คำรักจากลูก...ส่งสุขถึงแม่ (S-1623)

nokky

อยากจะบอกว่ารักแม่มากที่สุด
ระยะทางไม่อาจหยุดความคิดถึง
ลูกอาจไปทำงานไกลสักนิดนึง
อีกไม่นานสงกรานต์ลูกจะกลับไป

nokky

แม่รักลูกเลี้ยงดูจนโตใหญ่
ลูกจะได้มีชีวิตที่สดสวย
ทำงานดีมีเงินเยอะจนร่ำรวย
เอาใจช่วยเพื่อให้ลูกนั้นได้ดี

nokky

พระคุณแม่จะมีใครมาเทียบเท่า
แม่เลี้ยงเราตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่
พระคุณแม่ผมระลึกอยู่ในใจ
อีกไม่นานจะกลับไปหาแม่เอย

nokky

ไม่ว่าเป็นวันแม่หรือวันไหน
ในจิตใจระลึกถึงแม่เสมอ
นานหลายเดือนลูกไม่ได้กลับไปเจอ
รักแม่มากรักเสมอหนูรักแม่

nokky

ณ วันนี้ลูกซาบซึ้งพระคุณแม่
บริสุทธิ์แท้ความรักแม่ที่กลั่นได้
หากลูกทำผิดพลาดแม่เสียใจ
โปรดอภัยให้กับลูกที่กระทำ

เพิ่มเนื้อหา (2013-8-10 19:00):
ลูกสัญญาหากลูกก้าวเป็นผู้ใหญ่
แทนคุณไซร้ให้แม่ไม่ตรากตรำ
เพราะทุกอย่างแม่พร่ำสอนลูกทุกคำ
ลูกจะนำสิ่งแม่สอนประพฤติตน

ท้ายสุดนี้ลูกขอกราบดั่งแทบเท้า
จะคอยเฝ้าดูแลแม่ทุกแห่งหน
ความรักแม่เปรียบเสมือนดั่งสายชล
กว้างเหลือล้นยากแทนคุณดั่งมารดา

nokky

12 สิงหาคือวันแม่
ผู้เที่ยงแท้มอบความรักให้กับลูก
ความรักที่แม่มีให้ด้วยพันผูก
แม่รักลูกคนเดียวสุดหัวใจ

nokky

แม่คือพระผู้สร้างให้กำเนิด
ผู้ประเสริฐก่อเกิดลูกปลูกความฝัน
ถักทอรักฟูมฟักเนิ่นนานวัน
จนลูกนั้นเติบใหญ่จนได้ดี

golfiell

" ลูกนำมะลิที่ร้อยมาลัย
กราบไหว้เทิดทูลพระคุณแม่จ๋า
สุดสรรค์ถ้อยคำเทิดพรรณณา
สุดหาสิงใดทดแทนใบบุญ "

nokky

พระคุณแม่เลิศฟ้ามหาสมุทร
พระคุณแม่สูงสุดมหาศาล
พระคุณแม่เลิศฟ้าสุธาธาร
ใครจะปานแม่ฉันนั้นไม่มี

nokky

"แม่"...เปรียบเป็น เช่นผู้ให้ ชีวิตลูก

เฝ้าพันผูก ลูกแต่เล็ก ไร้เดียงสา

"แม่"...คือผู้ สรรค์สร้างสิ่ง เพื่อลูกยา

โน้มนำพา สิ่งดีงาม ตามดูแล

"แม่"...เป็นผู้ ประเสริฐนัก ประจักษ์ยิ่ง

หามีสิ่ง ใดเปรียบ เสมอแข

"แม่"...ฉันนั้น เทิดทูนยิ่ง เหนือดวงแด

รักแน่แท้ รักแม่นั้น นิรันดร์กาล

"ลูก"...สำนึก บุญคุณ การุณยิ่ง

ทุกทุกสิ่ง เกินจำนรรจ์ เกินกล่าวขาน

"ลูก"...เรียนรู้ จากครูแม่ แต่บริบาล

เมื่อวันวาน ลูกยังจำ มิลืมเลือน

"ลูก"...ขอมอบ ดอกมะลิ กราบตักแม่

ขอดูแล ให้แม่สุข หาใครเหมือน

"ลูก"...ก้มกราบ ด้วยจิต อย่าบิดเบือน

วันปีเคลื่อน ขอแม่สุข ทุกข์คลาดคลา

" รักแม่ "

nokky

แม่ คำแรกลูกเพียรหัดออกเสียง

กล่าวถ้อยเพียงวาจาซื่อแสนใส

น้อยคนนักจักคิดทวนความหมายใน

คำเปรี่ยมใจเมตตาเอื้ออาทร

คือผู้ให้ไม่มีที่สิ้นสุด

เปรียบประดุจสายธารแลสิงขร

หล่อเลี้ยงจิตปกป้องภัยไม่แคลนคลอน

คอยพร่ำสอนต้นกล้าน้อยให้เติบโต

nokky

แม่คือผู้ยิ่งใหญ่ให้ชีวิต

ให้ความคิดให้ความรู้เป็นครูสอน

ให้ปัญญาให้ทรัพย์สินให้กินนอน

เอื้ออาทรปกป้องคุ้มผองภัย

ตั้งแต่เล็กจนใหญ่ไม่ไกลห่าง

ทุกก้าวย่างตามติดคอยชิดใกล้

ไม่เห็นหน้าแม่ร้อนรุ่มเหมือนสุมไฟ

ยามห่างไกลท่านห่วงหาทุกนาที

พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาสมุทร

ใหญ่จนสุดเกินจะทำเป็นคำชี้

แม่รักลูกรักเราเท่าชีวี

สิ่งไหนดีแม่ให้ลูกรักผูกพัน

ที่สิบสองสิงหาฟ้าวันแม่

สองตาแลเหลียวมองหาของขวัญ

มะลิน้อยพวงนี้แทนชีวัน

ลูกหมายมั่นมากราบตักรักแม่เอย...

nokky

พระคุณของแม่พร้อม เสร็จสรรพ

ทุกสิ่งโลกยอมรับ เข่าคู้

น้ำนมแม่มากนับ หยดแน่ แท้นา

ลูกแค่อ้าปากสู้ อิ่มอ้ำ ท้องเฮย

กันลูกไกลชั่วช้า สามาลย์

สอนสู้รู้การงาน เก่งสู้

พระคุณแม่ผสาน เกิดก่อ กรรมดี

ทุกถิ่นชนทุกผู้ เล่ารู้พระคุณ...

nokky

พระเอ๋ยพระคุณแม่

มากมายแท้เกินคำพร่ำขานได้

ทุกสิ่งอย่างกินอยู่แม่รู้ใจ

จนเติบใหญ่ยังห่วงสุขทุกเวลา

หยิบ"อักษร"ร้อย"สระ"ต่าง"มะลิ"

ตั้งสติบรรจงร้อยถ้อยคำว่า

"ลูกเทอดแม่มากกว่าใครในโลกา"

ฝากลมมากราบตัก "รักแม่เอย"

nokky

ใครหนอใครกันที่ทำให้เราเกิดมา

ใครกันหนาที่เลี้ยงเรามาจนถึงเพียงนี้

ใครหนอใครกันที่ยอมเราเสียทุกที

ทั้งเตือนทั้งตีจนเราเป็นคนได้เพราะใครกัน

ใครหนอใครกันทุ่มเททำงานอาบเหงื่อ

ไม่เคยท้อไม่เคยเบื่อไม่อะไรทั้งนั้น

ใครหนอใครกันที่จะทนบากบั่น

ถ้าไม่ใช่ "แม่" นั้นไซร้จะเป็นใคร

แม่เลี้ยงเรารักเราไม่เคยทิ้ง

รักปานบูชาขึ้นหิ้งรักเพียงไหน

รักยิ่งใหญ่รักมากกว่าสิ่งอื่นใด

รักปานดวงใจมีให้ลูกตลอดมา

ในอกทรวงลูกนั้นยังมีแม่

จะดูแลยามแม่ต้องการหา

จะทุ่มเทแรงกายทั้งกายา

แทนคุณค่าที่แม่ให้ลูกเอย

nokky

คำว่ารัก ที่ประจักษ์ คือรักแม่

รักแน่แท้ ไม่มีแปร และเปลี่ยนผัน

คอยเลี้ยงลูก คอยดูแล อยู่ทุกวัน

แต่ลูกนั้น ก็ยังทำ แม่เสียใจ

แม่ส่งเรียน ด้วยความเพียร หวังเรียนจบ

กลับไปหลบ อยู่ที่ไหน ใครไม่เห็น

ถึงตอนเช้า ไม่เข้าเรียน จนถึงเย็น

สุดลำเค็ญ น้ำตาแม่ คอยแลทาง

ถึงวันนี้ ลูกคนนี้ ขอไถ่โทษ

แม่ไม่โกรธ แม่ไม่ว่า น้ำตาไหล

ลูกที่เลว ขอทำดี ให้ภูมิใจ

แต่สุดท้าย ลูกคนนี้ รักแม่เอย

nokky

รัก คำไหนยิ่งใหญ่กว่ารักแม่

รัก จริงแท้จะหาไหนไม่มีเหมือน

รัก ของแม่จริงใจไม่บิดเบือน

รัก ของแม่คอยเตือนให้ลูกดี

แม่ คำนี้มีค่าเกินกว่าพูด

แม่ เปรียบฑูตเชื่อมความรักเชื่อมศักดิ์ศรี

แม่ อบรมบ่มนิสัยให้ลูกดี

แม่ คำนี้ลูกรักจะตอบแทน

nokky

โอ้ละเห่-ฟูมฟัก...ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป

หวังเพียงแค่ "คนดี" ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน

แม่จ๋า...ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่... "รัก" หญิงที่ขนานนาม "มารดร"
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา

แม่จ๋า...แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้...ไม่เพียงพอ

จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย...ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ....เป็นของขวัญ...นั้นด้อยไป

โอ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก "ลูกรักแม่"
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก...จากดวงใจ
กราบด้วย "มาลัยอักษรา" บูชาเอย

nokky

กลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย

กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด "คำรัก" หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก...มารดา

ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ "ครู" สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน...เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ "รู้คิด" ที่ติดตน

ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย...คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง...คือแม่...คอยแลมอง

แม่จ๋า...แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่...เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่...สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ...พร่ำพรรณนา

หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม "รัก" กราบจากใจ

nokky

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน"มาลามะลิ"สวย...ด้วยบทกลอน
กราบ "มารดร" ด้วยรักมั่น "กตัญญุตา"

หากค้นหาความรักจากทุกภพ
หลอมบรรจบเป็นรักที่มากค่า
"รักของแม่" แม้ล้านคำพร่ำพรรณนา
มิอาจหาเปรยเปรียบเทียบทดแทน

ลูกกี่คน... "แม่" เลี้ยง-รัก...ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน...เหนื่อยยากลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม...แม้อัตคัดจนขาดแคลน
จะแร้นแค้น...ซูบเพียงกาย...รักไม่จาง

ชีวิตลูกที่ดำเนินเดินถูกต้อง
เพราะแม่ประคับประคองไม่เหินห่าง
ยามลูกเดินหลงทิศ...ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียนส่องสว่าง...กลางดวงใจ

แม่จ๋า...แม่พร่ำสอน...คือพรประเสริฐ
เป็น "พร" เลิศผ่องพิสุทธิ์ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มีเคลือบแคลงแฝงเภทภัย
ลูกจดจำ...รำลึกไว้...ใช้เตือนตน

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักเป็น"สร้อยคำ"...ที่งามล้น
สื่ออักษรกลอน "รัก" จากกมล
บูชา "แม่"..."หญิงยอดคน"...หนึ่งในใจ