กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน“มาลามะลิ”สวย…ด้วยบทกลอน
กราบ “มารดร” ด้วยรักมั่น “กตัญญุตา”
หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ
แม่จ๋า…แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่…เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่…สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ…พร่ำพรรณนา
ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย…คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง…คือแม่…คอยแลมอง
ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ “ครู” สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน…เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ “รู้คิด” ที่ติดตน
กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด “คำรัก” หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก…มารดา
กลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย
อ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก “ลูกรักแม่”
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก…จากดวงใจ
กราบด้วย “มาลัยอักษรา” บูชาเอย
จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย…ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ….เป็นของขวัญ…นั้นด้อยไป
แม่จ๋า…แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้…ไม่เพียงพอ
แม่จ๋า…ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่… “รัก” หญิงที่ขนานนาม “มารดร”
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา
หวังเพียงแค่ “คนดี” ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน
โอ้ละเห่-ฟูมฟัก…ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป
สายใยโยงเชื่อมยากเสื่อมถอย
ดั่งสร้อยร้อยมานเฝ้าสานถัก
โอบกอดกกเจ้าเฝ้าหลงรัก
มอบตักพักหนุนพร้อมอุ่นไอ
ยามโตเติบใหญ่ไว้เป็นเพื่อน
ตักเตือนติดตามยามไปไหน
ห่วงหาอาทรก้อนดวงใจ
รักใดในหล้าหาไม่มี
ด้วยรักถักทอแม่พ่อพร้อม
โอบล้อมหลอมเจ้าเฝ้าขัดสี
สอนสั่งหวังเน้นเป็นคนดี
แม่พลีพ่อพร้อมล้อมครอบครัว
เคี่ยวเข็ญขัดเกลาโน้มน้าวจิต
ชี้ผิดเพื่อตรองกรองดีชั่ว
เลือกเลวเหวลึกต้องนึกกลัว
หมองมัวมองข้ามห้ามเฉียดกาย
พ่อแม่แก่เฒ่าหวังเจ้านั้น
ถึงวันวายดับชีพลับหาย
ก่อนสิ้นวิญญาณ์ถึงคราตาย
แม่หมายมีเจ้าเฝ้าปิดตา
แม่นั้นเปรียบเทียบพระอรหันต์
สุดจะสรรบรรยายมากมายข้อ
เก้าเดือนอุ้มคุ้มครองป้องพะนอ
ได้เกิดก่อชีวิตจิตวิญญาณ์
มอบความรักห่วงใยแม้ไม่เห็น
ด้วยลูกเป็นเชื้อไขยิ่งใหญ่ค่า
อธิษฐานขอพรวอนเทวา
ลูกเกิดมาครบถ้วนมวลร่างกาย
เท้าน้อยน้อยคอยจับประทับจูบ
บรรจงลูบโลมไล้ไม่หนีหาย
ป้อนข้าวน้ำทำให้ไม่เสื่อมคลาย
มิดูดายริ้นไรมิให้ตอม
แม้เพียงนิดคิดย้อนเกิดร้อนหนาว
ในเรื่องราวแม่ลูกผูกถนอม
แม่ทนอดลูกกินแม่ยินยอม
แม่ผ่ายผอมเลี้ยงลูกด้วยผูกพัน
เข็มเล่มน้อย ร้อยด้าย ผูกสายคล้อง
มือค่อยกรอง มาลัย มาให้แม่
ด้วยความรัก ประจักษ์ซึ้ง ถึงดวงแด
มิผันแปร เปลี่ยนล่วง ตามห้วงวาร
สายสะดือ สื่อสายใย ในวันเก่า
แม่คอยเฝ้า ประคับประครอง ป้องภัยผ่าน
หิวต้องอด เพราะรกนั้น พันธนาการ
ล้วนอาหาร มากค่า มาป้อนเลี้ยง
สายสัมพันธ์ อ้อมกอดอุ่น การุญลูก
ด้วยพันผูก หัวใจ ไม่บ่ายเบี่ยง
มอบรักล้น บนทาง แม่ข้างเคียง
จนกล่อมเกลี้ยง เติบใหญ่ ลูกได้ดี
สายกระแส เสียงพร่ำ ทุกคำพูด
ล้วนพิสูจน์ หัวใจ ไม่หน่ายหนี
พระคุณแม่ นับอนันต์ ของท่านนี้
แม้นวจี ก็ยากสรรค์ มาพรรณนา
สายเส้นด้าย เรียงร้อย มะลิรัก
ลูกทอถัก แทนสายใย ให้ซึ้งค่า
เทิดพระคุณ อุ่นไอ ที่ให้มา
ด้วยมาลัย มาบูชา มารดาเอย
สองมือไหน… ใครเล่า ป้อนข้าวน้ำ
สองมือไหน… คอยปราม ยามเราเพลอ
สองมือไหน… อุ่นไอ อ้อมกอดเธอ
สองมือไหน… ที่เราเฟ้อ ถึงทุกวัน
สองมือไหน… เราดุนดูด ตั้งแต่เด็ก
สองมือไหน… ยามเราเล็ก ประคองนั่ง
สองมือไหน… ซ่อมของ เราทำพัง
สองมือไหน… ให้ความหวัง ตลอดมา
สองมือไหน… เช็ดน้ำตา ตอนอกหัก
สองมือไหน… ใครไม่รัก ให้มาหา
สองมือไหน… คอยกอดเรา สุขอุรา
สองมือไหน… ใครนั้นหนา “แม่”ฉันเอง…. ^^”
แด่… “แม่”ที่รักของลูกทุกคน….
คำหนึ่งคำมากล้ำด้วยคุณค่า
คือ”มารดา”ผู้เหนือยิ่งกว่าสิ่งไหน
เพียงสดับรับรู้ได้ในทันใด
นามนี้เปี่ยมด้วยห่วงใยใจเมตตา
นามแสดงแฝงไว้ด้วยภาระหนัก
ต้องฟูมฟักรักเลี้ยงดูให้รู้สา
คอยปกป้องคุ้มภัยให้บุตรา
เลี้ยงดูมาจนถึงวันเจริญวัย
คอยชี้นำทางสว่างกระจ่างจิต
ช่วยชี้ทิศทางเดินดำเนินได้
คำสอนสั่งพรั่งพรูสู่สายใย
หวังเพียงให้ลูกได้สิ่งที่ดี
แม้เหนื่อยหนักสักแค่ไหนไม่เคยบ่น
ยอมอดทนเพื่อลูกได้สุขี
หาสิ่งใดไหนเปรียบเทียบเท่ามี
พระคุณนี้ยิ่งใหญ่ไม่อาจลืม
อ่านต่อ: http://www.klonthai.com/tag/%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88#ixzz2bZNsYSDa
แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้.
ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบ และกึ๋นของลูกเอง
แม่อยากให้ลูกคิดและมองโลกในแง่ดี.
อย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้
หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี
แม่อยากให้ลูกหัดฝัน.
เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน
หรือความฝัน ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหน
แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม.
จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น และจงเป็นคนแรก
ที่ให้กำลังใจ และชื่นชม
แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ.
ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร
อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร
แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน.
เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดี
และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา
แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน.
อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทะแมง
ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ
แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก.
ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้า
แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ
แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน.
ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้
อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง
แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง.
ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า
เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่
แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข.แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก
คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอย
ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง
อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ
อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้
กลั่นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด
จนปรากฎเป็นหยดนมรสกลมกล่อม
เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม
เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา
วันเปลี่ยนวันเดือนเปลี่ยนเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย
จากเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแข็งกล้า
ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา
สอนปัญญาสอนวิชาสารพัน
ทารกน้อยวันนี้เห็นเป็นผู้ใหญ่
แม่ภูมิใจในผลงานการสร้างสรรค์
ความเหน็ดเหนื่อยกายใจหายไปพลัน
เมื่อถึงวันลูกได้รับปริญญา
วันนี้ลูกของแม่สุขถ้วนทั่ว
มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา
แม่คนนี้ย่างเข้าสู่วัยชรา
รอเวลาสู่กองฟอนตอนสิ้นใจ
วันเอยวันแม่
สองตาแลหม่นหมองอยากร้องไห้
บ้านแม่อยู่วันนี้ไม่มีใคร
มีแต่ไก่กับหมาที่สีมอซอ
อยากฝากดาวถามฟ้าหาลูกรัก
ใครรู้จักบอกให้ได้ไหมหนอ
แม่ชราผู้อยู่หลังยังเฝ้ารอ
บอกอยากขอเห็นหน้าอีกคราเอย