันจะเลิกล้มความคิด
“ก็ลองมีดิ เป็นผีจะมาหักคอแมร่งทั้งคู่ ฮ่าๆ” น้องตั้มหัวเราะแล้วเดินลุยน้ำใปดึงจอมแห เขย่าๆลากเข้ามาหาตัว
“ระวังนะน้องตั้ม อี๊ๆๆๆ” ผมยกมือขึ้นมาปิดตาห่างๆ พอแหพ้นน้ำน้องตั้มหัวเราะลั่นคุ้งน้ำ
“ฮ่าๆ เหี้ยงูกระทิง มันทำให้เมียกรูเสียขวัญต้องผัดเผ็ดสถานเดี๋ยว”
“ห๊ะ!!!งูกระทิง” ผมเพิ่งเคยได้ยินชื่องูชนิดนี้ “ น้องตั้มถือแหมาวางลงข้างผม ผมกระโดดเหยงๆ ร้องโวยวาย
“โอ๊ยยย เอาไปใกลไม่ได้ไง๊ ”
ผมมองดูตัวมันไกล้ ลายตามตัวมันออกเหลืองปนดำประกายเลื่อมระยิบ เจ้างูกระทิงที่ว่ามันมีความยาวประมาณ60ซม. ปากยาวๆมีหนามที่หลังตลอดแนว แต่ทำไมหางมันเหมือนปลาจังหง่ะ มันดิ้นกุกกักๆในแหสงสัยพ่อแม่มันคงเป็นปลากับงูปี้กันแน่ๆ ผมคิดแบบนั้นจริงๆ
“จะกลัวทำไมเล่า นี่เขาเรียกว่าปลากระทิง เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง แกงส้มสุดยอด” ดร.น้องตั้มอธิบาย
“จะปลาจะเหี้ยไร เป็นตายกรูไม่ขอแดรก” ผมขอสาปส่งปลากระทิง ปลากระดอหมาอะไร ช่างแมร่ง
“เดี๋ยวตั้มจะเอาไปฝากพ่อไอ้อ้นก็ได้คร้าบ”
“เอาไปแมร่งหมดนั้นแหละคงแดรกไม่ลงแล้ว” ผมนึกขยะแขยงปลาทั้งหมด
“ฮ่าๆ อะไรเนี๊ยะ ตั้มอุตส่าห์ดำน้ำแทบตาย” น้องตั้มขำ
“อยากกินเดี๋ยวซื้อให้แดรก พอๆไม่มาอีกแล้ว โว้ย” ผมทำท่าจะเดินกลับรถน้องตั้มดึงตัวผมไว้
“จะรีบไปใหนๆ”น้องตั้งทำเสียงแบบอิกคิวซัง
“กลับบ้าน มืดแล้ว” ผมกระชากเสียง
“ได้ไงๆน้องตั้ม ยังไม่ได้ทำตามสัญญาเลยอ่า”
“หมดอารมณ์จะทำละ”ผมหมดอารมณ์จริงๆแหละ เพราะไอ้งูกระทิงตัวเดียว
ตอนนี้ดวงอาทิตย์ตกไปแล้ว แต่ขอบฟ้าสีแดงให้แสงสว่างอยู่ เสียงแมลงเริ่มส่งเสียงร้องระงม บรรยากาศช่างวังเวง แต่นอกจากงูผมไม่กลัวอะไรหรอก น้องตั้งดึงตัวผมหันกลับไปกอด ปากก็จูบที่คอ ลมหายใจอุ่นๆ มันทำให้ผมสยิว ไฟราคะวิ่งพล่านทันที แถวนี้ห่างไกลบ้านคนเพราะถูกเวนคืนทำทางวงแหวนอุตสาหกรรม จึงไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาเห็น ในความมืดสลัวๆของแสงไฟที่สาดส่องมาจากไกลๆ ยามนี้ตงมีเพียงเราสองคนเท่านั้นที่ยังอยู่ตรงนี้ น้องตั้มทั้งจูบทั้งดูดเม้มไปทั่วคอติ่งหู แล้วก็เลื่อนมาที่ปาก น้องตั้มส่งลิ้นชำแหรกเข้ามาในปากผม ผมก็เปิดปากรับการจู่โจมของลิ้นเด็กน้อย ลิ้นอุ่นๆหวานๆของเด็กน้อยต่อสู้กันจนน้ำลายไหลย้อยคาง ยุงเจ้ากรรมก็เริ่มรุมกันกัด แต่ไม่กลัวเว้ย มรึงแค่ยุงกรูจะเ-ย็-ด
“”อื้มมมอ่าส์” เสียงอู้อี้ในลำคอของเราทั้งสองคน มันช่างรัญจวนใจจริง ยังกะหนังเอ็กซ์ที่เคยดูเลยอ่ะ
“พี่แม็กลงน้ำไม๊ ยุงกัดอ่ะ” น้องตั้มถอนปากออก เอ่ยปากชวนไปเสพสังวาสในน้ำ
“ได้หมดคร้าบ”ตอนนี้ผมไม่กลัวแล้ว งู-เงอ งอ-เงี่ยนอย่างเดียวแถมมีอนาคอนด้าเด็กน้อยจะกลัวทำไม อิอิ
น้องตั้มดึงมือผมลงไปริมตลิ่งที่น้ำไม่ลึกนัก แล้วนอนหงายโน้มตัวผมลงไปกอด ผมลูบไล้ไปทั่ว ลิ้นก็ทั้งเขี่ยทั้งดูดนมทั้งสองข้างสลับกัน น้องตั้มร้องซื๊ดไม่ขาดปากเหมือนกินของเผ็ด ส่วนมือผมก็สอดเข้าไปในขอบบ็อกเซอร์ อนาคอนด้าของเด็กน้อยกระดกสู้มือหงึกๆจนร้อนผ่าวแม้จะอยู่ในน้ำก็ไม่ช่วยลดความร้อนได้เลย ผมใช้สองนิ้วรูดวนหัวหยัก จนเด็กขี้เงี่ยนร้องอ้าส์ๆ เด้งเอวสวนมือขึ้นลงจนน้ำกระเพื่อมเป็นคลื่น ผมยอมรับเลยว่ามันตื่นเต้นมากจริงๆ
“”อ้าส์ อ๋อย พี่จ๋า จะทรมานตั้มไปถึงใหนคร้าบ ตั้มเงี่ยนคันรูไปหมดแล้ว โอวววว”
โปรดติดตามตอนต่อไป
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2017-2-12 05:57:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2017-2-12 07:05:25
โพสต์ 2017-2-12 07:43:49
โพสต์ 2017-2-12 11:05:34
โพสต์ 2017-2-23 15:44:46