แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tokkradoor เมื่อ 2024-12-13 22:21
หอพักวิปริต : 8 ไอ้รปภ. โรคจิต *แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงมีแต่งเติมเสริมมาก-น้อย แล้วแต่แต่ละตอนครับ
ชีวิตในเมืองหลวงนี่ว่าไปก็ลำบากนะครับ ขนาดผมหาที่พักใกล้กับที่ทำงานแล้วแต่กว่าจะเลิกงาน กว่าจะกลับถึงห้องแต่ละวัน ก็ต้องเจอทั้งแดดทั้งฝุ่น ร้อนจนเหงื่อท่วมเข้าห้องมายังไม่ทันอาบน้ำ กะว่าจะแค่นอนเล่นแป๊บเดียว ตื่นมาอีกทีก็มืดแล้ว
วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ผมตื่นขึ้นมาในความมืด สายลมเอื่อยๆ ของช่วงปลายฝนต้นหนาวพัดเข้ามาทางประตูห้อง นาฬิกาดิจิทัลบนหัวนอนบอกเวลาใกล้เที่ยงคืน ตอนที่ไอ้ รปภ. โรคจิตประจำตึกนี้ขึ้นมาปิดไฟทางเดิน มันคงได้เห็นผมนอนหลับในสภาพใส่กางเกงสีขาวบางๆ แค่ตัวเดียว แต่จะเป็นไรไปล่ะ ในเมื่อมันเคยเห็นผมถอกควยจนน้ำแตกบ่อยๆ แล้วมันก็บอกเองว่าให้ผมทำตัวตามสบาย ทั้งที่ผมสาดน้ำควยใส่ตูดมันเมื่อครั้งก่อน มันก็ไม่ได้พูดอะไรกับผมเลย ยังยืนตะเบ๊ะทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน แต่สายตามันต่างออกไป ดูเป็นมิตร ไม่กวนตีนผมเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ผมว่ามันแอบอมยิ้มนิดๆ ด้วยซ้ำ ผมเองเสียอีกที่เป็นฝ่ายทำตัวไม่ถูก จนเวลาผ่านไปเป็นเดือนแล้วก็ยังไม่กล้าแก้ผ้าอยู่ในห้องตอนที่ยังไม่ปิดประตู อย่างน้อยก็ต้องมีกางเกงในติดตัวไว้ตลอด
ภาพน้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งใส่มันจากด้านหลังจนเปื้อนทั้งเสื้อทั้งกางเกงยังติดอยู่ในหัวผม ที่จริงถ้ามันรู้ตัว ไอ้โรคจิตอย่างมันอาจจะคลานลงไปกับพื้น โก่งตูดขึ้นมาให้ผมได้ละเลงน้ำควยไปบนตูดแน่นๆ ของมัน ไม่ใช่ทำได้แค่แอบว่าวตามหลังแบบคราวก่อน กางเกงสีกรมท่านั่นจะได้มีคราบกามอยู่บนสะโพกกลมๆ ทั้งสองข้าง
ผมถอดกางเกงในที่ใส่อยู่มาสวมหัวเหมือนหน้ากาก เตรียมพร้อมจะออกไปจำลองเหตุการณ์ที่หน้าลิฟต์อีกครั้ง ถ้ามันจะเห็นผมเงี่ยนจนอยู่ในสภาพนี้ก็คงไม่เป็นไรหรอก ในเมื่อมันเองก็วิปริตไม่แพ้กัน ผมอาจจะได้เปิดเกมเสียวแบบใหม่ๆ อย่างที่คาดไม่ถึงก็ได้
ผมค่อยๆ โผล่หน้าออกจากห้องไปสังเกตสถานการณ์ข้างนอก แต่ยังไม่ทันยื่นหน้าออกไป แสงสลัวจากหน้าลิฟต์ส่องให้เห็นเงาดำยืนอยู่ที่หน้าตู้ตากกางเกงในของสาวพยาบาลข้างห้อง ผมถอยหลังมาชิดผนังข้างประตู นั่งลงกับพื้น แล้วถอดกางเกงในออกจากหน้า พยายามพรางตัวให้แนบไปกับผนังมากที่สุด ผมคงเห็นหน้าของร่างนั้นได้ชัดกว่านี้ ถ้าไม่มีไอ้แสงสีเหลืองจากหน้าลิฟต์ส่องมารบกวนจนเห็นร่างนั้นเป็นภาพย้อนแสง
มองจากด้านข้าง ร่างดำมืดนั้นสูงราวๆ 170 เซน ไม่สวมเสื้อ จนเห็นกล้ามเนื้อที่หน้าอกชัดเจน มือของมันข้างหนึ่งปิดปากปิดจมูกของตัวเอง อีกข้างกระถอกเข้าออกช่วงใต้สะดืออย่างช้าๆ แต่หนักหน่วง กระทบพงหมอยที่ฟูจนเห็นได้ชัด เสียงดัง ตับ..ตับ..ตับ.. เบาๆ บอกให้รู้ว่ามันกำลังใช้มือทำกิจกรรมแบบเดียวกับผมอยู่ เงากระทบทำให้เห็นก้นงอนชัดเป็นทรง แสดงว่ามันไม่ได้ใส่กางเกง แต่กลับมีบางอย่างกองอยู่แถวหน้าแข้งหรือว่ามันปลดกางเกงมาไว้ที่ข้อเท้า? ผมพยายามเพ่งมองโดยขยับตัวน้อยที่สุดมีแค่มือข้างเดียวที่สาวควยเป็นจังหวะไปพร้อมๆกับมัน
มันหยุดชักว่าว ถอกควยค้างไว้ จากมุมย้อนแสงที่ผมมอง มันเป็นควยทรงประหลาดที่สุดที่ผมเคยเห็น ลำควยเล็กแค่ท่อประปา PVC 1 นิ้ว ที่ใช้กันตามบ้าน แต่กลับยาวเกินคืบ แล้วยังหัวควยที่บานออกเกือบสองเท่าของขนาดควยนั่นอีก มันทำให้ผมเงี่ยนมากขึ้นจนอยากจะเดินเข้าไปจับ ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าร่างนั้นคือใคร
มันเลื่อนมือที่ปิดจมูกตัวเองลงมาที่กระดอประหลาดนั่น ทำให้เห็นสิ่งที่อยู่ในมือ มันเป็นของอย่างเดียวกับที่ผมเคยใช้ชักว่าวมาก่อน ผ้าลื่นถูกลูบช้าๆ ลงบนหัวควย เสียงครางเบาๆ อย่างทรมานดังออกมาจากปากมัน ร่างสั่นเกร็งอย่างเห็นได้ชัด มันลูบกางเกงในวนไปรอบเงี่ยงควยไล้ไปทั่วตัว ผ่านคอไปที่หน้า และค่อยๆ ย้อนกลับมาที่ควยอีกครั้ง เงาร่างนั้นเพลิดเพลินกับกิจกรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใช้เวลานานพอที่จะทำให้ผมรู้สึกปวดควยจากการว่าว แต่จู่ๆ มันก็หยุดมือ แล้วเปิดประตูตู้ตากกางเกงในออก ผมนิ่งสนิท แทบกลั้นหายใจ เพราะแค่มันเหลือบตามองทางขวามือ มันก็จะเห็นผมแก้ผ้านั่งพิงผนังอยู่ข้างประตูห้อง
มันทำอะไรยุกยิกในตู้สักครู่ก่อนจะปิดประตูแล้วหันหลังเดินไปตามทางเดิน ก้มลงหยิบอะไรบางอย่าง แล้วเดินต่อไป ยิ่งใกล้แสงไฟหน้าลิฟต์ เงานั้นยิ่งคมชัด มันก้มลงหยิบอะไรอีกครั้งแล้วเดินไปที่หน้าลิฟต์ ร่างนั้นกระทบแสงไฟ มันถือเสื้อกับกางเกงสีกรมท่าไว้ในมือ ที่เท้าสวมคอมแบทสีดำขัดเป็นเงา แต่ที่เด่นที่สุดในตัวมันคือหัวกระดอสีแดงสดที่บานเหมือนดอกเห็ด
ไอ้ รปภ. โรคจิตวางเสื้อผ้าไว้ แล้วนอนลงกับพื้น หันหัวไปทางลิฟต์ ปลายเท้าค่อยๆ ไต่ไปบนผนัง มันขยับตัวจนเอวงอตั้งฉากกับพื้น มีผนังเป็นที่พิงสะโพกกับเท้า ทำท่าเหมือนพร้อมจะโดนเย็ดตูด แต่รูตูดมันแทบจะชิดผนังอยู่แล้ว ผมสบายใจขึ้นทันทีที่รู้ว่าเป็นมัน เลยขยับตัวออกจากห้องมานั่งพิงผนังหน้าห้อง หันหน้าไปหา รปภ.ประจำตึก แล้วชักว่าวไปพร้อมกับมันอีกครั้ง ผมสารภาพอย่างไม่อายว่าความวิปริตของไอ้นี่มันกระตุ้นอารมณ์ผมได้ถึงใจจริงๆ กล้ามดากแน่นๆ กับกระดอประหลาดของมัน ท่าชักว่าวที่มันทำอยู่ตอนนี้ แล้วที่มันแก้ผ้าเดินในตึกเหมือนผมอีก
มือของมันเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ขาเริ่มเหยียดแนบไปกับผนัง คล้ายเกร็งตัวพร้อมจะแตก แต่แล้วมันก็หยุดรัวมือ ค่อยๆ ขยับมือกระแทกช้าๆ
1...
2...
3...
สามครั้ง ในสามวินาที น้ำควยของมันก็แตกทะลักออกมาจากหัวกระดอสีแดงสด พุ่งไปที่หน้าของมันพอดี
ผมปลดปล่อยความเงี่ยนของตัวเองไปพร้อมกับมันโดยเอามือกันไว้ ไม่ให้เลอะเทอะที่พื้นหน้าห้อง รีบขยับตัวกลับเข้าไปในห้อง หาผ้าเช็ดลวกๆ แล้วยื่นหน้าไปสังเกตการณ์
ไอ้ รปภ. วิปริต เอาเสื้อเช็ดน้ำควยออกจากบนหน้า บนตัว แล้วสวมเสื้อไปทั้งแบบนั้นก่อนจะสวมกางเกงโดยไม่มีกางเกงใน เอาตีนที่สวมคอมแบทเหยียบขยี้พื้นไปมาแล้วเดินหายไป ผมรีบไปเช็กความเสียหายกางเกงในของสาวข้างห้อง ในนั้นมีกางเกงในแห้งสนิทแขวนอยู่ตัวเดียว แต่กลิ่นเหงื่อของผู้ชายชัดว่าเป็นกลิ่นควยไอ้โรคจิตนั่นแน่ๆ แทนที่จะรังเกียจ กลิ่นนั้นกลับทำให้ผมเกิดอารมณ์ขึ้นอีกครั้ง..
มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆ ที่ผมจะต้องขอยืมมาใช้งานก่อนเป็นการชั่วคราว ------------------------------------------------------------------------------------------
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-12-4 22:41:40
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-4 23:35:49
โพสต์ 2024-12-5 01:13:50
โพสต์ 2024-12-5 01:16:28
โพสต์ 2024-12-5 10:31:05
โพสต์ 2024-12-5 20:48:56
