คำรักจากลูก...ส่งสุขถึงแม่ (S-1623)

nokky

ยามมีกิจหวังเจ้าเฝ้ารับใช้ ยามป่วยไข้หวังเจ้าเฝ้ารักษา
เมื่อถึงคราววันตายวายชีวา หวังลูกยาปิดตาคราสิ้นใจ ฯ

nokky

วันใดที่ว้าเหว่และเงียบเหงา ขอเจ้ากลับคืนมาเถิดหนา
แม่คอยรับซับน้ำตา เยียวยารักษาแผลใจ
หญิงแก่ๆคนนี้ยังคอยอยู่ เอ็นดูลูกเสมอเจ้ารู้ไหม
ไม่เคยคิดมุ่งร้ายหมายพิษภัย มีแต่ให้กับให้ด้วยใจจริง

nokky

เสียงของแม่ไพเราะเสนาะแน่
เสียงของแม่ไพเราเสนาะยิ่ง
เสียงแม่ใส่ไพเราะเสนาะจริง
เสียงแม่ยิ่งไพเราะเสนาะนาน

nokky

เหงื่อไคลไหลรินลงโลมดินแทบสิ้นใจ
ก้มหน้าหาเงินไปเพื่อให้ใครได้อยู่กิน
อดนอนทนร้อนหนาวอดหวานคาวอดข้าวกิน
แม่อดจนหมดสิ้นให้ลูกกินหมดสิ้นเอย ฯ

nokky

สองมือจับไถใจแน่วแน่
ตั้งใจแท้เพื่อลูกรักจักสดใส
ส่งลูกเรียนเขียนอ่านคิดการณ์ไกล
เพียงเพื่อให้สมหวังดังใจจินต์
แม้แดดร้อนฝนโปรยแม่โหยแห้ง
ถึงสิ้นแรงเหนื่อยกายไม่ถวิล
เหงื่อไหลย้อยรินหยดรดแผ่นดิน
แม่ยอมสิ้นสละแม้จะตาย ฯ

nokky

รักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก
ผูกสมัครรักมั่นไม่หวั่นไหว
ห่วงใดเล่าเท่าห่วงดังดวงใจ
ที่แม่ให้แก่ลูกอยู่ทุกครา
ยามล้มกลิ้งใครหนอวิ่งเข้ามาช่วย
แล้วปลอบด้วยคำหวานกล่อมขวัญให้
พร้อมจูบที่เจ็บชมัดปัดเป่าไป
ผู้นั้นไซร้ที่แท้ .. แม่ฉันเอง

nokky

แม่ ๆ แม่ คำนี้มีความหมาย แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายสถาน
แม่เป็นได้หลายสิ่งหลายประการ เป็นธนาคารเป็นเป็นพระพรหมเป็นร่มไทร
เป็นผู้ให้กำเนิดเกิดลูกรัก เป็นผู้ให้ที่พักพิงอาศัย
เป็นผู้ให้ไออุ่นทั้งกายใจ เป็นผู้ให้อะไรอะไรไม่รามือ
ยามลูกป่วยแม่ให้การรักษา ลูกโตมาแม่ให้เรียนหนังสือ
ลูกต้องการตำราแม่หาซื้อ ลูกปรึกษาหารือแม่ยินดี
ลูกคนใดกระทำกรรมแก่พ่อแม่ สุดเลวแท้ชั่วช้าสิ้นราศรี
ลุกด่าแม่ตีพ่อลุกกาลี ลูกอัปรีย์ทำแม่ช้ำน้ำตาริน
น้ำตาแม่ไหลรินเมื่อลูกร้าย น้ำตาแม่เป็นสายเมื่อลูกหมิ่น
น้ำตาแม่หลั่งลงรดแผ่นดิน แม่ยอมสิ้นสละแม้จะตาย

nokky

รักอะไรไหนเทียบเปรียบแม่รัก
ลูกประจักษ์แก่ใจหาใครเหมือน
ตั้งแต่เล็กแม่เราเฝ้าคอยเตือน
ไม่ลืมเลือนรักลูกด้วยผูกพันธ์

nokky

“แม่” คำนี้ที่ยิ่งใหญ่
“แม่” คำนี้มีแต่ให้
“แม่” คำนี้ที่ค่อยห่วงใย
“แม่”กับ”ลูก”ค่อยห่วงใยซึ่งกันและกัน
เลือดของแม่ ในน้ำนม นับหมื่นหยด
ลูกจะทด แทนคุณแม่ ไม่หวั่นไหว
แม้พระคุณ ของแม่ มากเพียงใด
ลูกเต็มใจ รักแม่ ทดแทนคุณ

nokky

ดวงใจแม่ ”
ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย

nokky

ใครกันหนอรักเราเท่าชีวิต
ไม่ปกปิดบอกได้เลยว่าแม่ฉัน
ใครกันหนอรักเราทุกคืนวัน
ก็แม่ฉันอีกนั่นแหละมิเสื่อมคลาย

nokky

“พระองค์แรก ผู้แสนดี ให้ชีวิต
ครูคนแรก ผู้ประสิทธิ์ การศึกษา
หมอคนแรก ผู้ถือช้อน คอยป้อนยา
รวมคุณค่า นี้ได้แก่ แม่เราเอง”

nokky

หนูไม่รู้..แม่รักหนูขนาดไหร
แต่ในใจของหนู..รู้แล้วหนา
ว่าหนูรักคุณแม่ในทุกดรา
เมื่อหลับตาลืมตาอบอุ่นใจ
…วันแม่ปีนี้..หนูสัญญาว่า
หนูจะเป็นเด็กดีค่ะ

nokky

นานมาแล้ว ยังมี ใครคนหนึ่ง รักลึกซึ้ง ห่วงใย ไม่จางหาย
รักไม่เลิก รักไม่หมด จากหัวใจ รักกว่าใคร รักสุดใจ ของใครกัน
ยามแบเบาะ อดนอน ทนกล่อมเกลี้ยง กล่อมให้นอน ด้วยเสียง ดุจสวรรค์
ทั้งอึฉี่ รดที่นอน เช็ดทุกวัน ด้วยมือท่าน อัศจรรย์ มือมารดา
หนูโตขึ้น เอาใจยาก ไม่อยากบ่น เข็นหนูจน ไปโรงเรียน เพียรศึกษา
พร่ำสอนให้ เอาใจใส่ ท่องตำรา เมื่อเติบใหญ่ วันหน้า จักได้ดี
จนจบการ ศึกษา ปริญญาบัตร แม่ก็จัด รถให้ขับ สมศักดิ์ศรี
อยากเรียนต่อ เอ้า! ก็ได้ เพิ่มดีกรี บินลัดลี่ สู่เมืองนอก โก้หยอกใคร
ไม่รู้หรอก เงินที่ใช้ แม่เหนื่อยนัก ไม่รู้หรอก มือฟูมฟัก จนเติบใหญ่
ไม่รู้หรอก แม่อดทน กว่าผู้ใด ไม่รู้หรอก เพื่อลูกไซร้ แม่ตายแทน
กว่าจะรู้ ว่าพระคุณ นั้นยิ่งใหญ่ กว่าจะเห็น ในหัวใจ ยากสุดแสน
กว่าจะซึ้ง กว่ารู้สึก อยากตอบแทน กว่าเห็นค่า ว่าอ้อมแขน แม่สุดดี

nokky

สิ่งที่มีอยู่ในตัวมารดา
ยากจักหาสิ่งใดมาเทียบได้
นึกถึงแม่ในคราใด
ฉันสุขใจตลอดเวลา
ดวงตาแม่เมื่อแลดูลูก
เหมือนสายใยพันผูกดวงชีวี
ดวงตาใดไม่เหมือนชนนี
ทั้งปราณีห่วงหาอาทร
มือของแม่ช่างอ่อนละมุน
ดั่งปุยนุ่นคอยกอดตระกอง
เสียงเพลงที่ แม่กล่อมร้อง
ท่วงทำนองราวทิพย์ดนตรี
ถึงแม้ไม่มีตะวัน
มีเพียงแม่ฉันยิ้มอยู่เคียงข้าง
โลกนี้ก็จะใสสว่าง
ให้ฉันเห็นทางที่จะก้าวเดิน
ฝ่าเท้ามารดา
คือหนทางพาสู่สรวงสวรรค์
เมื่อกราบแทบเท้าแม่ทุกวัน
ฉันนอนหลับฝันแต่สิ่งที่ดี
อยู่ในครรภ์มารดา
ฉันนอนหลับตาฝันดี
อบอุ่นราวกับมี
ปุยสำลีห่อหุ้มกาย
เมื่อลืมตาดูหล้า
พบมารดายิ้มให้สดใส
เป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจ
ไม่เหมือนใครในโลกา
หยาดแห่งน้ำนมแม่
ความรักแท้แผ่ทั่วกายา
สืบต่อดวงชีวา
จากเด็กมาจนโตใหญ่
จากวันนั้นถึงวันนี้
เป็นคนดีเพราะแม่สอนไว้
ลูกซาบซึ้งสุดหัวใจ
แม่รู้ไหม ฉันรักแม่ รักแม่ รักแม่จังเลย

nokky

ทุกคนต้องมีวันที่ประทับใจ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่มีวันลบเลือน
ภาพวันที่ดีวันนั้นยังคงย้ำเตือน
เกิดขึ้นได้เสมือนเมื่อวันวานเพิ่งผ่านไป
ฟ้าและเมฆช่างงามเฉิดฉันท์
งามกว่าทุกวันเหมือนฝันโลกพลัดสดใส
นก แมลง ส่งเสียงก้องกังวานไพร
ต้อนรับวันฉันอยู่ในอ้อมกอดมารดา
อบอุ่นจังเลย อบอุ่นในหัวใจ
กว่าห่มผ้าผืนใดทีมีในห้วงเวหา
เมื่อใจสองเราซาบซึ้งเป็นหนึ่งชีวา
ฉันบอกรักแม่เท่าฟ้าผ่านดวงตาและยิ้มละไม
อากาศอาจผ่านได้ทุกสิ่ง
จะแข็งแรงยิ่งกว่าภูผาหรือต้นไม้
แต่หว่างอ้อมกอดแม่นั้นไม่เหมือนที่ใด
อากาศยังผ่านไม่ได้ด้วยใจรักแลพผูกพัน
(เพราะใจสองเราเป็นดวงเดียวกัน)

nokky

น้ำใดว่าสดใสสะอาด
น้ำสระอโนดาดยังไม่สะอาดเท่าน้ำใจแม่
เพราะเป็นน้ำกลั่นจากรักแท้
จากยอดดวงใจแม่ที่มอบให้แด่ลูกยา
น้ำทะเลยังมีขึ้นมีลง
น้ำใจแม่มั่นคงซื่อตรงอยู่ทุกเวลา
น้ำฝนยังตกในบางครา
แต่น้ำใจมารดา มีให้ตลอดไป
น้ำตาลใส่น้ำผึ้ง
ยังไม่หวานซึ้งเท่าน้ำนมมารดา
จากเลือดในอกกลั่นด้วยความเสน่หา
หล่อเลื้ยงลูกมาจนเจริญวัย
หยาดน้ำฟ้ายามต้องแสงตะวัน
ช่างงามเฉิดฉันท์มีสีรุ้งพร่างพราย
แต่ไม่งามเท่าน้ำหล่อเลี้ยงดวงนัยน์
ที่แลดูห่วงใยในบุตรธิดา
อาจหยิบรุ้งใส่ในฝ่ามือ
และอาจถือไปทั่วหล้า
แต่ไม่อาจพร่ำพรรณนา
ถึงพระคุณมารดาให้หมดได้เลย

nokky

ทุกคนเสาะหาหนทางสวรรค์
แต่ไม่พบกัน เพราะมองข้ามไป
ทั้งที่ต้นทางนั้นแสนกว้างใหญ่
และอยู่ไม่ไกล ใกล้ตัวเพียงแค่นิดเดียว
เหมือนมีเส้นผมที่มาบังตา
ดังคล้ายขอบฟ้าที่มาขวางกั้น
ให้มองไม่เห็นถึงความคิดเฉิดฉันท์
ต้นทางสวรรค์ อันเรืองรอง…
จงมองด้วยหัวใจที่สดใส
หากเห็นรอยยิ้มผู้ใด…
เป็นรอยยิ้มที่ไม่เหมือนใคร
นั่นแหละคือทางผ่านไปสวรรค์
ท่านเป็นพระ ในบ้าน
ที่ลูกต่างมองผ่านกัน… มองผ่านทุกวัน…
จึงไม่เห็นประตูทอง
แม่…คือพระในบ้าน
เป็นดอกบัวบานของลูกทุกคน
แค่ธุลีความดีของท่านร่วงหล่น
พระคุณท่วมท้นล้นจักรวาล
โปรดจำไว้ต้นทางสวรรค์ที่ปรารถนา
อยู่ที่ฝ่าเท้ามารดา…เมื่อลูกก้มวันทากราบกราน

nokky

กแม่แท้จริง……………ยิ่งกว่าใครใด
รักของใคร………เปรียบไม่ได้ในรักนี้
รักแม่กว่าใครคนใด…………..ในปฐพี
รักด้วยวิธีทำความดี ขอแม่นี้จงภูมิใจ
สุขแท้เพราะ แม่นี้ มีรักให้
รักที่ได้ จากแม่ แท้กว่าใคร
รักใดๆใน โลกหล้า ไม่กล้าใฝ่
ลูกมอบใจ ดวงน้อย คอยสถิตย์
ขอมวลมิตร พวกพ้อง และน้องพี่
มอบความดี จงทำ นำสู่ถิ่น
กลับสู่กลิ่น ดินแดน แสนถวิล
โบกโบยบิน ซุกซบ กับอกแม่……
คํากลอนวันแม่แห่งชาติ
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น “รัก” บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย “กราบแม่” พร้อมน้อมบูชา
กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ”หนึ่งหยดน้ำนมมารดา”ทั้งสามภพจบหล้า…หาเทียมทัน
ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ “อนันต์”
จึงตั้งมั่น “กตัญญุตา” ตลอดไป
หนึ่งคำ “รัก” ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า… “รักที่หนึ่ง” ของหัวใจ
มิใช่ใคร “ลูก รัก แม่” แน่นิรันดร์

nokky

คำว่ารัก…สลักใจ มอบให้แม่
จากดวงแด….ทั้งดวง…ล้นทรวงให้
คำว่ารัก…มากร่วมท่วมหัวใจ
เกินกว่าใด…ล้วนคำอธิบาย
………แม่พร่ำสอนลูกเอ๋ยให้จำมั่น
……..แม่ห่วงฉันนั้นมากมีหลากหลาย
…….แม่ถนอมยอมเหนื่อยมิเสื่อมคลาย
…….แม่มิได้…เพริกเฉย…ละเลยเรา
ดอกมะลิจากใจมอบให้แม่
ตอบแทนแด่….พระคุณแม่ที่ล้นเหล่า
โปรดรับเถิดแม่จ๋าลูกขอเอา
บริสุทธิ์รักเล่า..จากดวงใจทดแทน
…..จะรักแม่เกินกว่าฟ้ามหาสมุทร
……..จะรักที่สุด..คือแม่ และหวงแหน
……….จะรักแม่นานแสนนาน…ไม่คลอนแคลน
…………..จะรักแม่…มั่นแน่นแฟ้น….และมั่นคง
รักแม่นี้มิต้องอ้อนวอนกวี
ขอแต่มีจิตเลิศประเสริฐศรี
เป็นรักที่ให้แล้วซึ่งแก้วแห่งความดี
ขอเพียงพี่ยึดมั่นจริยธรรมนำชีวิ
เพียงแค่นี้แม่ผู้มิ่งมิตรจิตสดใส
มิใส่ใจจะว่ากล่าวเจ้าลูกชาย
เพียงแม่ได้เห็นลูกปลูกความดีมีสหาย
แม่ก็หายเศร้าโศกแล้วลูกแก้วเอ๋ย….