คำรักจากลูก...ส่งสุขถึงแม่ (S-1623)

nokky

กลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย

กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด "คำรัก" หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก...มารดา

ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ "ครู" สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน...เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ "รู้คิด" ที่ติดตน

ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย...คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง...คือแม่...คอยแลมอง

แม่จ๋า...แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่...เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่...สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ...พร่ำพรรณนา

หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม "รัก" กราบจากใจ

nokky

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักคำหวานผ่านอักษร
แทน"มาลามะลิ"สวย...ด้วยบทกลอน
กราบ "มารดร" ด้วยรักมั่น "กตัญญุตา"

หากค้นหาความรักจากทุกภพ
หลอมบรรจบเป็นรักที่มากค่า
"รักของแม่" แม้ล้านคำพร่ำพรรณนา
มิอาจหาเปรยเปรียบเทียบทดแทน

ลูกกี่คน... "แม่" เลี้ยง-รัก...ไม่พัก-ผ่อน
ถึงเดือดร้อน...เหนื่อยยากลำบากแสน
ให้ลูกอิ่ม...แม้อัตคัดจนขาดแคลน
จะแร้นแค้น...ซูบเพียงกาย...รักไม่จาง

ชีวิตลูกที่ดำเนินเดินถูกต้อง
เพราะแม่ประคับประคองไม่เหินห่าง
ยามลูกเดินหลงทิศ...ผิดเส้นทาง
แม่คือเทียนส่องสว่าง...กลางดวงใจ

แม่จ๋า...แม่พร่ำสอน...คือพรประเสริฐ
เป็น "พร" เลิศผ่องพิสุทธิ์ดุจแก้วใส
ด้วยไม่มีเคลือบแคลงแฝงเภทภัย
ลูกจดจำ...รำลึกไว้...ใช้เตือนตน

กรองวจีเรียงถ้อยร้อยความรัก
บรรจงถักเป็น"สร้อยคำ"...ที่งามล้น
สื่ออักษรกลอน "รัก" จากกมล
บูชา "แม่"..."หญิงยอดคน"...หนึ่งในใจ

nokky

มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา

กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ"หนึ่งหยดน้ำนมมารดา"ทั้งสามภพจบหล้า...หาเทียมทัน

ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"
จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป

หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ
มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์

nokky

สุดขอบฟ้ากว้างใหญ่ไร้ขอบเขต                                                

เป็นเพียงเศษของความรักที่ยิ่งใหญ่
คือลูกน้อยเปรียบเสมือนเป็นหัวใจ                                             

ที่แม่ได้มอบให้ทั้งชีวี
ทั้งอบรมณ์ดูแลตั้งแต่เด็ก                                                   

ตั้งแต่เล็กคอยปกป้องไม่ถอยหนี
ยอมลำบากยอมเหนื่อยล้าเพื่อบุตรี                                            

ให้เจ้ามีวันสดใสและสวยงาม
เป็นคนดีเชื่อฟังคำสั่งสอน                                                      

ถึงร้าวรอนยากเข็ญมีขวากหนาม
ขอให้จำคำแม่สอนทุกโมงยาม                                                   

จงมีความอดทนอยู่ที่ใจ
หากสิ้นแม่ให้คิดถึงแม่สักนิด                                                   

จะสถิตอยู่กับเจ้ายามไปไหน
ให้เจ้ารู้ว่าแม่รักสุดหัวใจ                                                           

ให้จำไว้คำแม่สอนก่อนสิ้นลม...

nokky

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ไพศาลนัก                                                  ด้วยความรักเมตาอาทรเหลือ
เฝ้าถนอมการุณช่วยจุนเจือ                                                  สร้างเลือดเนื้อสร้างวิญญานสานความดี
สิบนิ้วลูกประนมเหนือศีรษะ                                                      ขอคุณพระจงคุมครองผ่องราศี
ให้แม่สบเสพสุขทุกสิ่งมี                                                        ล้วนเป็นที่เกษมสันต์นิรันดร์เทอญ

nokky

โอ้..แม่จ๋า แม่คะ หนูรักแม่
พระคุณแม่ สุดซึ้งแท้ หาใครเหมือน
จะทดแทน ทุกคืนวัน ครั้นปีเดือน
กราบเทิดทูน แม่เสมือน เทพเทวา

ขอพรพระ คุ้มครองแม่ ที่หนูรัก
ขออารักษ์ คุ้มภัยแม่ หายห่วงหา
ขอทวยเทพ คุ้มครองแม่ ไร้โรคา
ขอเทิดทูน คุณมารดา ตลอดกาล

nokky

แม่รักลูก ผูกสัมพันธ์ ผสานจิต
สายโลหิต ก่อเกิดกาย ใฝ่เติมฝัน
จากความรัก รวมสายใย ใจตรงกัน
ลูกเกิดพลัน เป็นวันแม่ แต่นั้นมา

แม่รักลูก ปลูกใจกาย ทั้งชายหญิง
แม่รักจริง รักสะสม ภิรมย์หา
แม่รักเจ้า เฝ้าอบรม บ่มปัญญา
แม่รักลูก ดั่งแก้วตา ตราบฟ้าดิน

nokky

พระคุณแม่ล้ำเลิศประเสริฐนัก
สู้ฟูมฟักรักลูกจนเติบใหญ่
คอยถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงด้วยใจ
ไม่มีใครเทียบเขาเท่าแม่ตน
เหนือแผ่นฟ้ามหาสมุทรสุดประเสริฐ
แสนบรรเจิดเกิดมาสักหมื่นหน
ลูกขอเกิดเป็นลูกแม่อีกสักคน
บุญบันดลผลกรรมสั่งดั่งตั้งใจ

nokky

กลิ่นความรักหอมนวลอวลไออุ่น
มือละมุนเนียนนุ่มอุ้มโอบขวัญ
ทะนุถนอมตระกรองกอดยอดชีวัน
ประครองป้องผองภยันอันตราย

กี่สิบถ้อยร้อยคำรำพันพรอด
ที่ถ่ายทอด “คำรัก” หลากความหมาย
กี่เปรียบเปรยสรรหามาบรรยาย
ฤาเทียบสายใยรักจาก…มารดา

ครั้งที่ลูกยังเป็นเด็ก เล็กเล็กอยู่
แม่คือ “ครู” สอนอ่านเขียนเรียนภาษา
ให้คำเตือน…เสมือนแสงแห่งปัญญา
ให้วิชาคือ “รู้คิด” ที่ติดตน

ยามลูกเหนื่อยอนาทรแสนอ่อนล้า
ต้องการคำปรึกษาหาเหตุผล
แล้วหันมองรอบกาย…คล้ายมืดมน
ยังพบคนหนึ่ง…คือแม่…คอยแลมอง

แม่จ๋า…แม่คือยอดสตรีที่ประเสริฐ
แม่...เลอเลิศหนึ่งในใจไม่เป็นสอง
แม่...สูงค่ากว่าหยาดเพชรเกร็ดสีทอง
เกินยกย่องด้วยล้านคำ…พร่ำพรรณนา

หอมกลิ่นความรักนวลอวลไออุ่น
ระลึกคุณ แม่โอบอุ้มคุ้มเกศา
มือของลูกจึงเรียงร้อยถ้อยวาจา
เป็นมาลาหอม “รัก” กราบจากใจ

nokky

พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดพระสุธาหาใครเหมือน
แม่ยิ่งใหญ่กว่าใครให้คอยเตือน
เป็นเสมือนที่ปรึกษาคราทุกข์ใจ

ต้องระทมตรมตรอมยอมเพื่อเจ้า
ถึงเดือนเก้าแบกท้องต้องหวั่นไหว
ลูกเกิดมาแม่คอยเฝ้าและเอาใจ
ลูกอยากได้สิ่งนั้นพลันจัดมา

ยามลูกล้มแม่ประคองทั้งสองแขน
คอยหวงแหนทุกทิวาพาห่วงหา
แม้นลูกหลับแม่ยังตื่นทุกคืนมา
เป็นทั้งยารักษาเจ้าทุกเช้าเย็น

ให้ตอบแทนแม่บ้างอย่างเช่นลูก
ที่พันผูกสายใยใครได้เห็น
ว่าเป็นลูกกตัญญูรู้คุณเป็น
ได้ร่มเย็นเพราะแม่ที่แน่นอน  

nokky

เดือนที่สิบเคลื่อนออกนอกท้องแม่
ลืมตาแลเหลียวมองจ้องสงสัย
สัมผัสแรกที่เจอเธอใช่ใคร
อบอุ่นใจยิ่งกว่านทีธาร
มอบความรักทั้งหลายให้ฉันหมด
ไม่ท้อทดโลมลูบจูบประสาน
ช่างอบอุ่นดวงใจไปแสนนาน
ตราบชั่วกาลนิรันดร์ฉันรักเธอ
อันพระคุณยิ่งใหญ่ใครจะเหมือน
แม่เป็นเพื่อนที่ดีนี้เสมอ
จะกี่ปี่กี่วันนั้นเลิศเลอ
ไม่มีเธอชีวิตฉันนั้นอย่างไร
ลูกขอกราบขอบพระคุณบุญของแม่
ช่างงามแท้เสียยิ่งกว่าสิ่งไหน
ที่ได้เกิดในท้องของทรามวัย
ชาติต่อไปขอประสพพบอีกที

nokky

ครคนหนึ่งรักเราเท่าชีวิต
ใครคนหนึ่งคอยคิดคอยห่วงหา
ใครคนหนึ่งมีใจที่เมตตา
นี่ละหนาคือแม่แท้ใช่ใคร
แม้นวันใดใจเรานั้นมีทุกข์
ท่านก็คอยหาสุขนำมาให้
ท่านคอยคิดถึงเราอย่างห่วงใย
แม่นั้นไซร้มีคุณสุดนภา......

nokky

แม้เหนื่อยกาย...ใจไม่ท้อ...จะขอสู้
ยืนหยัดอยู่...เพื่อแม่...ไม่แพ้ฝัน
แม้อดมื้อ....กินมื้อ..ในบางวัน
เพื่อแม่นั้น...จะก้าวไป..ยังเส้นชัย
อดทนสู้...เพื่อผู้หญิง...ที่รักแท้
นั้นคือแม่...ของเรา...เฝ้าปลอบใจ
ถึงอ่อนล้า...หมดกำลัง..จะก้าวไป
สู้ด้วยใจ...เพื่อแม่..แพ้ไม่ได้

nokky

เจ้ารู้ไหมใครคือผู้สอนสั่ง
มอบพลังคราเจ้าเยาว์ชันษา
รู้หรือไม่ใครมอบสุวิชชา
เป็นปฐมาจารย์เจ้าคราเยาว์วัย
แม่ของเจ้าประเสริฐเลิศล้ำยิ่ง
แม่ไขสิ่งที่เจ้าเฝ้าสงสัย
แม่เจ้าเป็นบรมครูอยู่ในใจ
แม่เจ้าไซร้คืออาจารย์ท่านแรกเอย

nokky

รักของใครจะเทียบเปรียบแม่รัก         

ลูกประจักษ์ซึ้งใจหาใครเหมือน

แม่ของลูกเฝ้าย้ำเฝ้าตักเตือน            

หาใครเหมือนมิมีในโลกา

nokky

พระคุณแม่ แท้จริง สุดยิ่งใหญ่
จะหาไหน มาเทียบ เปรียบแม่ได้
แม่รักลูก ฟูมฟัก จากดวงใจ
รักจากใคร ก็มิแม้น มาแทนทัน

บรรจงกราบ แทบเท้า ของคุณแม่
ปิติแผ่ ซาบึ้ง จึงเอ่ยขาน
บทกวี ร้อยกรอง ด้วยกลอนกานท์
ก้มกราบกราน แม่เรา ทุกเช้าเย็น

nokky

สำหรับเธอ…คือผู้ให้
สุดแสนคิดถึงพร้อมบูชา
ก่อเกิดมา คือ ผู้ให้
น้อมกราบบูชาท่านด้วยหัวใจ
ให้มี…สีลมัย…ผู้ทรนง…..
รอยแย้มยิ้มแสนอบอุ่น….
เสียงกล่อมเนื้อละมุน ให้ลุ่มหลง..
วันก่อน…วันนี้ ..ยังคง….
สร้างผู้หนึ่ง…..ผู้ซึ่งทรนงให้ยังคงก้าว….เพื่อไกล…..

nokky

ยามลูกสุข แม่สุข ไม่ทุกข์ท้อ
พร้อมสู้ต่อ โอบอุ้มเจ้า เฝ้าส่งเสีย
ยามแม่เหนื่อย มีลูกน้อย เคล้าคลอเคลีย
หายเหนื่อยเพลีย ด้วยรักลูก โดยผูกพัน
ยามเจ็บไข้ เจ้างอแง แม่เจ็บกว่า
แทบใบ้บ้า ทุกข์ร้อน สุดผ่อนผัน
สองมืออุ้ม ทะนุถนอม ดั่งชีวัน
หาหยูกยา มาแบ่งปัน ช่วยบรรเทา
ลูกรู้ไหม ดวงใจแม่ มีแต่ให้
คล้องสายใย เฝ้าดูแล แม้เหน็บหนาว
สองมือกอด ตระกอง อย่างแผ่วเบา
เพื่อให้เจ้า อบอุ่น อย่างคุ้นเคย
สองมือป้อน ความห่วงใย ไม่มีเปลี่ยน
สอนลูกเขียน ท่องจำ ใช่เมินเฉย
ครูคนแรก ในดวงใจ ใช่ใครเลย
รู้ไหมเอ่ย แน่แท้ แม่นั่นเอง

nokky

“ลูกรักแม่” แน่แท้ มิแปรผัน
กี่คืนวัน ผันผ่านไป ใช่เมินเฉย
แม่จ๋า แม่ แม่รู้ไหม ลูกไม่เคย
ลืมแม่เลย แม้น้อยนิด ไม่คิดทำ
เพราะรักที่ แม่มอบให้ นั้นใหญ่ยิ่ง
ไม่เคยทิ้ง ยามลูกคว้าง ย่างถลำ
เปี่ยมเมตตา การุณ คอยหนุนนำ
แม่คือสาย น้ำาเย็นฉ่ำ ฉ่ำใจกาย
พระคุณแม่ แผ่อยู่ใน หัวใจลูก
รักแม่ผูก ลูกแน่นหนา กว่าสิ่งไหน
รักแม่เทียบ เปรียบเสมือน เป็นเงื่อนตาย
ถึงห่างหาย แค่กายห่าง ใช่ห่างใจ

nokky

ขอน้อมนอบ หมอบกราบแท้ พระแม่แก้ว
สำนึกแล้ว ความเลว เคยเหลวไหล
ลูกซึ้งแล้ว แนววิถี ที่เป็นไป
แม่ช้ำใจ เพราะลูกมา จนชาชิน
ลูกสร้างกรรม ทำบาป กราบเท้าแม่
ซึ้งใจแท้ แม่อภัย ให้หมดสิ้น
น้ำตาแม่ แต่ละหยด ที่รดริน
ลูกแทบสิ้น ดังน้ำกรด รดหัวใจ
จะทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้
เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหล
จะเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไป
ไม่ยอมให้ เสียใจซ้ำ ย่ำน้ำตา